Analiza zespolona 2019/2020
Zadania domowe - cz¦±¢ 1
Funkcje zmiennej zespolonej, holomorczno±¢, funkcje elementarne, reczywiste funkcje harmoniczne
1. Sprawdzi¢ w jakich punktach z ∈ C nast¦puj¡ce funkcje speªniaj¡ warunki Cauchy- Riemanna: (a) f(z) = |z|2 + 12z2 , f(z) = z + z2. Czy istnieje pochodna w tych punktach? Czy f jest w tych puktach holomorczna?
2. Zbada¢ istnienie pochodnej funkcji f(z) = (z¯z)3, z ∈ C.
3. Wyprowadzi¢ równania Cauchy-Riemanna w zmiennych biegunowych:
(a) ∂u∂r = 1r∂v∂θ ∂u∂θ = −r∂v∂r, (b) f0(z) = e−iθ(ur+ ivr),
(c) korzystaj¡c z (a) sprawdzi¢ w jakich punktach istnieje pochodna funkcji f (z) =√
reiθ/2. Obliczy¢ f0(z)w tych punktach korzystaj¡c z (b). W jakich punktach f jest holomorczna?
4. Niech f(z) = (z + 1)|z|2. Obliczy¢ pochodne: (a) ∂f∂x(z)i ∂f∂y(z), (b) ∂f∂ ¯z(z), (c) w jakich punktach pªaszczyzny C funkcja f jest holomorczna?
5. Niech f(z) = (z + 1)2|z|. Obliczy¢ pochodne: (a) ∂f∂x(z)i ∂f∂y(z), (b) ∂f∂ ¯z(z), (c) w jakich punktach pªaszczyzny C funkcja f jest holomorczna?
6. Niech f ∈ H(D(0, R)) (gdzie D(a, r) := {z ∈ C : |z − a| < r}). Wykaza¢, »e je±li g(z) := f (z) to g ∈ H(D(0, R)).
7. Udowodni¢, »e je±li f i ¯f s¡ funkcjami holomorcznymi w D(z0, R), to f musi by¢
funkcj¡ staª¡.
8. Wyznaczy¢ cz¦±¢ rzeczywist¡ i urojon¡ funkcji: (a) f(z) = sinh z, (b) f(z) = cosh z, (c) f(z) = tgz, (d) f(z) = tghz
9. (a) Jaki zachodzi zwi¡zek mi¦dzy f(z) = tgz i g(z) = tghz?
(b) Wykaza¢, »e tan z 6= ±i i tanh z 6= ±1.
10. Wykaza¢, »e dla dowolnego z ∈ C zachodzi (a) cosh2z − sinh2z = 1,
(b) cosh(z1± z2) = cosh z1cosh z2± sinh z1sinh z2, (c) sinh(2z) = 2 sinh z cosh z.
11. Wykaza¢, »e je±li (a) f(z) jest funkcj¡ trygonometryczn¡, (b) funkcj¡ hiperbo- liczn¡ to f(¯z) = f(z) dla ka»dego z ∈ C.
1
12. Wykaza¢, »e: (a) Ln(1 + i)2 = 2Ln(1 + i), (b) Ln(−1 + i)2 6= 2Ln(−1 + i). 13. Obliczy¢: (a) (1 + i)i, (b) (−1)π, (c) (1 − i)4i (d) sin z = 2, (e) sin−1√
5
14. Niech D := {z ∈ C : 0 < Arg(z) < 2πn}. Znale¹¢ obraz f(D) dla f(z) = zn dla n ∈ N.
15. Niech C \ {z ∈ C : Imz = 0 ∧ Rez ≥ 0}. Znale¹¢ obraz tego obszaru dla ka»dej z gaª¦zi funkcji f(z) = z1/n, n ≥ 2. wyprowadzi¢ wzór Moivre'a korzystaj¡c z denicji funkcji pot¦gowej f(z) = z1/n.
16. Niech f : C → C \ {0} b¦dzie dana wzorem f(z) = exp(z). Znale¹¢ obrazy: (a) prostych pionowych Rez = a, a ∈ R, (b) prostych poziomych Imz = b, b ∈ R.
Korzystaj¡c z tych wªasno±ci wyznaczy¢ f(A), f(B) gdzie A := {z ∈ C : π2 <
Imz < 3π2 }, B := {z ∈ C : x1 ≤ Rez ≤ x2}.
17. Niech D = {z ∈ C : ex1 ≤ |z| ≤ ex2}. Znale¹¢ obraz f(D) dla f(z) = ln z.
18. Wykaza¢, »e dla funkcji cos z = u(x, y) + iv(x, y) obrazem:
(a) prostej {z = x0+ iy : 0 < x0 < π, y ∈ R} jest gaª¡¹ hiperboli
u2
cos2x0 − sinv22x0 = 1 o ogniskach w punktach ±1. Na co przechodzi prosta Rez = x0 = 0?
(b) odcinka {z = x + iy0 : 0 < x < π, y0 ∈ R \ {0}} jest cz¦±c elipsy
u2
cosh2x0 + sinhv22x0 = 1 o ogniskach w punktach ±1. Na co przechodzi odcinek {z = x + i0 : −π < x < π}?
(c) Korzystaj¡c z tych wªasno±ci opisa¢ jak f(z) = cos z przeksztaªca pas {z ∈ C : −π < Rez < π}. Wykaza¢ ró»nowarto±ciowo±¢ f(z) w tym pasie.
19. Znale¹¢ dla funkcji tgz obraz:
(a) prostych {z = x0 + iy : −π/2 < x0 < π/2, y ∈ R}, (b) odcinków {z = x + iy0 : −π/2 < x < π/2, y0 ∈ R},
(c) Korzystaj¡c z tych wªasno±ci opisa¢ jak f(z) = tgz przeksztaªca pas
{z ∈ C : −π/2 < Rez < π/2}. Wykaza¢ ró»nowarto±ciowo±¢ f(z) w tym pasie.
20. Wykaza¢, »e funkcje odwrotne do funkcji trygometrycznych i funkcje odwrotne do funkcji hiperbolicznych wyra»aj¡ si¦ za pomoc¡ funkcji logarytmicznej i pot¦go- wej. Policzy¢ pochodne wymienionych funkcji odrwotnych i porówna¢ z pochod- nymi tych funkcji w przypadku rzeczywistym.
21. Wyprowadzi¢ wzór na pochodn¡ f(z) = zµ dla z ∈ C \ {0}, µ ∈ C.
22. Sprawdzi¢ czy
(a) u(x, y) = (x2 − y2)excos y − 2xyexsin y jest harmoniczn¡. Znale¹¢ funkcj¦
holomorczn¡ tak¡, »e u(x, y) = Ref. Zapisa¢ f jako funkcj¦ zmiennej z (b) v(x, y) = − sinh x sin y jest harmoniczn¡. Znale¹¢ funkcj¦ holomorczn¡ tak¡,
»e v(x, y) = Imf. Zapisa¢ f jako funkcj¦ zmiennej z
(b) u(x, y) = x sin x cosh y − y cos x sinh y jest harmoniczn¡. Znale¹¢ funkcj¦
holomorczn¡ tak¡, »e u(x, y) = Ref. Zapisa¢ f jako funkcj¦ zmiennej z.
ODPOWIEDZI
1. (a) dla prostej {z = iy : y ∈ R}, wtedy f0(z) = −iy, f /∈ H({z = iy : y ∈ R}).
(b) tylko dla z = −12, f0(−12) = 0, f /∈ H({−12}). 2. f0(z)istnieje tylko dla z = 0, f0(0) = 0.
3. (a) Zapiszemy cz¦±¢ rzeczywist¡ i urojon¡ we wspólrz¦dnych biegunowych: u(x, y) = u(r cos θ, r sin θ), v(x, y) = v(r cos θ, r sin θ). Zatem
(1) ur = uxxr+ uyyr = uxcos θ + uysin θ (2) uθ = uxxθ+ uyyθ = −uxr sin θ + uyr cos θ (3) vr = vxxr+ vyyr = vxcos θ + vysin θ (4) vθ = vxxθ+ vyyθ = −vxr sin θ + vyr cos θ.
Korzystaj¡c z faktu, »e f jest holomorczna czyli speªnia warunki C-R (uy =
−vx i ux = vy) zapiszemy (3) i (4) jako
(5) vr = vxcos θ + vysin θ = −uycos θ + uxsin θ (6) vθ = −vxr sin θ + vyr cos θ = uyr sin θ + uxr cos θ.
Z (1) i (6) dostajemy ur = 1rvθ czyli pierwsze równanie C-R zapisane we wspóªrzêdnych biegunowych. Z kolei z (2) i (5) otrzymamy uθ = −rvr, czyli drugie równanie C-R.
(b) Wiemy, »e f0(z) = ux + ivx. Chcemy pochodn¡ f0(z) zapisa¢ jako funkcj¦
zale»n¡ od ur i vr. Z (1) i (2) dostajemy ukªad równa«
(7) ur = uxcos θ + uysin θ uθ = −uxr sin θ + uycos θ.
Jest to ukªad Cramera o wyznaczniku równym r. Zatem (8) ux = urcos θ − uθsin θ
r
Wstawiaj¡c uθ = −rvr dostaniemy (9) ux = urcos θ + vrsin θ. Analogicznie z (3) i (4) otrzymamy, »e
(10) vr= vxcos θ + vysin θ vθ = −vxr sin θ + vycos θ.
Jest to ukªad Cramera o wyznaczniku równym r. Zatem (11) vx= vrcos θ − vθsin θ
r .
Wstawiaj¡c vθ = rur do (11) dostaniemy (12)vx = V − r cos θ − ursin θ. St¡d f0(z) =ux+ ivx = urcos θ + vrsin θ + i(vrcos θ − iursin θ)
= ur(cos θ − i sin θ) + ivr(cos θ − i sin θ) = e−iθ(ur+ ivr)
(c) Dla f(z) = √
reiθ/2 funkcje u(x, y) = √
r cos(2θ) v(x, y) = √
r sin(θ2). Za- tem ur = 2√1rcos(2θ), uθ = −12√
r sin(θ2), vr = 2√1rsin(θ2), vθ = 12√
r cos(θ2). Spelnione s¡ warunki Cauchy-Riemana we wspóªrz¦dnych biegunowych poza z = 0 czyli f jest w tych punktach holomorczna. St¡d korzystaj¡c z (b) f0(z) = e−iθ(ux+ ivx) = e−iθ 12√r(cos(θ2) + i sin(θ2)) = 2√1z.
4. (a) ∂f∂x(x, y) = 3x2+ y2+ 2x + i2xy, ∂f∂y(x, y) = 2xy + 2y + i(x2+ 3y2) (b) ∂f∂ ¯z(z) = x2 − y2+ x + i(2xy + y), ∂f∂ ¯z(z) = 0 ⇔ (z1 = 0 ∨ z2 = −1)
(c) f nie jest holomorczna w »adnym punkcie z ∈ C.
5. (a) Pochodne ∂f∂x(0, 0) i ∂f∂y(0, 0)trzeba policzy¢ z denicji, f0(0) nie istnieje
∂f
∂x(z) = (3x3+4x2+2y2+xy√2−x)+i(2y3+4x2y+2yx)
x2+y2 dla z = x + iy 6= 0
∂f
∂y(z) = (x3−2y3−2yx2−xy2+2x√2+x)+i(2x3+2x2+4xy2+4y2)
x2+y2 dla z = x + iy 6= 0.
(b) ∂f∂ ¯z(z) = 12
∂f
∂x(z) + i∂f∂y(z) - podstawi¢ pochodne otrzymane w punkcie (a) dla z = x+iy 6= 0. Inny sposób - korzystaj¡c z wªasno±ci pochodnych funkcji elementarnych, otrzymamy, »e ∂f∂ ¯z(z) = 12(z + 1)2pz
¯
z dla z 6= 0. St¡d f0(z) istnieje tylko dla z = −1 i wynosi f0(−1) = 0.
(c) f nie jest holomorczna w »adnym punkcie z ∈ C.
8. (a) sinh z = sinh x cos y + i cosh x sin y, (b) cosh z = cosh x cos y + i sinh x sin y, (c) tgz = cos(2x)+cosh(2y)sin(2x) + icos(2x)+cosh(2y)sinh(2y) , (d) tghz = cosh(2x)+cos(2y)sinh(2x) + icosh(2x)+cos(2y)sin(2y) . 9. (a) f(z) = tg(iz) = itghz
13. (a) (1 + i)i = e−(π/4+2kπ)ei ln
√
2, k ∈ Z, (b) (−1)π = eiπ2(1+2k), k ∈ Z,
(c) (1 − i)4i = eπei(2 ln 2) (d) zk = ln(2 +√
3) + i(π2 + 2kπ), k ∈ Z lub z0k= ln(2 −√
3) + i(π2 + 2kπ), k ∈ Z, (e) zk = (4k + 1)π/2 +i ln(√
5 +2), k ∈ Z lub zk0 = (4k + 1)π/2 +i ln(√
5−2), k ∈ Z.
14. f(D) = {z ∈ C : 0 < Arg(z) < 2π}.
15. gk(D) = {w ∈ C : 2(k−1)πn < Arg(w) < 2kπn }, gdzie gk oznacza k-t¡ gaª¡¹ funkcji z1/n, k = 1, . . . , n, n ∈ N. Przy wyprowadzaniu wzoru Movre'a wykaza¢ cyklicz- no¢ gaª¦zi funkcji ln z.
16. f(A) = {z ∈ C : π2 < Arg(z) < 3π2 }, f(B) = {z ∈ C : ex1 ≤ |z| ≤ ex2}.
17. f(D) = {z ∈ C : x1 ≤ Rez ≤ x2}.
19. Z zad.7(c) wynika, »e u(x, y) = cos(2x)+cosh(2y)sin(2x) i v(x, y) = cos(2x)+cosh(2y)sinh(2y) . Zauwa»y¢,
»e tg(z) 6= ±i.
(a) Ruguj¡c zmienn¡ y ze wzorów na u(x, y) i v(x, y) oraz korzystaj¡c z to»samo-
±ci cosh2(2y) − sinh2(2y) = 1 otrzymamy, »e obrazem prostej {z = x0+ iy :
−π/2 < x0 < π/2, y ∈ R} jest ªuk okr¦gu ograniczonymi punktami ±i.
Okr¡g ma posta¢
u + cos 2x0 sin 2x0
2
+ v2 = 1 sin2(2x0).
Jest to p¦k hiperboliczny okr¦gów przechodz¡cych przez dwa punkty staªe
±i. W szczególno±ci o± urojona przechodzi w odcinek osi urojonej v l¡cz¡cy punkty −i, +i.
(b) Ruguj¡c zmienn¡ x ze wzorów na u(x, y) i v(x, y) otrzymamy, »e obrazem odcinka {z = x + iy0 : −π/2 < x < π/2, y0 ∈ R}, jest okr¡g pozbawiony jednego punktu le»¡cego na osi urojonej. Okr¡g ma posta¢
u2 +
v − cosh 2y0
sin 2y0
2
= 1
sinh2(2y0).
Jest to p¦k eliptyczny okr¦gów wzgl¦dem których punkty ±i s¡ symetryczne.
Okr¦gi te mo»na zapisa¢ w postaci |w−iw+i| = e−2y0. W szczególno±ci odcinek osi rzeczywistaj −π/2 < x < π/2 przechodzi na caª¡ o± rzeczywist¡ u.
20. (a) arcsinz = −iln(iz +√
1 − z2), (arcsinz)0 = √ 1
1−z2, (b) arccosz = −iln(z +√
z2− 1), (arccosz)0 = √−1
1−z2, (c) arctgz = 2i1ln 1+iz1−iz
, (arctgz)0 = 1+z1 2, (d) arcctgz = −2i1ln iz+1iz−1
, (arcctgz)0 = −1+z12, (e) arsinhz = ln(z +√
z2+ 1) (area sinus hiperboliczny), (arsinhz)0 = √ 1
1+z2, (f) arcoshz = ln(z +√
z2− 1)(area cosinus hiperboliczny), (arcoshz)0 = √z12−1, (g) artghz = 12ln 1+z1−z
(area tanges hiperboliczny), (artghz)0 = 1−z12, (h) arctghz = 12ln z+1z−1
(area cotanges hiperboliczny), (arctghz)0 = −1−z12. 22. (a) v(x, y) = (x2− y2)exsin y + 2xyexsin y + C , f(z) = z2eiz + iC, C ∈ R
(b) u(x, y) = cosh x cos y + C, f(z) = i cosh z + iC, C ∈ R.
(c) v(x, y) = y sin x cosh y + x cos x sinh y + C, f(z) = z sin z + iC ∈ R