Moment pędu punktu materialnego i układu punktów materialnych, moment siły
Zasada zachowania momentu pędu
Dynamika ruchu obrotowego bryły
Moment pędu
punktu materialnego
x
V m r
p r
L
r r r
v r
×
=
×
=
Długość wektora momentu pędu
=
⊥= mVr mVr
L sin α
r
L r
α
α
sin r =
⊥r
O
rr A
pr
α
r⊥ L .
r α
Określamy go względem ustalonego punktu O (np. początku układu
współrzędnych)
- pęd punktu materialnego -wektor określający jego
położenie względem punktu O
V m p
r r
= r r
rp L
p
r ⊥ → =
r r r
V V
r r
r r
=
= ;
L r
jest wektorem prostopadłym do płaszczyzny w której leżą
wektory i ,a jego zwrot ustala reguła śruby prawoskrętnej
p r 0
|| p → L = r
r r
r
Moment pędu układu punktów materialnych (bryły sztywnej) określony względem początku układu
współrzędnych
∑
∑ = ×
=
i
i i
i
i
r p
L
L r r r r
suma po wszystkich punktach materialnych układu
wektor wodzący i-tego punktu pęd i-tego punktu
moment pędu i-tego punktu
(suma wektorów)
Moment siły
O
A
r r
F r
α
r⊥
.
F⊥
. τr
α α
F r
r r v = ×
τ
( ) =
⊥=
⊥=
= τ rF α r F rF
τ r sin
F F
r r
r r
=
= ;
α sin r
r =
⊥F =
⊥F sin α
Określamy go względem ustalonego punktu O (np.
początku układu współrzędnych)
- siła przyłożona
-wektor określający miejsce przyłożenia siły względem punktu O
r r F r
0
|| → τ r = r r
F
r
rr ⊥ Fr →τ
r = rFjest wektorem prostopadłym do płaszczyzny w której leżą
wektory i ,a jego zwrot ustala reguła śruby prawoskrętnej
τ r
r r
F r
Wypadkowy moment siły działający na punkt materialny
Gdy na punkt materialny działa kilka sił to wówczas wypadkowy moment siły jest równy momentowi siły wypadkowej
- określa miejsce przyłożenia i-tej siły
- określa miejsce położenia punktu materialnego przy czym dla dowolnego i ( dowolnej siły)
( ) ( )
wi i i
i i
i i
i i
w r F r F r F r F
r r r r
r r r r
r
r =
∑
τ =∑
× =∑
× = ×∑
= × τrri
rr Fi
r
r rri r
=
Wypadkowy moment siły działający na układ punktów materialnych (bryłę sztywną)
Wypadkowy moment siły nie jest równy momentowi siły wypadkowej gdyż różne siły mogą być przyłożone do różnych punktów układu
Gdy siła jest przyłożona do innego punktu niż siła to
Wypadkowy moment siły jest równy sumie momentów wszystkich sił
j
i r
rr r
≠
( )
∑
∑
= ×=
i
i i
i i
w r F
r r r
r τ
τ
Fi
r Fj
r
dt L d
w
r r =
τ
Szybkość zmiany w czasie momentu pędu punktu
materialnego (określona przez jego pochodną po czasie) jest równa wypadkowemu momentowi siły działającemu na ten punkt równemu momentowi siły wypadkowej .
Momenty pędu i siły są określone względem tego samego punktu nieruchomego w układzie inercjalnym (np. początku układu).
Równanie powyższe pozostaje prawdziwe także gdy moment pędu układu punktów materialnych i wypadkowy moment siły działający na ten układ siły określimy
względem środka masy układu punktów materialnych (środka masy bryły)
Związek momentu siły z momentem pędu
( )
V mV r Fw r Fw wdt p r d
dt p r p d
dt r d dt
L
d τr
r r r r
r r r
r r r
r r r
=
×
=
× +
×
=
× +
×
=
×
=
Dowód w
przypadku punktu materialnego
w w
i i i
iw i
i iw
i
dt L L d
dt d dt
L d dt
L
d τ τ τ τr
r r r
r r
r r
⇒ =
⇒ =
⇒ =
=
∑ ∑ ∑
Dla układu punktów w układzie inercjalnym
Szybkość zmiany w czasie momentu pędu układu punktów materialnych jest równa wypadkowemu momentowi siły będącemu sumą wektorową momentów sił
działających na wszystkie punkty układu. Gdy siły działające miedzy ciałami układu są równolegle do prostych łączących te ciała to jest on równy sumie momentów sił
zewnętrznych nie związanych z oddziaływaniami między ciałami układu.
Jeżeli wypadkowy moment siły jest równy zeru to moment pędu jest zachowany
const dt L
L d
w
= ⇒ = ⇒ =
r r
r 0 0
τ
Zasada zachowania momentu pędu
Zasada zachowania momentu pędu w ruchu punktu materialnego pod wpływem siły centralnej na przykładzie siły grawitacyjnej
m
M rr
FG
r V
r
L r.
3 × = 0
−
=
×
= r r
r F GmM
rr rG r r
τ
rr r r
A
r r r
F GmM FG mM
r r r r
⋅
=
=
⋅
−
=
= ) (
2
Moment siły grawitacyjnej określony względem
nieruchomego położenia ciała o masie M (centrum siły)
Np. siła grawitacyjna działająca na planetę o masie m poruszająca się po elipsie wokół Słońca o masie M
const L =
→
= r r
τ 0
Moment pędu ciała o masie m określony
względem centrum siły nie zmienia się trakcie ruchu. Ruch ciała o masie m odbywa się w stałej płaszczyźnie prostopadłej do wektora
Siła centralna –skierowana w kierunku stałego punktu w przestrzeni-centrum siły
L r
r r r
=
Zasada zachowania momentu pędu w ruchu planety o masie m wokół nieruchomej gwiazdy (Słońca) o masie M po elipsie
m
M rr
rP rA
peryhelium aphelium
VP
r
VA
r rrP
rrA
FG
r V
r
L
r. W peryhelium i
aphelium
aphelium peryhelium
L
L
r r
= mV
Pr
P= mV
Ar
AP A A
P
r r V
V =
V r
r r
⊥
V m r
L
r r r
×
=
Moment pędu
P P
P P
peryhelium r mV r mV
L = =
r r r
A A
A A
aphelium r mV r mV
L = =
r r r
Z zasady zachowana
momentu pędu
Szybkość w peryhelium jest większa niż w
aphelium
Bryła sztywna się składa z wielu punktów materialnych przy czym odległości między dowolnymi punktami bryły nie ulęgają zmianie w czasie ruchu bryły.
Bryła sztywna może podlegać:
a) ruchowi postępowemu w którym wszystkie punkty bryły
poruszają się z jednakową prędkością (co do wartości, kierunku i zwrotu)
b) ruchowi obrotowemu w którym wszystkie punkty bryły poruszają się po okręgach, których środki leżą na osi obrotu, z jednakową
prędkością kątową
c) złożeniu obu ruchów przy czym kierunek osi obrotu może ulegać w ogólności zmianie w czasie
Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej
F
1r
F
2r r r
2r r
1τ r
wBryła pozostająca w spoczynku może zacząć się obracać nawet wówczas gdy siła wypadkowa jest równa zeru
2
0
1
+ =
= F F F
wr r
r
Gdy siły nie ulegają zmianie w czasie to bryła pozostająca przed przyłożeniem sił w spoczynku zaczyna podlegać ruchowi obrotowemu wokół osi obrotu przechodzącej przez środek masy podczas którego każdy z punktów bryły nie leżący na osi obrotu podlega ruchowi jednostajnie przyspieszonemu po okręgu. Omawiany ruch bryły jest wywołany przez stały w czasie wypadkowy moment siły różny od zera określony względem pozostającego w spoczynku środka masy bryły. Do jego opisu można wykorzystać równanie w którym występują rzuty wektorów momentu pędu i wypadkowego momentu siły na oś obrotu
0 2
1 12 2
1
1
× + × = × ≠
= r F r F r F
w
r r r r
v r
τ r
1
2
F
F
r r
−
= r r
2r r
1−
=
dt L d
w
r r =
Równanie ruchu
τ
Środek masy w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym
Moment siły r F r r
v = ×
τ
Określamy go względem ustalonego punktu O - siła przyłożona
-wektor określający miejsce przyłożenia siły względem punktu O
r r
F r
Do policzenia rzutu momentu siły na pewien kierunek np.
ustalony przez kierunek osi obrotu Oz względem punktu O leżącego na tej osi możemy stosować wzór
⊥
⊥
×
= r F r r
v
τ
||τv||
rr⊥
- rzut wektora na płaszczyznę prostopadłą do osi obrotur
r
Rzut ten nie zależy od wyboru punktu O na osi obrotu
Rzut momentu siły na oś obrotu
τ||
τz = v
gdy zwrot osi Oz zgodny ze zwrotem wektora
τ||
τz = − v gdy zwrot osi Oz przeciwny do zwrotu wektora
τv||
τv||
- rzut wektora na płaszczyznę prostopadłą do osi obrotuFr
F⊥
r
gdyż rr = rr + rv⊥
|| F = F + F⊥
r r
r
||
(
r F)
o ś OZOz os
rr ⇒ v × r ⊥
||
|| || F|| || o ś Oz ⇒
(
r⊥ × F||)
⊥ o ś OZv r r
F r
F r
r r r r
v = ⊥ × + || ×
τ r F r F r F||
r r r r
r r
× +
×
=
× ⊥ ⊥ ⊥
⊥
⊥
⊥ × + × = +
=
×
= i i i i i i i i
i r p r p r p L L
L
r r r
r r
r r
r r
||
||
rzut momentu pędu punktu o masie mi poruszającego się z prędkością Vi po okręgu o promieniu ri⊥na oś obrotu (ri⊥ rzut wektora wodzącego tego punktu na płaszczyznę prostopadłą do osi obrotu)
∑
∑
∑
⊥× =
⊥=
⊥=
i
i i i
i i
i i
i i
i
m V m r V m r
r
L
||ω r
2r r r r
v
i
i
V
r r r
⊥
⊥ r ω r
r
=
i⊥i
r
V
Suma po punktach tworzących bryłę
⊥
rri
Rzut momentu pędu obracającej się bryły na oś obrotu ( określony względem dowolnego punktu na osi obrotu )
∑
∑ × = ×
=
⊥ ⊥i
i i i
i
i
i
p r m V
r L
r r r
r r
||
L ||
r
V i
r
∑
⊥=
i
i i
r m L v
||ω r
2ω
rPrędkość kątowa jednakowa dla wszystkich punktów bryłyωr
Zwrot rzutu momentu pędu jednakowy dla
wszystkich punktów bryły
Oz oś
p bo
Oz oś p r L
i i i i
⊥
×
= ⊥ r
r r r
|| ||
Oz os p
r
Lri⊥ = ri × ri ⊥
||
Moment bezwładności
∑
⊥=
i
i i
r m
I
2m1=m m2=m
r
2mr
2I =
Dla brył
suma → całka
ρ
-gęstość bryły całka po objętości bryły ri⊥=rr1⊥= r2⊥ =r
odległość od osi i-tego punktu
Suma po punktach układu r
∑
∑
=
=
=
=
=
=
⊥
⊥
i
i
r const r
i
i i
m r m
r
r m I
i
2 2
mi 2
r⊥ dV
masa i-tego punktu
dV r
dV r
dm r
I
V const
V m
∫
∫
∫
⊥=
⊥ ==
⊥=
2ρ
2ρ
2ρ
Charakteryzuje rozkład masy bryły względem osi obrotu
dm(dV)- masa (objętość ) elementu bryły leżącego w odległości od osi obrotu z zakresu gdzie (r⊥,r⊥ + dr⊥) dr⊥ →0
Moment bezwładności
Dysk (walec)
(względem osi symetrii walca)
Kula o promieniu r (względem osi
przechodzącej przez środek kuli)
Pręt o długości l (względem osi
prostopadłej do pręta
przechodzącej przez jego środek )
2 2
1
mr
I =
r2 5
2
mr I =
2 12
1
ml I =
l/2 l/2
m-masa bryły
I
0d I
Twierdzenie Steinera
2
0 md
I
I = +
I0
I0 -moment bezwładności względem osi przechodzącej przez środek masy bryły
I -moment bezwładności
względem osi równoległej do osi przechodzącej przez środek masy bryły
m-masa bryły,
d-odległość między osiami
d=l/2 l/2
I
0I
k2 12
1
0
ml
I =
2 3
2 1 4
2 1 12
2 1
0
md ml ml ml
I
I
k= + = + =
Przykład zastosowania Twierdzenia Steinera –moment bezwładności pręta o masie m względem osi przechodzącej przez koniec pręta
ω r
r
L =
||I
∑
⊥=
i
i i
r m
L
||ω r
2r
∑
⊥=
i
i i
r m
I
2⊥
rri
Rzut momentu pędu bryły na oś obrotu
L ||
r
ω
rω
I L
z=
k L
L
zr r
||
=
k
z
k
r r r
ω ω
ω = =
k r
1
= k
r
V i
r
Rzut ten nie zależy od wyboru punktu na osi obrotu względem
którego go określamy
const L
zwz
= 0 → =
τ
const
w||
= 0 → L
||= r r
τ
Jeżeli rzut wypadkowego momentu siły na oś obrotu jest równy zeru to rzut momentu pędu bryły na tą oś jest zachowany
dt L d
w
r r =
τ
dt L d
w
||
||
r r =
τ dt
dL
zwz
=
τ
Zasada zachowania momentu pędu w przypadku ruchu obrotowego
Związek rzutu momentu pędu na oś obrotu z rzutem wypadkowego momentu siły na oś obrotu Oz
Zakładamy iż oś obrotu Oz musi być nieruchoma w pewnym układzie inercjalnym lub ma ustalony kierunek i przechodzić przez środek masy bryły (lub układu złożonego z obracających się brył) . Rzuty momentu pędu bryły (układu brył) i wypadkowego momentu siły na oś obrotu określamy względem dowolnego punktu leżącego na tej osi gdyż nie zależą one od wyboru punktu na osi obrotu, względem którego je określamy. Do wypadkowego momentu zwykle nie dają wkładu siły wewnętrzne działające między punktami materialnymi układu. Moment bezwładności układu złożonego z kilku brył może ulegać zmianie w trakcie ruchu.
Energia kinetyczna w ruchu obrotowym
2 2
2 1 2
2 2 1
2 2
2 1 2
1
,
m V m r ω m r ω I ω
E
i
i i i
i i i
i i obr
kin
=
=
=
= ∑ ∑
⊥∑
⊥⊥
rri
L ||
r
ω
rV i
r
ω r r r
=
i⊥i
r
V
Jest ona równa sumie energii kinetycznych wszystkich punktów materialnych
tworzących bryłę bryły
ωp
Ip
ωk
Ik
Przykład
Początkowy moment bezwładności całego układu Ip, a prędkość kątowa układu ωp
końcowy moment bezwładności Ik. Jaka jest prędkość kątowa układu ωk?.
Czy energia kinetyczna układu ulegała zmianie?
– Rzut moment pędu na oś obrotu jest zachowany – Lkz=Lpz
– początkowy: Lpz = Ipωωωωp – końcowy: Lkz = Ik ωωωωk
ωp
Ip
ωk
Ik
Lp Lk
z z
Rzut wypadkowego momentu siły na oś obrotu równy zeru
p
k
ω
ω >
p
k
I
I <
k p p
k I
ω
Iω
=ωp
Ip
ωk
Ik
Lp Lk
z z
Wzrostowi prędkości kątowej towarzyszy w omawianym przypadku wzrost energii kinetycznej układu
2
2 ,
p p p
kin
E I
ω
= 2
2 ,
k k k
kin
E I
ω
= k
p p
k I
ω
Iω
=k p p p k
kin I
I E I
2
2 ,
=
ω
p kin k
kin
E
E
,>
,p
k
I
I <
Energia kinetyczna bryły sztywnej podlegającej ruchowi postępowemu i obrotowemu względem osi przechodzącej przez środek masy jest sumą energii w ruchu postępowym i obrotowym
2 2
2 1 2
1 + ⋅ ω
= sm o
kin mV I
E
energia kinetyczna energia kinetyczna w ruchu postępowym w ruchu obrotowym
I0 -moment bezwładności względem osi przechodzącej przez środek masy
Jeśli na bryłę działa siła ciężkości to można przyjąć iż jest ona przyłożona do środka ciężkości bryły oraz ma wartość równą
gdzie m-masa bryły , g- wartość przyspieszenia ziemskiego
co możemy uwzględnić licząc wypadkowy moment siły działający na bryłę
Energia potencjalna bryły w polu siły ciężkości jest równa gdzie h to wysokość środka ciężkości nad poziomem odniesienia
Gdy g=const w obszarze bryły to środek ciężkości pokrywa się ze środkiem masy.
Jeżeli na bryłę działa tylko siła ciężkości będąca siłą zachowawczą to suma energii kinetycznej i potencjalnej bryły w polu siły ciężkości nie ulega zmianie w czasie. Wniosek pozostaje słuszny także w przypadku występowania innych sił nie wykonujących pracy w trakcie jej ruchu.
Bryła w polu siły ciężkości
mg Fc =
mgh Epot =
II zasada dynamiki ruchu obrotowego
bryły sztywnej (o stałym momencie bezwładności) wokół osi obrotu nieruchomej ( w pewnym układzie inercjalnym ) lub osi o ustalonej
orientacji w przestrzeni przechodzącej przez środek masy
I-stały moment bezwładności względem osi obrotu ε-przyspieszenie kątowe,
τwz –składowa z-towa wypadkowego momentu siły (oś Oz –oś obrotu)
ε τ
ε
τ
wz= I ⇔ r
w||= I r
ω ε
τ ω I
dt I d
dt I d dt
dL
z I constwz
= = = =
)
=(
ω ω I I
L
z=
z=
k
z
k
r r r
ω ω
ω = = k
z
k
r r r
ε ε
ε = = dt d ω ε =
V i
⊥ r
rvi
wz k
w
r r
τ τ || =
k r
k r r
ε ε =
0 0
0 0
⇒ <
<
⇒ >
>
ε τ
ε τ
wz wz