Studia Prawnoustrojowe 11 UWM
2010
1. Wspólnotowa polityka rybo³ówstwa
Morze od tysi¹cleci dostarcza³o ludziom po¿ywienia. Z czasem eksploata-cja zasobów morskich zosta³a przez cz³owieka zorganizowana i jako taka sta³a siê instrumentem rywalizacji miêdzy pañstwami oraz jednym z podsta-wowych róde³ bogactw tzw. krajów morskich, takich jak Francja, W³ochy, Hiszpania, Islandia czy Norwegia. Badania naukowe prowadzone w po³owie XX w. wykaza³y, ¿e ekspansywna eksploatacja zasobów morskich prowadzi do biologicznej degradacji mórz. Organizacje miêdzynarodowe, w tym g³ów-nie ONZ i Wspólnoty Europejskie, postulowa³y kog³ów-niecznoæ wypracowania miêdzynarodowych zasad korzystania z zasobów morskich.
Pocz¹tki wspólnotowej polityki rybo³ówstwa siêgaj¹ 1970 r. Wówczas to rozpoczêto wspóln¹ organizacjê rynku. G³ównym za³o¿eniem tego dzia³ania by³o wprowadzenie równowagi miêdzy poda¿¹ a popytem, czyli rybakami a konsumentami ryb i innych owoców morza.
Do g³ównych celów wspólnej polityki rybo³ówstwa UE zalicza siê:
ochronê zasobów przed prze³owieniem,
zagwarantowanie dochodów rybaków,
zapewnienie konsumentom i przemys³owi przetwórczemu regularnych do-staw po rozs¹dnych cenach,
zrównowa¿on¹ eksploatacjê ¿ywych zasobów wodnych z biologicznego, ro-dowiskowego i gospodarczego punktu widzenia.
Szczególnym celem wspólnotowej polityki rybo³ówstwa, okrelonym w Zielonej ksiêdze1, jest nadanie gospodarczemu i spo³ecznemu rozwojowi zrównowa¿onego charakteru. Oznacza to koniecznoæ zachowania
produk-1 Reforma wspólnotowej polityki rybo³ówstwa, COM/2009/0163 koñcowy. Tzw. Zielona ksiêga zosta³a wydana 24 kwietnia 2009 r.
tywnych stad ryb oraz zdrowego ekosystemu morskiego. W perspektywie d³ugoterminowej cele ekologiczne, ekonomiczne i spo³eczne nie s¹ zatem ze sob¹ sprzeczne, chocia¿ w perspektywie krótkoterminowej rzeczywicie nie s¹ zgodne, zw³aszcza gdy konieczne okazuje siê czasowe ograniczenie upraw-nieñ do po³owów w celu odbudowy prze³owionych stad. St¹d wszelkie kompro-misy zawierane w celu z³agodzenia bezporednich gospodarczych i spo³ecznych skutków tego typu ograniczeñ musz¹ korelowaæ z d³ugoterminowymi za³o¿e-niami ekologicznego zrównowa¿onego rozwoju i zapewniæ jak najmniej od-czuwalne oddzia³ywanie rybo³ówstwa2 na ekosystemy. Zrównowa¿ony ekolo-gicznie rozwój jest zatem podstawowym warunkiem wstêpnym, bez którego nie jest mo¿liwe zapewnienie rybo³ówstwu w Europie ekonomicznej i spo³ecz-nej przysz³oci.
Wspólnotowa polityka rybo³ówstwa opiera siê na koordynacji dzia³añ podejmowanych przez pañstwa cz³onkowskie w zakresie kontroli i inspekcji3 na swoich terytoriach l¹dowych, na wodach wspólnotowych i miêdzynarodo-wych zgodnie z prawem miêdzynarodowym4, a w szczególnoci w zakresie zobowi¹zañ Unii Europejskiej w ramach regionalnych organizacji rybo³ów-stwa oraz wynikaj¹cych z porozumieñ z pañrybo³ów-stwami trzecimi. Celem kontroli i inspekcji po³owów jest zwalczanie po³owów nielegalnych, niezg³aszanych i nieuregulowanych5.
Wspólnotowa polityka rybo³ówstwa budowana jest na licznych aktach prawnych. Do najwa¿niejszych z nich nale¿y zaliczyæ:
1) Decyzjê Komisji 2008/949/WE z 6 listopada 2008 r. w sprawie przyjê-cia wieloletniego programu wspólnotowego zgodnie z rozporz¹dzeniem Rady (WE) nr 199/2008 w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarz¹dzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybo³ówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polity-ki rybo³ówstwa6.
2 Rybo³ówstwo oznacza dzia³alnoæ po³owow¹ polegaj¹c¹ na eksploatacji pewnych zasobów rybnych okrelonych przez Radê, w szczególnoci zgodnie z art. 5 i 6 Rozporz¹dzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównowa¿onej eksploatacji zasobów rybo³ówstwa w ramach wspólnej polityki rybo³ówstwa.
3 Chodzi tu o wszelkie rodki podejmowane przez pañstwa cz³onkowskie, g³ównie na podstawie art. 23, 24 i 28 rozporz¹dzenia (WE) nr 2371/2002, w celu dokonania kontroli i inspekcji dzia³alnoci po³owowej objêtej zakresem wspólnej polityki rybo³ówstwa, w tym
dzia-³ania w zakresie nadzoru i monitorowania, takie jak satelitarne systemy monitorowania ruchu statków i dzia³ania w ramach systemów obserwacji.
4 Miêdzynarodowy program kontroli i inspekcji to program okrelaj¹cy cele, wspólne prio-rytety i procedury dotycz¹ce dzia³añ w zakresie kontroli i inspekcji, wspieraj¹cy wype³nianie miêdzynarodowych zobowi¹zañ Wspólnoty dotycz¹cych kontroli i inspekcji.
5 Do przeprowadzenia kontroli i inspekcji stosowane s¹ odpowiednie rodki kontroli i inspekcji, czyli statki, samoloty, pojazdy i inne zasoby materialne s³u¿¹ce do prowadzenia nadzoru, jak równie¿ inspektorzy, obserwatorzy i inne zasoby ludzkie wykorzystywane przez pañstwa cz³onkowskie do prowadzenia kontroli i inspekcji.
6 Dz.U. WE L 346 z 23 grudnia 2008, s. 3788.
87
Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybo³ówstwa...
2) Rozporz¹dzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z 29 wrzenia 2008 r. usta-nawiaj¹ce wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym po³owom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniaj¹ce rozporz¹dzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylaj¹ce rozporz¹dzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/
19997.
3) Rozporz¹dzenie Rady (WE) nr 861/2006 z 22 maja 2006 r. ustanawia-j¹ce wspólnotowe rodki finansowe na rzecz wdra¿ania wspólnej polityki rybo³ówstwa oraz w obszarze prawa morza8.
4) Rozporz¹dzenie Rady (WE) nr 1415/2004 z 19 lipca 2004 r. ustalaj¹ce maksymalny roczny nak³ad po³owowy odnosz¹cy siê do niektórych obszarów po³owowych i ³owisk9.
5) Rozporz¹dzenie Rady (WE) nr 104/2000 z 17 grudnia 1999 r. w spra-wie wspólnej organizacji rynków produktów rybo³ówstwa i akwakultury10.
6) Rozporz¹dzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z 12 padziernika 1993 r.
ustanawiaj¹ce system kontroli maj¹cy zastosowanie do wspólnej polityki ry-bo³ówstwa11.
Organem UE odpowiedzialnym za kreowanie i realizacjê wspólnotowej polityki rybo³ówstwa jest powo³ana w 2005 r. Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybo³ówstwa (Community Fisheries Control Agency CFCA). Pierwotnie mia³a siedzibê w Brukseli, od 17 lipca 2008 r. mieci siê w Vigo w Hiszpanii.
Do jej g³ównych zadañ nale¿y udzielanie pomocy organom unijnym oraz pañstwom cz³onkowskim w zakresie ich stosunków z pañstwami trzecimi lub regionalnymi organizacjami rybo³ówstwa. Agencja zajmuje siê równie¿ pomo-c¹ naukow¹ i techniczn¹ w dziedzinie kontroli i inspekcji po³owów.
2. Podstawa prawna organizacji, funkcjonowania i kontroli Agencji
Agencja jest organem Unii Europejskiej i posiada osobowoæ prawn¹.
W ka¿dym z pañstw cz³onkowskich CFCA ma zdolnoæ prawn¹ w najszer-szym zakresie przyznanym osobom prawnym przez ustawodawstwa krajowe.
Mo¿e ona w szczególnoci nabywaæ lub zbywaæ ruchomoci i nieruchomoci oraz byæ stron¹ postêpowañ s¹dowych.
Podstawê prawn¹ funkcjonowania CFCA stanowi rozporz¹dzenie Rady (WE) nr 768/2005 z 26 kwietnia 2005 r. ustanawiaj¹ce Wspólnotow¹ Agencjê
7 Dz.U. WE L 286 z 29 padziernika 2008, s. 132.
8 Dz.U. WE L 160 z 14 czerwca 2006, s. 111.
9 Dz.U. WE L 258 z 5 sierpnia 2004, s. 15.
10 Dz.U. WE L 017 z 21 stycznia 2000, s. 2252.
11 Dz.U. WE L 261 z 20 padziernika 1993, s. 116.
Kontroli Rybo³ówstwa oraz zmieniaj¹ce rozporz¹dzenie (WE) nr 2847/93 ustanawiaj¹ce system kontroli maj¹cy zastosowanie do wspólnej polityki ry-bo³ówstwa. Ponadto podstawê prawn¹ stanowi art. 37 TWE oraz rozporz¹-dzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównowa¿onej eksploatacji zasobów rybo³ówstwa w ramach wspólnej poli-tyki rybo³ówstwa12.
Na podstawie rozporz¹dzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 pa-dziernika 1993 r. zosta³ wprowadzony system kontroli maj¹cy zastosowanie do wspólnej polityki rybo³ówstwa, a procedura kontroli zosta³a okrelona w rozporz¹dzeniu (WE) nr 2371/2002. Zgodnie z tymi aktami prawnymi na terytorium pañstw cz³onkowskich musz¹ znajdowaæ siê odpowiednie rodki kontroli i inspekcji.
Agencja posiada w³asny bud¿et, którego dochody pochodz¹ z wk³adu wspólnotowego, jak równie¿ z op³at za us³ugi kontraktowe wiadczone przez CFCA. Mog¹ to byæ równie¿ dotacje, którymi obci¹¿any jest bud¿et ogólny Unii Europejskiej. Rewizjê ksi¹g przeprowadza Trybuna³ Obrachunkowy.
Wszelkie nadu¿ycia finansowe s¹ zwalczane na podstawie rozporz¹dzenia (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z 25 maja 1999 r.
dotycz¹cego dochodzeñ prowadzonych przez Europejski Urz¹d ds. Zwalcza-nia Nadu¿yæ Finansowych (OLAF).
Do dokumentów bêd¹cych w posiadaniu Agencji stosuje siê rozporz¹dze-nie (WE) nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostêpu do dokumentów Par-lamentu Europejskiego, Rady i Komisji. W terminie szeciu miesiêcy od daty pierwszego posiedzenia Zarz¹d przyjmuje wytyczne dotycz¹ce wykonywania tego rozporz¹dzenia. Ponadto Agencja mo¿e z w³asnej inicjatywy udostêpniaæ informacje w dziedzinach objêtych misj¹ CFCA. Informacje dotycz¹ce jej pracy winny byæ podawane w sposób obiektywny, wiarygodny i ³atwo zrozu-mia³y. Decyzje Agencji dotycz¹ce jawnoci informacji mog¹ byæ powodem z³o¿e-nia skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich lub stanowiæ przedmiot postêpo-wania przed Trybuna³em Sprawiedliwoci. Informacje zgromadzone przez Komisjê i Agencjê podlegaj¹ przepisom rozporz¹dzenia (WE) nr 45/2001 o ochronie osób fizycznych w zwi¹zku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przep³ywie takich danych.
Komisja ma pe³ny dostêp do wszelkich informacji zgromadzonych przez CFCA. Agencja dostarcza Komisji na jej wniosek oraz w formie okrelonej przez Komisjê wszelkie informacje oraz opiniê dotycz¹c¹ tych informacji.
Pañstwa cz³onkowskie, których dotyczy konkretne dzia³anie CFCA, maj¹ dostêp do informacji zgromadzonych przez Agencjê w zwi¹zku z takim
dzia-³aniem na warunkach, które mog¹ byæ ustanowione zgodnie z procedur¹
12 Dz.U. L 358 z 31 grudnia 2002, s. 59.
89
Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybo³ówstwa...
okrelon¹ w art. 30 ust. 2 rozporz¹dzenia (WE) nr 2371/2002. Przepisy rozpo-rz¹dzenia nr 1 z 15 kwietnia 1958 r. okrelaj¹, ¿e uznawane s¹ wszystkie jêzyki pañstw cz³onkowskich. Us³ugi t³umaczeniowe niezbêdne dla funkcjono-wania Agencji wiadczy Centrum T³umaczeñ dla Organów Unii Europejskiej.
Agencja ponosi odpowiedzialnoæ za zaci¹gniête zobowi¹zania wobec pañstw, instytucji i pracowników. Jej odpowiedzialnoæ umowna podlega pra-wu w³aciwemu dla danej umowy. Wszelkie spory wynikaj¹ce z klauzuli arbitra¿owej zamieszczonej w umowie zawartej przez Agencjê rozstrzyga Trybuna³ Sprawiedliwoci. W odniesieniu do odpowiedzialnoci pozaumownej CFCA jest zobowi¹zana naprawiæ, na zasadach ogólnych wspólnych dla praw pañstw cz³onkowskich, szkody wyrz¹dzone przez ni¹ lub jej pracowników przy wykonywaniu ich funkcji. W³aciwym do rozstrzygania takich sporów jest równie¿ Trybuna³ Sprawiedliwoci. Odpowiedzialnoæ osobist¹ ków wobec Agencji reguluj¹ przepisy ustanowione w regulaminie pracowni-czym lub warunkach zatrudnienia maj¹cych do nich zastosowanie.
3. Zadania Agencji
Zadania i zakres obowi¹zków Agencji zosta³y okrelone przez pañstwa cz³onkowskie i s¹ zgodne z celami i priorytetami UE. G³ównym zadaniem CFCA jest przyczynianie siê do ujednolicenia i zwiêkszenia skutecznoci pro-cesu wdra¿ania przepisów wspólnotowych poprzez wspólne realizowanie na szczeblu unijnym i krajowym rodków kontroli rybo³ówstwa i monitorowania zasobów oraz przez koordynacjê egzekwowania przepisów. Agencja wprowa-dza krajowe rodki inspekcji i kontroli oraz dysponuje zadaniami horyzontal-nymi, zw³aszcza w zakresie szkolenia inspektorów, technik i metodologii kontroli maj¹cych na celu harmonizacjê stosowania wspólnej polityki rybac-kiej na szczeblu wspólnotowym.
Dla wykonywania swoich zadañ Agencja ma dostêp do dokumentów UE, zgodnie z rozporz¹dzeniem (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostêpu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Prawo to nie narusza prawa osób fizycznych do prywatnoci, okrelonego w rozporz¹dzeniu (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w zwi¹zku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przep³ywie takich danych.
Podstawowym zadaniem Agencji jest harmonizacja wspólnotowej polityki rybo³ówstwa. Zadanie to realizowane jest poprzez koordynacjê prowadzonych przez pañstwa cz³onkowskie kontroli i inspekcji zwi¹zanych ze zobowi¹zania-mi Wspólnoty w zakresie kontroli i inspekcji, zw³aszcza w zwalczaniu niele-galnych, niezg³aszanych i nieuregulowanych po³owów zgodnie z przepisami
wspólnotowymi. Koordynacja obejmuje równie¿ rozmieszczenie krajowych
rodków kontroli i inspekcji gromadzonych przez zainteresowane pañstwa cz³onkowskie.
W ramach konkretnych dzia³añ pracownicy Agencji uczestnicz¹ w pra-cach pañstw cz³onkowskich i Komisji dotycz¹cych badañ i rozwoju technik kontroli i inspekcji. Agencja odpowiada za szkolenia inspektorów i wymianê dowiadczeñ miêdzy pañstwami cz³onkowskimi.
3.1. Zadania Agencji na polu wspó³pracy miêdzynarodowej Agencja posiada uprawnienia do podejmowania dzia³añ równie¿ poza Uni¹ Europejsk¹. I tak, na wniosek Komisji CFCA mo¿e udzielaæ wsparcia Wspólnocie i pañstwom cz³onkowskim w ich stosunkach z pañstwami trzecimi i regionalnymi organizacjami rybo³ówstwa, których cz³onkiem jest Wspólnota.
Mo¿e podejmowaæ wspó³pracê z w³aciwymi organami miêdzynarodowymi i regionalnymi organizacjami rybo³ówstwa w odniesieniu do zobowi¹zañ Wspólnoty dotycz¹cych kontroli i inspekcji, w ramach ustaleñ roboczych pod-jêtych z takimi w³aciwymi organami.
Na wniosek Komisji Agencja mo¿e podj¹æ wspó³pracê z w³aciwymi orga-nami pañstw trzecich w sprawach dotycz¹cych kontroli i inspekcji w ramach porozumieñ zawartych pomiêdzy Wspólnot¹ i tymi krajami. Ponadto w za-kresie swoich kompetencji mo¿e wykonywaæ w imieniu pañstw cz³onkow-skich zadania w ramach miêdzynarodowych umów w dziedzinie rybo³ów-stwa, których stron¹ jest Wspólnota.
3.2. Koordynacja operacyjna
Koordynacja operacyjna obejmuje inspekcjê i kontrolê dzia³alnoci po³o-wowej, w tym przywóz, transport i wy³adunek produktów rybo³ówstwa, a¿ do punktu, w którym produkty te s¹ odbierane przez pierwszego nabywcê po wy³adunku. Do celów koordynacji operacyjnej Agencja opracowuje wspólne plany rozmieszczenia oraz organizuje operacyjn¹ koordynacjê kontroli i in-spekcji prowadzonej przez pañstwa cz³onkowskie.
Na wniosek pañstw cz³onkowskich Agencja mo¿e wiadczyæ na rzecz tych pañstw us³ugi kontraktowe dotycz¹ce kontroli i inspekcji w powi¹zaniu z ich zobowi¹zaniami dotycz¹cymi rybo³ówstwa na wodach wspólnotowych lub miê-dzynarodowych, w tym us³ugi takie, jak czarterowanie, obs³uga i obsada perso-nalna platform kontrolnych i inspekcyjnych oraz zapewnianie obserwatorów dla wspólnych operacji prowadzonych przez zainteresowane pañstwa cz³onkowskie.
W celu wsparcia pañstw cz³onkowskich w lepszym wype³nianiu ich obo-wi¹zków wynikaj¹cych z zasad wspólnej polityki rybo³ówstwa Agencja w szczególnoci:
91
Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybo³ówstwa...
a) okrela i opracowuje podstawowy program nauczania dla potrzeb szkolenia instruktorów szkol¹cych inspektorów rybo³ówstwa z pañstw cz³on-kowskich oraz zapewnia dodatkowe kursy i seminaria szkoleniowe dla tych inspektorów oraz pozosta³ego personelu zaanga¿owanego w dzia³ania zwi¹-zane z monitorowaniem, kontrol¹ i inspekcj¹;
b) na wniosek pañstw cz³onkowskich podejmuje wspólne udzielanie za-mówieñ publicznych na zakup towarów i us³ug zwi¹zanych z dzia³aniami w zakresie kontroli i inspekcji prowadzonymi przez pañstwa cz³onkowskie, jak równie¿ prowadzenie przygotowañ i koordynacji wdra¿ania wspólnych projektów pilota¿owych;
c) opracowuje wspólne procedury operacyjne dotycz¹ce wspólnych
dzia-³añ w zakresie kontroli i inspekcji podejmowanych przez dwa lub wiêksz¹ liczbê pañstw cz³onkowskich;
d) opracowuje kryteria dotycz¹ce wymiany rodków kontroli i inspekcji pomiêdzy pañstwami cz³onkowskimi oraz pomiêdzy pañstwami cz³onkowski-mi i pañstwacz³onkowski-mi trzecicz³onkowski-mi, a tak¿e opracowuje kryteria dotycz¹ce zapewnienia takich rodków przez pañstwa cz³onkowskie.
3.3. Wspólne plany rozmieszczenia
Do celów koordynacji operacyjnej Agencja opracowuje wspólne plany roz-mieszczenia konieczne do wdra¿ania indywidualnych programów kontroli i inspekcji. Ka¿dy wspólny plan rozmieszczenia musi:
spe³niaæ wymagania odpowiedniego programu kontroli i inspekcji;
stosowaæ kryteria referencyjne, priorytety i wspólne procedury inspek-cji okrelone przez Komisjê w programach kontroli i inspekinspek-cji;
dostosowaæ istniej¹ce krajowe rodki kontroli i inspekcji do potrzeb rozmieszczenia tych rodków;
zorganizowaæ wykorzystanie zasobów ludzkich i materialnych w odnie-sieniu do okresów i stref, w których rodki te maj¹ byæ rozmieszczone, w tym dzia³anie zespo³ów inspektorów wspólnotowych pochodz¹cych z wiêcej ni¿
jednego pañstwa cz³onkowskiego;
uwzglêdniaæ istniej¹ce zobowi¹zania zainteresowanych pañstw cz³on-kowskich w odniesieniu do innych wspólnych planów rozmieszczenia, a tak¿e wszelkie swoiste ograniczenia regionalne lub lokalne;
okreliæ warunki, zgodnie z którymi rodki kontroli i inspekcji danego pañstwa cz³onkowskiego mog¹ wkraczaæ na wody podlegaj¹ce zwierzchnic-twu i jurysdykcji innego pañstwa cz³onkowskiego.
Procedura dotycz¹ca przyjmowania wspólnych planów rozmieszczenia rozpoczyna siê od powiadomienia. W terminie trzech miesiêcy od otrzymania takich powiadomieñ dyrektor zarz¹dzaj¹cy Agencji ustanawia w porozumie-niu z zainteresowanymi pañstwami cz³onkowskimi projekt wspólnego planu
rozmieszczenia. W projekcie wspólnego planu rozmieszczenia okrela siê
rodki kontroli i inspekcji mo¿liwe do zgromadzenia w celu realizacji progra-mu kontroli i inspekcji, którego dotyczy plan, na podstawie zainteresowania pañstw cz³onkowskich odpowiednim ³owiskiem. Zainteresowanie to jest sza-cowane na podstawie nastêpuj¹cych kryteriów, których wzglêdna waga
zale-¿y od swoistych cech ka¿dego planu:
1) wzglêdny obszar wód podlegaj¹cych zwierzchnictwu lub jurysdykcji danego pañstwa cz³onkowskiego, który objêty jest dzia³aniem danego wspól-nego planu rozmieszczenia, je¿eli taki obszar istnieje;
2) iloæ ryb wy³adowanych na terytorium pañstwa cz³onkowskiego w danym okresie referencyjnym, stanowi¹ca odsetek ca³kowitej wielkoci wy³adunków ryb pochodz¹cych z ³owiska, którego dotyczy dany wspólny plan rozmieszczenia;
3) wzglêdna liczba wspólnotowych statków rybackich p³ywaj¹cych pod bander¹ danego pañstwa cz³onkowskiego (moc silnika i tona¿ brutto) i bior¹-cych udzia³ w po³owach na ³owisku, którego dotyczy dany wspólny plan rozmieszczenia, w stosunku do ca³kowitej liczby statków bior¹cych udzia³ w po³owach na tym ³owisku;
4) wzglêdna wielkoæ przydzia³u kontyngentu danego pañstwa cz³on-kowskiego lub, w przypadku braku kontyngentu, wielkoci po³owu danego pañstwa cz³onkowskiego na tym ³owisku w danym okresie referencyjnym.
Wspólne dzia³ania w zakresie kontroli i inspekcji s¹ przeprowadzane na podstawie wspólnych planów rozmieszczenia. Pañstwa cz³onkowskie, których dotyczy wspólny plan rozmieszczenia, winny:
udostêpniæ rodki kontroli i inspekcji zaanga¿owane do wdro¿enia wspólnego planu rozmieszczenia;
wyznaczyæ jeden krajowy punkt kontaktowy/ koordynatora posiadaj¹-cego wystarczaj¹ce uprawnienia, aby móc reagowaæ w terminie na wnioski CFCA dotycz¹ce wdra¿ania wspólnego planu rozmieszczenia oraz powiada-miaæ o tym Agencjê;
rozmieciæ swoje zgromadzone rodki kontroli i inspekcji zgodnie ze wspólnym planem rozmieszczenia;
zapewniæ Agencji internetowy dostêp do informacji niezbêdnych do wdro¿enia wspólnego planu rozmieszczenia;
wspó³pracowaæ z Agencj¹ przy wdra¿aniu wspólnego planu rozmiesz-czenia;
zapewniæ, by wszelkie rodki kontroli i inspekcji wyznaczone do
wdra-¿ania wspólnotowego wspólnego planu rozmieszczenia prowadzi³y swoj¹ dzia³alnoæ zgodnie z zasadami wspólnej polityki rybo³ówstwa.
Agencja przeprowadza roczn¹ ocenê skutecznoci ka¿dego ze wspólnych planów rozmieszczenia, jak równie¿ na podstawie dostêpnych danych
analizê wystêpowania ryzyka prowadzenia dzia³alnoci po³owowej
niezgod-93
Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybo³ówstwa...
nie z maj¹cymi zastosowanie rodkami kontrolnymi. Wyniki przeprowadza-nych ocen s¹ przekazywane Parlamentowi Europejskiemu, Komisji i pañ-stwom cz³onkowskim.
3.4. Kontrola i inspekcja
Do celów koordynacji operacyjnej Agencja organizuje operacyjn¹ koordy-nacjê kontroli i inspekcji prowadzonej przez pañstwa cz³onkowskie. Koordy-nacja ta realizowana jest na wniosek Komisji i stanowi wype³nienie miêdzy-narodowych programów kontroli i inspekcji.
Dwa lub wiêksza liczba pañstw cz³onkowskich mog¹ zwróciæ siê do Agen-cji z wnioskiem o koordynowanie rozmieszczenia ich rodków kontroli i in-spekcji w odniesieniu do ³owiska lub obszaru, który nie podlega programowi kontroli i inspekcji. Koordynacja taka odbywa siê zgodnie z kryteriami kon-troli i inspekcji oraz priorytetami uzgodnionymi pomiêdzy zainteresowanymi pañstwami cz³onkowskimi.
Dostêpne informacje dotycz¹ce wspólnych dzia³añ w zakresie kontroli i inspekcji prowadzonych na wodach wspólnotowych i miêdzynarodowych s¹ wymieniane pomiêdzy Komisjê, Agencjê oraz w³aciwe organy pañstw cz³on-kowskich. Poufnoæ przekazywanych informacji zapewnia ka¿dy w³aciwy organ krajowy.
Ka¿dego roku do 15 padziernika pañstwa cz³onkowskie s¹ zobowi¹zane do powiadomienia Agencji o rodkach kontroli i inspekcji, które pozostaj¹ do jej dyspozycji, na cele prowadzenia kontroli i inspekcji w roku nastêpnym.
Pañstwa cz³onkowskie s¹ zobowi¹zane równie¿ do powiadomienia Agencji o
rodkach, za pomoc¹ których zamierzaj¹ wykonaæ miêdzynarodowy program kontroli i inspekcji lub indywidualny program kontroli i inspekcji, który dotyczy tego pañstwa. Obowi¹zek ten winni spe³niæ nie póniej ni¿ w termi-nie jednego miesi¹ca od powiadomienia pañstw cz³onkowskich o decyzji usta-nawiaj¹cej taki program.
4. Struktura wewnêtrzna Agencji 4.1. Zarz¹d
Podstawowym organem Agencji jest zarz¹d, który sk³ada siê z przedsta-wicieli pañstw cz³onkowskich i szeciu przedstaprzedsta-wicieli Komisji. Ka¿de pañ-stwo cz³onkowskie jest uprawnione do mianowania jednego cz³onka. Pañstwa cz³onkowskie i Komisja mianuj¹ po jednym zastêpcy ka¿dego cz³onka Zarz¹-du, który reprezentuje cz³onka Zarz¹du pod jego nieobecnoæ. Cz³onkowie Zarz¹du mianowani s¹ na podstawie posiadanego przez nich istotnego
do-wiadczenia i wiedzy fachowej z zakresu kontroli i inspekcji po³owów. Man-dat ka¿dego cz³onka wynosi piêæ lat od dnia mianowania i jest odnawialny.
Do kompetencji zarz¹du nale¿y:
mianowanie i odwo³anie dyrektora zarz¹dzaj¹cego;
przyjêcie do 30 kwietnia ka¿dego roku sprawozdania ogólnego Agencji za poprzedni rok i przekazanie go Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybuna³owi Obrachunkowemu i pañstwom cz³onkowskim; spra-wozdanie podawane jest do wiadomoci publicznej;
przyjêcie do 31 padziernika ka¿dego roku, uwzglêdniaj¹c przy tym opiniê Komisji i pañstw cz³onkowskich, programu prac Agencji na nadcho-dz¹cy rok oraz przekazanie tego programu Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i pañstwom cz³onkowskim;
przyjêcie koñcowego bud¿etu Agencji przed rozpoczêciem roku bud¿e-towego, dostosowuj¹c go w razie potrzeby do wk³adu Komisji i wszelkich innych dochodów CFCA;
wykonanie swojego obowi¹zku w odniesieniu do bud¿etu Agencji;
sprawowanie nadzoru dyscyplinarnego nad dyrektorem zarz¹dzaj¹cym;
okrelenie swojego regulaminu wewnêtrznego, który mo¿e
okrelenie swojego regulaminu wewnêtrznego, który mo¿e