• Nie Znaleziono Wyników

Pierw szy dzień Zjazdu.

5 k w ie tn ia 1937 Godz. 9. O tw a rcie Z jazd u .

9— 13. P ie rw s ze posiedzenie n a u k o w e : T e m a t p ro g r a m o w y : „ TJrazy czaszki i m ó z g u ” .

R e fe r e n t: S. N o w ic k i (K r a k ó w ).

K o r e fe r e n t: S. P ie ń k o w s k i (K r a k ó w ).

D y s k u s j a :

1. K . N ow a k o w sk i (P o z n a ń ). U r a z y czaszki i m ózgu w edle s ta ty s ty k i S z p ita la M ie jsk ie g o w Pozn an iu ora z zasad y leczenia.

2. T . O strow sk i (L w ó w ). O n astępstw ach u ra ­ zow ych uszkodzeń czaszki.

3. J. K o w a lcz y k (K r a k ó w ). U r a z y czaszki i m ózgu na oddziale ch iru rg iczn y m S z p ita la Św. Ł a z a r z a od 1910 do 1936 r.

4. M. K ru p iń sk i (K r a k ó w ). U r a z y czaszki i m óz­

gu.

5. J. B irk e n fe ld (K r a k ó w ). T ech n ik a o p e r a c y j­

na w u ra za c h czaszki.

6. W . B ross i S. K a c zo ro w sk i (L w ó w ). B a d a ­ nia dośw iad czaln e nad m echanizm em przecu- k rz a n ia k rw i po u razach czaszki.

7. J. Jasieński i Sz. K r a n z (K r a k ó w ). W p ły w rozczyn ó w h yp erton iczn ych na obniżenie ci­

śnienia śród czaszkow ego w u razach czaszki.

8. W . C ieśla (K r a k ó w ). L eczen ie o d w a dn iające w u razach m ózgu.

9. S. E rm ich (L w ó w ). U r a z y czaszkow o-m óz- g ow e w w iek u dziecięcym .

10. J. K ossakow ski (W a r s z a w a ). S p o strzeżen ia z dzied zin y obrażeń g ło w y u dzieci.

11. J. Z a orsk i i W . Ł ą ży ń sk a (W a r s z a w a ) Spo­

s trzeżen ia nad o d leg ły m i w y n ik a m i leczenia obrażeń g ło w y u dzieci.

12. Z. R ad liń sk i (W a r s z a w a ).

13. J. G la tz el (K r a k ó w ).

14. L . D en g el (Ł ó d ź ).

15. J. R u tk ow ski (W a r s z a w a ).

Godz. 16— 19. D r u g ie posiedzenie n a ukow e:

T e m a ty dow olne:

16. T . O strow sk i i E . M ich ałow sk i (L w ó w ). O p a ra ty reo id ek to m ii.

17. T . O strow sk i (L w ó w ). O lobektom ii.

18. W . B ross (L w ó w ) i B. Lueken (B e r lin ).

W s tr z ą s o p e ra c y jn y p rz y zabiegach na płu­

cach ora z sposoby zap obiegaw cze.

19. K . C ieśla (K r a k ó w ). O d le g ły w y n ik p rz y p a d ­ ku szwu serca.

20. Z. J u rew ic z (W a r s z a w a ). U w a g i p ra ktyczn e dotyczące op erow a n ia gu zów rd zen ia na pod­

sta w ie p rzyp a d k ó w w łasnych.

21. J. M ossakow ski (W a r s z a w a ). P rz y c zy n e k do leczen ia t. zw . L in itis plastica.

22. B. S zerszy ń sk i i J. K lim k ie w ic z (W a r s z a w a ).

D w a p rzy p a d k i neurinom atu żołądka.

23. J. S ow iak ow sk i (J a n ów L u b e ls k i). Guzy k re z­

ki je lit.

24. J. Szym on ow icz (L w ó w ). R zad k ie postacie g u zó w p ozaotrzew n ych .

25. J. Jasieński (K r a k ó w ;. R esek cja p ra w e g o p ła ta w ą tro b y z pom yśln ym zejściem . 26. T . O strow sk ij W . D obrzan ieck i i W . G rab ow ­

ski (L w ó w ). Znaczenie u r o g r a fii d ożyln ej w n iek tó rych schorzeniach ja m y brzu sznej.

27. H . H ila r o w ic z , W . B ross i P . K u b ik ow sk i (L w ó w ). B a d a n ia d ośw iadczaln e nad w a r to ­ ścią za b ie g ó w na n erw ie trze w n y m w z w ią z ­ ku z leczeniem n adciśnien ia tętn iczego.

28. H . H ila r o w ic z , W . B ross i P . K u bikow ski (L w ó w ). U w a g i techniczne dotyczące op era ­ c ji ne n erw ie trze w n y m p rz y nadciśnieniu tętn iczym .

29. S. T o k a rs k i (W a r s z a w a ). W s tr z ą s w ciężkich w yp ad k a ch o s trej niedrożności przew odu po­

k arm ow ego.

D ru gi dzień Zjazdu.

6 k w ie tn ia 1937. Godz. 15— 19. T rz e c ie posiedzenie n aukow e:

Godz. 8— 11. O p e ra cje i p okazy w K lin ik a c h i T e m a t p ro g r a m o w y : Za g a d n ien ie p rz y g o

-Szpitalach. tow ania ch o reg o do o p e ra cji.

„ 11 m in. 30 do 13-ej Z eb ran ie O góln e Chi- R e fe r e n t: A . Ju ra sz (P o z n a ń ), ru rg ó w P olskich, (N o w o g r o d z k a 59).

n/3.

K ro n ik a . 165 oddechow ych i ich zapobieganiu .

11. L . D en g el (Ł ó d ź ).

166 K ro n ik a . Ch. P .II/ S .

22. K . C zyżew sk i (D r o h o b y c z ). P ok az n ow ej szy ­ n y d la leczen ia złam ań obojczyka.

23. J. K ossakow ski (W a r s z a w a ). D oszczętne po­

stępow an ie w ciężkich postaciach zap alen ia szpiku kostn ego u dzieci.

24. T . O n yszk iew icz (L w ó w ). M y o s itis ossifican s p ro gre ssiva .

25. S. E rm ich (L w ó w ). W s p ra w ie za p o b ieg a n ia w y s tą p ien iu zespołu V olk m an n a p rzez w y c ię ­ cie uszkodzonego odcinka tę tn icy ra m ien io­

w e j.

26. H . H ila r o w ic z i J. S ien iaw sk i (L w ó w ). P r z y ­ padek ch a rła ctw a p rzysa d k o w eg o (choroba S im m on d sa), om ów ion y ze stan ow iska c h iru r­

gii-27. J. R u tkow ski (W a r s z a w a ). W sp ra w ie po­

bieran ia m ateriału do badań h is to p a to lo g ic z­

nych za pom ocą nakłucia. Sposób w ła sn y n a ­ kłucia m ostka.

28. W . C him iak (L w ó w ). K ró tk o fa lo w o ś ć w chi­

ru rg ii.

29. W . C him iak (L w ó w ). Zastosow an ie szczepion­

ki „D e lb eccin ” w m iejscow ych zakażen iach ropnych,

30. A . G ruca (L w ó w ). O w adach w budow ie sto­

łów o p e ra cyjn ych z pokazem p rz ez ro cz y m o­

delu w łasn ego.

Godz. 17. Z am kn ięcie Zjazdu .

W S P O M N IE N IE POŚMIERTNE.

Ś. p. Dr. Kazimierz Wnorowski.

Ś. p. K a z im ie rz W n o ro w sk i, syn E m ilii z W it ti- g ó w i P a w ła W n orow sk ich , d ok tór m edycyn y, s ta r ­ szy asysten t oddziału c h iru rg ic zn eg o K lin ik i C ho­

rób D ziesięcych U . J. P., podporuczn ik r ez erw y , zm a rł 12 lu tego 1937 r., p rz eż y w s zy la t 31.

Z m łodzieńczym zap ałem szedł w życie, a g d y ty lk o coś z n ieg o zaczerp n ął, pom nożone sto k ro t­

nie od daw ał i ja k b y się ob a w ia ł b y obiegu nie zm n iejszyć, p r z y ta ja ją c ze zd ob ytego cośkolw iek w y łą c zn ie na w ła s n y u żytek. Ł a g o d n y i zaw sze pogodny, w o kó ł siebie radość rozsiew ał. K och a ł ży cie i radosnym b y ł zaw sze, bo w k ażd ej sytu a c ji i w stosunku do w szystk ich n ig d y nie b y ł d łu żn i­

kiem , p rzec iw n ie szczodrze w szystk ich obdarzał.

W szy s tk o czego ty lk o się tk n ą ł m usiało b yć z r o ­ bione dokładnie, tre śc iw ie i przyobleczone w w y ­ tw o rn ą form ę. Skrom ny i u czciw y nie znosił f a ł ­ szu i obłudy. K och a ł pracę dla pracy. R o b ił dobrze bo b y ł d ob ry i za dobre swe c zy n y nie w y c ią g a ł r ęk i po zapłatę. D la słabości ludzkich w y ro zu m ia

-„U m a r ł, lecz ż y je ! Śm ierć go nie p rz e m o ż e !”

(K a s p r o w ic z )

ły i n a d zw y cza j p o b ła żliw y doszu kiw ał się z a w ­ sze cech dobrych u ludzi, za zło dobrem im od­

płacał. Pod szatą subtelnej pow ierzchow ności k ry ła się w nim siln a w o la i sp iżow y c h a ra k ter:

w rzeczach istotn ych nie id zie na kom prom isy, nie u g in a się ani na ch w ilę p rzez złem , z dumą i godnością p rzep ro w a d za sw e zam ierzen ia, k ro ­ czy, ja k b y um yśln ie w y b ie r a ją c d ro g i n a jtru d n ie j­

sze. Jeszcze m łodzieńcem będąc, po u tra c ie r o d zi­

ców, w y p o w ie d zia ł w a lk ę chorobom, zdecydow ał, że m usi być lek arzem i b y ł nim z p ow ołania. W ie ­ r z y ł w c h iru rg ię i kochał j ą ; o p e ra c ja nie była d la N ie g o zab iegiem , nie b y ła bezduszną te ra p ią lecz ż y w y m i ży cio d a jn y m aktem . R od zicom r a ­ to w a ł dzieci, dzieciom r a to w a ł rod ziców i ro b ił to ta k piękn ie, że c h w y ta ł w szystk ich za serce.

T a k ja k ż y ł: skupiony, cichy, ła g o d n y i m ęski, ta k odszedł od nas. D ob ry Jego duch pozostał i ż y je z nam i.

M . P ia s eck i.

C hirurg P o lsk i