• Nie Znaleziono Wyników

Kronika Polskiego Towarzystwa Geologicznego - Czesław Harańczyk (1927-1998) -

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Kronika Polskiego Towarzystwa Geologicznego - Czesław Harańczyk (1927-1998) -"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

K RO NIKA PO LSK IEGO TOW A RZY STW A G EO LOGICZNEGO

85

KRONIKA POLSKIEGO TOWARZYSTWA GEOLOGICZNEGO ZA ROK 1998

CHRONICLE OF THE POLISH GEOLOGICAL SOCIETY FOR 1998

C zeslaw H arań czyk 1927 - 1 9 9 8

N asze środowisko geologiczno-m ineralogiczne poniosło dot­

kliw ą stratę. 21 grudnia 1998 r. odszedł od nas na zawsze prof. dr hab. Czesław Harańczyk, w ieloletni kierownik Zakładu M ineralo­

gii i Petrografii Instytutu N auk Geologicznych U niwersytetu Ja­

giellońskiego, w ybitny specjalista w zakresie m ineralogii i geo­

chemii kruszców oraz genezy złóż rud, badacz o głębokiej i szero­

kiej wiedzy geologicznej.

Urodzony w Krakowie 13 lipca 1927 r., ukończył tam w 1942 r. szkołę rzem ieślniczą i w okresie okupacji pracow ał w fabryce Zieleniewskiego. Po w ojnie uzyskał m ałą maturę w gim nazjum mechanicznym , a następnie ukończył z wyróżnieniem technikum górnicze. W okresie 1950-1955 studiow ał na W ydziale Ceram icz­

nym Akademii G órniczo-Hutniczej, uzyskując m agisterium na podstawie pracy „Spektrograficzna metoda oznaczania m agnezu w krzem ianach” .

Pierwszy okres Jego działalności związany był z pracą w Za­

kładzie M ineralogii i Petrografii A GH w Krakowie (1952-1958) na stanowisku asystenta, kiedy to zyskał sobie uznanie jako w yso­

ko kwalifikowany specjalista w zakresie ilościowej analizy spek­

tralnej, publikując szereg w artościow ych prac na tem at geochemii pierwiastków śladowych w m inerałach kruszcowych różnych złóż naszego kraju - głównie śląsko-krakowskich cynkow o-ołow io- wych. Prowadzone przez N iego rów nocześnie badania m ineralo­

giczne przy pom ocy m ikroskopii kruszcowej zaow ocowały w y­

kryciem szeregu nieznanych dotąd w śród tych kruszców minera­

łów: jordanitu talowego, bolesław itu i brunckitu. D alsze szczegó­

łowe studia tych utworów prow adził On podczas kilkunastoletniej pracy w Przedsiębiorstwie G eologicznym w Krakowie, opracow u­

jąc bogate i cenne materiały w iertnicze w spom nianych złóż. W y­

nikiem tych badań była obszerna praca doktorska pt. „Mineralogia i geochem ia złóż cynku i ołow iu pasm a śląsko-krakowskiego” , obroniona w 1960 r. na A kadem ii G órniczo-Hutniczej w K rako­

wie, a opublikowana w dwóch częściach w Pracach G eologicz­

nych O/PAN w Krakowie. Z tą tem atyką związane są prace zespołowe, dotyczące epigenetycznej dolom ityzacji i krasu hydro-

term alnego (wspólnie z S. D żułyńskim i K. Bogaczem ), w yróż­

nione nagrodą PAN w 1973 r.

N a początku lat sześćdziesiątych Czesław podjął pionierskie podów czas, kom pleksow e badania mineralogiczno-geochem iczne now o odkrytych m iedzionośnych łupków' cechsztyńskich mono- kliny przedsudeckiej, pośw ięcając szczególną uwagę problem ow i genezy tych utworów. Ich w ynikiem było wykazanie biogenicz- nego pochodzenia siarczków zaw artych w tych osadach. Dalsze badania w aspekcie regionalnym doprow adziły do w ykrycia róż­

nych stref mineralizacji - m.in. występow anie specyficznych do­

lom itowych łupków ołowionośnych, którym jako pierw szy przy­

pisał On charakter utw orów lagunowych (1970). W ynikiem kom­

pleksowego opracow ania bogatych m ateriałów , dotyczących tych złóż stała się m onograficzna rozprawa habilitacyjna pt. „M inerali­

zacja kruszcowa utw orów euksynicznych m onokliny przedsu­

deckiej” , na podstawie której habilitow ał się na Uniw ersytecie W rocławskim w 1968 r. N ależy podkreślić, iż w trakcie tych stu­

diów w ykrył On i szczegółowo scharakteryzow ał w 1975 r. dwa nowe minerały z grupy siarczków germ anu - m orozew iczyt (Pb3GeS4) i polkow icyt (Fe3GeS4), które na podstawie tej doku­

m entacji zatw ierdzone zostały przez K om isję N ow ych M inerałów M iędzynarodowej Asocjacji M ineralogicznej.

W arto zaznaczyć, że Czesław był pierw szym w Polsce bada­

czem, który ju ż w 1973 r. opublikował pracę, dotyczącą związku genezy złóż różnego typu z procesam i ruchu płyt litosfery (zw a­

nymi podówczas epeiroforezą), stając się jednym z prekursorów zastosow ania zasad nowej globalnej tektoniki w metalogenii.

Był O n ponadto jednym z pionierów zastosow ania w geologii i geochem ii złóż rud m etod izotopowych. Rozwój uznanego dziś w skali światowej ośrodka w Instytucie Fizyki UM CS w Lublinie związany je st w dużej m ierze ze w sparciem finansowym, udzielo­

nym w początkowym okresie działalności przez Przedsiębiorstw o Geologiczne w K rakow ie za spraw ą Czesława. W spółpraca z tą Pracow nią zaow ocowała szeregiem w artościow ych publikacji, w których sform ułowano i ugruntowano koncepcje genetyczne, do­

tyczące opracow anych uprzednio mineralogiczno-geochem icznie złóż rud cynkow o-ołow iow ych i dolnośląskich łupków m iedzio­

nośnych. W zw iązku z tym należy podkreślić, że za rozdział „Zas­

tosowanie analizy izotopowej w geologii” w m onografii „Spektro­

metria mas i m agnetyczna separacja izotopów ” otrzym ał On w 1981 r. zespołow ą nagrodę I stopnia M inisterstw a Nauki, Techniki i Szkolnictwa Wyższego.

Istotne znaczenie dla w szechstronnego rozw oju naukow ego Czesław a H arańczyka miały Jego liczne w yjazdy badaw cze za granicę jak o cenionego eksperta w zakresie geologii i genezy złóż.

Dzięki nim przeprow adził On w ielom iesięczne badania terenow e w Indonezji (na Sumatrze 1961-1962), Afryce (rejon wielkiego ryftu afrykańskiego - Uganda, K enia i Tanzania 1964, Egipt 1971, N igeria 1975), A m eryce Południowej (W enezuela 1976) i na Bliskim W schodzie (Irak 1989). Ponadto w ram ach konsultacji od­

w iedził złoża cyny w Korei Północnej i Algerii oraz G recję, gdzie wraz z prof. Gruszczykiem i dr M elidonisem opracow ał problem a­

tykę złóż manganu do M apy M etalogenicznej Peloponezu. Prze­

prow adzone podczas tych w yjazdów badania złóż różnego typu i genezy oraz klasycznych przejaw ów m agm atyzm u ryftow ego i nadsubsukcyjnego w zbogaciły w znacznym stopniu Jego wiedzę i były bardzo pom ocne przy rozw iązyw aniu zagadnień geolo- giczno-złożow ych w Kraju.

Ostatni, 25-letni okres działalności naukow o-badawczej Cze­

(2)

86

KRO NIKA POLSK IEGO TOW A RZY STW A G EO LOGICZNEGO

sława związany był z objęciem przez N iego w 1974 r. po Prof. A.

Gawle stanowiska K ierow nika Zakładu M ineralogii i Petrografii ING UJ w Krakowie, przy okresowym zachow aniu połow y etatu w Przedsiębiorstwie G eologicznym celem w łaściwego ukierunko­

w ania prowadzonych tam badań i możliwości korzystania z boga­

tych i cennych m ateriałów rdzeniowych, z zaprojektow anych przy Jego udziale wierceń. B ył to okres Jego intensywnych, kom ple­

ksowych badań nierozpoznanej dotąd skomplikowanej budowy geologicznej, przejawów m agm atyzm u i urozmaiconej minerali­

zacji w górotworze K rakowidów, położonych w strefie suturalne- go kontaktu tektonicznego bloku górnośląskiego i małopolskiego, mającego istotne znaczenie w skali ponadregionalnej. Jego zda­

niem je s t to górotwór kaledoński, któremu tow arzyszy rów przed- górski wypełniony nieznanym i dotąd utw oram i molassowymi.

W ynikiem tych studiów było opracowanie przez N iego litostraty- grafii utw orów paleozoicznych Krakowidów, stwierdzenie ich modelowej budowy łuskowej oraz ustalenie w zajem nego stosunku kaledońskich i waryscyjskich deformacji tektonicznych w tym górotworze. Tę oryginalną koncepcję przedstaw ił Czesław na zjazdach PTG w 1982 r. oraz, w postaci zmodyfikowanej, w 1992 r., w zbudzając ożyw ioną dyskusję. Różnica poglądów odnośnie genezy Krakowidów spow odow ana była zasadniczo tym, że zaj­

mował się On głównie paleozoikiem , podczas gdy model jednego z autorów tego w spom nienia (S.B.) oparty je st na opracowaniach utworów dewońskich i karbońskich. Ta odm ienność poglądów nie wpłynęła na osłabienie w ięzów naszej przyjaźni, a ożywione dys­

kusje m iały bardzo korzystny wpływ na doskonalenie propono­

w anych modeli. Dwie obszerne publikacje są poświęcone metalo- genii tej strefy o skom plikowanej budowie geologicznej, charak­

teryzującej się m.in. obecnością specyficznej m ineralizacji tellur- kowej. Efektem tych badań było ponadto opracow anie szczegóło­

wej mapy geologicznej przedpermskiego podłoża rejonów: Za­

w iercia, Pilicy i bloku Jerzm anow ickiego. Rozpoznanie tektoniki i budowy geologicznej omaw ianego rejonu stało się podstaw ą no­

wego ujęcia genezy m ineralizacji paleozoicznej i rud cynkowo- ołow iow ych pasma krakowsko-śląskiego oraz rozwoju perm sko-karbońskiego w ulkanizm u okolic Krzeszowic. Zdaniem Czesława istotną rolę w ascenzji roztworów m ineralizujących for­

macji porfirowej Cu-Mo ja k i genezie rud Zn-Pb miała zarówno wspomnia-na dyslokacja suturalna Zaw iercie-R zeszotary ja k zori­

entowane do niej prostopadle uskoki przesuwcze. Podobnie rozwój w ulka-nizmu podkrakow skiego związany jest, Jego zdaniem, z m ozai-kow ą budow ą podłoża, przy czym w ażniejsze ośrodki erupcji zlokalizowane są na przecięciach odmłodzonych starszych dyslo-kacji.

Ponadto w yróżnił On cztery cykle karbońsko-permskiej dzia­

łalności wulkanicznej, charakteryzuj aŁce się odmiennym charakte­

rem generowanych magm. Dzięki naw iązaniu w spółpracy nauko­

wej ze znanymi uczelniam i brytyjskim i (St. Andrews, Keele), pro­

wadzone są obecnie, przy udziale pracow ników ZM iP UJ, szcze­

gółowe badania geochem iczne i geochronologiczne omawianych utworów, niezbędne dla w yciągnięcia w niosków petrogenetycz- nych i paleotektonicznych, stanowiących podstawę uściślenia ewolucji geologicznej tego niezm iernie skom plikowanego rejonu.

Dotychczasow e badania C zesław a w tym zakresie stanow ią rze­

telną podstaw ę do wnikliwego rozpoznania tej niezw ykle ważnej strefy, charakteryzującej się m obilnością bloków litosfery (terra- nów) i w ybitną rolą uskoków przesuwczych.

Szerokie kontakty m iędzynarodow e oraz dośw iadczenie na­

byte podczas badań złóż pow stałych w różnych środowiskach geo- tektonicznych, ja k rów nież bardzo szczegółowe studia unikalnych materiałów w iertniczych, skłoniły Go w ostatnim okresie ożyw io­

nej działalności naukowej do nowego spojrzenia na genezę bada­

nych od w ielu lat polskich złóż. Czesław stał się gorącym zw olen­

nikiem koncepcji postulującej doniosłą rolę hydroterm alnych

„sm okersów ” w powstaniu dew ońskich, cechsztyńskich i triaso­

wych złóż metali. Było to przejaw em bardzo dla N iego charakte­

rystycznego odważnego w nioskow ania naukowego, „niezależnego (jak to sam sformułował w jednej ze swych publikacji) od chw i­

lowo panujących poglądów ” .

G odna szczególnego podkreślenia jest działalność Czesława Harańczyka w międzynarodow ych organizacjach naukowych, zw łaszcza w International A ssociation o f Genesis o f O re Deposits (IAGOD), której był członkiem -założycielem (od 1963 r.) i przed­

stawicielem Polski, biorąc aktyw ny udział w licznych sym pozjach i konferencjach tej asocjacji (Freiberg 1958, Praga 1963, W arna 1974, Tbilisi i Salam anca 1982, Bor 1983, O rlean 1988, Zagrzeb 1989, Paryż 1993). Był On rów nież stałym korespondentem „In­

ternational M ining Y earbook” a od 1985 r. członkiem Society o f Econom ic Geologists. Prof. H arańczyk uczestniczył, w ygłaszając referaty, w M iędzynarodow ych Kongresach G eologicznych w Pradze (1968), M oskwie (1984) i, ostatnio, na zaproszenie i koszt organizatorów, w W ashingtonie (1989). Był On członkiem Pol­

skiego Towarzystw a M ineralogicznego i Polskiego Towarzystw a G eologicznego, pełniąc w tym ostatnim przez w iele kadencji funk­

cję członka Głównej Komisji Rewizyjnej oraz przew odniczącego Sekcji G enezy Złóż Rud. Przez szereg lat działał też w Komisjach N auk G eologicznych i N auk M ineralogicznych O ddziału PAN w Krakowie.

Ogromne są zasługi Czesław a jako dydaktyka i w ychow aw ­ cy młodej kadry naukowej. Prow adził On liczne w ykłady z róż­

nych dziedzin m ineralogii i geochem ii - w tym izotopowej. W y­

prom ował czterech doktorów i ponad 80 m agistrów, przy czym wachlarz tem atyczny obronionych prac był bardzo szeroki, zgod­

nie z wszechstronnym i zainteresowaniam i naukow ym i ich Prom o­

tora.

W świetle powyższej skrótowej i ogólnej charakterystyki i analizy niezm iernie bogatego i wszechstronnego dorobku nauko­

wego prof. Czesław a Harańczyka, rysuje się nam sylwetka tego badacza jako w ybitnego i uznanego w skali m iędzynarodowej specjalisty w zakresie mineralogii, geochem ii i genezy złóż rud.

Autora odw ażnych, często kontrow ersyjnych koncepcji, prezento­

w anych w ponad 100 publikacjach, w tym cennych pracach m ono­

graficznych, opublikowanych w w iększości w czasopism ach za­

granicznych.

Jako jeden z w ieloletnich najbliższych kolegów i przyjaciół Czesław a od ponad pół roku z niepokojem obserwow ałem wraz z Jego współpracownikam i szybkie pogarszanie się stanu zdrowia K ierow nika Zakładu. Oddany bez reszty naukow ym pasjom swego życia i działalności dydaktycznej, nie słuchał naszych życz­

liwych rad i nalegań, a gdy zdecydow ał się poddać leczeniu było już, niestety, za późno. Odszedł od nas stanowczo za w cześnie, w całej pełni sił twórczych.

Odprowadzony przez rodzinę i liczne grono przyjaciół, kole­

gów i w ychowanków , spoczął na krakowskim Cm entarzu Salw a­

torskim, malowniczo położonym na wzgórzu, zbudow anym z w a­

pieni jurajskich, kryjących w pobliżu Jego K rakowidy i w yznaczo­

n ą przez N iego linię tektoniczną R zeszotary-Zaw iercie.

W życzliwej pamięci przyjaciół i w spółpracowników pozos­

tanie Czesław na długo jako w ybitny m ineralog i geochem ik, ba­

dacz o szerokim kręgu zainteresowań oraz tw órca oryginalnych i stym ulujących dyskusje koncepcji, mających istotne znaczenie dla w yjaśnienia zarówno metalogenii i budowy geologicznej paleo- zoiku regionu krakowskiego, ja k i ew olucji tektonicznej niezm ier­

nie skomplikowanej terranowej strefy między platform ą w schod-nioeuropejską a M asywem Czeskim.

Wojciech Narębski, Stanisław Bukowy

Cytaty

Powiązane dokumenty

Przew odniczącą Sekcji Petrologii Węgla jest prof. Sekcja pracow ała nad przygotowaniem warsztatów

Poza kierowaniem Zakładem Złóż Soli (przem ianow anym z czasem na Zakład Złóż Soli i Surow ców Chem icznych) prof. Józef Poborski pełnił szereg funkcji, np. Jako

Wyniki tych studiów były przedstawione na sesjach naukowych w Instytucie Geologicznym oraz w formie kilku wykładów na forum Belgijskiego Towarzystwa Geologicznego

Zagrożony wywozem do Niemiec podjął następnie pracę w Warszawie, w niemieckiej placówce geologicznej, gdzie prowadził badania miocenu okolic Miechowa.. W ostatnim

Z pełnym zaangażowaniem prowadził zajęcia ze studentami zarówno na uczelni, jak i w czasie praktyk terenowych, równocześnie podejmował badania naukowe w zakresie

Godna uwagi jest też ostatnia wypowiedź Huberta Gruszczyka na Krajowej Konferencji Geologicznej, która odbyła się 4—5 czerwca 1985 r. Hubert Gruszczyk związany

Olga Pazdro jako człowiek była osobą wyjątkową. Nie odmawiała nigdy nikomu pomocy i zawsze znajdowała dla każdego

dr Henryk Kozikowski pracuje jako ceniony pracownik naukowy w Zakładzie Geologii Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie.... Kozikowski należał do tej