STUDIA PRZYPADKÓW
6. Podsumowanie i wnioski
6.1. Przyjęty obszar rozważań w pracy
Tendencje gospodarcze i propozycje zmian uregulowań prawnych (np. zmiana Ustawy Pzp) wytyczają kierunek patrzenia na przedsięwzięcie budowlane przede wszystkim z perspektywy kosztów w całym cyklu życia obiektu. Cykl ten obejmuje fazę inicjacji inwestycji, planowania, realizacji, po eksploatację i rozbiórkę, co suge-ruje inwestorom szerszy zakres analizy wariantów inwestycyjnych oraz zaleca ela-styczne podejście do zarządzania przedsięwzięciami.
Z uwagi na przyjęty zakres czasowy i przestrzenny w pracy doktorskiej analiza przypadków ograniczona została wyłącznie do fazy realizacji i estymacji ryzyka w ramach bieżącej kontroli stanu zaawansowania robót budowlanych z perspektywy wykonawcy robót. Zakres i przedmiot badań podyktowany był głównie poprzez cel dysertacji oraz przez dostępność do poufnych danych finansowych, bowiem stoso-wanie metody EVM/ES wymaga dostępu do informacji o planowanych i rzeczywi-ście poniesionych kosztach robót budowlanych.
Podstawowym celem rozprawy było opracowanie metody analizy i oceny ry-zyka w trakcie realizacji przedsięwzięcia budowlanego. Dlatego też w pracy przyto-czono liczne publikacje dążąc do wyodrębnienia jednej, klarownej definicji ryzyka.
W dalszym kroku uwypuklono kwestię wrażliwości przedsięwzięć na zmienne wa-runki losowe, przedstawiono różne sposoby oceny ryzyka, a także scharakteryzowa-no wybrane metody wspomagające kontrolę czasowo-kosztową przedsięwzięć.
W odpowiedzi na założone cele szczegółowe w dysertacji w sposób syntetycz-ny starano się przedstawić procedurę zarządzania ryzykiem na tle obowiązujących standardów międzynarodowych, norm i wybranych podręczników.
W ostatnich latach wzrosła świadomość wśród menedżerów, kierowników kontraktów istnienia ryzyka oraz konieczność monitorowania czynników ryzyka.
Mimo to na tle zagranicznych rozwiązań i przeprowadzonych badań kwestionariu-szowych, zarządzanie ryzkiem w polskim budownictwie jest wykorzystywane w niewielkim zakresie. Uważna lektura rozdziału nr 3 tj. przegląd stanu wiedzy pro-wadzi do wniosku, że większość opracowań poświęcona analizie ryzyka ma status koncepcji lub interesującej propozycji do ewentualnego stosowania (jak np. Zarzą-dzanie Ryzykiem W Przedsięwzięciu, Narzędzia i techniki wspomagające ZPRP,
Kra-jowy System Zarządzania BPI, Wydanie 1, 2007). Godny odnotowania jest fakt, po-dejmowania prób tworzenia autorskich koncepcji analizy ryzyka i metod wspomaga-jących analizę wpływu czynników losowych na przedsięwzięcia budowlane, głównie na etapie przygotowania inwestycji do realizacji (m.in. Skorupka, 2007; Kasprowicz, 2011). W nurt ten wpisuje się przedmiot badań i zakres pracy prezentowany w ni-niejszej dysertacji, aczkolwiek autorka skupiła uwagę na fazie realizacji przedsię-wzięcia i bieżącej kontroli stanu zaawansowania robót.
W wyniku zebrania znacznej liczby materiałów poświęconych sposobom po-strzegania ryzyka, jego identyfikacji oraz ocenie niniejsza praca w pewnym stopniu stanowi swoiste kompendium wiedzy, sygnalizując liczne kierunki rozwoju tematyki w obszarze zarządzania ryzykiem, zarządzania przedsięwzięciem z perspektywy identyfikacji i oceny ryzyka bądź zarzadzania przedsiębiorstwem. Zarzadzanie ryzy-kiem powoli staje się jednym z najistotniejszych wyznaczników skutecznego zarza-dzania w przedsiębiorstwie, warunkującym stopień jego konkurencyjności na rynku usług budowlanych.
Za satysfakcjonujący, należy uznać fakt wdrażania procesu zarzadzania ryzy-kiem przez duże przedsiębiorstwa budowlane. Ponadto, zdaniem autorki, ogólną praktyką niezależnie od wielkości przedsiębiorstwa lub stopnia skomplikowania przedsięwzięcia powinien być monitoring kosztów i bieżąca kontrola czasu realizacji z jednoczesną analizą ryzyka, zapewniając kompleksowe zarzadzanie kontraktem (w tym przyjęcie właściwych działań zaradczych w odpowiedzi na ryzyko).
Studia literatury, przeprowadzone badania własne na 30 zrealizowanych przed-sięwzięciach (dot. identyfikacji i analizy wybranych czynników ryzyka), jak również weryfikacja użyteczności, stopnia i zakresu wykorzystania oraz ograniczeń metody Earned Value Management w aspekcie kontroli postępu robót pozwoliły na wycią-gniecie wniosków oraz zaproponowanie autorskiej zintegrowanej metod kontroli postępu robót i oceny ryzyka realizacji przedsięwzięcia budowlanego.
6.2. Wnioski ogólne
Przedstawiona metoda EVM/ES umożliwia przewidywanie przyszłych warto-ści całkowitego kosztu oraz czasu realizacji, a także pozwala na wczesne wykrycie niezgodności pomiędzy wartościami planowanymi a rzeczywistymi w harmonogra-mie i budżecie przedsięwzięcia. Zaproponowana jej modyfikacja zdecydowanie
wzbogaca materiał analityczny o kompleksową analizę ryzyka w odniesieniu do po-stępu robót w ujęciu czasowo-kosztowym. Stanowi efektywne narzędzie wspomaga-jące proces decyzyjnym w zakresie planowania strategii reakcji na ryzyko. Analiza czynników niekorzystnych pozwala na lepsze zarządzanie kontraktem. Zaś zaletą monitoringu jest wychwycenie newralgicznych momentów i szybką reakcje kierow-nictwa, minimalizując przekroczenie kosztu przedsięwzięcia i czasu realizacji.
Dodatkowo autorka, chcąc uzyskać jak najbardziej wiarygodne dane przeanali-zowała 30 zrealizowanych przedsięwzięć budowlanych w celu identyfikacji głów-nych grup ryzyka, określenia prawdopodobieństwa wystąpienia czynników ryzyka (wyrażonego poprzez częstotliwość wystąpienia) oraz określenia wielkości wpływu w ujęciu finansowym. Wyniki zostały wykorzystane do określenia stopnia ryzyka przy wykorzystaniu metody VaR. Analiza statystyczna umożliwiła określenie prze-działów ufności wpływu dla wyodrębnionych ryzyk. Pozwala to na minimalizację błędu wynikającego z subiektywnego oceniania czynników ryzyka przez decydenta, w zakresie określenia prawdopodobieństwa wystąpienia, a przede wszystkim szaco-wania wielkości wpływu. Autorka sugeruje również alternatywny sposób wykorzy-stania wspomnianych wyników oraz przedziałów ufności. Mianowicie dane te mogą być wykorzystane do szacowania ryzyka dla wybranych robót przy określaniu kosztu pesymistycznego w metodzie PERT, przy symulacji jako wstęp do tworzenia proba-bilistycznej krzywej bazowej. Zagadnienie to będzie rozwijane w dalszych pracach naukowych autorki rozprawy.
6.3. Wnioski szczegółowe
Z przeprowadzonych analiz nasuwają się następujące wnioski:
odczuwalna jest konieczności dokładnego weryfikowania osiąganych warto-ści wskaźników metody EVM/ES z uwagi na ich znaczną wrażliwość na wprowadzane dane,
istotna jest poprawna identyfikacja przyczyn wahań (wynik decyzji lub wpływ ryzyka), dzięki czemu podejmowane są właściwe działania zaradcze w odpowiedzi na ryzyko przekroczenia kosztu i czasu (tj. strategie reakcji na ryzyko),
analiza przedsięwzięcia jest czytelniejsza dla decydenta dzięki określeniu obszarów zmian ryzyka celem ustalenia tendencji (chwilowa lub utrzymują-ca się),
dodatkowe informacje do oceny wprowadzone zostały dzięki pomiarom maksymalnej kwoty kontraktu przy wykorzystaniu metody VaR, co stanowi uzupełnienie do prognozowanych kosztów całkowitych oraz alternatywę do przedziałów ufności,
analiza krzywych kontyngencji pozwala śledzić zmiany koszów i czasu rea-lizacji oraz oszacować ryzyko ich przekroczenia (prawdopodobieństwo reali-zacji przedsięwzięcia w ramach planowanego budżetu i czasu realireali-zacji),
zmiana VaR w poszczególnych okresach raportowania, może również sta-nowić element kontroli przedsięwzięcia, gdyż obrazuje zmieniający się za-kres ewentualnej rezerwy finansowej, przeznaczonej na pokrycie szkód wy-nikających z trudnych do przewidzenia ryzyk.
jeżeli w trakcie realizacji przedsięwzięcia wartość wskaźników przekroczy próg 0,7 to istnieje realna groźba przekroczenia budżetu, podobnie w przy-padku wskaźnika SPI(t) - przekroczenia czasu (niemniej jednak stwierdzenie wymaga sprawdzenia na większej liczbie przypadków),
bieżąca analiza ryzyka pozwala na sukcesywne wprowadzanie go do zadań w harmonogramie, jednocześnie zmieniając krzywa bazową. Wprowadzenie czynników ryzyka następuje zgodnie z autorska koncepcją, stanowiącą ana-logię do koncepcji, proponowanej w literaturze przedmiotu z zakresu inży-nierii finansowej, określania zdywersyfikowanego VaR (przy założeniu, że na daną czynność ma wpływ 1, 2, 3 lub więcej czynników ryzyka).
6.4. Podsumowanie
Przyjęty obszar rozważań w niniejszej dysertacji dotyczy stricte branży bu-dowlanej i został ograniczony do fazy realizacji przedsięwzięcia. Jest próbą wzboga-cenia materiału poświęconego analizie ryzyka w fazie realizacji oraz wypełnieniem niszy odnośnie zarządzania ryzykiem w ramach bieżącej kontroli przebiegu/postępu robót budowlanych. Zdecydowana większość publikacji koncentrowała się na ocenie ryzyka na etapie planowania przedsięwzięcia, tworzeniu scenariuszy rozwiązań bądź harmonogramów alternatywnych, uaktywnianych dopiero w momencie wystąpienia
ryzyka. Natomiast odczuwalny był brak jakichkolwiek wytycznych dotyczących bie-żącej kontroli ryzyka w trakcie realizacji robót. Celem autorki było zaproponowanie rozwiązania, adekwatnego do skali przedsięwzięcia, bez konieczności wykorzysty-wania skomplikowanych modeli. Dążono do uzyskania metody charakteryzującej się prostotą obliczeń, czytelnością i łatwością interpretacji wyników, a w dalszym kroku ułatwiającą wdrożenie właściwej strategii reakcji na ryzyko.
Syntetycznie zebrane wnioski wskazują na spełnienie celu pracy oraz prawi-dłowość postawionej tezy na wstępie rozprawy.