• Nie Znaleziono Wyników

3. Funkcja liniowa

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "3. Funkcja liniowa"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego

Inżynieria Środowiska

w ramach projektu „Era inżyniera – pewna lokata na przyszłość”

(2)

3. Funkcja liniowa

Funkcję postaci

f (x) = ax + b,

gdzie a, b ∈ R, a 6= 0 nazywamy funkcją liniową.

Jeśli a > 0, to funkcja liniowa jest rosnąca.

Jeśli a < 0, to funkcja liniowa jest malejąca.

Jeśli a = 0, to funkcja liniowa jest stała.

Wykresem funkcji liniowej jest prosta.

a = tg α, gdzie α jest kątem nachylenia prostej do osi OX a – współczynnik kierunkowy

0 x

y

f(x)=ax+b a>0

b

a

?b

a

0 x

y

f(x)=ax+b a<0 b

a

?b

a

Równanie linowe

ax + b = 0

Gdy a 6= 0, to równanie ma jedno rozwiązanie x = −

ab

(równanie oznaczone)

Gdy a = 0, b = 0, to rozwiązaniem jest każda liczba rzeczywista (równanie tożsamościowe) Gdy a = 0, b 6= 0, to brak rozwiązania (równanie sprzeczne)

Nierówności liniowe

ax + b < 0, ax + b > 0, ax + b 6 0, ax + b > 0

Układ równań liniowych

Układ równań

(

a

1

x + b

1

y = c

1

a

2

x + b

2

y = c

2

gdzie a

21

+b

21

6= 0 oraz a

22

+b

22

6= 0 nazywamy układem dwóch równań liniowych z dwiema niewiadomymi.

I sposób – Metoda podstawiania

Z jednego równania wyliczamy jedną niewiadomą w zależności od drugiej i otrzymaną zależność wsta- wiamy do drugiego równania.

II sposób – Metoda przeciwnych współczynników

Mnożymy równania układu przez tak dobrane liczby, aby następnie po dodaniu pomnożonych równań

stronami otrzymać równanie z jedną niewiadomą.

(3)

III sposób – Metoda wyznaczników W = det

"

a

1

b

1

a

2

b

2

#

= a

1

b

2

− a

2

b

1

– wyznacznik główny układu

Jeśli W 6= 0, to x =

WWx

, y =

WWy

, gdzie

W

x

= det

"

c

1

b

1

c

2

b

2

#

, W

y

= det

"

a

1

c

1

a

2

c

2

#

Jeśli W = 0 i W

x

6= 0, W

y

6= 0, to układ nie ma rozwiązania (układ sprzeczny).

Jeśli W = 0 i W

x

= W

y

= 0, to układ ma nieskończenie wiele rozwiązań.

WARTOŚĆ BEZWZGLĘDNA

Wartością bezwzględną (modułem) liczby x ∈ R nazywamy wielkość |x| =

(

x dla x > 0,

−x dla x < 0.

Własności: Jeśli a, b ∈ R, to

|a| > 0

|a| = | − a|,

−|a| 6 a 6 |a|

|a · b| = |a| · |b|,

|

ab

| =

|a||b|

dla b 6= 0,

|a + b| 6 |a| + |b|,

|a| − |b|

6 |a − b| 6 |a| + |b|,

Jeśli a > 0, to |x| 6 a ⇐⇒ −a 6 x 6 a.

Jeśli a > 0, to |x| > a ⇐⇒ x > a ∨ x 6 −a.

|x − a| =

(

x − a dla x > a,

−(x − a) dla x < a.

Przykładowe zadania

1. Rozwiązać równanie 3x − 5 = 2x + 3.

Rozwiązanie:

Na lewą stronę przenosimy zmienne, a na prawą stałe.

3x − 2x = 3 + 5, zatem x = 8 Odpowiedź: x = 8

2. Rozwiązać nierówność 2x + 3 < 4x − 1.

Rozwiązanie:

Na lewą stronę przenosimy zmienne, a na prawą stałe.

2x − 4x < −1 − 3, czyli −2x < −4, zatem x > 2 (przy mnożeniu nierówności przez liczbę ujemną, zmieniamy znak nierówności na przeciwny).

Odpowiedź: x > 2

3. Rozwiązać układ równań

(

2x + 3y = −4

5x + 6y = −7

(4)

Rozwiązanie:

I sposób

Z pierwszego równania wyliczamy x i podstawiamy do drugiego 2x = −4 − 3y, stąd x = −2 −

32

y

5(−2 −

32

y) + 6y = −7

−10 −

152

y + 6y = −7

32

y = 3, czyli y = −2 Zatem x = −2 −

32

(−2) = 1

II sposób

Pierwsze równanie mnożymy przez −2

(

−4x − 6y = 8

5x + 6y = −7

i dodajemy równania stronami. Zatem x = 1

Teraz drugie równanie mnożymy przez −

25 (

2x + 3y = −4

−2x −

125

y =

145

i dodajemy równania stronami. Zatem 3y −

125

y = −4 +

145

, stąd y = −2

III sposób W = det

"

2 3 5 6

#

= 2 · 6 − 3 · 5 = 12 − 15 = −3 W

x

= det

"

−4 3

−7 6

#

= −4 · 6 − 3 · (−7) = −24 + 21 = −3 W

y

= det

"

2 −4 5 −7

#

= 2 · (−7) − (−4) · 5 = −14 + 20 = 6 x =

WWx

=

−3−3

= 1, y =

WWy

=

−36

= −2

Odpowiedź: x = 1, y = −2

4. Rozwiązać układ nierówności

(

2x + 4 > 1

−2 < x − y < 1

Rozwiązanie:

Pierwsza nierówność jest równoważna nierówności x > −

32

Druga nierówność jest równoważna nierówności x − 1 < y < x + 2

0 x

y

y=x+2

y=x-1

2 3

? x?

(5)

5. Narysować funkcję y = |x|.

Rozwiązanie:

Rysujemy wykres funkcji y = x i symetrycznie odbijamy względem osi OX tę część, która jest

pod osią.

0 x

y

6. Narysować funkcję y = |x − 1|.

Rysujemy wykres funkcji y = x−1 i symetrycznie odbijamy względem osi OX tę część, która jest

pod osią.

0 x

y

1

7. Narysować funkcję y = |x| + 2.

Rysujemy wykres funkcji y = |x| i dokonujemy translacji o wektor [0, 2].

0 x

y

2

8. Narysować zbiór będący rozwiązaniem nierówności |x| + |y| < 1.

Rozwiązanie:

Dla x > 0, y > 0 mamy x + y < 1, czyli y < −x + 1 Dla x > 0, y < 0 mamy x − y < 1, czyli y > x − 1 Dla x < 0, y > 0 mamy −x + y < 1, czyli y < x + 1 Dla x < 0, y < 0 mamy −x − y < 1, czyli y > −x − 1

0 x

y

1 1

-1

-1

9. Rozwiązać równanie |x − 5| = x.

Rozwiązanie:

Rozpatrujemy dwa przypadki:

a) x − 5 < 0, czyli x < 5

Wówczas −(x − 5) = x, stąd x =

52

Sprawdzamy, czy obliczony x należy do przedziału (−∞, 5).

b) x − 5 > 0, czyli x > 5

Wtedy równanie przyjmuje postać x − 5 = x, czyli −5 = 0. Zatem otrzymaliśmy sprzeczność

Odpowiedź: x =

52

(6)

10. Rozwiązać równanie 2|x| − |x + 1| = 2.

Rozwiązanie:

|x| =

(

−x dla x < 0,

x dla x > 0. |x + 1| =

(

−(x + 1) dla x < −1,

x + 1 dla x > −1.

Dzielimy zbiór liczb rzeczywistych na przedziały, których końcami są liczby −1 i 0.

Rozpatrujemy trzy przypadki:

a) x < −1

Wtedy |x| = −x, |x + 1| = −(x + 1)

Zatem −2x + x + 1 = 2, czyli x = −1, ale nie należy do przedziału (−∞, −1), czyli brak rozwiązań

b) −1 6 x < 0

Wtedy |x| = −x, |x + 1| = x + 1

Zatem −2x − (x + 1) = 2, czyli x = −1, należy do przedziału [−1, 0) c) x > 0

Wtedy |x| = x, |x + 1| = x + 1

Zatem 2x − (x + 1) = 2, czyli x = 3, należy do przedziału [0, +∞) Odpowiedź: x = −1 ∨ x = 3

11. Rozwiązać równanie |1 − x| + 2x + 4 = 0.

Rozwiązanie:

Rozważamy dwa przypadki:

a) 1 − x < 0, czyli x > 1

Wówczas |1 − x| = −(1 − x), zatem −1 + x + 2x + 4 = 0, czyli x = −1, nie należy do przedziału (1, +∞)

b) 1 − x > 0, czyli x 6 1

Wówczas |1 − x| = 1 − x, zatem 1 − x + 2x + 4 = 0, czyli x = −5, należy do przedziału (−∞, 1]

Odpowiedź: x = 5

12. Rozwiązać nierówność |2x + 1| 6 3.

Rozwiązanie:

−3 6 2x + 1 6 3

−4 6 2x 6 2

−2 6 x 6 1

Odpowiedź: x ∈ [−2, 1]

13. Rozwiązać nierówność |3x − 2| > 4.

Rozwiązanie:

3x − 2 > 4 3x − 2 < −4 3x > 6 3x < −2

x > 2 x < −

23

Odpowiedź: x ∈ (−∞, −

23

) ∪ (2, +∞)

(7)

14. Rozwiązać nierówność |4 − 2x| < |x|.

Rozwiązanie:

|x| =

(

−x dla x < 0,

x dla x > 0. |4 − 2x| =

(

−(4 − 2x) dla x > 2,

4 − 2x dla x 6 2.

Dzielimy zbiór liczb rzeczywistych na przedziały, których końcami są liczby 0 i 2.

Rozpatrujemy trzy przypadki:

a) x < 0

Wówczas |4 − 2x| = 4 − 2x, |x| = −x

Nierówność przyjmuje wtedy postać 4 − 2x < −x. Zatem x > 4. Po uwzględnieniu dziedziny otrzymujemy, że x ∈ ∅.

b) 0 6 x < 2

Wówczas |4 − 2x| = 4 − 2x, |x| = x

Nierówność przyjmuje wtedy postać 4 − 2x < x, zatem x >

43

. Po uwzględnieniu dziedziny otrzymujemy, że x ∈ (

43

, 2).

c) x > 2

Wówczas |4 − 2x| = −(4 − 2x), |x| = x

Nierówność przyjmuje wtedy postać −4 + 2x < x, zatem x < 4. Po uwzględnieniu dziedziny otrzymujemy, że x ∈ [2, 4).

Rozwiązaniem jest suma przedziałów x ∈ (

43

, 2) i x ∈ [2, 4).

Odpowiedź: x ∈ (

43

, 4)

Zadania

1. Napisać równanie funkcji liniowej przechodzącej przez punkty o współrzędnych: A(3, −4), B(−2, 1).

2. Napisać wzór funkcji liniowej, która przechodzi przez punkt P (1, 3) i jest nachylona do osi OX pod kątem 60

.

3. Dla jakich wartości parametru m funkcja f (x) = (2 −

32

m)x − 1 jest rosnąca?

4. Dla jakiej wartości parametru m miejscem zerowym funkcji f (x) = (4m − 2)x + 2 jest liczba 3?

Rozwiązać równanie:

5. 1 − 2

5x = 3 5.

6. (x + 5)(5 − x) = 5x − x

2

.

7. (x + 3)(x − 3) = x(x + 9) − 9(x + 1).

8. (

2 − x)

2

− (x − 2

2)

2

+ 6 = 0.

9. (

12

x + 2)(2 −

12

x) + (x +

12

x)

2

= 0.

10. (x − 3)(x + 4) − 2(3x − 2) = (x − 4)

2

.

11. 5(x − 1)

2

− 2(x + 3)

2

= 3(x + 2)

2

− 7(6x − 1).

Rozwiązać nierówność:

12. 3x − [7 − (5 − 4x)] − (x − 8) > 0.

13. (4x + 1)

2

+ (3x + 2)

2

< (5x + 2)

2

. 14. (2x − 3)(3 + 2x) 6 (2x − 1)

2

.

15. (2

3 − x)

2

> (x − 3 3)

2

. 16. (3x + 5)

2

− 9(x − 2)

2

< 0.

17. 4(3 − x)

2

< −3 − (2x + 3)(3 − 2x).

(8)

Rozwiązać układ równań:

18.

(

x + 2y = 11

5x − 3y = 3 19.

(

3x + 2y = 9 2x + y = 7 20.

(

6x + 7y = 8 7x + 9y = 5

21.

(

2x − y = 7

4(x + 1) + 2y = 18 22.

(

4x − 3y = −3

−12x + 3y = 5

23.

(

2x − y = x + 1 y = x − 1

24.

(

7x − 3y = 10 4x + y = 3 25.

(

|x + 1| + 5y = 3

2 − |y| + x = 1 26.

(

|x| + 2|y| = 3

7x + 5y = 2 Znaleźć rozwiązanie analityczne i graficzne układu nierówności:

27.

(

x + 2y 6 2

2x − y > 4 28.

(

−x + 1 < y

x − y > 0

29.

(

2x − 3y > −x + y y − 2 > −3x

30.

(

2x − 2y 6 2y + x x + y 6 0

31.







2y + x 6 8 x − y + 5 > 0 y − 2 > 0

Sporządzić wykres funkcji:

32. f (x) = |x| + 1.

33. f (x) = −|x + 2|.

34. f (x) = |x − 1| + 3.

35. f (x) = |x + 2| − 1.

36. f (x) = | − 4x + 2| + 1.

37. f (x) = 2|1 − x| − |1 + x|.

38. f (x) = ||x − 1| + 2| − 3.

39. f (x) = −|2 − |x − 1||.

Rozwiązać równanie:

40. |2x − 4| = 5.

41. 2|1 − 3x| = 3x.

42. |x − 1| + |x − 3| = 2.

43. |4x + 2| − 2|x − 4| = 1 − x.

44. |5x + 2| = |4 − x|.

45. |x + 5| − 2|x − 1| = x + 2.

46. |x − 2| + |x| = |2x − 7| + 1.

47. |x| + |x + 1| + |x + 2| = 6.

Rozwiązać nierówność:

48. |3 − x| 6 x.

49. |x + 1| < 2x + 5.

50. |x + 1| + 2|x| > 0.

51. |x + 3| > |2x − 1|.

52. |3x − 7| < 2.

53. ||x| − 3| < 6.

54. |x + 2| − |x| > 1.

55. |x − 1| + |x − 4| 6 3.

56. ||2x − 3| − 4| 6 1.

57. |x + 2| − |x − 1| + |x − 3| < 4.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego..

Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego..

[Prawo działania mas (Guldberga, Waagego) – w stanie równowagi chemicznej, stosunek iloczynu stężeń produktów podniesionych do odpowiednich potęg do iloczynu

Jaka objętość wodoru odmierzonego w warunkach normalnych wydzieli się w wyniku reakcji 5g magnezu z nadmiarem kwasu fosforowego(V).. Podczas spalenia w tlenie 10g magnezu

W obliczeniach dotyczących stężeń roztworów zakłada się, że masy składników i roztworów są addytywne, a to oznacza, że masa danego roztworu jest sumą mas wszystkich

Dysponując roztworem, którego stężenie procentowe jest znane oraz znana jest gęstość tego roztworu można, dokonując odpowiednich przeliczeń, uzyskać informację

Oblicz stopień dysocjacji elektrolitu, wiedząc, że w roztworze znajduje się 0,3 mola cząsteczek zdysocjowanych i 0,9 mola cząsteczek, które nie uległy dysocjacji

Projekt „Era inżyniera – pewna lokata na przyszłość” jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu