W okresie spraw ozdaw czym Izba prowadziła w dalszym ciągu zapoczątkowaną w roku ubiegłym akcję, m ającą na celu takie zliberalizowanie obowiązujących w odniesieniu do masła, jaj, puchu i pierza, a także drobiu bitego i żywego przepisów standaryzacyjnych, które, nie godząc w same zasady i potrzeby standaryzacji, umożliwiłoby jednak wywóz w szystkich po
wyższych artykułów w ruchu przygranicznym , bez potrzeby dostosowywania się i ścisłego przestrzegania postanowień standaryzacyjnych.
Izba uważała, iż zrobienie wyłomu i popraw a panujących stosunków leży nietylko w interesie ludności zamieszkałej w pasie granicznym, lecz również w ogólnym interesie gospo
darczym Państw a, bowiem dzięki obrotowi w ruchu p rzy g ra
nicznym można byłoby, zdaniem Izby, na niemieckim Śląsku
znaleźć zbyt na zupełnie poważną ilość masła, jaj, puchu, pierza i drobiu, z której nie należałoby rezygnować, a to wobec coraz większego kurczenia się naszych obrotów z zagranicą i koniecznością korzystania z każdej sposobności celem pod
trzym ania malejącego wywozu. W sprawie powyższej Izba brała udział w kilku posiedzeniach tak Międzyizbowej Komisji do Spraw Obrotu Towarowego z zagranicą jakoteż w konferen
cjach, jakie miały miejsce na terenie Min. Przem ysłu i Handlu.
Stwierdzić należy, iż starania Izby, dzięki poparciu Zw. Izb, Państw . Instytutu Eksportowego oraz przychylnego ustosun
kowania się do tego zagadnienia W ydziału Handlu Zagranicz
nego odniosły pozytyw ny rezultat. Zgodnie bowiem z rozp.
Min. Skarbu, Przem ysłu i Handlu oraz Rolnictwa i Reform Polnych z dnia 18. IV. 1933 Dz. U. R. P . Nr. 29 zostało do
puszczone do wywozu w ruchu przygranicznym bez przestrze
gania obowiązujących przepisów jednorazowo 10 kg masła, 10 sztuk jaj, 20 sztuk gęsi domowych żywych, 20 sztuk gęsi bitych oraz 5 sztuk trzody chlewnej żywej i bitej.
Obrót zbożem na zasadzie Konwencji Genewskiej.
W wyniku konferencyj, jakie odbyły się z udziałem tut.
Izby w W ydziale Przem ysłu i Handlu Śląskiego Urzędu Wojew.
w przedmiocie uregulowania postępowania p rzy składaniu podań i kwalifikowania firm ubiegających się o pozwolenie importu wzgl. eksportu zbóż na zasadzie art. 218 Konwencji Genewskiej — Izba po opracowaniu wzoru podań, jakie m ają być składane przez zainteresowane strony, oraz po uzgodnieniu z W ydziałem Przem ysłu i Handlu W ojew. Śląsk, w ytycznych, jakiemi kierować się miano przy przyjmowaniu, opinjowaniu i załatwianiu wniosków, zgodnie z pismem P ana W ojewody Śląskiego z dnia 8 sierpnia 1933 r. L. P . H. 104, przystąpiła do przyjm owania podań na przyw óz wzgl. wywóz produktów rolnych na zasadzie Konwencji Genewskiej.
Ogółem wpłynęło do Izby w sprawie zezwoleń na import zboża 56 podań, na eksport zaś — 58 podań, które zostały po zasiągnięciu jaknajbardziej szczegółowych informacyj o każ
dej poszczególnej firmie przesłane przez Izbę wraz z opinją do -Śląskiego Urzędu W ojewódzkiego celem definitywnego ich załatwienia.
Eksport artykułów standaryzowanych.
J a j a .
Jak już w sprawozdaniu zeszłorocznem zaznaczyliśmy, eksport jaj z G. Śląska nie był nigdy eksportem we właściwem tego słowa znaczeniu, gdyż nie był kierow any na rynki dalsze, a był typow ym eksportem w ruchu przy granicznym, polegają
cym na zaopatryw aniu w jaja Śląska Niemieckiego w razie sprzyjającej rozpiętości cen. W tym stanie rzeczy z chwilą wprowadzenia przez Niemcy n a jaja pochodzenia polskiego cła bojowego, w ynoszącego ca 70% (w roku 1932 jeszcze ca 40%) ad valorem, wywóz jaj z Polskiego na Niemiecki G. Śląsk stopniowo począł się kurczyć, załam ując się zupełnie w r. .1933, w którym woigóle eksport jaj z okręgu Izby nie miał miejsca.
W związku z zaprzestaniem działalności eksportowej Izba w okresie spraw ozdaw czym stanęła wobec konieczności w y
kreślenia z rejestru firm uprawnionych do wywozu kurzych jaj zagranicę ostatniej (z 4 ogółem zarejestrow anych firm) firmy mającej tego rodzaju uprawnienie.
P i e r z e i p u c h .
Stan dotychczasowego rozwoju eksportu pierza i puchu z okręgu Izby Handlowej charakteryzuje poniższa staty sty k a:
Rok 1931 —* 2 oczyszczalnie — przerobiono i w yekspor
towano 276.325 kg pierza i puchu.
Rok 1932 — 2 oczyszczalnie — przerobiono i w yekspor
towano 224.521 kg pierza i puchu.
Rok 1933 — 2 oczyszczalnie — przerobiono i wyekspor
towano 385.849 kg pierza i puchu.
Jak z tych danych wynika eksport w roku spraw ozdaw czym znacznie przew yższył ilości pierza i puchu wywiezionego W roku 1932 i naw et w 1931 r. W nioskować z tego należy, iż przepisy standaryzacyjne nie stoją na przeszkodzie temu eksportowi, lecz, przeciwnie, przyczyniają się do jego zracjo
nalizowania.
Porównując cyfry wywozu puchu i pierza do poszcze
gólnych państw zauważamy, że gros tow aru znajduje zbyt w Niemczech, na dalszym planie stoją: Czechosłowacja, Austrja, zaś do innych państw wywożono raczej sporadycznie pewne ilości. Stwierdzić jednak należy, iż w roku 1933 eksport
nasz był o wiele bardziej zróżniczkowany, aniżeli miało to miejsce w r. 1932.
Cyfry wywozu, w zależności od kierunku, przedstaw iają się w latach 1932 i 1933 następująco:
R o k 1932 Niemcy . . . .
Pierze 166.954 kg
Puch 15.992 kg
Czechosłowacja . 26.535 „ 3.273 „
A ustrja . . . . 9.919 „ 703 „
F rancja . . . . 577 „ 351 „
Anglja . . . . 10 „ 160 „
Belgja . . . . 3 „
Ameryka . . . 29 „ łł
H olandja . . . 15 „ ' »>
R a z e m : 204.039 kg 20.482 kg
Pierze gęsie
R o k 1933
Pierze kurze Puch Niemcy . . . . 260.318,51 kg 19.449 kg 12.470,75 kg Czechosłowacja . 41.165,50 „ — 2.903,50 „
A ustrja . . . . 11.892 — 906 „
Francja . . . . 4.911 — 3.126
Anglja . . . . 210 — 10 „
B elgja . . . . 34 „ — 20 „
A m eryka . . . 2.695,10 „ — 2.698,50 „
H olandja . . . 5.896 5.490 „ —
K anada . . . . 1,25 „ — —
D a n j a ... 11.562 — —
Szw ajcaria . . . 90 „ — —
R a z e m : 338.775,36 kg 24.939 kg 22.134,75 kg Izba Handlowa, opierając się na powyższym wyniku liczbowym zasadniczo wypowiedziała się, w związku z opraco
w ywanym przez Izbę Przem.-Handlową w Sosnowcu referatem w sprawie eksportu pierza i puchu, za utrzym aniem dotychcza:
sowych przepisów standaryzacyjnych przy wywozie na rynki zagraniczne pierza i puchu, niemniej jednak oświadczyła się za pewnem ich zliberalizowaniem, jeżeli chodzi o handel w pasie przygranicznym . Izba stoi na stanowisku, iż analogicznie, jak
przy wywozie w ruchu przygranicznym innych artykułów stan
daryzowanych, (masło, jaja, gęsi domowe, trzoda chlewna) na- ieżałolby także pewne ułatwienia wprowadzić co do wywozu pierza i puchu, przyczem zaznaczyć należy, iż tak, jak dotych
czasowa praktyka w innych artykułach w ykazała, nie grozi to zupełnie naruszeniem przepisów standaryzacyjnych, zwłaszcza, że chodzi tutaj o wywóz jedynie drobnych ilości.
W związku z przysłanym Izbie Handlowej przez Związek Izb Przem.-Handl. do zaopiniowania pismem Poselstw a R. P.
w Kopenhadze w sprawie eksportu nieoczyszczonego pierza i puchu przez ubiegające się o takie zezwolenie Tow arzystw o Nordisk Fjerfabrik Izba Handlowa wypowiedziała się zasadniczo przeciwko wywozowi z Polski pierza i puchu w stanie surowym, nieoczyszczonym.
Za wywozem takim, zdaniem Izby, można byłoby się wy
powiedzieć tylko wówczas, gdyby eksport w stanie oczyszczo
nym wykazywać począł tendencję do kurczenia się. Okoliczność taka nie zachodziła jednak i w tych warunkach Izba nie widziała potrzeby odstępowania od przyjętych w ytycznych przy ekspor
cie pierza i puchu, tembardziej, że takie odstąpienie pociągnąć musiałoby w zasadzie zupełną dezorganizację na rynku we
wnętrznym pierza i puchu.
W związku ze zwróceniem się Izby Przem.-Handlowej w Sosnowcu z prośbą o wyrażenie opinji co do granicy maksymalnej dopuszczalnego zanieczyszczenia (kurz, piasek i t. p.) w pierzu nieprzerobionym Izba Handlowa wypowie
działa się, na podstawie opinji fachowych sfer jej okręgu, iż pierze w stanie nieoczyszczonym może posiadać w odniesieniu do wagi najwyżej 10—12% zanieczyszczeń, a więc kurzu, piasku lub innych odpadków.
M a s ł o .
Pod wpływem prohibicyjnej ochrony celnej w Niemczech oraz niekorzystnego zasadniczo kształtow ania się ceny na masło w roku 1933 na Niemieckim Górnym Śląsku eksport masła z okręgu Izby, tak samo zresztą jak i jaj, zanikł zupełnie w roku sprawozdawczym. Jeżeli w pewnych miesiącach istniało nawet ze strony tut. firm poważne zainteresowanie się ekspor
tem masła do Niemiec, to na przeszkodzie do zrealizowania się eksportu stały trudności natury technicznej, polegające głównie
na tem, że na G. Śląsku nie było zakładu badania m asła, zlikwidowanego jeszcze przed dwoma laty, a zatem nie można było przeprow adzać nietylko w ym aganych przepisami badań m asła pod względem jakości, ale również otrzym yw ać za
świadczeń na eksport m asła do Niemiec, rozdział których po
wierzony został zakładom badania masła. Ze względu na stosunkowo niewielkie partje m asła kilka wzgl. kilkanaście beczek, jakie m ogłyby wchodzić w rachubę każdorazowo przy eksporcie masła z G. Śląska, zainteresowanym nie opłacało się również korzystanie z powodu zbyt wysokich kosztów handlo
w ych z zakładów badania m asła czy to w Lesznie, czy w Poznaniu lub Krakowie.