Wiedziałam, że jestem Żydówką - Dina Meytes - fragment relacji świadka historii [TEKST]

To tak ta beczka stała pod dachem, bo to już było lato przecież, żeby to po kapuście namoczyć, bo to czuć te kapustę kiszone, i jak ona się odważyła.. Ale

Dopiero jak wróciłem do domu, wyszliśmy z żoną –papież przejeżdżał przez Krakowskie Przedmieście, przez Plac Litewski i tu, gdzie w tej chwili jest McDonald’, tam

Ja tak idę, ona za mną chodzi, dochodzi do mnie i mówi: „Miałaś przyjemność Żyduro?” To ja mówię: „Odczep się ode mnie” To ona mówi: „Nie mów tak do mnie, bo

W tym domu, gdzie mnie schowali, był jakiś starszy pan, inwalida, który leżał w łóżku, i jak przyszedł ktoś, nie wiem, kto przyszedł, ale pamiętam, że mnie schowali u niego

Ale jak był chory i jako lekarka mu powiedziałam, że już nie wolno mu nie jeść, to bardzo się tym zmartwił, to mu powiedziałam: „Nie bój się, ja będę w dalszym ciągu

Ale ja się nauczyłam jidysz w Izraelu, bo tutaj słychać było jidysz, a bardzo dużo pacjentów nie znało innego języka. Nie powiem, że mówię w jidisz, ale

Izrael wtedy był bardzo mały, chyba było pięćset tysięcy mieszkańców. Nie było

To ciekawe, dlatego że jak pojechali do Wrocławia, to tam były też domy, które ludzie zostawili, i w tych domach były rozmaite rzeczy. Była na