EGZAMIN TESTOWY Z FIZYKI 28 VI 2010 Imię i nazwisko. . . . dla I r. Wydz. PPT, kierunek IB II termin nr albumu. . . .
wersja
A
T T T T
!
Arkusz testowy należy podpisać na obu stronach imieniem, nazwiskiem i numerem albumu.
Odpowiedzi(litery A, B, C lub D) należy wpisywać do kratek u dołu każdej strony. Na arkuszu nie wolno robić żadnych innych znaków! Do pomocniczych obliczeń służy przydzielona kartka.
Wskazanie poprawnej odpowiedzi = +3 pkt,błędna odpowiedź = −1 pkt.
Dane: g ≈ 10 m/s2, sin(30o) = 1/2, c ≈ 3 · 108m/s, π ≈ 3, ε0 ≈ 10−11F/m, µ0 ≈ 10−6H/m, e ≈ 1, 6 · 10−19C, h ≈ 7·10−34Js, me ≈ 10−30kg, NA≈ 6·1023mol−1, prędkość dźwięku w powietrzu 340 m/s, gęstość powietrza 1,2 kg/m3.
1. Pionowy bardzo długi izolowany drut jest naładowany w próżni jednorodnie ładunkiem o gęstości liniowej 3 · 10−9C/m. Wartość wektora natężenia pola elektrostatycznego w odległości 10 m od niego jest równa:
(A) 20 N/C; (B) 10 N/C; (C) 5 N/C; (D) 25 N/C.
2. Do spektometru masowego SM wstrzykiwana jest mieszanina dwóch jonów o ładunkach +Q, które przeszły przez ten sam selektor prędkości jonów. Jon atomu węgla 126C porusza się w SM po okręgu o promie- niu 23 cm. Jeśli nieznany jon zakreśla okrąg o promieniu 1,84 m, to jego liczba masowa wynosi:
(A) 96; (B) 144; (C) nie można obliczyć; (D) 48.
3. Błędnym stwierdzeniem jest:
(A) doświadczenie Oersteda dowodzi, że źródłem pola magnetycznego jest ruch ładunków elektrycznych;
(B) zdolność rozdzielczą mikroskopu optycznego ogranicza falowa natura światła;
(C) doświadczenie Francka-Hertza potwierdziło istnienie stanów kwantowych elektronów w atomach;
(D) doświadczenie Sterna-Gerlacha nad dyfrakcją elektronów potwierdziło ich falową naturę.
4. Moc prądu elektrycznego 250 kW jest przesyłana z elektrowni do niedużej miejscowości za pomocą linii, której opór wynosi R = 100 Ω. Załóżmy, że prąd elektryczny przesyłamy za pomocą tej linii pod napięciami U1= 230 V i U2= 23 kV. Oznaczmy przez P1 i P2 moce tracone na linii przesyłowej. Iloraz P2/P1 wynosi:
(A) 10−2; (B) nie można obliczyć; (C) 10−6; (D) 10−4.
5. Mol Cu ma masę 64 g, 9 · 103kg/m3 i 1,7 · 10−8Ω·m, to gęstość i przewodność właściwa Cu. Na jeden atom Cu przypada jeden elektron gazu elektronów swobodnych. W drucie miedzianym o promieniu 4 mm płynie prąd I = 5 A. Prędkość dryfu elektronów oraz wartość natężenia pola elektrycznego w drucie wynoszą:
(A) 4,6 · 10−6m/s i (∼ 6 · 10−5) V/m; (C) (∼ 7,8 · 10−6) m/s i (∼ 1,8 · 10−3) V/m;
(B) 4,6 · 10−3m/s i (∼ 4 · 10−4) V/m; (D) 3 · 10−3m/s i (∼ 8 · 10−3) V/m.
6. Na dwóch nitkach o równych długościach wiszą odchylone od pionu o kąty α1i α2dwie metalowe naładowane kulki o masach m1 i m2. Siła oddziaływania kulombowskiego między nimi jest równa:
(A) gm2sin α2; (B) gm1sin α1; (C) gm2tan α2; (D) gm1/ tan α1. 7. Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie:
(A) Źródłem ferromagnetyzmu są spiny elektronów atomów ferromagnetyka;
(B) Pole elektryczne wokół jednorodnie naładowanej metalowej sfery jest polem potencjalnym;
(C) Pole elektryczne generowane w zjawisku indukcji elektromagnetycznej jest polem potencjalnym;
(D) Wartość wektora prędkości protonu poruszającego się w polu magnetostatycznym jest stała.
8. Ilość energii emitowanej w jednostce czasu z jednostki powierzchni ciała doskonale czarnego (cdc) o temper- aturze T wynosi R = σT4, gdzie σ = 7·10−8W/(m2·K4). Potraktujmy Słońca jako (cdc). Jego powierzchnia ma temperaturę 6 · 103K, a promień kuli słonecznej 1,4 · 109m. W czasie jednej sekundy Słońce traci masę:
(A) 2,37 · 1010kg; (B) 8,5 kg; (C) 3,39 · 109kg; (D) 7,11 · 1018kg.
9. Fotoelektron wybity światłem o długości λ ma długość fali materii λB. Praca wyjścia z materiału wynosi:
(A) hc/λ − h2/(2meλ2B); (B) hc/λ − λ2B/(2meh2); (C) hc/λB− h2/(2meλ2); (D) hc/λB− λ2B/(2meh2).
10. Nieprawdziwym stwierdzeniem jest:
(A) relatywistyczna dylatacja czasu τ = τ0/p1 − β2 jest efektem rzeczywistym;
(B) relatywistyczne skrócenie długości l = l0p1 − β2 obiektu w kierunku ruchu jest efektem pozornym;
(C) transformacje Lorentza są słuszne dla prędkości V c;
(D) częstotliwość odbieranego światła przez spoczywający detektor nie zależy od prędkości źródła.
11. Prąd I = 4 A płynie w przewodniku ułożonym na osi OY od −∞ do punktu (0, − 2). Następnie przewodnik ma kształt łuku okręgu o R = 2 m i środku w punkcie (0,0). Od punktu (2,0) prąd płynie przewodnikiem położonym na osi OX do +∞. Wartość natężenia pola magnetycznego w punkcie (0,0) wynosi:
(A) (1/3) A/m; (B) (1/4) A/m; (C) (7,5) A/m; (D) (1/2) A/m.
Pytanie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Odpowiedź
12. Powiększenie poprzeczne soczewki m = −s0/s; dla m < 0 obraz jest odwrócony; dla m > 0 obraz jest prosty (nieodwrócony). Dla soczewki o ogniskowej f > 0, obraz jest odwrócony, rzeczywisty i powiększony dla:
(A) s > f ; (B) s > 2f ; (C) f < s < 2f ; (D) 0 < s < f .
13. Składowa x-owa ax przyspieszenia ładunku Q o masie M poruszającego się w próżni w polu elektromagne- tycznym o ~E = (Ex; 0; Ez) i ~H = (0; Hy; 0) w chwili, gdy ma prędkość ~V = (Vx; Vy; Vz) jest równa:
(A) Q(Ex− 0HyVz)/M ; (B) Q(Ex− µ0HyVz)/M ; (C) Q(Ex− µ0HyEz)/M ; (D) Q(Ex− HyVx)/M . 14. Gęstość energii pola magnetycznego wewnątrz próżniowego solenoidu, w którym płynie prąd I = 2 A,
wynosi 2 J/m3. Liczba zwojów solenoidu przypadająca na jednostkę jego długości, tj. n = N/L, wynosi:
(A) (103) 1/m; (B) (102) 1/m; (C) (2 · 103) 1/m; (D) (2 · 102) 1/m.
15. Podczas rozszczepienia jądra23592U o masie 4 · 10−25kg wydziela się energia 200 MeV= 3,2 · 10−11J. Niechaj elektrownia atomowa o 33% sprawności ma moc 1000 MW. W czasie jednego roku, tj. przez 3 · 107s, do zapewnienia ciągłej pracy takiej elektrowni potrzebna jest masa uranu 23592U równa:
(A) 896 kg; (B) 2414 kg; (C) 1125 kg; (D) 3248 kg.
16. Prawdziwym stwierdzeniem jest:
(A) ładunek Q doprowadzony na izolowaną miedzianą sferę o promieniu zewnętrznym R i wewnętrznym 99R/100 rozmieszcza się równomiernie na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni sfery;
(B) wektor ~E na powierzchni miedzianej kuli umieszczonej w zewnętrznym polu elektrycznym jest styczny do powierzchni kuli;
(C) w dielektryku umieszczonym między okładkami naładowanego kondensatora płaskiego indukowana jest polaryzacja, której wektor ~P jest równoległy do natężenia ~E pola w kondensatorze;
(D) wektor natężenia pola elektrostatycznego ~E wewnątrz miedzianej kuli umieszczonej w zewnętrznym polu elektrycznym jest wektorem zerowym.
17. W obwodzie LC z pojemnością C = 6µF maksymalne napięcie na kondensatorze wynosi 2 V, a maksymalne natężenia prądu w cewce 12 mA. Indukcyjność L i okres T drgań w tym obwodzie wynoszą:
(A) L = 0,167 H i T = 6 ms; (C) L = 1667 H i T = 60 ms;
(B) L = 3000 H i T = 0,6 ms; (D) L = 144,4 H i T = 50 ms.
18. Błędnym stwierdzeniem jest:
(A) aby wyznaczyć kierunek i zwrot wektora d ~B wytwarzanego przez fragment przewodu z prądem należy:
uchwycić fragment prawą dłonią, tak aby kciuk wskazywał kierunek płynącego prądu; wtedy palce prawej dłoni wskazują kierunek i zwrot d ~B;
(B) różnica faz między dwiema falami może się zmienić, jeżeli jedna lub obie ulegają odbiciu;
(C) dwa przewodniki, w których płyną prądy równoległe (antyrównoległe), odpychają się (przyciągają się);
(D) wszystkie znane 3 rodzaje neutrin są hadronami najprawdopodobniej zbudowanymi z 2 lub 3 kwarków.
19. Cząsteczka toneru ma masę 10−15kg, ładunek Q = +100e, i aby nie odrywała się od bębna kserokopiarki, siła przyciągania elektrostatycznego między bębnem i cząsteczką powinna być dwa razy większa od jej ciężaru. Natężenie pola elektrycznego przy powierzchni bębna jest równe:
(A) 1250 N/C; (B) 3750 N/C; (C) 3125 N/C; (D) 2500 N/C.
20. Otwarty włącznik napięcia, opornik R i kondensator C są połączone szeregowo z akumulatorem o SEM równej E . Z kondensatorem jest połączona równolegle świetlówka, która zapala się przy napięciu U < E . Po zwarciu włącznika świetlówka zapali się po czasie:
(A) RC ln(1 − U/E ); (B) RC ln(1 + U/E ); (C) RC ln(1 + U/E ); (D) −RC ln(1 − U/E ).
21. Zamknięty obwód elektryczny o oporze R znajduje się w polu magnetycznym. Jeśli strumień magnetyczny obejmowany obwodem dla t = 0 wynosi Φ0, a dla 0 < t < T strumień zmienia się w sposób ciągły i przyjmuje w chwili czasu T wartość Φ(T ), to w obwodzie tym w czasie T przepłynął ładunek równy:
(A) 2[Φ0− Φ(T )]/R; (B) [Φ0− Φ(T )]/2R; (C) [Φ0+ Φ(T )]/R; (D) [Φ0− Φ(T )]/R.
Pytanie 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Odpowiedź
Wrocław, 28 VI 2010 dr hab. inż. W. Salejda, prof. PWr