Pierw szy dzień Zjazdu.
5 k w ie tn ia 1937 Godz. 9. O tw a rcie Z jazd u .
„ 9— 13. P ie rw s ze posiedzenie n a u k o w e : T e m a t p ro g r a m o w y : „ TJrazy czaszki i m ó z g u ” .
R e fe r e n t: S. N o w ic k i (K r a k ó w ).
K o r e fe r e n t: S. P ie ń k o w s k i (K r a k ó w ).
D y s k u s j a :
1. K . N ow a k o w sk i (P o z n a ń ). U r a z y czaszki i m ózgu w edle s ta ty s ty k i S z p ita la M ie jsk ie g o w Pozn an iu ora z zasad y leczenia.
2. T . O strow sk i (L w ó w ). O n astępstw ach u ra zow ych uszkodzeń czaszki.
3. J. K o w a lcz y k (K r a k ó w ). U r a z y czaszki i m ózgu na oddziale ch iru rg iczn y m S z p ita la Św. Ł a z a r z a od 1910 do 1936 r.
4. M. K ru p iń sk i (K r a k ó w ). U r a z y czaszki i m óz
gu.
5. J. B irk e n fe ld (K r a k ó w ). T ech n ik a o p e r a c y j
na w u ra za c h czaszki.
6. W . B ross i S. K a c zo ro w sk i (L w ó w ). B a d a nia dośw iad czaln e nad m echanizm em przecu- k rz a n ia k rw i po u razach czaszki.
7. J. Jasieński i Sz. K r a n z (K r a k ó w ). W p ły w rozczyn ó w h yp erton iczn ych na obniżenie ci
śnienia śród czaszkow ego w u razach czaszki.
8. W . C ieśla (K r a k ó w ). L eczen ie o d w a dn iające w u razach m ózgu.
9. S. E rm ich (L w ó w ). U r a z y czaszkow o-m óz- g ow e w w iek u dziecięcym .
10. J. K ossakow ski (W a r s z a w a ). S p o strzeżen ia z dzied zin y obrażeń g ło w y u dzieci.
11. J. Z a orsk i i W . Ł ą ży ń sk a (W a r s z a w a ) Spo
s trzeżen ia nad o d leg ły m i w y n ik a m i leczenia obrażeń g ło w y u dzieci.
12. Z. R ad liń sk i (W a r s z a w a ).
13. J. G la tz el (K r a k ó w ).
14. L . D en g el (Ł ó d ź ).
15. J. R u tk ow ski (W a r s z a w a ).
Godz. 16— 19. D r u g ie posiedzenie n a ukow e:
T e m a ty dow olne:
16. T . O strow sk i i E . M ich ałow sk i (L w ó w ). O p a ra ty reo id ek to m ii.
17. T . O strow sk i (L w ó w ). O lobektom ii.
18. W . B ross (L w ó w ) i B. Lueken (B e r lin ).
W s tr z ą s o p e ra c y jn y p rz y zabiegach na płu
cach ora z sposoby zap obiegaw cze.
19. K . C ieśla (K r a k ó w ). O d le g ły w y n ik p rz y p a d ku szwu serca.
20. Z. J u rew ic z (W a r s z a w a ). U w a g i p ra ktyczn e dotyczące op erow a n ia gu zów rd zen ia na pod
sta w ie p rzyp a d k ó w w łasnych.
21. J. M ossakow ski (W a r s z a w a ). P rz y c zy n e k do leczen ia t. zw . L in itis plastica.
22. B. S zerszy ń sk i i J. K lim k ie w ic z (W a r s z a w a ).
D w a p rzy p a d k i neurinom atu żołądka.
23. J. S ow iak ow sk i (J a n ów L u b e ls k i). Guzy k re z
ki je lit.
24. J. Szym on ow icz (L w ó w ). R zad k ie postacie g u zó w p ozaotrzew n ych .
25. J. Jasieński (K r a k ó w ;. R esek cja p ra w e g o p ła ta w ą tro b y z pom yśln ym zejściem . 26. T . O strow sk ij W . D obrzan ieck i i W . G rab ow
ski (L w ó w ). Znaczenie u r o g r a fii d ożyln ej w n iek tó rych schorzeniach ja m y brzu sznej.
27. H . H ila r o w ic z , W . B ross i P . K u b ik ow sk i (L w ó w ). B a d a n ia d ośw iadczaln e nad w a r to ścią za b ie g ó w na n erw ie trze w n y m w z w ią z ku z leczeniem n adciśnien ia tętn iczego.
28. H . H ila r o w ic z , W . B ross i P . K u bikow ski (L w ó w ). U w a g i techniczne dotyczące op era c ji ne n erw ie trze w n y m p rz y nadciśnieniu tętn iczym .
29. S. T o k a rs k i (W a r s z a w a ). W s tr z ą s w ciężkich w yp ad k a ch o s trej niedrożności przew odu po
k arm ow ego.
D ru gi dzień Zjazdu.
6 k w ie tn ia 1937. Godz. 15— 19. T rz e c ie posiedzenie n aukow e:
Godz. 8— 11. O p e ra cje i p okazy w K lin ik a c h i T e m a t p ro g r a m o w y : Za g a d n ien ie p rz y g o
-Szpitalach. tow ania ch o reg o do o p e ra cji.
„ 11 m in. 30 do 13-ej Z eb ran ie O góln e Chi- R e fe r e n t: A . Ju ra sz (P o z n a ń ), ru rg ó w P olskich, (N o w o g r o d z k a 59).
n/3.
K ro n ik a . 165 oddechow ych i ich zapobieganiu .11. L . D en g el (Ł ó d ź ).
166 K ro n ik a . Ch. P .II/ S .
22. K . C zyżew sk i (D r o h o b y c z ). P ok az n ow ej szy n y d la leczen ia złam ań obojczyka.
23. J. K ossakow ski (W a r s z a w a ). D oszczętne po
stępow an ie w ciężkich postaciach zap alen ia szpiku kostn ego u dzieci.
24. T . O n yszk iew icz (L w ó w ). M y o s itis ossifican s p ro gre ssiva .
25. S. E rm ich (L w ó w ). W s p ra w ie za p o b ieg a n ia w y s tą p ien iu zespołu V olk m an n a p rzez w y c ię cie uszkodzonego odcinka tę tn icy ra m ien io
w e j.
26. H . H ila r o w ic z i J. S ien iaw sk i (L w ó w ). P r z y padek ch a rła ctw a p rzysa d k o w eg o (choroba S im m on d sa), om ów ion y ze stan ow iska c h iru r
gii-27. J. R u tkow ski (W a r s z a w a ). W sp ra w ie po
bieran ia m ateriału do badań h is to p a to lo g ic z
nych za pom ocą nakłucia. Sposób w ła sn y n a kłucia m ostka.
28. W . C him iak (L w ó w ). K ró tk o fa lo w o ś ć w chi
ru rg ii.
29. W . C him iak (L w ó w ). Zastosow an ie szczepion
ki „D e lb eccin ” w m iejscow ych zakażen iach ropnych,
30. A . G ruca (L w ó w ). O w adach w budow ie sto
łów o p e ra cyjn ych z pokazem p rz ez ro cz y m o
delu w łasn ego.
Godz. 17. Z am kn ięcie Zjazdu .
W S P O M N IE N IE POŚMIERTNE.
Ś. p. Dr. Kazimierz Wnorowski.
Ś. p. K a z im ie rz W n o ro w sk i, syn E m ilii z W it ti- g ó w i P a w ła W n orow sk ich , d ok tór m edycyn y, s ta r szy asysten t oddziału c h iru rg ic zn eg o K lin ik i C ho
rób D ziesięcych U . J. P., podporuczn ik r ez erw y , zm a rł 12 lu tego 1937 r., p rz eż y w s zy la t 31.
Z m łodzieńczym zap ałem szedł w życie, a g d y ty lk o coś z n ieg o zaczerp n ął, pom nożone sto k ro t
nie od daw ał i ja k b y się ob a w ia ł b y obiegu nie zm n iejszyć, p r z y ta ja ją c ze zd ob ytego cośkolw iek w y łą c zn ie na w ła s n y u żytek. Ł a g o d n y i zaw sze pogodny, w o kó ł siebie radość rozsiew ał. K och a ł ży cie i radosnym b y ł zaw sze, bo w k ażd ej sytu a c ji i w stosunku do w szystk ich n ig d y nie b y ł d łu żn i
kiem , p rzec iw n ie szczodrze w szystk ich obdarzał.
W szy s tk o czego ty lk o się tk n ą ł m usiało b yć z r o bione dokładnie, tre śc iw ie i przyobleczone w w y tw o rn ą form ę. Skrom ny i u czciw y nie znosił f a ł szu i obłudy. K och a ł pracę dla pracy. R o b ił dobrze bo b y ł d ob ry i za dobre swe c zy n y nie w y c ią g a ł r ęk i po zapłatę. D la słabości ludzkich w y ro zu m ia
-„U m a r ł, lecz ż y je ! Śm ierć go nie p rz e m o ż e !”
(K a s p r o w ic z )
ły i n a d zw y cza j p o b ła żliw y doszu kiw ał się z a w sze cech dobrych u ludzi, za zło dobrem im od
płacał. Pod szatą subtelnej pow ierzchow ności k ry ła się w nim siln a w o la i sp iżow y c h a ra k ter:
w rzeczach istotn ych nie id zie na kom prom isy, nie u g in a się ani na ch w ilę p rzez złem , z dumą i godnością p rzep ro w a d za sw e zam ierzen ia, k ro czy, ja k b y um yśln ie w y b ie r a ją c d ro g i n a jtru d n ie j
sze. Jeszcze m łodzieńcem będąc, po u tra c ie r o d zi
ców, w y p o w ie d zia ł w a lk ę chorobom, zdecydow ał, że m usi być lek arzem i b y ł nim z p ow ołania. W ie r z y ł w c h iru rg ię i kochał j ą ; o p e ra c ja nie była d la N ie g o zab iegiem , nie b y ła bezduszną te ra p ią lecz ż y w y m i ży cio d a jn y m aktem . R od zicom r a to w a ł dzieci, dzieciom r a to w a ł rod ziców i ro b ił to ta k piękn ie, że c h w y ta ł w szystk ich za serce.
T a k ja k ż y ł: skupiony, cichy, ła g o d n y i m ęski, ta k odszedł od nas. D ob ry Jego duch pozostał i ż y je z nam i.
M . P ia s eck i.