Położenie i krótka historia miasta
7. Kalendarium Siechnic
4200–1900 p.n.e. – Ślady osady z neolitu na ziemiach gminy Święta Katarzyna (odkrycia
przez archeologów szeregu stanowisk).
1300–400 p.n.e. – Ślady osady kultury łużyckiej na ziemiach gminy Święta Katarzyna. 450–100 p.n.e. – Ślady kultury pomorskiej na ziemiach Gminy Święta Katarzyna.
0–375 n.e. – Ślady kultury przeworskiej z okresu wpływów rzymskich na ziemiach Gminy Święta Katarzyna.
1253 r. – Przekazanie wsi Siechnice przez książąt śląskich Henryka III i Włady-sława (Heinricha III i Wladislawa) ufundowanemu przez siebie szpitalo-wi Św. Elżbiety.
– Dokument lokacyjny miejscowości.
– Brak zgodności historyków niemieckich co do informacji o tym, czy wieś i dobra należały początkowo do joannitów jako dobra kuchenne (dostar-czające żywność zakonowi), czy do Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą z Kościoła św. Macieja we Wrocławiu, sprowadzonych z Pragi przez księżnę Annę z Przemyślidów, żonę Henryka II Pobożnego.
1277 r. – Dowody dokumentacyjne na lokację Siechnic przed 1277 r.
1323 r. – Dowody na posiadanie włości przez Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą (zachowane i powiększone do 1810 r.).
1337 r. – Nadanie Krzyżowcom trzeciego młyna we wsi przez Bosacco i Symona – właścicieli dóbr w Groblicach.
1350 r. – Budowa wałów przeciwpowodziowych z uwagi na częste zalewania przez rzekę Oławę.
1352 r. – Zakup przez Krzyżowców pół łana od pana Maczko w allodium Czech-nitz (w XIV wieku były we wsi co najmniej dwa dobra joannitów lub Krzyżowców i allodium).
1353 r. – 1361 r. – Przynależność do allodium w Siechnicach 16 ½ łana (ziemia stanowiąca
własność wolną od zobowiązań i ciężarów feudalnych, w odróżnieniu od lenna).
1353 r. – 1364 r. – Przynależność do wsi 18 łanów wraz z 2 sołeckimi (w tym 13 było
oczynszowanych).
1353 r. – 1361 r. – Dokumentacyjna wymiana sołectwa z dwoma łanami we wsi Siechnice. 1357 r. – Przynależność do joannitów dóbr kuchennych (dostarczających żywność)
– wg pierwszej hipotezy historyków niemieckich.
– Uzyskanie pozwolenia od Karola IV na zreformowanie i lokację Siechnic na prawie niemieckim.
1438 r. – Pierwsze wzmianki o istnieniu karczmy we wsi Siechnice.
1443 r. – Przynależność do allodium Siechnice 11 łanów.
1496 r. – Siechnice własnością Krzyżowców.
1510 r. – Prace przy budowie nowych kanałów i regulacja koryta Oławy ze wzglę-du na zniszczenia dóbr i wsi powodowane powodziami.
1518 r. – Przynależność do wsi Siechnice młyna przy Oławie i młyna w centrum wsi.
1540 r. – Przynależność do wsi Siechnice dwóch łanów wraz z karczmą dzie-dziczną należącą do dóbr kmiecych.
– Dziedziczenie kuźni i gospodarstwa rybackiego nad Oławą. – Sprzedaż wsi Siechnice.
1560 r. – Przebudowa młyna przy Oławie.
1570 r. – Pożar wsi Siechnice.
– Budowa wiatraka przez mieszkańców Siechnic.
1578 r. – Wielka powódź. Ogromne zniszczenia zarówno na terenie wsi, jak i dóbr. – Funkcjonowanie we wsi przed XVI wiekiem pięciu gospodarstw
kmie-cych.
1580 r. – Pierwsze wzmianki o istnieniu przy fosie dworu gospodarstw rybackich.
1615 r. – 1805 r. – Liczba łanów wsi od 16–21 (liczba ta świadczyła o niewielkim rozroście wsi w tym okresie).
1610 r. – Pierwsze wzmianki o cegielni polnej położonej na prawym brzegu Oławy.
1618 r. – 1648 r. – Całkowite zniszczenie wsi Siechnice podczas wojny trzydziestoletniej. 1649 r. – 1652 r. – Odbudowa Siechnic przez Krzyżowców po zniszczeniach wojny
trzy-dziestoletniej.
1658 r. – 1805 r. – Wielokrotne przemierzanie gruntów i ich sprzedaż nowym osadnikom.
Dziedziczenie części gospodarstw, nadawanie części jako lenno.
1675 r. – Wielki pożar Siechnic, w wyniku którego wieś spłonęła (spłonął także folwark).
1678 r. – Jerzy Eutricht rodem z Olesna – członek Zakonu Krzyżowców od św. Macieja z Wrocławia, proboszczem parafii Święta Katarzyna, do której należały Siechnice, głoszący kazania i udzielający chrztów w języku pol-skim.
1710 r. – Pierwsze wzmianki o gospodarstwie rybackim nad Oławą.
1745 r. – Budowa nowego browaru na terenie folwarku.
1750 r. – Funkcjonowanie na terenie Siechnic 4–5 gospodarstw kmiecych (głównie gospodarstw zagrodowych i chałupniczych.
1753 r. – Założenie ogrodu przy starym dworze (na północ od dziedzińca fol-warcznego), założenie sadu i alei buków na terenie założenia dworskiego.
1767 r. – Budowa na folwarku owczarni, szopy, piekarni, remont browaru. Budowa domu ogrodnika dbającego o ogród w założeniu dworskim.
1771 r. – Regulacja rzeki Oławy. Budowa nowych grobli i śluz.
– Budowa drugiego młyna w miejscu dotychczasowego starego lub całkiem nowego (rozbieżność informacji zachowanych).
1785 r. – Budowa pierwszego mostu na Oławie.
– Wielka powódź. Ogromne zniszczenia zarówno na terenie wsi, jak i dóbr. Całkowite zniszczenie mostu na Oławie.
1789 r. – Pożar dworu otoczonego fosą (składającego się z murowanego budynku z przyziemiem i piętrem o konstrukcji szkieletowej).
1790 r. – Wzniesienie nowego, murowanego dworu będącego prawdopodobnie siedzibą zarządu siechnickich dóbr, w skład których wchodziły włości w Świętej Katarzynie i w Groblicach.
1791 r. – Otwarcie na terenie dóbr siechnickich zwierzyńca.
1795 r. – Siechnice dużą wsią liczącą 467 mieszkańców (posiadającą 4 budynki dworskie, 4 kmieci, 15 wolnych zagrodników, 16 zagrodników omłoc-kowych, 7 chałupników).
1796 r. – Odbudowa mostu na Oławie.
– Budowa na terenie folwarku budynku hodowlanego dla bydła lub trzody chlewnej.
1810 r. – Bardzo zły stan techniczny zabudowy gospodarczej rozległego folwarku. – Po sekularyzacji dóbr Krzyżowców przekazanie wsi Siechnice i znajdują-cych się na jej terenie włości Skarbowi Państwa, które nadal dzierża-wiono.
1817 r. – Dzierżawcą dóbr Siechnic Carl Sigismund Brade.
1826 r. – Wykształcenie się wieloulicowego układu miejscowości.
– Folwark jako rozległe założenie na planie trapezu, na osi wschód-zachód. W północnej części dwór z ogrodem. Odbudowa pozostałych pierzei różnej wielkości budynkami gospodarczymi.
– Wzmianki o leśniczówce przy obecnej ulicy Zacisze.
1830 r. – 1867 r. – Przynależność Siechnic zamieszkiwanych w większości przez katolików
do katolickiej parafii w Świętej Katarzynie i do ewangelickiej parafii w Sulimowie.
1833 r. – Utworzenie katolickiej szkoły.
1840 r. – Dalszy rozwój wsi liczącej 638 osób (przewaga katolików), posiadającej 73 domy, szpital, młyn, 3 wiatraki, szkołę (z obowiązującym językiem niemieckim), 14 rzemieślników, 3 kramarzy.
1845 r. – Intensywny rozwój rzemiosła.
1850 r. – Powolny rozwój Siechnic będących dużą wsią o pokaźnym areale grun-tów.
1863 r. – Budowa nowoczesnego młyna wodnego.
1871 r. – Rozpoczęcie budowy Wrocławskich Zakładów Wodociągowych.
1876 r. – 1905 r. – Dzierżawcą dóbr Siechnic rotmistrz Friedrich Kleinom. 1885 r. – 1908 r. – Siechnice ośrodkiem okręgu urzędowego.
1886 r. – 1926 r. – Przekształcanie układu przestrzennego folwarku.
1887 r. – 1926 r. – Powiększanie ogrodu przy dworze w kierunku zachodnim.
1891 r. – 1937 r. – Przynależność dóbr w Siechnicach i w Groblicach do jednej państwowej
domeny.
1908 r. – Zamieszkiwanie Siechnic przez 803 mieszkańców.
1909 r. – Uruchomienie linii kolejowej Opole-Jelcz-Wrocław, rozbudowanej w kolejnych latach o drugi tor.
1909 r. – 1911 r. – Budowa elektrowni przez komunalno-państwowo-prywatną spółkę
„Elek-trizitätswerke Schlesien” Breslau (Wrocław).
1909 r. – 1917 r. – Dzierżawcą dóbr Siechnic Fanny Kleinom.
1910 r. – Przyspieszenie rozwoju miejscowości m.in. dzięki budowie elektrowni i fabryki karbidu (późniejszej huty).
1911 r. – Uruchomienie pierwszego turbozespołu w elektrowni.
1916 r. – Rozpoczęcie budowy fabryki chemicznej (późniejszej huty) przez dr. Aleksandra Weckera (macierzysty zakład w Burghausen – Zachodnie Niemcy).
Okres
międzywojenny – Budowa stadionu piłkarskiego. 1920 r. – Rozbudowa elektrowni.
1920 r. – 1930 r. – Założenie cmentarza w Siechnicach.
1923 r. – Radykalna przebudowa wnętrz dworu w Siechnicach (m.in. podział wiel-kiej sali).
– Rozpoczęcie budowy Pruskiego Zakładu Doświadczalno-Badawczego Hodowli Zwierząt.
– Powstanie Pruskiego Instytutu Doświadczalnego Hodowli Zwierząt współpracującego z Wydziałem Rolnictwa Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach trzydziestych znaczna rozbudowa instytutu (powstanie nowych obiektów inwentarskich, budynków mieszkalnych, budynku administra-cyjnego – ogromnego gmachu).
1923 r.–1926 r. – Budowa przez Państwowy Urząd Budownictwa budynków mieszkalnych dla pracowników (3–4 mieszkania w każdym), budowa mleczarni, 2 du-żych szop polnych, stajni, obory dla świń, obory dla młodych krów, ma-gazynu nawozów.
1926 r. – Dzierżawienie dóbr Siechnic Pruskiemu Instytutowi Doświadczalnemu Hodowli Zwierząt.
– Powstanie przy wschodniej pierzei folwarku, okazałego i wydłużonego budynku instytutowego, połączonego od południa pod kątem prostym z dotychczasowym budynkiem.
1927 r. – Zarządzanie przez Instytut Doświadczalny Hodowli Zwierząt 219 ha ziemi.
– Utworzenie Instytutu Technologii Żywienia i Instytutu Gospodarki Użyt-ków Zielonych.
– Budowa budynku mieszkalnego dla 2 dyrektorów instytutów, budowa rzeźni z chłodniami, obory dla bydła mlecznego.
1930 r. – Budowa kaplicy cmentarnej pw. Matki Bożej Bolesnej.
1932 r. – Ograniczenie produkcji karbidu w fabryce przez jej właściciela – koncern „Dr A. Wacker” na rzecz produkcji żelazostopów i proszków spawalni-czych.
1935 r. – Budowa kaplicy cmentarnej.
1937 r. – Zamieszkiwanie Siechnic przez 1432 mieszkańców. – Wytyczenie ulic, m.in. Kolejowej, Kościuszki, Szkolnej.
– Utworzenie parku wielkości 1 ha za stawem położonego na wschód od głównego budynku Instytutu Zootechnicznego.
– Utworzenie Instytutu Stosowanych Nauk Dziedziczenia. – Budowa zagrody dla starszego leśniczego.
1938 r. – Zarządzanie przez Instytut Doświadczalny Hodowli Zwierząt 388 ha ziemi.
– Podjęcie starań przez miejscową społeczność katolicką zmierzających do utworzenia parafii i rozpoczęcie przygotowań do budowy kościoła.
1939 r. – 1945 r. – Funkcjonowanie obozu pracy przymusowej (z kilkudziesięcioma osobami
1945 r. – Wyzwolenie Siechnic przez wojska radzieckie – żołnierzy 5 Armii Gwar-dii Armii Radzieckiej (16 lutego). Siedziba silnego garnizonu rosyjskie-go.
– Zajęcie przez Rosjan Elektrowni i Instytutu Doświadczalnego Hodowli Zwierząt.
– Zamieszkiwanie Siechnic przez ok. 2 tysiące Rosjan (ogółem przez trzy sobie nieprzychylne nacje: polską, niemiecką, rosyjską).
– Przybycie początkiem lipca do Siechnic pierwszej grupy repatriantów – byłych mieszkańców powiatu Gródek Jagielloński.
– Koniec 1945 r. – zamieszkiwanie Siechnic przez 630 mieszkańców. – Włączenie Siechnic do okręgu administracyjnego w Świętej Katarzynie. – Postęp w rozwoju wsi dzięki rozkwitowi miejscowego przemysłu i
po-wstaniu wielohektarowego państwowego gospodarstwa ogrodniczego. – Wybór pierwszego sołtysa i powołanie Straży Obywatelskiej. – Przywrócenie komunikacji na linii Wrocław – Siechnice. – Uruchomienie stacji benzynowej.
– Otwarcie szkoły podstawowej.
1946 r. – Repatriacja rodzin niemieckich do zachodnich stref okupacyjnych w Niemczech (od wiosny do jesieni).
– Przekształcenie fabryki karbidu w hutę.
– Powołanie Posterunku Milicji Obywatelskiej w Świętej Katarzynie obej-mującego swym zasięgiem Siechnice.
– Powstanie jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej z inicjatywy jej pierw-szego Komendanta Jana Kądziołki.
1947 r. – Powstanie placówki Gminnej Spółdzielni Spożywców „Samopomoc Chłopska" i przejęcie przez nią sieci handlowej w Siechnicach.
– Pierwsza msza święta w kaplicy na cmentarzu.
– Uruchomienie świetlicy w budynku przy ul. Fabrycznej. – Utworzenie placówki służby zdrowia.
– Remont mostu kolejowego na Odrze.
1948 r. – Systematyczny wzrost poziomu wykształcenia mieszkańców Siechnic do poziomu nieodbiegającego od przeciętnego miejskiego w Polsce.
1949 r. – Odbudowa byłego Pruskiego Instytutu Doświadczalnego Hodowli Zwie-rząt i nadanie nazwy Zootechnicznego Instytutu Doświadczalnego. – Rozpoczęcie działalności Koła Gospodyń Wiejskich.
1950 r. – Budowa nowej elektrowni w miejscu przedwojennej.
1951 r. – Odbudowa huty żelazostopów.
1952 r. – Początki organizacji harcerskiej.
1953 r. – 1961 r. – Budowa nowej elektrowni, przy wykorzystaniu starych budynków. 1953 r. – Zamieszkiwanie Siechnic przez ponad 2000 mieszkańców.
1954 r. – Powstanie klubu sportowego LZS „Hutnik Siechnice”.
1955 r. – Powstanie Gromadzkiej Rady Narodowej w związku z reformą admini-stracyjną w kraju.
1956 r. – Budowa pierwszego po wojnie budynku mieszkalnego.
1958 r. – Początek działalności żłobka uruchomionego na wniosek pracowników Huty „Siechnice”.
1959 r. – Budowa pawilonu handlowego przez GSS „Samopomoc Chłopska” z dwoma sklepami: spożywczo-monopolowym (samoobsługowym) i tek-stylno-obuwniczym.
1960 r. – 1962 r. – Rozbudowa i modernizacja szkoły podstawowej.
1962 r. – Połączenie Gromadzkiej Rady Narodowej Siechnic i Gromadzkiej Rady Narodowej Radwanic w jedną, z siedzibą w Radwanicach.
1965 r. – Ustanowienie parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny.
1966 r. – Ponowne utworzenie Gromadzkiej Rady Narodowej w Siechnicach.
1968 r. – Otwarcie pierwszej apteki.
1969 r. – Utworzenie LZS „Zootechnik Czechnica”.
koniec lat 60-tych – Próba podjęcia starań o prawa miejskie. Realizacje budowy typowych dla tego okresu budynków mieszkalnych (ul. 1 Maja, ul. Energetyczna, ul. Szkolna).
1969 r. – 1972 r. – Budowa drugiego pawilonu przez GSS „Samopomoc Chłopska” z dwoma
sklepami: gospodarstwem domowym i tekstylno-obuwniczym.
1970 r. – Zamieszkiwanie wsi Siechnice przez 2880 osób.
– Likwidacja masarni i uruchomienie sklepu mięsno-wędliniarskiego. – Otwarcie restauracji „Opolska” z dużym parkingiem przy ul. Opolskiej.
1970 r. – 1980 r. – Budowa przez Zakłady: EC „Czechnica”, ZZD, PPO nowego osiedla. 1971 r. – Uruchomienie Urzędu Pocztowo-Telekomunikacyjnego.
– Powstanie Posterunku MO w Siechnicach przeniesionego ze Świętej Ka-tarzyny (od 1973 r. obejmującego swym zasięgiem nowo powołaną gmi-nę Święta Katarzyna).
– Utworzenie Zakładu Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych. – Powołanie na proboszcza parafii księdza Stanisława Danickiego.
– Otrzymanie przez siechnicką parafię pozwolenia na budowę Kościoła (pierwszego w powojennej Polsce).
1973 r. – Przeniesienie siedziby władz terenowych z Siechnic do Świętej Katarzy-ny. Wyznaczenie Świętej Katarzyny na siedzibę Urzędu GmiKatarzy-ny.
– Przeniesienie siedziby władz terenowych z Siechnic do Świętej Katarzyny. – Nadanie Szkole Podstawowej imienia Mikołaja Kopernika.
1974 r. – 1989 r. – Przebudowa elektrowni na elektrociepłownię (obecna nazwa
Elektrocie-płownia „Czechnica”).
1975 r. – Reaktywacja klubu sportowego LZS „Hutnik Siechnice”.
1978 r. – Przy kościele parafialnym pierwsze dźwięki dzwonu im. Jana Pawła II (pierwszy dzwon imienia Ojca Św. w Polsce, a może i w świecie).
1979 r. – Uruchomienie sklepu winno-cukierniczego w miejscu zlikwidowanej piekarni.
lata 80-te – Budowa zakładu ogrodniczego i zespołu typowych bloków dla pracowni-ków ogrodnictwa i elektrociepłowni.
1980 r. – Rozpoczęcie produkcji przez zakład szklarniowy.
1981 r. – Uroczysta konsekracja Kościoła pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny. Poświęcenie kościoła przez JE ks. bp. dr. Tadeusza Rybaka – sufragana wrocławskiego.
1984 r. – Utworzenie przez Hutę Siechnice – EC, ZZD i PPO klubu sportowego LZS „Energetyk Siechnice”.
– Uruchomienie nowej stacji CPN w miejscu przedwojennej stacji benzy-nowej.
– Rozpoczęcie działalności przedszkola.
1985 r. – Powołanie Rady Sołeckiej jako czynnika społecznego (40 członków), przy jednoczesnym funkcjonowaniu urzędu sołtysa.
1986 r. – Zelektryfikowanie linii kolejowej.
1989 r. – 1999 r. – Likwidacja Huty Siechnice (rozbiórka większości obiektów). Pozostałość
po hucie – ogromna hałda popiołów poprodukcyjnych.
1990 r. – Wprowadzenie pełnego samorządu na poziomie gminy.
– Przyjęcie przez Radę gminy uchwały zezwalającej na powoływanie w poszczególnych miejscowościach jej jednostek pomocniczych, tj. Rad Sołeckich lub Rad Osiedlowych.
1990 r. – 1995 r. – Ukazywanie się miesięcznika „Nasza Gazeta”.
1991 r. – Powstanie Gminnego Centrum Kultury. – Powołanie Rady Osiedla Siechnice.
– Utworzenie Środowiskowego Koła Wędkarskiego „Czarna Łacha”.
1992 r. – 1993 r. – Zwodociągowanie całej miejscowości.
– Gruntowna przebudowa i wyremontowanie Posterunku MO. Ufundowa-nie dla Posterunku MO przez władze gminne samochodu osobowego (marki Polonez) i innych elementów wyposażenia, m.in. alkomatu.
1992 r. – 2003 r. – Skanalizowanie całej miejscowości.
1994 r. – Referendum na obszarze Gminy Święta Katarzyna z inicjatywy miesz-kańców Siechnic w sprawie przeniesienia siedziby gminy ze wsi Święta Katarzyna do wsi Siechnice.
1995 r. – Zakończenie działalności Zootechnicznego Zakładu Doświadczalnego.
1997 r. – Nadanie 1 stycznia Siechnicom praw miejskich Rozporządzeniem Rady Ministrów.
– Wielka powódź (powódź tysiąclecia).
– Przeniesienie posterunku MO (po powodzi) do Świętej Katarzyny. – Likwidacja Zootechnicznego Zakładu Doświadczalnego w Siechnicach. – Oddanie do użytku oczyszczalni ścieków.
– Przejęcie przez gminę budynku administracyjnego byłego Zootechnicz-nego Zakładu DoświadczalZootechnicz-nego.
1998 r. – Uruchomienie gminnej oczyszczalni ścieków.
– Oddanie do użytku nowego obiektu Urzędu Pocztowego.
1998 r. – 2000 r. – Gruntowna odbudowa mostu na rzece Oławie.
1999 r. – Utworzenie Gminnej Strefy Aktywności Gospodarczej (GSAG).
1999 r. – 2005 r. – Uchwalenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla
miasta Siechnic.
2000 r. – Stabilizacja liczby ludności Siechnic na poziomie minimalnie przekracza-jącym 4 tys. osób.
– Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wy-dzielonego obszaru miasta Siechnice-Centrum.
– Poświęcenie w kościele parafialnym przez JE ks. bp. dr. Jana Tyrawę witrażu (300 m²) wyobrażającego Kosmos i cały Wszechświat
2000 r. – 2001 r. – Modernizacja i budowa sieci dróg oraz kanalizacji deszczowej.
– Modernizacja systemu ochrony przeciwpowodziowej. – Budowa polderu „Kotowice”.
2000 r. – 2003 r. – Realizacja programu zadrzewiania ulic i placów.
2001 r. – 2002 r. – Rewitalizacja i renowacja byłego budynku ZZD na potrzeby gminnego
gimnazjum.
2002 r. – Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wy-dzielonej zachodniej części obszaru miasta Siechnice.
– Budowa drogi do Prawocina.
– Oddanie do użytku gminnego gimnazjum w Siechnicach.
– Rozpoczęcie inwestycji zakładu Thyssen Polimer Polska, wytwarzające-go profile okienne.
– Powstanie Młodzieżowej Rady Miejskiej Siechnic.
2002 r. – 2003 r. – Budowa hali sportowej przy gimnazjum wraz z zespołem boisk jako
po-czątek programu uzupełniającego funkcję oświatową.
– Propozycja autorów projektu gimnazjum gminnego kompleksowej rewi-talizacji całego obszaru za budynkiem gimnazjum o pow. 10 ha (zespół boisk, bieżnia, plac zabaw).
– Budowa dróg oraz infrastruktury (pełne uzbrojenie terenu) w Gminnej Strefie Aktywności Gospodarczej w Siechnicach pod przyszłe inwestycje.
2003 r. – Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wy-dzielonego obszaru miasta: Siechnice-Centrum dla terenu położonego miedzy ulicą Henryka III a ulicą Jarzębinową w Siechnicach.
– Rozpoczęcie inwestycji budowy wałów przeciwpowodziowych.
– (sierpień) rozpoczęcie inwestycji w Gminnej Strefie Aktywności Gospo-darczej przez producenta złączy hydraulicznych Parker Hannifin. – (październik) rozpoczęcie inwestycji w Gminnej Strefie Aktywności
Go-spodarczej przez Centrum Logistyczne Phoenix.
– Rozpoczęcie inwestycji przez firmę Thyssen Polymer Polska.
– Uzyskanie pozwolenia na budowę osiedla „Błękitne” przez Polsystem przy ul. Jarzębinowej.
– Poświęcenie przez JE ks. Kardynała dr. Henryka Gulbinowicza – Metro-politę Wrocławskiego pomnika papieża Jana Pawła II z okazji 25-lecia pontyfikatu.
2003 r. – 2004 r. – (grudzień/styczeń) uruchomienie zakładu wytwarzającego profile okienne
Thyssen Polimer Polska.
2004 r. – Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obsza-ru obejmującego południową część obrębu Siechnice oraz północną część obrębu Zębice.
– Oddanie do użytku hali sportowej przy gimnazjum gminnym. – Uruchomienie inwestycji przez Centrum Logistyczne Phoenix.
– (sierpień) uruchomienie inwestycji przez producenta złączy hydraulicz-nych Parker Hannifin.
2004 r. – 2005 r. – Powstanie osiedla mieszkaniowego „Błękitne” przy ul. Jarzębinowej –
2005 r. – Uchwalenie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzenne-go wydzieloneprzestrzenne-go obszaru Siechnice-Centrum dla terenu położoneprzestrzenne-go w okolicach ulicy Modrzewiowej w Siechnicach.
– Uchwalenie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzenne-go obszaru Gminnej Strefy Aktywności Gospodarczej w rejonie miej-scowości Siechnice oraz zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wydzielonego obszaru Siechnice-Centrum obejmującej teren działek nr 102/1-102/4, 105/1-105/14 i części działek nr 584/2 i 738.
– Budowa osiedla domów wielorodzinnych przy ul. Chabrowej – Spół-dzielnia Mieszkaniowa Polsystem.
– Budowa osiedla domów wielorodzinnych przy ul. Jarzębinowej – Spół-dzielnia Mieszkaniowa Nova Locum.
– Pierwszy „bieg” wiosenny zorganizowany przez Przewodniczącego Rady Gminy dr Leopolda Gomułkiewicza.
– Odbudowa drogi do Wrocławia przez Blizanowice.
– Wizyta w parafii JE ks. abp. prof. dr. hab. Mariana Gołębiewskiego – Metropolity Wrocławskiego z okazji odpustu parafialnego.
– (27 wrzesień) przekazanie parafii Siechnice relikwii św. Ojca Pio przez Ojców Franciszkanów Kapucynów z San Giovanni Rotondo.
– (1 październik) przywiezienie przez wikariusza ks. mgr. Wojciecha Gry-glewicza relikwii i figury św. Ojca Pio z Włoch do Siechnic.
– (2 październik) uroczyste poświęcenie figury św. Ojca Pio przez ks. pro-boszcza, prałata Stanisława Danickiego.
– (17 grudzień) uroczysta inauguracja działalności „Narodowego Stowa-rzyszenia Aktywności Społecznej”. Przewodniczącym dr Leopold Go-mułkiewicz.
– (18 grudzień) uroczyste poświęcenie tablicy na zewnętrznej ścianie ko-ścioła przez ks. Infułata S. Turkowskiego, upamiętniającej Pomordowa-nych na Wschodzie w latach 1943–1947.