Relacje członków i współpracowników KOR-u - Henryk Wujec - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

HENRYK WUJEC

ur. 1941; Podlesie k. Biłgoraja

Miejsce i czas wydarzeń Warszawa, PRL

Słowa kluczowe Warszawa, PRL, nagrywanie wspomnień, Andrzej Friszke, Andrzej Paczkowski, "Niepokorni. Rozmowy o Komitecie Obrony Robotników", wspomnienia

Relacje członków i współpracowników KOR-u

Jak nastała Solidarność, wrzesień [19]80 roku, to sobie trudno wyobrazić, co to była za ciężka praca, jak ciężkośmy wtedy pracowali. No i w którymś momencie, to był chyba [19]81 rok, nie wiem, jakiś marzec, przyszła grupa młodych historyków z Andrzejem Friszkem i Andrzejem Paczkowskim na czele, żeby nagrać nasze wspomnienia z tego pierwszego okresu, jeszcze przedsolidarnościowego. Myśmy padali na pysk, że tak powiem, już złamani nocą, [a oni] torturowali nas, żeby odpowiadać. I te relacje zachowały się. One wyszły teraz w książce „Niepokorni.

[Rozmowy o Komitecie Obrony Robotników]”. Jedna relacja nie wyszła chyba, Macierewicz chyba się nie zgodził na publikację jego relacji, nie wiem dokładnie, ktoś tam się nie zgodził. A te nasze relacje wyszły. I to była ta pierwsza [opowieść]. To było może najbardziej autentyczne, bo to był ten moment, kiedy człowiek to miał na świeżo, to robili historycy i to się jakoś udało im przez stan wojenny przechować, nie zginęło, no i wydali.

Te nocne nagrania były straszne, tak jak przesłuchania prawie, bo to już naprawdę człowiek był skończony, wykończony zupełnie, a oni jeszcze męczyli. Strachu nie było, tylko już było takie skonanie absolutne. Wtedy myśmy panowali, znaczy nie w tym sensie, żeśmy rządzili, ale mieliśmy poczucie wolności absolutnej, tak że nic tam nam nie podskoczyła władza.

Data i miejsce nagrania 2013-02-27, Lublin

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Redakcja Justyna Molik