Rok 2006 to czas jubileuszu 40-lecia istnienia Wy-dzia³u Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu War-miñsko-Mazurskiego w Olsztynie. Obchody jubile-uszowe s¹ dobr¹ sposobnoci¹ do zaprezentowania genezy Wydzia³u, jego czterdziestoletniego rozwoju i osi¹gniêæ. Jubileusz to okazja do refleksji na temat przesz³oci, teraniejszoci i przysz³oci, to okazja do z³o¿enia wyrazów uznania i szacunku tym wszystkim, którzy przyczynili siê do powo³ania, zorganizowania i rozwoju Wydzia³u w jego 40-letniej historii. Utrwa-lone zapisy minionych lat i wydarzeñ s¹ wiadectwem ci¹g³oci istnienia, bowiem up³ywaj¹cy czas zmienia w naszej pamiêci wiele wa¿nych zdarzeñ, a tworzona historia jest dla nas zwiastunem przysz³oci.
Pocz¹tek olsztyñskiego Wydzia³u Weterynaryjnego jest datowany na dzieñ 4 kwietnia 1966 roku. Wtedy to ówczesny minister owiaty i szkolnictwa wy¿szego prof. Henryk Jab³oñski, na wniosek senatu akademic-kiego Wy¿szej Szko³y Rolniczej (WSR) w Olsztynie powo³a³ Oddzia³ Weterynaryjny przy Wydziale Zoo-technicznym. Od tej chwili rozpoczê³a siê intensywna praca ówczesnych w³adz Uczelni, w szczególnoci Rady Wydzia³u Zootechnicznego, nad organizowaniem Oddzia³u. Dziêki osobistemu zaanga¿owaniu ówczes-nego rektora WSR prof. Boles³awa D¹browskiego, dziekana Wydzia³u Zootechnicznego prof. Piotra Zna-nieckiego, a przede wszystkim prodziekana tego Wy-dzia³u doc. Stefana Tarczyñskiego do Olsztyna prze-nios³o siê z innych orodków naukowych kilku
samo-dzielnych pracowników nauki, którzy tworzyli za-l¹¿ek organizowanego Wydzia³u. Pierwszymi samo-dzielnymi pracownikami Oddzia³u i jednoczenie jego organizatorami byli wówczas: doc. dr hab. Stefan Tarczyñski, doc. dr hab. Kazimierz Markiewicz, doc. dr hab. Wiktor Stefaniak, prof. dr hab. Kazimierz Kalinowski, doc. dr hab. Zofia Kalinowska i dr Zofia Markiewicz. Nale¿y podkreliæ, ¿e znacz¹cy wk³ad w powstanie Oddzia³u, a nastêpnie w jego rozwój wnios³o wielu pracowników Wydzia³u Zootechnicz-nego, przede wszystkim profesorowie: Tadeusz Krzy-mowski, Robert Towarnicki, Wac³aw Minakowski, Janina Wengris, Wac³aw Krautforst (1, 4).
W dniu 2 lipca 1966 r. powo³ano przy Oddziale Weterynaryjnym zespó³ Katedr Epizootiologiczno-Pro-filaktycznych oraz Szpital Kliniczny. Jednostki te od 1 padziernika 1966 r. rozpoczê³y dzia³alnoæ nauko-w¹ i us³ugonauko-w¹. Od tego dnia tworz¹cy siê Wydzia³ inau-guruje równie¿ dzia³alnoæ dydaktyczn¹. Wa¿nym bo-wiem momentem w ¿yciu Oddzia³u by³a immatrykula-cja 30 studentów przyjêtych na I rok studiów (1, 4).
Formalnie Wydzia³ Weterynaryjny w Olsztynie funk-cjonuje od 28 sierpnia 1967 r. z moc¹ prawn¹ od 1 wrzenia 1967 r., kiedy to minister owiaty i szkol-nictwa wy¿szego wy³¹czy³ Oddzia³ Weterynaryjny z Wydzia³u Zootechnicznego, przekszta³caj¹c go w sa-modzielny Wydzia³ (1, 4, 5). W dniu 4 padziernika 1967 r. podczas inauguracji roku akademickiego 1967--1968 w obecnoci wiceministra owiaty i
szkolnic-Czterdzieci lat olsztyñskiego
Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej
ANDRZEJ KONCICKI
Wydzia³ Medycyny Weterynaryjnej UWM, ul. Oczapowskiego 13, 10-730 Olsztyn-Kortowo
In perpetuam rei memoriam
Koncicki A.
Forty years of the Faculty of Veterinary Medicine in Olsztyn
Summary
2006 is the fortieth anniversary of the establishment of the Faculty of Veterinary Medicine in Olsztyn which is today one of fourteen faculties of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. Thanks to the involve-ment and creative efforts of all its scientific, teaching and technical staff the Faculty has gradually developed and improved its pedagogic conditions as well as upgrading its research facilities. In 2003 the Faculty of Veterinary Medicine was positively evaluated by the Polish National Accreditation Commission and, in 2005, by the Education Committee of the European Association of Establishments for Veterinary Education. The Faculty in Olsztyn belongs to the European education system which applies credit points (ECTS) and it also holds the first category for scientific studies.
The article presents the genesis of the Faculty, its development and present state, organizational structure, scientific and teaching achievements.
twa wy¿szego prof. W³odzimierza Michaj³owa, licz-nych przedstawicieli w³adz administracyjlicz-nych woje-wództwa i regionu nast¹pi³o uroczyste powo³anie Wy-dzia³u Weterynaryjnego i wrêczenie przez JM Rektora prof. Boles³awa D¹browskiego insygniów dziekañskich pierwszemu dziekanowi Wydzia³u doc. dr hab. Stefa-nowi Tarczyñskiemu. Powstanie czwartego w kraju Wydzia³u Weterynaryjnego sta³o siê faktem.
Dziekan nowego dla Uczelni Kortowskiej Wydzia-³u odbieraj¹c z r¹k JM Rektora insygnia w³adzy aka-demickiej z³o¿y³ uroczyste lubowanie:
My Dziekan i Rada Wydzia³u Weterynaryjnego, w chwili inkorporacji do spo³ecznoci akademickiej, lubujemy uroczycie:
godnoæ akademick¹ zachowuj¹c, o dobre imiê naszej Almae Matris dbaæ zawsze;
nie szczêdz¹c si³, talentu a uzdolnienia nasze na dobro nauki obracaæ;
wiat³oæ ludu za podwalinê jego dobrobytu uzna-j¹c, kszta³ciæ i wychowywaæ m³odzie¿ w duchu postê-pu i oddania sprawom Ojczyzny i Ludzkoci.
W dniu 1 padziernika 1967 r. Wydzia³ zatrudnia³: 1 profesora, 7 docentów, 2 adiunktów, 1 starszego asys-tenta, 4 asystentów, 5 asystentów-sta¿ystów i 6 pra-cowników techniczno-administracyjnych (ryc. 1).
W tym czasie na Wydziale funkcjonowa³y nastêpu-j¹ce jednostki dydaktyczno-naukowe:
I. Zespó³ Katedr Epizootiologiczno-Profilaktycz-nych, w którego sk³ad wchodzi³y:
1. Katedra Parazytologii i Chorób Inwazyjnych z Klinik¹ Chorób Inwazyjnych kierownik doc. dr hab. Stefan Tarczyñski;
2. Katedra Anatomii Patologicznej kierownik doc. dr hab. Tadeusz Szuperski;
3. Katedra Mikrobiologii Weterynaryjnej kierow-nik doc. dr hab. Zdzis³aw Larski.
II.Szpital Kliniczny, z³o¿ony z:
1. Katedry i Kliniki Chorób Wewnêtrznych kie-rownik doc. dr hab. Kazimierz Markiewicz;
2. Katedry i Kliniki Chirurgii kierownik doc. dr hab. Wiktor Stefaniak;
3. Katedry Farmakologii i Toksykologii z Zak³adem Farmakologii (kierownik prof. dr hab. Kazimierz Kalinowski) i Toksykologii (kierownik doc. dr hab. Zofia Kalinowska)
4. Zak³ad Diagnostyki Laboratoryjnej kierownik dr Zofia Markiewicz.
Katedra Fizjopatologii (kierownik doc. dr hab. Remigiusz Fitko) wraz z katedrami Wydzia³u Zootech-nicznego: Anatomii Zwierz¹t, Fizjologii Zwierz¹t i Biochemii Zwierz¹t wchodzi³a w sk³ad tzw. Zespo³u Podstawowych Nauk Zootechniczno-Weterynaryjnych. W 1968 r. decyzj¹ rektora WSR Katedrê Anatomii Zwierz¹t (kierownik prof. dr hab. Robert Towarnicki) w³¹czono do Wydzia³u Weterynaryjnego. Równocze-nie w Katedrze tej utworzono pracowniê Histologii i Embriologii (kierownik dr Zygmunt Wyrzykowski) (1, 4).
W miarê przybywania nowych, samodzielnych pra-cowników nauki na Wydziale organizowano kolejne katedry i zak³ady. W 1968 r. utworzono Katedrê Higieny Produktów Pochodzenia Zwierzêcego (kie-rownik doc. dr hab. Zdzis³aw Zawadzki), w 1969 r. Katedrê Po³o¿nictwa i Patologii Rozrodu (kierownik doc. dr hab. Antoni ¯ebracki), a w 1970 r. Katedrê Epizootiologii z Klinik¹ Chorób Zakanych (kierow-nik prof. dr Henryk Janowski) i Zak³ad Chorób Dro-biu (kierownik doc. dr hab. Irena Janowska) (1, 4).
W 1973 r. Wydzia³ wzbogaci³ siê o unikatow¹ w skali kraju jednostkê badawcz¹ Orodek Badañ Biologicz-no-Toksykologicznych, którego kierownikiem by³ prof. dr hab. Remigiusz Fitko. Orodek ten funkcjonowa³ przez 17 lat i stanowi³ zaplecze badawcze Zak³adu Patofizjologii.
Na prze³omie lat szeædziesi¹tych i siedemdziesi¹-tych Wydzia³ posiada³ pe³n¹ obsadê kierowników ka-tedr i zak³adów niezbêdn¹ do realizacji programu stu-diów. Prawo nadawania stopnia doktora nauk wetery-naryjnych Wydzia³ uzyska³ ju¿ w 1968 r., a doktora habilitowanego w 1971 roku (1, 4).
W 1980 r. Rada Wydzia³u zleci³a doc. dr. hab. Fran-ciszkowi Przale organizacjê Zak³adu Higieny i Profi-laktyki Zwierz¹t, a w 1988 r. powo³ano na Wydziale Zak³ad Weterynarii S¹dowej i Administracji Wetery-naryjnej, którego kierownikiem zosta³ doc. dr hab. Józef Szarek (4). Ostatni¹ jednostk¹ organizacyjn¹, jaka w 1997 r. powsta³a na Wydziale, by³a Katedra Fizjolo-gii Klinicznej. Kierownikiem tej jednostki zosta³ prof. dr hab. Franciszek Prza³a.
Wiêkszoæ katedr i zak³adów Wydzia³u oraz dzie-kanat ulokowano na terenie Kortowa w pomieszcze-niach zastêpczych, g³ównie w blokach: 36 i 37 oraz 11
Ryc. 1. Pierwsza Rada Wydzia³u, siedz¹ od lewej: doc. dr hab. Zofia Kalinowska, doc. dr hab. Kazimierz Markiewicz, doc. dr hab. Stefan Tarczyñski, prof. dr hab. Kazimierz Kalinow-ski; stoj¹ od lewej: doc. dr hab. Zdzis³aw Larski, doc. dr hab. Remigiusz Fitko, dr Zofia Markiewicz, doc. dr hab. Wiktor Stefaniak, doc. dr hab. Tadeusz Szuperski
(ryc. 2). Równoczenie z organizacj¹ Wydzia³u trwa³y intensywne prace nad projektami nowych budynków. Dziêki staraniom dziekanów, a szczególnie ówczesne-go rektora prof. dr hab. Tadeusza Krzymowskieówczesne-go, 31 maja 1975 roku wmurowano w Kortowie II kamieñ wêgielny pod pierwszy budynek. W 1979 r. przekaza-no do u¿ytkowania Wydzia³owi blok 106 (ryc. 3), a w 1985 r. blok 105 (ryc. 4). W nowo wybudowanych obiek-tach umieszczono dziekanat i wszystkie jednostki or-ganizacyjne Wydzia³u poza Zak³adem Anatomii Zwie-rz¹t, dla której budynek oddano do u¿ytku w 1987 roku. W okresie 40 lat funkcjonowania Wydzia³u, w zwi¹z-ku ze zmian¹ miejsca pracy, przejciem na emeryturê lub mierci¹ pracowników zmienia³o siê kierownic-two poszczególnych katedr i zak³adów (3-5). W 1976 r. kierownikiem Katedry Higieny Produktów Pochodze-nia Zwierzêcego zostaje doc. dr hab. Stanis³aw Kafel, a w 1991 dr hab. Jan Uradziñski. Kierownictwo Za-k³adu Anatomii Zwierz¹t w latach 1970-1972 sprawu-je dr Jan Gienc, nastêpnie dr Tadeusz Stefanowski a od 1977 r. doc. dr hab. Miros³aw £akomy. Zak³adem Farmakologii w latach 1976-1977 kieruje doc. dr hab. Mieczys³aw Filczewski, a nastêpnie od 1978 r. doc. dr hab. Ireneusz Dynarowicz. Po mierci prof. Dynaro-wicza w 1999 r. kierownikiem Zak³adu zostaje dr Je-rzy Jaroszewski. Od 1981 roku kierownictwo Zak³adu Toksykologii obejmuje dr Arkadiusz Zawadowski, a Katedr¹ Anatomii Patologicznej od 1983 r. kieruje doc. dr hab. Tadeusz Rotkiewicz. W roku 1984 kie-rownikiem Katedry Epizootiologii zostaje doc. dr hab. Zbigniew Anusz. Po przejciu prof. Anusza na emery-turê, od 1995 roku kierownictwo tej jednostki obej-muje dr hab. Wojciech Szweda. Zak³adem Chirurgii w latach 1985-1987 kieruje prof. dr hab. Wojciech Empel, a od 1987 r. doc. dr hab. Wojciech Brzeski. Kierownikiem Katedry Po³o¿nictwa i Patologii Roz-rodu w 1984 roku zostaje doc. dr hab. Tadeusz Glazer, a w 1997 r. prof. dr hab. Tomasz Janowski. W 1985 r. kierownikiem Katedry Mikrobiologii Weterynaryjnej zostaje doc. dr hab. Jerzy Winiewski, a w 1998 r. prof. dr hab. Andrzej Siwicki. Kierownictwo Katedry Cho-rób Wewnêtrznych w 1986 r. obejmuje doc. dr hab. Zygmunt Kuleta. W 1989 r. prof. dr hab. Konstanty
Romaniuk zostaje kierownikiem Katedry Parazytolo-gii i Chorób Inwazyjnych, a doc. dr hab. Andrzej Depta obejmuje kierownictwo Zak³adu Diagnostyki Klinicz-nej. Od 1991 r. Zak³adem Patofizjologii kieruje doc. dr hab. Karol Jakubowski. Dr hab. Barbara Przybyl-ska w 1993 r. obejmuje kierownictwo Katedry Histo-logii i EmbrioHisto-logii, a dr hab. Andrzej Koncicki w 1996 r. zostaje kierownikiem Katedry Chorób Ptaków. Kierow-nikiem Katedry Profilaktyki Weterynaryjnej i Higieny Pasz w 1998 r. zostaje dr hab. Maciej Gajêcki. Kated-r¹ Fizjologii Klinicznej w latach 1997-1999 kieruje prof. dr hab. Franciszek Prza³a, a nastêpnie dr hab. Mariusz Majewski.
Dziekanami Wydzia³u, licz¹c od jego powo³ania, byli: prof. dr hab. Stefan Tarczyñski (1967-1969, 1978--1981), prof. dr hab. Kazimierz Markiewicz (1969--1972, 1972-1975, 1981-1984), prof. dr Henryk Janow-ski (1975-1978), prof. dr hab. Remigiusz Fitko (1984--1987, 1987-1990), prof. dr hab. Konstanty Romaniuk (1990-1993), prof. dr hab. Miros³aw £akomy (1993--1996, 1996-1999), prof. dr hab. Tomasz Janowski (1999-2002, 2002-2005) i prof. dr hab. Wojciech Szweda (2005). Od grudnia 2005 r. dziekanem Wy-dzia³u jest prof. dr hab. Andrzej Koncicki.
Do 1977 r. dziekanowi w kierowaniu Wydzia³em pomaga³ tylko prodziekan ds. dydaktyczno-wycho-wawczych (obecnie prodziekan ds. studiów). Funkcjê tê pe³nili kolejno: prof. dr hab. Kazimierz Markiewicz, prof. dr hab. Wiktor Stefaniak, doc. dr hab. Zygmunt
Ryc. 2. Blok 36 (Kortowo I)
Ryc. 3. Blok 106 (Kortowo II)
Wyrzykowski, doc. dr hab. Jerzy Winiewski, doc. dr hab. Tadeusz Glazer, doc. dr hab. Konstanty Roma-niuk (trzykrotnie), dr hab. Maciej Gajêcki, prof. nadzw. (dwukrotnie), dr hab. Wojciech Szweda, prof. nadzw. (trzykrotnie) i aktualnie dr hab. Jerzy Jaroszewski, prof. UWM. Od 1978 r. zespó³ dziekañski poszerzono o pro-dziekana ds. nauki. Pierwszym prodziekanem by³a prof. dr hab. Zofia Markiewicz, a kolejnymi: prof. dr hab. Zygmunt Wyrzykowski, prof. dr hab. Tadeusz Glazer (dwukrotnie), prof. dr hab. Tadeusz Rotkiewicz, dr hab. Tomasz Janowski, prof. nadzw. (dwukrotnie), dr hab. Andrzej Koncicki, prof. nadzw. (dwukrotnie) i aktual-nie prof. dr hab. S³awomir Zduñczyk.
Dzisiaj, po czterdziestu latach funkcjonowania Wy-dzia³u, mo¿na stwierdziæ z g³êbok¹ satysfakcj¹, ¿e rota lubowania, jak¹ z³o¿y³ pierwszy dziekan prof. S. Tar-czyñski jest w pe³ni respektowana przez wszystkich pracowników, przez co Wydzia³ sprawnie dzia³a, pra-wid³owo siê rozwija i zdobywa uznanie we w³asnym rodowisku Uczelni, jak te¿ wród bratnich fakulte-tów weterynaryjnych oraz w szerokich krêgach nauko-wych i zawodonauko-wych w kraju i za granic¹.
Olsztyñski Wydzia³ Medycyny Weterynaryjnej jest aktualnie jednym z 14 Wydzia³ów, które tworz¹ za-chwycaj¹cy po³o¿eniem i przyrod¹ kortowski kampus Uniwersytetu Warmiñsko-Mazurskiego (2, 6). Dziêki ogromnemu zaanga¿owaniu, ofiarnoci, determinacji i wytê¿onej twórczej pracy wszystkich pracowników naukowo-dydaktycznych i technicznych w ci¹gu mi-nionych czterdziestu lat Wydzia³ sukcesywnie popra-wia³ warunki kszta³cenia studentów i doskonali³ warsz-tat badawczy. Wnosi przez to trwa³e wartoci do wete-rynaryjnego rodowiska naukowego i zawodowego oraz przyczynia siê w znacznym stopniu do ochrony zdrowia zwierz¹t i ludzi. Wyrazem tego jest wykszta³-cenie 3039 lekarzy weterynarii, wypromowanie 205 doktorów i 65 doktorów habilitowanych nauk wetery-naryjnych. Odzwierciedleniem harmonijnego rozwo-ju Wydzia³u i dba³oci o jego kadrê naukow¹ jest uzyskanie na wniosek Rady Wydzia³u tytu³u profeso-ra nauk weterynaryjnych przez 40 naukowców.
Ambicj¹ i trosk¹ w³adz Wydzia³u i jego pracowni-ków jest nieustanne zmienianie stanu aktualnego i roz-wój ku nowoczesnoci. Dzia³ania zmierzaj¹ce do pod-noszenia poziomu kszta³cenia sprawiaj¹, ¿e absolwenci olsztyñskiego Wydzia³u s¹ dobrze przygotowani, by sprostaæ wyzwaniom stawianym przez postêp medycz-ny i cywilizacyjmedycz-ny dzisiejszej rzeczywistoci. Wyra-zem tego jest przyznanie w dniu 26 maja 2003 roku przez Pañstwow¹ Komisjê Akredytacyjn¹ (PKA) bar-dzo dobrej oceny za jakoæ kszta³cenia na kierunku studiów weterynaria w Uniwersytecie Warmiñsko--Mazurskim w Olsztynie. Celem strategicznym by³o jednak uzyskanie przez Wydzia³ aprobacji europejskiej. Dlatego w czerwcu 1999 roku Wydzia³ wizytowa³a grupa ekspertów Europejskiego Stowarzyszenia ds. Oceny Jakoci Kszta³cenia dla kierunku weterynaria (European Association of Establishments for
Veteri-nary Education (EAEVE)). Pomimo dobrej oceny pro-cesu dydaktycznego przez unijnych ekspertów zawar-tej w pokontrolnym raporcie, na Wydziale zainicjowa-no g³êbok¹ analizê programu nauczania, w celu jego modernizacji oraz przystosowania do unijnych stan-dardów. Prace koncentrowa³y siê wokó³ unowoczenie-nia treci programowych, zmniejszeunowoczenie-nia liczby godzin przeznaczonych na realizacjê niektórych przedmiotów ogólnych, wypracowania powi¹zañ merytorycznych miêdzy poszczególnymi przedmiotami i blokami tematycznymi, wprowadzenia do nauczania nowych obszarów wiedzy i przedmiotów kierunkowych, jak: etologia, dobrostan i ochrona zwierz¹t, ekonomika we-terynaryjna, agronomia. Dla doskonalenia nauczania klinicznego i zawodowego zmodernizowano i wypo-sa¿ono w nowoczesn¹ aparaturê dydaktyczn¹ i diag-nostyczn¹ kliniki Wydzia³u, powo³ano Poliklinikê Ma-³ych Zwierz¹t (ryc. 5) i rozwiniêto dzia³alnoæ klinicz-n¹ w ramach Mobile Clinic z ca³odobowymi dy¿u-rami klinicznymi. Zintensyfikowano tak¿e dzia³alnoæ us³ugowo-kliniczn¹ w terapii chorób koni i byd³a. Dzia-³ania te pozwoli³y znacz¹co zwiêkszyæ liczbê przypad-ków klinicznych w deficytowym w opinii ekspertów EAEVE obszarze nauczania z zakresu du¿ych zwie-rz¹t. Zwiêkszono tak¿e do 23 liczbê przedmiotów do wyboru, tzw. fakultatywnych.
Trud i zaanga¿owanie, jak i zrozumienie pracowni-ków dla stawianych wyzwañ zaowocowa³y uzyskaniem w dniu 7 listopada 2005 r. aprobacji europejskiej i w³¹-czeniem olsztyñskiego Wydzia³u do grona wydzia³ów spe³niaj¹cych europejskie standardy kszta³cenia.
Uzyskanie przez Wydzia³ akredytacji PKA i apro-bacji europejskiej jest rêkojmi¹ wysokiego poziomu kszta³cenia i jednoczenie zobowi¹zuje do nieustan-nego podnoszenia jego poziomu. Od roku akademic-kiego 2006/2007 kszta³cenie bêdzie realizowane zgod-nie z nowym standardem nauczania zawartym w roz-porz¹dzeniu ministra edukacji narodowej i sportu z dnia 29 sierpnia 2005 roku. Wydzia³ zmierza tak¿e do dostosowania standardu kszta³cenia do wymogów dyrektywy Unii Europejskiej (2005/36/EC z dnia 7 wrzenia 2005 r.). Zmiana programu kszta³cenia ma
doprowadziæ do lepszego przygotowania absolwentów do wykonywania zawodu na poziomie podstawowym. W tym celu, na ostatnich dwóch semestrach kszta³ciæ bêdziemy g³ównie w ramach odbywanych dy¿urów klinicznych zapewniaj¹cych praktyczn¹ naukê zawo-du, a wiedza specjalistyczna bêdzie pog³êbiana w ra-mach przedmiotów fakultatywnych. Innowacyjnoæ wprowadzanego standardu kszta³cenia polega przede wszystkim na zmianie systemu nauczania z poszcze-gólnych przedmiotów na nauczanie gatunkowe. W lad za wymienionym rozporz¹dzeniem i dyrektyw¹ wpro-wadzamy do minimum programowego nowe przedmio-ty (biostaprzedmio-tysprzedmio-tyka i metody dokumentacji, technologie w produkcji zwierzêcej, zoonozy, ochrona zdrowia publicznego w stanach zagro¿eñ) oraz d¹¿ymy do ogra-niczenia do minimum liczby godzin kszta³cenia ogól-nego. Realizacja powy¿szych zamierzeñ bêdzie pod-staw¹ do przygotowania Wydzia³u do ponownej ewa-luacji przez po³¹czony komitet EAEVE i Federation of Veterinarians of Europe (FVE) pod k¹tem zgod-noci procesu kszta³cenia z wymogami dyrektywy UE oraz do akredytacji przez European Network for Quality Assurance in Higher Education (ENQA) pod k¹tem jakoci kszta³cenia. Niew¹tpliwie do realizacji powy¿szych zamierzeñ nieodzowne bêdzie zwiêksze-nie nak³adów na dydaktykê do poziomu odzwiercied-laj¹cego realne koszty kszta³cenia (o co Wydzia³ za-biega od wielu lat), jak i realizacja, ze wzglêdów
dy-daktycznych i BHP, zajêæ klinicznych w grupach 4-6 osobowych.
Obecnie w procesie kszta³cenia 1030 studentów bie-rze udzia³ ogó³em 135 pracowników, w tym 91 pra-cowników naukowo-dydaktycznych: 21 profesorów tytularnych, 15 doktorów habilitowanych (ryc. 6), z których 8 zatrudnionych jest na stanowisku profeso-ra UWM, a 7 na stanowisku adiunkta, 40 doktorów wet. adiunktów, 9 doktorów wet. i 2 lek. wet. asys-tentów, 4 wyk³adowców oraz 44 pracowników tech-nicznych i administracyjnych.
Rozwój naukowy kadry naukowo-dydaktycznej zatrudnionej na Wydziale jest bardzo intensywny oraz widoczna jest troska o rozwój naukowy m³odych pracowników nauki. Na Wydziale prowadzone s¹ czte-roletnie studia doktoranckie. Obecnie z tej formy kszta³cenia korzysta 33 studentów doktorantów. Przy rekrutacji studentów doktorantów uwzglêdniane s¹ strategiczne potrzeby Wydzia³u w nauce i dydaktyce w poszczególnych zespo³ach. D¹¿ymy, by badania na-ukowe bêd¹ce podstaw¹ prac doktorskich by³y finan-sowane g³ównie z grantów. Zachêcamy studentów dok-torantów do realizowania prac doktorskich za granic¹, co pozwala opanowywaæ nowoczesny warsztat badaw-czy oraz doskonaliæ znajomoæ jêzyków obcych. M³o-da kadra naukowa Wydzia³u jest rekrutowana z grupy najlepszych doktorantów, zatrudnianych na stanowis-ku asystenta.
Awans stanowiskowy i naukowy pracowników naukowo-dydaktycznych na wszystkich szczeblach rozwoju od asystenta do stanowiska profesora zwy-czajnego jest uzale¿niony od dorobku publikacyjnego wyra¿onego w punktacji parametrycznej czasopism. System ten obowi¹zuje na Wydziale od kilku lat, jest obiektywny i motywuje do aktywnoci publikacyjnej pracowników w ogóle, a zw³aszcza do publikowania w wy¿ej punktowanych czasopismach z listy filadel-fijskiej.
W 2003 r. zmieniono strukturê organizacyjn¹ Wy-dzia³u, tworz¹c 5 du¿ych, zintegrowanych i silnych kadrowo jednostek oraz poliklinikê. W obrêbie katedr funkcjonuj¹ zespo³y (tab. 1), co zapewnia odpowied-nio wysoki poziom dzia³alnoci naukowej i dydaktycz-nej pracowników Wydzia³u. Utworzenie polikliniki da³o mo¿liwoæ skoncentrowania i podniesienia na wy¿szy poziom merytoryczny i organizacyjny
rozpro-szonej na Wydziale do tego czasu dzia-³alnoci klinicznej. W poliklinice i funk-cjonuj¹cych w zespo³ach ambulatoriach oraz klinice wyjazdowej studenci pe³ni¹-cy pod okiem nauczycieli akademickich dy¿ury kliniczne przyjmuj¹ ka¿dego roku kilkanacie tysiêcy ma³ych pacjen-tów, g³ównie psów i kotów (ryc. 7), pta-ków i zwierz¹t egzotycznych oraz po-nad cztery tysi¹ce du¿ych zwierz¹t (ko-nie, krowy) (ryc. 8). Dodatkowo zajêcia kliniczne studenci odbywaj¹ w fermach trzody chlewnej i krów oraz w stadni-nach koni.
Tak w UWM, jak i na Wydziale wpro-wadzono w ramach programu Socrates/ Erasmus europejski system punktów kredytowych (ECTS). System ten poz-wala ka¿dego roku kilkunastu studen-tom naszego Wydzia³u uczestniczyæ w jedno- lub dwusemestralnych zajê-ciach na wydzia³ach weterynaryjnych w pañstwach UE. Jak dot¹d nasi studen-ci studiowali w Giessen, Lugo, Madry-cie i Gent. Warto podkreliæ, ¿e coraz chêtniej w ramach ECTS równie¿ kszta³-c¹ siê na naszym Wydziale studenci z wydzia³ów w Hiszpanii i Niemczech. Poza poziomem kszta³cenia ranga ka¿dej uczelni wy¿szej i wchodz¹cych w jej sk³ad wydzia³ów zale¿y od pozy-cji naukowej pracowników, ich oryginal-nej twórczoci naukowej powstaj¹cej na podstawie w³asnej koncepcji i jej uzna-nie przez innych. Te ambitne cele s¹ osi¹gane po wielu latach rzetelnej i twór-czej pracy ca³ych zespo³ów naukowych. Nieodzowne do tego jest wyposa¿e-nie w nowoczesn¹ aparaturê naukowo--badawcz¹ i diagnostyczn¹. Pozwala to na prowadzenie badañ naukowych na najwy¿szym poziomie.
Równie¿ i na tym polu dzia³alnoci olsztyñski Wy-dzia³ ma du¿e osi¹gniêcia. Od czasu wprowadzenia przez Komitet Badañ Naukowych w 1993 r. oceny i klasyfikacji jednostek naukowych w Polsce, której podstaw¹ s¹ osi¹gniêcia naukowe, poziom prowadzo-nych badañ i miejsce publikowania wyników, Wydzia³ uzyskuje coraz wy¿sze oceny i aktualnie jako jedyny wydzia³ medycyny weterynaryjnej w kraju posiada pierwsz¹ kategoriê naukow¹. wiadczy to o du¿ym potencjale naukowo-badawczym i dowodzi, ¿e jego profil, obejmuj¹cy wiêkszoæ wa¿nych poznawczych i aplikacyjnych aspektów medycyny weterynaryjnej, daje podstawê do zrównowa¿onego rozwoju nauko-wego wszystkich jednostek Wydzia³u. Rozwój ten jest dodatkowo stymulowany prowadzonym od wielu lat rankingiem naukowym jednostek, stanowi¹cym
pod-Tab. 1. Aktualna struktura organizacyjna Wydzia³u . p . L Jednostkaorganziacyjna isamodizelnKiieprroawconwicnyicynaukowi I KatedraMofrologiiFunkcjonalnej t ¹ z r e i w Z ii m o t a n A ³ ó p s e Z ) a j e n z c i n il K ii g o l o jz i F ³ ó p s e Z ) b ii g o l o ir b m E i ii g o l o t s i H ³ ó p s e Z ) c y m o k a £ . M . b a h r d .f o r p y m o k a £ . M . b a h r d .f o r p c y z c e l a K . J . b a h r d .f o r p M W U .f o r p , a k ³ a C . J . b a h r d z c i w o s ¹ W . K . b a h r d i k s w e j a M . M . b a h r d .f o r p z c i w o n r o G -a k s l y b y z r P . B . b a h r d .f o r p M W U .f o r p , k u z c w e L . B . b a h r d II KatedraPatologiiiFarmakologii j e n z c i g o l o t a P ii m o t a n A ³ ó p s e Z ) a ii g o l o k a m r a F ³ ó p s e Z ) b ii g o l o jz if o t a P ³ ó p s e Z ) c ii g o l o k y s k o T ³ ó p s e Z ) d z c i w e i k t o R . T . b a h r d .f o r p z c i w e i k t o R . T . b a h r d .f o r p M W U .f o r p ,i k s w e z s o r a J . J . b a h r d i k s w o b u k a J . K . b a h r d .f o r p M W U .f o r p ,i k s l a w o K . A . b a h r d i k s w o d a s a Z . A . b a h r d .f o r p II I KatedraChoróbZakanychiInwazyjnych w ó k a t P b ó r o h C ³ ó p s e Z ) a ii g o l o it o o zi p E ³ ó p s e Z ) b ii g o l o n u m m I i ii g o l o i b o r k i M ³ ó p s e Z ) c _ _ Kilnicznej ii g o l o t y z a r a P ³ ó p s e Z ) d k u i n a m o R . K . b a h r d .f o r p i k c i c n o K . A . b a h r d .f o r p a d e w z S . W . b a h r d .f o r p k e n o i m e i S . J . b a h r d i k c i w i S . K . A . b a h r d .f o r p M W U .f o r p ,z c i w e i k t o R . Z . b a h r d M W U .f o r p , a k s w o b a r G -a k c i c ê i w . G . b a h r d k u i n a m o R . K . b a h r d .f o r p i k s l a h c i M . M . b a h r d ³ ó k o S . R . b a h r d V I KatedraWeterynaryjnejOchronyZdrowia o g e n z c il b u P h c y c ê z r e i w Z w ó t k u d o r P y n e i g i H ³ ó p s e Z ) a j e n j y r a n y r e t e W i k y t k a li f o r P ³ ó p s e Z ) b _ _ iHigienyPasz j e w o d ¹ S ii r a n y r e t e W ³ ó p s e Z ) c _ _ iAdminisrtacijWeterynaryjnej i k s ñ iz d a r U . J . b a h r d .f o r p i k s ñ iz d a r U . J . b a h r d .f o r p i k s w o k d a R . M . b a h r d .f o r p n y e t z S . J . b a h r d .f o r p i k c ê j a G . M . b a h r d .f o r p a ³ u k a B . T . b a h r d k e r a z S . J . b a h r d .f o r p V KatedraNaukKilnicznych ii g o l o n e g t n e R i ii g r u ri h C ³ ó p s e Z ) a h c y n z rt ê n w e W b ó r o h C ³ ó p s e Z ) b j e n z c i n il K i k y t s o n g a i D ³ ó p s e Z ) c t ¹ z r e i w Z u d o r z o R ³ ó p s e Z ) d a k i n il k il o P ) e i k s w o n a J . T . b a h r d .f o r p i k s e z r B . W . b a h r d .f o r p M W U .f o r p , k a i m a d A . Z . b a h r d M W U .f o r p ,i k c i w o N . M . b a h r d a t e l u K . Z . b a h r d .f o r p a t p e D . A . b a h r d .f o r p k il h c y R . A . b a h r d i k s w o n a J . T . b a h r d .f o r p k y z c ñ u d Z . S . b a h r d .f o r p a R . A . b a h r d a R . A . b a h r d
stawê podzia³u rodków finansowych przyznawanych na badania. Ranking ten stanowi tak¿e g³ówny mecha-nizm mobilizuj¹cy kadrê do pozyskiwania rodków finansowych na badania i to zarówno z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego, jak i funduszy zagra-nicznych, w tym z UE. Obecnie na Wydziale realizo-wanych jest 14 grantów MNSW, po jednym projekcie zamawianym i ze rodków zagranicznych oraz 5 umów z podmiotami gospodarczymi.
Strategicznymi obszarami badawczymi Wydzia³u s¹ zagadnienia dotycz¹ce weterynaryjnych aspektów ja-koci zdrowotnej rodków ¿ywieniowych w ³añcuchu od pola do sto³u oraz poznawcze aspekty chorób zwierz¹t. Problemy te s¹ zgodne z Krajowym Ramo-wym Programem Badawczym, w którym prioryteto-wym kierunkiem badañ jest Weterynaryjna ochrona zdrowia publicznego oraz z VII Europejskim Progra-mem Ramowym (strategiczny obszar badañ Rolnic-two). Wydzia³ jest przygotowany do realizacji tych przedsiêwziêæ, dysponuje bowiem wykwalifikowan¹ kadr¹ naukow¹ oraz aparatur¹ badawcz¹, w wiêkszo-ci o wysokim stopniu nowoczesnowiêkszo-ci. Przyk³ad mog¹ stanowiæ nowoczenie wyposa¿one laboratoria i pra-cownie: analizy sensorycznej ¿ywnoci, badañ toksy-kologicznych, alternatywnych metod badawczych, diagnostyki chorób zakanych i inwazyjnych,
hodow-li komórek i tkanek, pracownia izotopowa klasy III, obrazowania mikroskopowego (ryc. 9), biologii mole-kularnej (ryc. 10), immunohistochemiczna, cytometrii przep³ywowej, kurczliwoci miêni g³adkich, artrosko-pii i gastroendoskoartrosko-pii i inne. Dzia³alnoæ naukowa na Wydziale jest wspierana prowadzon¹ i rozwijan¹ wspó³prac¹ miêdzynarodow¹, polegaj¹c¹ na licznych bilateralnych kontaktach pracowników poszczególnych jednostek organizacyjnych. Efektem tej wspó³pracy jest odbywanie przez pracowników Wydzia³u krótko- i d³u-goterminowych sta¿y naukowych w renomowanych na wiecie orodkach nauk weterynaryjnych i medycz-nych. Pracownicy Wydzia³u wspó³pracuj¹ z wydzia³a-mi medycyny weterynaryjnej i orodkawydzia³a-mi biomedycz-nymi na Uniwersytetach w Giessen i Lipsku, Uniwer-sytecie Technicznym w Lizbonie, UniwerUniwer-sytecie Me-dycyny Weterynaryjnej w Koszycach, w belgijskich Uniwersytetach w Antwerpii i Gandawie, Uniwersy-tecie w Insbrucku, w Arhus, w Utrechcie, w Madry-cie, Wy¿szej Szkole Weterynaryjnej w Hanowerze, Uniwersytecie Stanowym Iowa (Ames) i Montana (Bo-zeman) oraz Centrum Biomedycznym Uniwersytetu Stanowego w Luizjanie (Baton Rouge). Wydzia³ wspó³-pracuje tak¿e w obszarze dydaktyki i organizacji
stu-Ryc. 7. USG gruczo³u krokowego psa
Ryc. 8. Studenci wykonuj¹cy cesarskie ciêcie u krowy
Ryc. 10. Pracownia biologii molekularnej Ryc. 9. Mikroskop konfokalny
diów oraz nauki z wydzia³ami medycyny weteryna-ryjnej w kraju i Pañstwowym Instytutem Weterynaryj-nym Pañstwowym Instytutem Badawczym w Pu³a-wach. Tak wszechstronna wspó³praca jest mo¿liwa dziêki ogromnemu zaanga¿owaniu pracowników jed-nostek naukowych w kraju i za granic¹, z którymi Wydzia³ wspó³pracuje. Za szczególne zas³ugi w tym wzglêdzie, na wniosek Rady Wydzia³u Medycyny We-terynaryjnej Senat ART, a nastêpnie UWM uhonoro-wa³ najwy¿sz¹ godnoci¹ akademick¹ doktoratem honoris causa nastêpuj¹cych uczonych: prof. zw. dr hab. dr h.c. Stefana Tarczyñskiego z ART w Olsztynie (1990 r.), prof. dr dr h.c. Eberharda Grunerta z Wy¿-szej Szko³y Weterynaryjnej w Hanowerze (1991 r.), prof. dr dr med. dr h.c. Dietricha W. Scheuermanna z Uniwersytetu w Antwerpii (1996 r.), prof. zw. dr hab. dr h.c. Mariana Truszczyñskiego z PIWet. w Pu³awach (1999 r.), prof. dr hab. dr h.c. Berndta Hoffmanna z Uniwersytetu J. Liebiga w Giessen (2001 r.) i prof. dr hab. med. dr h.c. Micha³a Karaska z AM w £odzi (2001 r.).
Pracownicy Wydzia³u korzystali ze stypendiów fun-dacji Humboldta, Stypendiów na Rzecz Nauki Polskiej i wspó³pracowali jako eksperci wiatowej Organiza-cji Wy¿ywienia i Rolnictwa (FAO).
W latach 1999-2001 Wydzia³ by³ koordynatorem i kontraktorem w europejskim programie edukacyjnym Tempus II bis (Joint European Project) pt. Harmoni-zation of Olsztyn Veterinary Study Program with EU Standards, wspó³pracuj¹c z wydzia³ami medycyny weterynaryjnej w Helsinkach, Gandawie i Neapolu. Pracownicy olsztyñskiego Wydzia³u prowadz¹ tak¿e szerok¹ wspó³pracê w ramach miêdzynarodowego pro-gramu Socrates/Erasmus.
Dope³nieniem dzia³alnoci naukowo-dydaktycznej Wydzia³u jest doskonalenie i rozszerzanie oferty kszta³-cenia podyplomowego i specjalizacyjnego, w³¹czanie studentów w dzia³alnoæ naukowo-badawcz¹ poprzez funkcjonuj¹ce ko³a naukowe, a tak¿e realizacjê prog-ramu nauczania na kierunku biotechnologia na Wy-dziale Biologii UWM. Wydzia³ prowadzi edukacjê w ramach krajowego systemu specjalizacji lekarzy weterynarii na podyplomowych studiach specjalizacyj-nych z zakresu chorób psów i kotów, rozrodu zwie-rz¹t, chorób byd³a, higieny pasz, higieny zwierz¹t rze-nych i ¿ywnoci zwierzêcego pochodzenia, chirurgii zwierz¹t, zwalczania szkodników sanitarnych w prze-myle spo¿ywczym.
Na Wydziale od wielu lat s¹ organizowane warszta-ty dydakwarszta-tyczne dla lekarzy weterynarii i studentów z udzia³em krajowych i zagranicznych specjalistów. Ich tematyka dotyczy³a m.in. neuroanatomii psów, neuro-modulacji systemu immunologicznego, problemów rozrodu klaczy, diagnozowania faz cyklu p³ciowego u suk, laparoskopowej ovariohisterektomii u suk, en-doskopii i diagnostyki kardiologicznej.
Pracownicy Wydzia³u ka¿dego roku organizuj¹ wiele konferencji i zjazdów o randze miêdzynarodowej,
a niektóre z nich, jak warroza pszczó³ i gospodarka pasieczna maj¹ wieloletni¹ tradycjê (s¹ regularnie or-ganizowane od 1982 r.). Na szczególne podkrelenie zas³uguje powierzenie prof. dr hab. M. £akomemu zor-ganizowania w 1997 r. Kongresu Anatomische Gesell-schaft 92. Joint Meeting, a w 2002 r. XII Conference of European Neuropeptide Club. Prof. dr hab. J. Sza-rek w 2004 r. organizowa³ na olsztyñskim Wydziale 22. Kongres Europejskiego Towarzystwa Patologii Weterynaryjnej (European Society of Veterinary Pathology) i 6. Kongres Europejskiego Towarzystwa Klinicznej Patologii Weterynaryjnej (European Socie-ty of Veterinary Clinical Pathology). FakSocie-ty te wiad-cz¹ o du¿ym presti¿u i uznaniu naukowców olsztyñ-skiego Wydzia³u w rodowisku naukowym w Europie i na wiecie. Dowodem na to s¹ równie¿ pe³nione przez pracowników Wydzia³u funkcje w organizacjach i to-warzystwach naukowych oraz kolegiach doradczych. Prof. dr hab. Tomasz Janowski jest cz³onkiem Cen-tralnej Komisji ds. Stopni i Tytu³ów Naukowych, cz³on-kiem zarz¹du European Society of Domestic Animals Reproduction (ESDAR) i cz³onkiem korespondentem Niemieckiego Towarzystwa Naukowego (DVG), prof. dr hab. Miros³aw £akomy jest wiceprezydentem European Association of Veterinary Anatomist, prof. dr hab. Józef Szarek jest cz³onkiem zarz¹du European Society of Veterinary Pathology, prof. dr hab. Jaros³aw Ca³ka ekspertem EAEVE, a prof dr hab. Maciej Ga-jêcki przewodnicz¹cym Rady Sanitarno-Epidemiolo-gicznej organu doradczego przy G³ównym Lekarzu Weterynarii oraz doradc¹ ds. weterynarii ministra rol-nictwa i rozwoju wsi (od 14 listopada 2005 r.). Profe-sor Miros³aw £akomy jest redaktorem wydawanego w Olsztynie czasopisma Polish Journal of Veterinary Sciences. Za osi¹gniêcia naukowe i dydaktyczne wie-lu pracowników otrzyma³o presti¿owe nagrody Preze-sa Rady Ministrów, MEN, PTNW, rektora.
Tak dynamiczny rozwój olsztyñskiego Wydzia³u by³ i jest mo¿liwy dziêki ambicji i zaanga¿owaniu jego pracowników, przychylnoci i wsparciu w³adz Uniwer-sytetu, pozyskiwanym funduszom z UE. Pozwala to doskonaliæ warsztat badawczy i kszta³ciæ przysz³ych adeptów naszego zawodu na coraz wy¿szym poziomie.
Pimiennictwo
1.Fitko R.: Przemówienie z okazji XX-lecia Wydzia³u Weterynaryjnego. Biul. Nauk. 1987, 1, 5-13.
2.Narodziny Uniwersytetu Warmiñsko-Mazurskiego w Olsztynie. Wydawnic-two UWM, Olsztyn 1999.
3.Prost E. K.: Wybitni polscy lekarze weterynarii XX wieku w nauce i zawo-dzie. Lubelskie Towarzystwo Naukowe, Lublin 2005.
4.Romaniuk K.: 30-lecie Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rol-niczo-Technicznej w Olsztynie. Wydawnictwo ART, Olsztyn 1996. 5.Tarczyñski S., Koczowska I., Budny J., Grudniewska B., Dudo J., Kozdroñ J.:
Jubileusz 50-lecia Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. T. I i II. Wydawnictwo ART, Olsztyn 1999.
6.Uniwersytet Warmiñsko-Mazurski w Olsztynie 1999-2004. Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2004.
Adres autora: prof. dr hab. Andrzej Koncicki, ul. Baczyñskiego 1, 10-371 Olsztyn-Kieliny; e-mail: koncicki@uwm.edu.pl
Profesorowie, którzy tworzyli historiê
Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej
prof. dr hab. Zygmunt Wyrzykowski Kierownik Katedry Histologii
i Embriologii (1968-1993) prof. dr hab. Tadeusz Glazer
Kierownik Katedry Po³o¿nictwa i Patologii Rozrodu
(1984-1996)
prof. dr hab. Irena Janowska Kierownik Katedry Chorób Ptaków
(1972-1995)
prof. zw. dr hab. Zdzis³aw Larski Kierownik Katedry Mikrobiologii
Weterynaryjnej (1966-1985)
prof. dr hab. Zofia Markiewicz Kierownik Zak³adu Diagnostyki
Klinicznej (1966-1989)
prof. dr hab. Jerzy Winiewski Kierownik Katedry Mikrobiologii
Weterynaryjnej (1985-1998) prof. dr hab. Zbigniew Anusz
Kierownik Katedry Epizootiologii z Klinik¹ Chorób Zakanych
(1984-1995)
prof. zw. dr hab. Stanis³aw Kafel Kierownik Katedry Higieny
Produktów Zwierzêcych (1976-1991)
prof. dr hab. Franciszek Prza³a Kierownik Katedry Profilaktyki
Weterynaryjnej i Higieny Pasz (1980-1997), a nastêpnie Katedry Fizjologii Klinicznej (1997-1999)
Zas³u¿eni profesorowie Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej w Olsztynie,
którzy odeszli ju¿ na zawsze...
prof. dr hab. Ireneusz Dynarowicz Kierownik Katedry Farmakologii
(1978-1999)
prof. zw. dr hab. Remigiusz Fitko Kierownik Zak³adu Patofizjologii
(1967-1991)
prof. dr hab. Zofia Kalinowska Kierownik Zak³adu Toksykologii
(1966-1977)
prof. dr hab. Kazimierz Kalinowski Kierownik Katedry Farmakologii
(1966-1976)
prof. dr hab. Wiktor Stefaniak Kierownik Zak³adu Chirurgii
i Rentgenologii (1966-1981)
dr hab. Maria Szel¹giewicz pracownik Katedry Parazytologii i Chorób Inwazyjnych (1966-1998)
prof. dr hab. Tadeusz Szuperski Kierownik Katedry Anatomii
Patologicznej (1967-1983) prof. zw. dr hab. Kazimierz Markiewicz
Kierownik Katedry Chorób Wewnêtrznych (1966-1986) prof. zw. dr Henryk Janowski Kierownik Katedry Epizootiologii
z Klinik¹ Chorób Zakanych (1970-1984)
prof. zw. dr hab. dr h.c. Stefan Tarczyñski Kierownik Katedry Parazytologii i Chorób Inwazyjnych (1966-1989)
prof. dr hab. Robert Towarnicki Kierownik Katedry Anatomii Zwierz¹t
(1966-1970)
prof. dr hab. Antoni ¯ebracki Kierownik Katedry Po³o¿nictwa i Patologii Rozrodu (1969-1984)
prof. dr hab. Zdzis³aw Zawadzki Kierownik Katedry Higieny Produktów
Zwierzêcych (1968-1974)
prof. dr hab. Jan Gienc Kierownik Zak³adu Anatomii Zwierz¹t
