STOPIEŃ WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI
dopuszczający Uczeń zna pojęcie jednomianu.
Uczeń definiuje pojęcie sumy algebraicznej.
Uczeń rozumie zasady odczytywania i zapisywania wyrażeń algebraicznych.
Uczeń podaje przykład jednomianu.
Uczeń podaje przykład wyrażeń algebraicznych.
Uczeń zapisuje sumę algebraiczną z danych jednomianów.
Uczeń odczytuje wyrażenia algebraiczne.
Uczeń zapisuje wyrażenie algebraiczne na podstawie jego opisu słownego.
Uczeń opisuje rysunek za pomocą wyrażenia algebraicznego.
Uczeń umie opisać za pomocą wyrażeń algebraicznych związki pomiędzy różnymi wielkościami.
Uczeń umie wyrazić pole figury w postaci wyrażenia algebraicznego.
Uczeń umie budować i odczytać wyrażenia algebraiczne o konstrukcji wielodziałaniowej.
Uczeń rozumie zasadę redukcji wyrazów podobnych.
Uczeń wyjaśnia pojęcie wartości liczbowej wyrażenia algebraicznego.
Uczeń wyznacza wartość liczbową prostych wyrażeń algebraicznych.
Uczeń zna pojęcie wyrazów podobnych.
Uczeń wskazuje wyrazy podobne.
Uczeń wykonuje redukcję wyrazów podobnych.
Uczeń umie porządkować jednomiany i wskazać jednomiany podobne.
Uczeń redukuje wyrazy podobne w wyrażeniach z nawiasami.
Uczeń umie podać współczynnik liczbowy jednomianu.
Uczeń zna pojęcie sumy algebraicznej.
11
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
Uczeń zna algorytm dodawania sum algebraicznych.
Uczeń dodaje sumy algebraiczne.
Uczeń zna pojęcie jednomianu przeciwnego do danego.
Uczeń zna pojęcie sumy algebraicznej przeciwnej do danej.
Uczeń rozumie zasadę opuszczania nawiasów.
Uczeń zapisuje sumę algebraiczną przeciwną do danej.
Uczeń opuszcza nawias, gdy przed nim jest znak minus.
Uczeń zna zasadę mnożenia jednomianów.
Uczeń oblicza różnicę sum algebraicznych.
Uczeń zna algorytm mnożenia jednomianu przez sumę algebraiczną.
Uczeń stosuje prawo rozdzielności mnożenia względem dodawania i odejmowania.
Uczeń mnoży liczbę przez sumę algebraiczną.
Uczeń oblicza iloczyn jednomianów.
Uczeń wyłącza wspólny czynnik (liczbę) przed nawias z wyrazów sumy algebraicznej poza nawias.
Uczeń zna pojęcie równania pierwszego stopnia z jedną niewiadomą.
Uczeń rozpoznaje równanie pierwszego stopnia z jedną niewiadomą wśród różnych zapisów.
Uczeń określa stopień równania.
Uczeń zapisuje treść prostego zadania w postaci równania.
Uczeń zna pojęcie równania równoważnego.
Uczeń sprawdza, czy dana liczba jest rozwiązaniem równania.
Uczeń zna i rozumie metodę równań równoważnych.
Uczeń stosuje metodę równań równoważnych.
Uczeń zna pojęcie równania tożsamościowego.
Uczeń zna pojęcie równania sprzecznego.
Uczeń rozpoznaje równania tożsamościowe.
Uczeń wyróżnia równania sprzeczne.
Uczeń podaje przykład liczby nie spełniającej równania.
Uczeń podaje przykład równania równoważnego danemu.
Uczeń zna kolejne etapy rozwiązywania równań.
Uczeń rozwiązuje równania wymagające prostych przekształceń.
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
Uczeń zapisuje treść zadania zawierającego związki między miarami kątów za pomocą równań.
Uczeń wyraża treść zadania z procentami za pomocą równań.
Uczeń rozwiązuje zadania tekstowe z procentami za pomocą równań i sprawdza poprawność rozwiązania.
Uczeń analizuje treść zadania.
Uczeń wskazuje wielkości szukane i dane w zadaniu.
Uczeń sprawdza czy dana liczba spełnia równanie I stopnia z jedną niewiadomą.
Uczeń zna pojęcia nierówności równoważnej.
Uczeń stosuje twierdzenia o nierównościach równoważnych do rozwiązywania prostych nierówności.
Uczeń przedstawia rozwiązania nierówności na osi liczbowej.
Uczeń zna i stosuje w języku angielskim słownictwo dotyczące wyrażeń algebraicznych i równań.
dostateczny Uczeń oblicza wartość liczbową wyrażenia algebraicznego po przekształceniu do najprostszej postaci.
Uczeń zapisuje w najprostszej postaci wyrażenia, zawierające sumę wyrażeń algebraicznych.
Uczeń oblicza wartość liczbową wyrażenia, będącego wynikiem dodawania sum algebraicznych po przekształceniu do najprostszej postaci.
Uczeń umie obliczyć wartość liczbową wyrażenia dla zmiennych wymiernych po przekształceniu do postaci dogodnej do obliczeń.
Uczeń zapisuje różnicę sum algebraicznych w najprostszej postaci.
Uczeń oblicza wartość liczbową różnicy sum algebraicznych po przekształceniu do najprostszej postaci.
Uczeń umie obliczyć wartość liczbową wyrażenia dla zmiennych wymiernych bez jego przekształcania.
Uczeń umie opuszczać nawiasy i doprowadzić wyrażenie algebraiczne do prostszej postaci.
Uczeń mnoży sumę algebraiczną przez jednomian.
Uczeń zamienia iloczyn jednomianu i wielomianu na sumę algebraiczną.
Uczeń rozumie algorytm mnożenia sum algebraicznych.
Uczeń oblicza iloczyn sum algebraicznych.
Uczeń zna zasadę wyłączania wspólnego czynnika przed nawias.
Uczeń wyłącza wspólny czynnik (jednomian) przed nawias z wyrazów sumy algebraicznej poza nawias.
Uczeń zapisuje sumę algebraiczną w postaci iloczynu.
Uczeń zna wzór na kwadrat sumy, na kwadrat różnicy i na różnicę kwadratów.
Uczeń stosuje mnożenie jednomianu przez sumę algebraiczną do rozwiązywania równań.
Uczeń wyraża treść zadania zawierającego związki między bokami wielokątów.
Uczeń rozwiązuje równanie i nierówności zawierające wyrażenia algebraiczne wymagające przekształcenia.
Uczeń sprawdza, czy dane równanie spełnia warunki zadania.
Uczeń zna zasady przekształcania wzorów.
Uczeń wyznacza z prostego wzoru wskazaną wielkość.
Uczeń przekształca proste zależności między wielkościami.
Uczeń stosuje mnożenie jednomianu przez sumę algebraiczną do wyznaczenia wskazanej wielkości ze wzoru .
Uczeń wyznacza wskazaną wielkość ze wzoru zawierającego mnożenie sum algebraicznych.
Uczeń wyznacza ze wzorów matematycznych, chemicznych, fizycznych wskazane wielkości.
13
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
Uczeń rozwiązuje nierówność zapisaną z użyciem ułamków ( najwyżej o dwóch różnych mianownikach).
Uczeń zna i stosuje w języku angielskim słownictwo dotyczące wyrażeń algebraicznych i równań.
dobry
Uczeń oblicza wartość wyrażeń algebraicznych, zawierających wartość bezwzględną.
Uczeń umie doprowadzić wyrażenie algebraiczne do prostszej postaci stosując mnożenie sum algebraicznych.
Uczeń umie interpretować geometrycznie iloczyn sum algebraicznych.
Uczeń umie przekształcać wyrażenia algebraiczne stosując wzory skróconego mnożenia.
Uczeń rozwiązuje równanie, w którym występuje mnożenie sum algebraicznych.
Uczeń rozwiązuje równania zawierające procenty.
Uczeń rozwiązuje typowe zadania tekstowe o średnim stopniu trudności z zastosowaniem równań.
Uczeń stosuje dodawanie i odejmowanie sum algebraicznych w zadaniach tekstowych.
Uczeń stosuje mnożenie jednomianów przez sumy algebraiczne i mnożenia sum algebraicznych w zadaniach tekstowych.
Uczeń stosuje mnożenie sum algebraicznych w zadaniach z treścią.
Uczeń rozwiązuje nierówności zawierające wyrażenia algebraiczne wymagające przekształcenia.
Uczeń rozwiązuje zadania z treścią z zastosowaniem nierówności.
bardzo dobry
Uczeń przekształca złożone wyrażenia algebraiczne.
Uczeń przekształca wzory.
Uczeń umie wykorzystać wzory skróconego mnożenia do obliczeń wartości wyrażeń, w których występują kwadraty liczb.
Uczeń rozwiązuje równania i nierówności zawierające skomplikowane ułamki.
Uczeń rozwiązuje zadania tekstowe o wyższym stopniu trudności uwzględniające problemy praktyczne z różnych dziedzin.
celujący
Uczeń umie wykorzystać wzory skróconego mnożenia do dowodzenia własności liczb i obliczania pól.
Uczeń oblicza wartości wyrażeń algebraicznych podanych w postaci skomplikowanego wzoru ze zmienną będącą liczbą wymierną.
Uczeń uzasadnia własności liczb na podstawie przekształcania wyrażeń algebraicznych.
Uczeń rozwiązuje równania i nierówności z parametrem.
Uczeń stosuje równania do rozwiązywania zadań nietypowych.
SYMETRIE (1)
STOPIEŃ WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI
Uczeń zna pojęcia: koło, okrąg, promień, średnica, cięciwa, łuk, wycinek, pierścień kołowy.
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
Uczeń oblicza promień lub średnicę, znając obwód koła.
Uczeń oblicza pole koła, znając średnicę.
Uczeń oblicza promień i średnicę koła, znając jego pole.
Uczeń zna pojęcia kąta środkowego i kąta wpisanego.
Uczeń rozróżniania kąty wpisane i środkowe.
Uczeń wyjaśniania zależności miarowe między kątami wpisanych opartymi na tym samym łuku.
Uczeń wskazuje i rysuje kąty wpisane i środkowe o danej mierze.
Uczeń wskazuje łuk, na którym oparte są dane kąty.
Uczeń wyjaśnia miarę kąta wpisanego opartego na półokręgu.
Uczeń wyznacza łuk, na którym oparty jest kąt wpisany i kąt środkowy.
Uczeń zna zależności między miarami kąta wpisanego i środkowego opartych na tym samym łuku.
Uczeń wyjaśnia zależność miarową między kątami wpisanych opartymi na tym samym łuku.
Uczeń ilustruje i zna związek miarowy między kątami wpisanymi i środkowymi opartymi na tym samym łuku.
Uczeń wskazuje kąty wpisane oparte na tym samym łuku.
Uczeń podaje miary kątów wpisanych opartych na tym samym łuku co kąt wpisany o danej mierze.
Uczeń oblicza miarę kąta środkowego opartego na tym samym łuku co kąt wpisany o danej mierze.
Uczeń wskazuje kąt środkowy i wpisany oparte na tym samym łuku.
Uczeń oblicza miarę kąta wpisanego opartego na tym samym łuku co kąt środkowy o danej mierze.
Uczeń stosuje wiadomości o mierze kątów wpisanych i środkowych do rozwiązywania zadań rachunkowych.
Uczeń umie rozpoznać wzajemne położenie prostej i okręgu.
Uczeń zna pojęcie stycznej do okręgu.
Uczeń wie, że styczna do okręgu jest prostopadła do promienia poprowadzonego do punktu styczności.
Uczeń umie konstruować styczną do okręgu, przechodzącą przez dany punkt na okręgu.
Uczeń zna pojęcie punktów symetrycznych względem prostej.
Uczeń wskazuje punkty symetryczne względem prostej.
Uczeń zna zasadę rysowania figur symetrycznych względem prostej.
Uczeń zna definicję osi symetrii figury.
Uczeń rysuje figurę symetryczną do danej względem prostej, gdy figura i prosta nie mają punktów wspólnych.
Uczeń zna pojęcie osi symetrii figury.
Uczeń umie podać przykłady figur, które mają oś symetrii.
Uczeń wskazuje oś symetrii figury.
Uczeń umie narysować oś symetrii figury.
Uczeń zna pojęcie symetralnej odcinka.
Uczeń umie rozpoznać symetrię środkową i osiową w różnych sytuacjach.
15
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
Uczeń umie tworzyć figury symetryczne.
Uczeń potrafi konstruować symetralną odcinka.
Uczeń wyznacza środek odcinka.
Uczeń zna pojęcie dwusiecznej kąta.
Uczeń potrafi konstruować dwusieczną kąta.
Uczeń zna pojęcie punktów symetrycznych względem punktu.
Uczeń wskazuje punkty symetryczne względem punktu.
Uczeń rozpoznaje figury symetryczne względem punktu.
Uczeń rozpoznaje figury symetryczne względem prostej oraz figury osiowosymetryczne.
Uczeń rozpoznaje figury symetryczne względem punktu.
Uczeń rozpoznaje figury środkowosymetryczne.
Uczeń zna zasadę rysowania figur symetrycznych względem punktu.
Uczeń umie wykreślić punkt symetryczny do danego.
Uczeń zna definicję środka symetrii figury.
Uczeń rozumie pojęcie symetralnej odcinka i jej własności.
Uczeń rozumie pojęcie dwusiecznej kąta i jej własności.
Uczeń umie podać przykłady figur, które mają środek symetrii.
Uczeń rysuje figurę symetryczną do danej względem punktu leżącego na zewnątrz danej figury.
Uczeń wskazuje środek symetrii figury.
Uczeń zna pojęcie środka symetrii figury.
Uczeń umie odnaleźć punkty symetryczne względem osi oraz początku układu współrzędnych.
Uczeń umie zapisać współrzędne punktów symetrycznych względem osi oraz początku układu współrzędnych
Uczeń zna i stosuje w języku angielskim słownictwo dotyczące symetrii, kół i okręgów.
dostateczny Uczeń oblicza pole koła, znając jego obwód.
Uczeń oblicza obwód koła, znając jego pole (proste przykłady).
Uczeń oblicza pole pierścienia kołowego.
Uczeń oblicza długość łuku i pola wycinka koła w prostych przypadkach.
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
Uczeń konstruuje dwusieczną kąta.
Uczeń konstruuje kąt o mierze
60°
,30°
,45°
.Uczeń rysuje figurę symetryczną do danej względem punktu należącego do danej figury.
Uczeń umie wykreślić środek symetrii, względem którego: punkty są symetryczne.
Uczeń umie podać własności punktów symetrycznych.
Uczeń umie rysować figury posiadające środek symetrii.
Uczeń umie wyznaczyć środek symetrii odcinka.
Uczeń umie wskazać wszystkie osie symetrii figury.
Uczeń umie wykreślić środek symetrii, względem którego: figury są symetryczne.
Uczeń umie rysować figury posiadające więcej niż jeden środek symetrii.
Uczeń umie wyznaczać współrzędne wierzchołków wielokątów będących środkowo- lub osiowosymetrycznymi.
Uczeń zna i stosuje w języku angielskim słownictwo dotyczące symetrii, kół i okręgów.
dobry
Uczeń rozwiązuje zadania, wymagające obliczania długości okręgu.
Uczeń oblicza pola pierścienia kołowego.
Uczeń oblicza pola odcinka koła.
Uczeń wykorzystuje własności kąta wpisanego opartego na półokręgu.
Uczeń umie wykreślić oś symetrii, względem której figury są symetryczne.
Uczeń umie dzielić kąt na 2n równych części.
Uczeń umie dzielić odcinek na 2n równych części.
Uczeń umie rozwiązywać zadania tekstowe związane z symetrią względem prostej.
Uczeń rysuje figury posiadające więcej niż jedną oś symetrii.
Uczeń stosuje własności punktów symetrycznych w zadaniach.
Uczeń umie zastosować równania do wyznaczania współrzędnych punktów symetrycznych względem osi oraz początku układu współrzędnych.
Uczeń umie podawać przykłady figur będących jednocześnie osiowo- i środkowosymetrycznymi lub mających jedną z tych cech.
bardzo dobry
Uczeń oblicza pola nietypowych figur, stosując wzór na pole koła.
Uczeń oblicza obwody nietypowych figur, stosując wzór na długość okręgu.
Uczeń rozwiązuje skomplikowane zadania z treścią wymagające obliczania długości łuku i pola wycinka kołowego.
Uczeń umie konstruować trójkąty o miarach 30o, 60o, 90o i 45o, 45o, 90o.
Uczeń umie stosować własności figur środkowosymetrycznych w zadaniach.
Uczeń wykorzystuje własności symetralnej odcinka do rozwiązywania zadań.
Uczeń wykorzystuje własności dwusiecznej kąta do rozwiązywania zadań.
celujący
Uczeń rozwiązuje skomplikowane zadania dotyczące pola wycinka koła i długości łuku.
Uczeń umie znaleźć obraz figury w złożeniu symetrii środkowych.
Uczeń oblicza pola figur umieszczonych w prostokątnym układzie współrzędnych w nietypowych zadaniach.
17
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
SYMETRIE (2)
STOPIEŃ WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI
dopuszczający Uczeń zna i rozpoznaje pojęcia: wielokąta foremnego, okręgu opisanego i wpisanego, stycznej.
Uczeń rozróżnia okrąg opisany na wielokącie oraz okrąg wpisany w wielokąt.
Uczeń umie określić położenie środka okręgu opisanego na trójkącie prostokątnym, ostrokątnym, rozwartokątnym.
Uczeń umie konstruować okrąg opisany na trójkącie.
Uczeń umie konstruować okrąg wpisany w trójkąt.
Uczeń oblicza promień okręgu opisanego na sześciokącie foremnym, znając długość jego boku.
Uczeń wykreśla środek okręgu wpisanego i opisanego na trójkącie ostrokątnym, prostokątnym i rozwartokątnym.
Uczeń wskazuje styczną do okręgu.
Uczeń rozumie własności wielokątów foremnych.
Uczeń zna pojęcie wielokąta wpisanego w okrąg i opisanego na okręgu.
Uczeń zna zależność między promieniem okręgu opisanego na wielokącie a odległością wierzchołka wielokąta od środka okręgu.
Uczeń umie wskazać wielokąty foremne środkowosymetryczne.
Uczeń umie podać ilość osi symetrii wielokąta foremnego.
Uczeń oblicza promień okręgu wpisanego w sześciokąt foremny, znając długość boku sześciokąta.
Uczeń opisuje okrąg na trójkącie równobocznym.
Uczeń oblicza promień okręgu opisanego na trójkącie równobocznym o danej wysokości.
Uczeń oblicza długość promienia okręgu opisanego na trójkącie równobocznym o danym boku.
Uczeń wpisuje okrąg w trójkąt równoboczny.
Uczeń oblicza promień okręgu wpisanego w trójkąt równoboczny o danej wysokości.
Uczeń oblicza długość promienia okręgu wpisanego w trójkąt równoboczny o danym boku.
Uczeń umie obliczyć długość promienia okręgu wpisanego w kwadrat o danym boku.
Uczeń zna zależność między wysokością trójkąta równobocznego a długością promienia okręgów opisanego na nim i wpisanego.
Uczeń oblicza wysokość trójkąta równobocznego, znając długość promienia okręgu opisanego na nim i wpisanego.
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
symetralnej odcinku.
dostateczny
Uczeń umie konstruować okrąg przechodzący przez trzy dane punkty.
Uczeń umie konstruować okrąg styczny do prostej w danym punkcie.
Uczeń umie rozwiązać zadanie konstrukcyjne i rachunkowe związane ze styczną do okręgu.
Uczeń umie konstruować sześciokąt i ośmiokąt foremny wpisany w okrąg o danym promieniu.
Uczeń umie obliczyć miarę kąta wewnętrznego wielokąta foremnego.
Uczeń umie obliczyć długość promienia okręgu opisanego na kwadracie o danym boku.
Uczeń umie obliczyć długość promienia, pole lub obwód koła opisanego i wpisanego w trójkąt równoboczny o danym boku.
Uczeń oblicza pole i obwód sześciokąta foremnego oraz kwadratu, znając promień.
Uczeń oblicza promień okręgu wpisanego w kwadrat o danym boku.
Uczeń oblicza pole i obwód kwadratu, znając promień okręgu wpisanego.
Uczeń oblicza pole i obwód sześciokąta foremnego, znając promień lub średnicę okręgu wpisanego.
Uczeń oblicza długość promienia okręgu wpisanego w trójkąt prostokątny o danych bokach.
Uczeń oblicza długość promienia okręgu wpisanego w trójkąt równoramienny o danych bokach.
Uczeń oblicza długość boku trójkąta równobocznego, znając długość promienia okręgu opisanego na nim i wpisanego.
Uczeń zna zależność między długością promienia okręgu opisanego na trójkącie równobocznym a długością promienia okręgu wpisanego w ten trójkąt.
Uczeń oblicza długość promienia okręgu opisanego na trójkącie równobocznym, znając długość promienia okręgu wpisanego w ten trójkąt.
Uczeń oblicza długość promienia okręgu wpisanego w trójkąt równoboczny, znając długość promienia okręgu opisanego na tym trójkącie.
Uczeń umie obliczać pole trójkąta znając jego boki i promień okręgu wpisanego w ten trójkąt.
Uczeń umie obliczyć długość promienia, pole lub obwód koła opisanego i wpisanego w trójkąt równoboczny o danym boku.
Uczeń umie wpisać i opisać okrąg na wielokącie.
Uczeń umie rozwiązać zadanie tekstowe związane z okręgami wpisanymi i opisanymi na wielokątach foremnych.
Uczeń zna twierdzenie o równości długości odcinków na ramionach kąta wyznaczonych przez wierzchołek kąta i punkty styczności.
Uczeń oblicza promień okręgu opisanego na trójkącie równoramiennym o danych bokach.
Uczeń rysuje okrąg opisany na wielokącie.
Uczeń wpisuje okrąg w dowolny trójkąt.
Uczeń opisuje okrąg na wielokącie foremnym.
Uczeń zna związek między długościami przeciwległych boków czworokąta opisanego na okręgu.
Uczeń stosuje własności stycznej do okręgu do rozwiązywania zadań rachunkowych i konstrukcyjnych.
Uczeń zna i stosuje w języku angielskim słownictwo dotyczące symetrii, okręgów opisanych i wpisanych, wielokątów foremnych, dwusiecznej kąta i symetralnej odcinku.
19
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
dobry
Uczeń korzysta z twierdzenia o trójkącie prostokątnym wpisanym w okrąg.
Uczeń rozumie warunek wpisywania i opisywania okręgu na czworokącie.
Uczeń umie rozwiązać zadanie konstrukcyjne i rachunkowe związane z okręgiem wpisanym w trójkąt.
Uczeń umie konstruować okrąg styczny w danym punkcie do ramion kąta ostrego.
Uczeń konstruuje styczną do okręgu przechodzącą przez dany punkt leżący na zewnątrz okręgu.
Uczeń wykorzystuje własność kąta wpisanego opartego na półokręgu w nietypowych sytuacjach.
Uczeń rozwiązuje zadania tekstowe związane z okręgiem wpisanym w trójkąt i opisanym na trójkącie.
Uczeń rozwiązuje zadania tekstowe związane z okręgiem wpisanym w trójkąt równoboczny i opisanym na nim.
bardzo dobry
Uczeń umie rozwiązać zadanie tekstowe związane z wielokątami foremnymi.
Uczeń stosuje wiadomości o mierze poznanych kątów do rozwiązywania zadań konstrukcyjnych.
Uczeń oblicza pole i obwód wielokątów foremnych znając promień lub średnicę okręgu wpisanego lub opisanego.
Uczeń rozwiązuje zadania tekstowe związane z okręgiem wpisanym i opisanym.
Uczeń stosuje tw. Pitagorasa do wyznaczania promienia okręgu opisanego na wielokącie i wpisanego w wielokąt foremny znając długość boku wielokąta.
Uczeń wykorzystuje twierdzenie Pitagorasa do obliczania boku wielokąta foremnego, znając promień okręgu opisanego na wielokącie foremnym i promień okręgu wpisanego w ten wielokąt.
Uczeń konstruuje okrąg wpisany w wielokąt foremny.
celujący
Uczeń umie rozwiązać zadanie tekstowe związane z okręgami wpisanymi i opisanymi na wielokątach foremnych.
Uczeń umie rozwiązać nietypowe zadanie konstrukcyjne i rachunkowe związane z okręgiem wpisanym w trójkąt i opisanym na trójkącie.
Uczeń umie rozwiązać nietypowe zadanie konstrukcyjne i rachunkowe związane ze styczną do okręgu.
GRANIASTOSŁUPY
STOPIEŃ WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI
dopuszczający Uczeń wymienia wzajemne położenie prostych w przestrzeni.
Uczeń zna pojęcie prostych prostopadłych, równoległych i skośnych.
Uczeń zna pojęcie krawędzi przecięcia się płaszczyzn.
Uczeń zna pojęcie rzutu prostokątnego punktu na płaszczyznę.
Uczeń rozstrzyga, ile różnych prostych przechodzi przez jeden punkt lub przez dwa różne punkty.
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku
Gimnazjum nr 25 w Gdańsku