Zarządzanie logistyczne

P rzed m io te m lo g is ty k i są strum ienie różnej natury (ja k np. strum ienie m ateriałów, p ro d u któ w , odpadów, energii, in fo rm a c ji) i charakteru (jak dyskretny lub ciągły, lin io w y albo s ie c io w y ) oraz sposoby zarządzania przepływ em tych strum ieni w warunkach istniejących ograniczeń zasobow ych systemu, do których zalicza się dostępność technologii, dysponowaną po w ie rzchn ię hal pro du kcyjnych , term iny dostaw i odbioru m ateriałów. Celem lo g is ty k i je st p o szukiw an ie od po w ie dzi na pytania: co, gdzie i kie dy oraz w ja k ie j ilo ś c i p o w in no być dostarczone dla p ro d u k c ji w yko nyw a ne j term in ow o i przy m in im alnych kosztach?

L o g is ty k a , w w ąskim sensie, je st działaniem ukierunkow anym na to, by dostarczyć materiał i narzędzia w od po w ie dn im czasie do oczekującego na nie miejsca. W szerokim znaczeniu jest narzędziem in te g ra c ji p rz e p ły w ó w procesów w ytw órczych, rem ontow ych, transportow ych i innych, k tó re w zajem nie przenikają się. Logistyka w nowoczesnym ujęciu pojm owana jest ja ko zin te g ro w a n y system planowania, zarządzania i sterowania strukturą p rze p ływ ó w m ateriałow ych oraz sprzężonych z n im i p rz e p ły w ó w inform acyjnych, kap itałow ych w celu optym alnego tw orze nia i tra n s fo rm a c ji w artości [K orzeń, 1995].

W rozw ażanym kontekście planowanie i harm onogram owanie p ro d u k c ji należą do ty p o w y c h zadań zarządzania logistycznego. Problem am i spotykanym i w E S W są problem y po szukiw an ia ta kich m arszrut i strategii sterowania przepływ em p ro d u k c ji, które zapewnią te rm in o w ą realizację planow anych zleceń produkcyjnych. W ydajność maszyn, pojem ności m agazynów, przepustowość systemu transportowego itd. sąjednak ograniczone. O graniczenia te lim itu ją osiągalne charakterystyki ilościo w e systemu oraz synchronizują przebiegi rea lizo w a nych w n im procesów [Banaszak, Jam polski, 1998].

Podsystem sterow ania przepływem produkcji musi rozw iązyw ać w ie le problem ów , ja k ie p o ja w ia ją się w trakcie pracy systemu. N ależą do nich: awarie, braki dostaw, pojaw ianie się no w ych zleceń. W systemach ze sterowaniem scentralizowanym w prow adzanie ja k ic h k o lw ie k zm ian w a lg o ry tm ie sterowania je s t bardzo kosztowne i w ym aga d łu g o trw a ły c h analiz [U pton, 1992]. A lte rn a ty w n e rozw iązanie wiąże się z systemami sterowania adaptacyjnego. Przykład takie go rozw iązania, oparty na strukturze systemu sterowania rozproszonego, przedstaw iono w pracach [S kołu d, Stańczyk, 1998], [Gattner, Skołud, Banaszak, 1999]. P roponowana procedura

sterow ania rozproszonego zapewnia samosynchronizację i odporny na zakłócenia (pow odow ane na p rz y k ła d zm ia na m i czasu trw an ia operacji technologicznej) try b k o o rd y n a c ji prze pływ u p ro d u k c ji. Jej dzia ła n ie bazuje na w yborze i przydziale reguł rozstrzygania k o n flik tó w zasobow ych oraz pojem ności m agazynów m iędzyoperacyjnych.

R o zpa tryw ane system y produkcyjne należą do dyskretnych system ów dynam icznych (ang.: D iscrete E ven t D y n a m ie Systems - D E D S ). W spółcześnie o k o ło 80% w artości pro d u kcji całego p rze m ysłu je s t w ytw a rzan a w procesach dyskretnych, a ty lk o 20% w procesach cią głych [D u r lik , 1996]. W iększość system ów w ytw ó rczych, a w szczególności system y pro du kcyjne p rzem ysłu m aszynow ego, w ty m rów nież ESW , należą do tej klasy. D y n a m ik ę system ów dyskretnych charakteryzuje synchronizacja i współbieżność [Cohen et a l , 1989].

S y n c h ro n iz a c ja polega na doprowadzeniu dw óch lub więcej prze biegó w procesów do zgodności w czasie. D w a procesy są w sp ółb ie żne , je ś li w y k o n y w a n ie je dn ego z nich zaczęło się po rozpoczęciu, ale przed zakończeniem drugiego. Przebiegi każdego z procesów mogą o d d z ia ły w a ć na siebie poprzez korzystanie ze w spólnych zasobów [B a c e lli et a l , 1992].

W spółbie żno ść je s t cechą charakterystyczną p ro d u k c ji w ielo aso rtym e ntow ej. W ieloaso rty- m entow ość w y n ik a z ryn ko w e g o zorientow ania w y tw ó rc ó w lub konieczności dostarczania w y tw o ró w w pakietach, u m o ż liw ia ją c y c h kolejn ą fazę w ytw arzania, ja k na p rzykła d montaż podze spo łów lub g o to w y c h w y tw o ró w .

4.1.1. System y produkcji rytmicznej

F o rm ą o rg an izacji p ro d u k c ji, która u m o ż liw ia analityczne w yznaczenie charakteryzujących ją w s k a ź n ik ó w , je s t produkcja rytm iczna.

W od niesieniu do procesu produkcyjnego ry tm ic z n o ś ć je s t rozum iana ja k o regularne, rów no m iern e pow tarzanie się określonych elem entów procesu pro du kcyjne go (operacji, czynności, zdarzeń) w kom órkach produkcyjnych. Systemem p ro d u k c ji ry tm ic z n e j nazyw am y taki system, w k tó ry m po w yko na niu ostatniej operacji w sekw encji następuje p o w ró t do pierw szej w sekw encji [Spencer, 1994].

D o najw ażniejszych cech systemu pro d u kcji rytm iczne j należą [L is , 1982]:

• prz y ję ta technologia, w ie lk o ś ć pro du kcji, asortyment produkow anych w y ro b ó w ,

• po dział dług ookre sow ych zadań pro du kcyjnych na m niejsze części realizow ane w krótszych odstępach czasu, w tz w . okresach powtarzalności,

• p rz y d z ia ł zadań p ro d u k c y jn y c h do poszczególnych stanow isk p ro d u k c y jn y c h z dokładnością do operacji.

P roblem y związane z organizacją i prowadzeniem p ro d u k c ji rytm iczne j są przedm iotem w ie lu an aliz podejm ow anych w opracowaniach naukowych [L is , 1982], [Jackow icz, L is , 1987], [M c C o rm ic k , Rao 1991], [Hubbard, Taylor, Bolander, 1992], [D orn, Froeschl, 1993], [Spencer, 1994], [U lfs b y , 1996], [K ło s , Gattner, Skołud, 1997], [K łos, Gattner, Banaszak, 1998], [Skołud, 1998a], [S kołu d, Gattner, K ło s, 1998a], [Skołud, 1999c], [S kołud, Jurkojć, 1999d], Zachowanie rytm iczn e je s t charakterystyczne rów nież dla przeglądów okresow ych, bieżących rem o n tó w oraz ka p ita ln ych rem o n tó w urządzeń [Viswanadham , Ram, 1994], [Skołud, 1997a], [S kołud, 1997d], [S kołud, Stańczyk, 1998]. W pracach [Jackowicz, Lis, W agner, 1980], [Jackow icz, Lis, 1987]

przedstaw iono algebraiczny opis system ów pro du kcji rytm iczne j, uw zględniający dynam ikę zm ian s tru k tu ry oraz zagadnienia dotyczące e lim in a c ji i kom pensacji zakłóceń w tych systemach.

M ankam entem organizacji pro d u kcji rytm icznej je st to, że je j zastosowania są znane w odniesieniu do p ro d u k c ji w ielko seryjnej i masowej. Produkcja tego typu charakteryzuje się w y s o k ą specjalizacją stanow isk roboczych i powtarzalnym , jednorodnym przebiegiem procesów tech nolog icznych oraz ustawieniem obrabiarek zgodnie z kolejnością operacji w procesie technologicznym . Z ty c h w zg lę d ó w jest to produkcja o n ie w ie lk im zróżnicow aniu asortymentu pro du kow a nych w y tw o ró w , w przeważającej liczbie przypadków produkcja jednoasorty- m entowa. W ty m aspekcie zagwarantowanie rytm iczności je st przykładem produkcji dedykow anej potrzebom producenta. Zapotrzebowanie na tego typu produkcję je st coraz m niejsze na rynku , którego reguły ustala klient. N a spełnianie ty c h potrzeb zorientowane są ES W , w których, dzięki uniwersalności urządzeń, jednocześnie realizuje się w ie le procesów, prze pływ ających przez te same zasoby. Prow adzi to do powstania k o n flik tó w na zasobach, tj.

jednoczesnego ubiegania się przez dwa procesy (lub w ięcej) o dostęp do zasobów dzielonych. W kon sekw encji pro w a dzi to do braku rytm iczności w przepływ ie poszczególnych asortym entów .

O rganizacja p ro d u k c ji rytm iczne j u m o ż liw ia wyznaczenie param etrów charakteryzujących pro du kcję oraz ich kształtow anie na poziom ie zbliżon ym do optym alnego. W skaźnikam i oceny p ro d u k c ji ry tm ic z n e j są: stopień w ykorzystania zasobów, w ielkość zapasów p ro d u k c ji w toku, długość c y k li pro d u kcyjn ych , koszt w ytw arzania itp. Przyczynia się to do osiągnięcia przewagi nad potencjaln ym konkurentem . Powstaje w ięc pytanie o założenia, ja k ie należy poczynić, by u m o ż liw ić zastosowanie organizacji pro du kcji rytm icznej do jednoczesnej pro d u kcji w ielo aso rtym e ntow ej, realizowanej w m ałych i średnich seriach. Z am ów ien ia spływające do systemu nie m ają charakteru cyklicznego. Zakładając, że reguły g ry na ry n k u d y k tu je klient, producent nie je s t w stanie w ym usić cyklicznego składania zam ówień. Jedyną m ożliw o ścią

uczyn ie nia p ro d u k c ji w ielo aso rtym e ntow ej produkcją c y k lic z n ą je s t po dział zlecenia na partie p ro d u kcyjn e , k tó ry c h przebieg je s t zależny w yłącznie od producenta.

4.1.2. W spółbieżne procesy produkcyjne

P rzed m io te m dalszych rozważań są systemy współbieżnych procesów produkcyjnych (SW P P ). SW PP je s t zbiore m realizow anych równocześnie procesów, dla k tó ry c h nie je s t znana ko le jn o ść ich w yko na nia . Procesy m ogą w spółdziałać ze sobą poprzez korzystanie ze w spólnych zasobów [B a c c e lli e ta l., 1992].

P rz e p ły w p ro d u k c ji w systemach zależy od realizow anych procesów, s tru ktu ry systemu oraz w zajem nego o d działyw an ia procesów. Procesy w spółzaw odniczą o dostęp do wspólnie w y k o rz y s ty w a n y c h zasobów systemu. Dostęp procesów je s t regulow any zgodnie z trybem w zajem nego w y k lu c z a n ia albo zgodnie z trybem spotkaniow ym . T ry b wzajem nego w yklu cza n ia (asyn chro niczn y) w ystępuje w tedy, gdy na zasobie w danej c h w ili je s t rea lizo w a ny ty lk o jeden proces. T ry b sp o tka n io w y (synch ron iczny) polega na ta kim w sp ółd zia łan iu procesów, że proces je s t re a liz o w a n y na zasobie pod w arunkiem spotkania z in n ym procesem. A synch ron iczny przebieg procesów może spowodow ać w ystąpienie k o n flik tó w na zasobach dzielonych. Przez konflikt zasobow y rozum ie się przypadek jednoczesnego żądania, przez współzaw odniczące procesy, dostępu do zasobu dzielonego w m om encie zw o ln ie n ia tegoż zasobu przez proces, k tó ry g o aktualnie zajm ow ał.

Podjęcie de cyzji o pierwszeństwie procesu, spośród oczekujących, w dostępie do zasobu nazywane je s t rozstrzyganiem konfliktów zasobowych Od rodzaju p rz y ję ty c h reguł rozstrzygania k o n flik tó w zasobowych zależą charakter systemu (c y k lic z n y , n ie c y k lic z n y ) oraz param etry takie, ja k : efektyw ność realizacji procesów, efektyw ność w yko rzysta n ia zasobów, po zio m zapasów p ro d u k c ji w toku.

R ozpatryw ane są systemy, w których procesy koordynow ane są zgodnie z protokołem wzajem nego w ykluczan ia . W y ró ż n ia się dwa rodzaje procesów współbieżnych:

• Procesy równoległe (rozłączne), które nie od działują na siebie. P rzebiegi poszczególnych procesów nie w p ły w a ją na sposób realizacji pozostałych. Przebiegi procesów są determ inistyczne. O znacza to, że dla określonego zbioru danych w e jś c io w y c h w ie lo k ro tn e w y k o n a n ie operacji przez proces niezależny daje zawsze ta k i sam z b ió r danych w y jś c io w y c h .

• Procesy zależne, któ re od działu ją na siebie. Przebieg jednego z procesów może m ieć w p ły w na przebieg pozostałych. Interakcyjne od działyw an ie procesów w ystępuje w systemach, w

k tó ry c h procesy w y k o rz y s tu ją w sposób w y łą c z n y zasoby dzielone. Procesy m ogą być w strzym yw ane z pow odu niem ożności w yko rzysta nia zajętego zasobu dzielonego.

W dalszych rozważaniach przez pojęcie zasobów określa się m aszyny i urządzenia (np.

obrabiarki num eryczne lub centra obróbkow e) w ykorzystyw ane podczas rea liza cji procesów technologicznych. Zasoby są powiązane ze sobą siecią transportu wewnętrznego. Zakłada się, że są znane czasy rea liza cji operacji, należące do procesów przebiegających przez zasoby. Zasoby, przez które przebiegają co najm niej dw a procesy, nazywane są zasobami dzielonymi lub zasobami wspólnymi. Zasoby, przez które przebiega co najw yżej jeden proces, nazywane są zasobami własnymi. Dostęp procesów do zasobów dzielonych regulow any je st przez lokalne reguły rozstrzygania konfliktów zasobowych, zwane rów nież lo ka ln ym i regułam i w yboru p riorytetu (ang.: dispatching rule).

Definicja 4.1. (Lokalna reguła rozstrzygania konfliktów zasobowych) [K ło s , Gattner, Skołud, 1997]

L o kalna reguła rozstrzygania k o n flik tó w zasobowych a, = (Pai, Pa2, ..., Paj, ..., Pa„) określa liczbę oraz kolejność procesów realizow anych na i-ty m zasobie, gdzie:

Paj - proces, i € { l,2 ,...,m } , aj g { l,2 ,...,n } , m - liczb a zasobów,

n - liczb a procesów przebiegających przez zasób dzielony M i, zgodnie z reg ułą Oj.

W arunkiem fun kcjonow ania systemu je st, by każdorazowe w ykonanie reguły gw arantow ało przyn ajm n ie j je d n o k ro tn ą realizację operacji należącej do każdego z procesów

przebiegających przez Mj. I

Przykład 4.1

Reguła rozstrzygania k o n flik tó w cii = (P i, Pi, P2, P3) oznacza, że zasób M | je st dzielony przez trz y procesy P |, P2, P3 (Rys. 4.1). Proces P, je st w yko nyw a ny d w ukro tn ie, następnie je dn o kro tn ie w yko nyw a ne są procesy P2 i P3- Sekwencja procesów określona przez regułę rozstrzygania k o n flik tó w wyznacza kolejność i krotność w yko nyw a nia procesów przebiegających przez zasób dzielony.

Rys. 4.1. Reguła rozstrzygania k o n flik tó w zasobowych przydzielona do zasobu M i (zapis) F ig. 4.1. D ispatch ing rule assigned to the resource M i (notation) I

Ci = (P i, P ,; P3, P2)

Z d e fin ic ji 4.1 w y n ik a , że sekwencje reguł określają kolejność dostępu procesów do zasobów dzielo nych , do których są one przydzielone. A b y zapew nić ustalony przebieg procesów , relacje pom iędzy regułam i rozstrzygania k o n flik tó w przypisanych do zasobów u w z g lę d n ia ją tz w . w a ru n e k b ila n s u system u. Spełnienie w a runku bilansu św iadczy o tym , że liczb a e le m e n tó w w prow adzanych do każdej m arszruty pro du kcyjne j w przebiegu ustalonym system u odpo w ia da lic z b ie elem entów opuszczających ten system [K ło s , Gattner, M a jd z ik , 1997], [K ło s , Gattner, Skolud, 1997], [K ło s, Skolud, G attner, 1998].

4.1.3. M odelowanie systemów współbieżnych procesów produkcyjnych

P ro je k to w a n ie system ów w spółbieżnych procesów p ro d u kcyjn ych w ym a ga dokładnej s p e c y fik a c ji elem e ntów składow ych systemu i utw orzenia m odelu opisującego je g o w łaściw ości.

D o opisu przedsiębiorstw a w ykorzystyw ane są następujące rodzaje m od eli [C hrobot, R a kow ski, 1998]:

• opisow e, które u ła tw ia ją zrozum ienie i kom u nikację dzięki form alnem u ję z y k o w i opisu,

• form alne, w yrażane za pom ocą narzędzi form alnego opisu z pre cyzyjn ą składnią i semantyką,

• program ow e, w k tó ry c h każdy program k om p utero w y je s t modelem,

• analityczne, będące m odelam i fo rm a ln y m i o podstawie m atem atycznej.

W dalszych rozw ażaniach szczególną uwagę zw rócono na m odele analityczne. Znanych je s t w ie le m etod m odelow ania, opartych m iędzy in n y m i na te o rii m asowej obsługi, p ro gra m ow a nia matem atycznego, sym ulacji kom puterow ej, sieciach P etriego itp Systemy rozw ażane w pra cy są reprezentantam i o b ie k tó w zależnych od u p ły w u czasu. D latego też modele system ów w sp ó łb ie żn ych należą do klasy modeli czasowych. Ponadto, w pracy analizow any je s t c y k lic z n y przebieg ustalony, co im p lik u je budowę modeli deterministycznych.

M o d e le determ inistyczne, łączące z b ió r stanów i zdarzeń z czasem ic h zaistnienia, m ożna budow ać, stosując np. czasowe sieci Petriego [Lis, 1982], [H illio n , Proth, 1989], [Venkatesh, Zhou, C a u d ill, 1995], [Zuberek,1998], Zaletą sieci Petriego je s t m ożliw o ść łatw ego, oddającego in tu ic ję p ro je kta nta opisu systemu wzajem nie w arunkujących się stanów i zdarzeń. Przegląd m etod m od elow a nia z zastosowaniem sieci Petriego, ze szczególnym uw zględnieniem metod synch ron izacji w sp ółb ie żnie przebiegających procesów, przedstawiono w pracy [Banaszak, Jam polski, 1991]. W pracach [C y k lis , Pierzchała, 1995], [C y k lis , Krupa, 1998], [C y k lis , Krupa, M a ło p o ls k i, 1999], C yklis, Pierzchała, Zając, 1999] zaprezentowano o ry g in a ln y model m acierzow y, któreg o działanie je st rów noważne działaniu sieci Petriego. M o d e l systemu tw o rz o n y je s t przez z b io ry w yjść oraz macierz liczebności używ anych elem entów. M odel po zw ala w yzn aczyć czynności, których rozpoczęcie je st m ożliw e ze w zg lęd u na dostępność w s z y s tk ic h niezbędnych elem entów w wym aganej ilości. N atom iast w pracach [C y k lis , Słota,

1998], [C y k lis , Słota, 1999] została zdefiniow ana obiektow o-obserw ow alna sieć Petriego ja k o alternatyw a w stosunku do m odelu macierzowego.

B u d o w a m odelu opartego na fo rm a liz m ie sieci P etriego je st bardzo czasochłonna i skom p liko w a na, a badanie efektyw ności wym aga budow y środow iska sym ulacyjnego i prow adzenia sko m p liko w a n e j program ow o sym ulacji systemu. W ad tych pozbawione są modele algebraiczne, u m o ż liw ia ją c e m odelowanie dynam iki system ów poprzez operacje na strukturach algebraicznych [B a c e lli et al., 1992], [Cohen et al., 1989], [Jackowicz, L is , 1987], [K łos, S kołud, G attner, 1998], [K ło s, Gattner, Skolud, 1997]. M etodam i m odelow ania algebraicznego są algebra m in i m ax [Cuningham e-G reen, 1979] oraz algebra (max, + ) [Cohen et al., 1989], [B a c e lli et al., 1992], [B rat, Grag, 1998]. Form alizm algebry (m ax, + ) bazuje na protokole rendez-vous (spo tka niow ym ). O pis systemów, w których procesy w sp ółp racu ją w trybie w zajem nego w ykluczan ia , przedstawiono w pracach [M a jd z ik , O buchow icz, 1995], [O b u ch o w icz, Banaszak, 1996], [K łos, Skołud, Banaszak, 1999].

4.1.4. Harmonogramowanie produkcji i sterowanie jej przepływem

F orm alne m etody harm onogram owania nie są powszechnie stosowane w praktyce prze m ysłow ej. Pow odem takiego stanu rzeczy je st to, iż m etody te nie są szerzej znane, nie jest też z ro z u m ia ły sposób ic h matematycznej prezentacji. Sprowadzenie harm onogram ow ania do okresu pow tarzalności [E riksson, Lund, 1984], [Lee, Song, 1996] u ła tw ia planow anie i sterow anie d z ię k i prostocie struktury systemu i powtarzalności. Harm onogram ta k i nazywany je s t harm onogram em c y k lic z n y m i cechuje go stała liczba okre sów pom iędzy zam ów ieniam i

[L is , 1982], [M c C o rm ic , Rao, 1994], [Cam pbell, 1995], [K ło s , Gattner, M a jd z ik , 1997].

H a rm o n o g ra m opracow any dla okresu powtarzalnego jest norm atyw em p ro d u k c ji dla każdego kolejn eg o p o w tó rz e n ia i nazyw any je st harmonogramem no rm atyw n ym . Powtarzalność re a liz a c ji zleceń po zw ala na odejście od bilansow ania obciążeń na rzecz bilansow ania p rz e p ły w ó w p ro d u k c ji [S kołu d, 1997c], [Skołud, 1998c], [S zym ański, Skołud, 1998].

U m o ż liw ia to planiście systemu skoncentrowanie się na polepszeniu w s k a ź n ik ó w fu n k c jo n o w a n ia systemu. O przewadze pro du kcji rytm iczne j nad p rz e p ły w o w ą p is a li w swych pracach E rik s o n i L u n d [E riksson, Lund, 1984], koncentrując się na badaniach pro w a dzon ych w fab ryka ch V o lv o , w któ ry c h w yka zali, że średni czas oczekiw ania pro du ktu w kolejce przed stan ow iskiem je s t krótszy w przypadku takiej produkcji. W niniejszej pracy ro z w in ię to m atem atyczny opis problem u rytm iczności. Przedstawiono, ponadto, alg o rytm porów nania k o s z tó w h a rm onogram ow ania cykliczneg o i acyklicznego.

P rz e p ły w y w system ie są zależne od ograniczeń zasobowych, k tó re są w ą s k im i gardłam i, decydu jącym i o przepustow ości systemu. Problem klu czow e j ro li w ąskich gardeł w w y tw a rz a n iu po de jm ow an y b y ł w pracach [H endry, K ingsm an,1989], [S kołud, G attner, K ło s, 1997]. Z kolei autorzy p ra cy [P o w e ll, Pyke, 1996] zajm ow a li się op tym a ln ym rozm ieszczeniem i określeniem p o jem ności m ag azyn ów w niezbilansow anych linia ch p ro d u kcyjn ych z w ą skim gardłem .

W a ru n k i wystarczające, pozwalające opracować metodę syntezy harm onogram u c y k lic z n e g o re a liza cji w ieloasortym entow ej p ro d u k c ji zorientow anej na potrzeby klie n ta (dedykow anej potrzebom klienta ), są uzyskiwane przez do bó r w ie lk o ś c i p a rtii p ro d u k c y jn y c h poszczególnych zleceń. D e te rm inu je to przydział m agazynów m ię dzyo pera cyjn ych oraz postać i p rz y d z ia ł re g u ł rozstrzygania k o n flik tó w zasobowych, określających kolejn ość dostępu procesów do zasobów dzielonych przez współzawodniczące procesy. N a podstaw ie analizy harm onogram u c y k lic z n e j realizacji pro d u kcji wyznaczane są param etry charakteryzujące w ie lo a so rtym e n to w ą produkcję rytm iczną. Realizacja p ro d u k c ji zgodnie z w yp raco w an ym harm onogram em gw arantuje dotrzym anie ich wartości.

Z pro w a dzon ych badań [S kołud, 1998b] w yn ika, że koncepcja sterow ania rozproszonego opartego na doborze reg uł rozstrzygania k o n flik tó w zasobowych oraz p rzyd zia le pojem ności m agazynów m ię dzyo pera cyjn ych pozw ala na spełnienie po w yższych w y m o g ó w . T o właśnie de term in istyczne (stałe) reg uły w y b o ru prio ryte tu przydzielone do zasobów czynią produkcję rytm iczną.

4.1.5. Podsumowanie

Przedstaw iono współczesne rozum ienie lo g is ty k i ja k o integrację przepływ ających strum ie ni różnej natury. W dalszej części rozpatrywane będą system y w sp ółb ie żnych procesów pro d u k c y jn y c h , charakteryzujące się powtarzalnością. W praktyce w yznaczanie rozw iązania dopuszczalnego dla p ro d u k c ji niepowtarzalnej sprowadza się do określenia stopnia pilności zadań poprzez zastosowanie reguł w yb oru priorytetu.

W spom aganie kom puterow e w takim przypadku ogranicza się do prow adzenia badań sym ulacyjn ych. Z łożoność eksperymentu sym ulacyjnego i konieczność je g o wcześniejszego p rzyg otow ania im p lik u je poszukiw anie nowych, bardziej efe ktyw nych metod.