Kurowo - Szlaki wodne w dolinie Narwi
Dostałeś bezpłatny przewodnik z 7 atrakcjami. Chcesz więcej?
Aby zobaczyć mapę miejsc zawartych w mini przewodniku kliknij lub skopiuj do przeglądarki poniższy link:
http://www.polskaniezwykla.pl/miniprzewodnik/map.aspx?lat=53.1047562628641&lng=22.7907943725586&pl=21
Kurowo
Szlaki wodne w dolinie Narwi
Pychówką po polskiej Amazonii
W Narwiańskim Parku Narodowym brak pieszych i rowerowych szlaków turystycznych pozwalających ocenić jego atrakcje. Najlepiej poznaje się narwiański labirynt z pokładu kajaka, kanoe czy pychówki. Proponujemy skorzystać z usług osób dobrze znających Narew. Ciekawie gwarząc po drodze, pokażą najpiękniejsze zakątki dzikiej rzeki oraz bezpiecznie i na czas dowiozą do przystani tradycyjnymi płaskodennymi łodziami, zwanym pychówkami.
To rozwiązanie polecamy nie tylko z powodu oczywistej wygody, ale ze względu na niebezpieczeństwo zabłądzenia.
Zwłaszcza latem, gdy dookoła bujna roślinność, osoba siedząca w kajaku nie zobaczy nic poza wysokimi szuwarami. Kłopoty z trafieniem do przystani ma wielu turystów.
Wyprawę do wnętrza polskiej Amazonii radzimy zacząć w Kurowie. Koło siedziby Narwiańskiego Parku Narodowego znajduje się przystań na dopływie Narwi - Kurówce. Celem wyprawy pychówką mogą być okolice Waniewa (ok. 9 km w obie strony) lub pozostałości reduty Koziołek z czasów wojen szwedzkich (ok. 6 km w obie strony). W Kurowie pychówki wynajmują: Stefan Bańkowski (tel. 86 476 47 83) i Tadeusz Bańkowski (tel. 86 476 49 35). W maju i czerwcu łodzie bywają trudno dostępne - dolina Narwi tętni ptasim gwarem i ściszonymi, pełnymi zachwytu westchnieniami tłumu ornitologów z całej Europy.
53°06'17"N 22°47'27"E | na mapie:A
Kurowo-Kolonia
Kapliczka - grota Matki Boskiej
Tuż przy wejściu do siedziby Narwiańskiego Parku Narodowego znajduje się kapliczka – grota z figurą Matki Boskiej. Wokół niej posadzone znajduję się drzewa iglaste, całość jest ogrodzona metalowym ogrodzeniem.
53°06'20"N 22°47'35"E | na mapie:B
Kurowo
Ścieżka edukacyjna "Park przydworski"
W Kurowie nad Narwią, w ładnym, zabytkowym dworku mieści się siedziba dyrekcji Narwiańskiego Parku Narodowego. W parku przydworskim urządzono ścieżkę przyrodniczo-edukacyjną. Na trasie ścieżki ustawiono osiem tablic edukacyjnych przedstawiających historię i przyrodę tego obszaru. Ścieżka nie jest długa, więc po jej przejściu proponujemy drugą zlokalizowaną wśród bagien rzeki Narwi. Bilet wstępu do parku na obie ścieżki wynosi:
normalny - 4,00 zł, ulgowy - 2,00 zł.
53°06'17"N 22°47'44"E | na mapie:C
Kurowo-Kolonia
Dwór (XIX w.)
Historia Kurowa sięga 1425 r. kiedy to te ziemie wchodziły w skład dóbr waniewskich, które należały od 1501 r. do rodu Radziwiłłów. W wieku XVII dobra zmieniały często właścicieli, a jednymi z nich byli min. kasztelan bielski Hieronim Sieniawski, książę słucki Olelkowicz z żoną Katarzyną z Tęczyńskich oraz Paweł Szczawiński za czasów, którego doszło do podziału majątku pomiędzy Ferdynanda Szczawińskiego i Stanisława Wilkanowskiego. W 1677 r.
cały majątek waniewski wraz z Kurowem przeszły na własność rodziny Orsettich, włoskich kupców, którzy byli właścicielami do 1832 r. kiedy to zostały zakupione przez Stefana Roztworowskiego, żonatego z wdową po Adamie Orsettim.
Obecny dwór został wybudowany pod koniec XIX w., a następnie w 1920 r. rozbudowany przez ówczesnego właściciela Franciszka Kołodziejskiego. Do budynku zostało dobudowane dodatkowe skrzydło wzbogacone wieżą z charakterystycznym krenelażem, z której rozpościera się widok na trzcinowiska i panoramę Narwi. W 1925 r na terenie majątku został wzniesiony około kilometra od dworu młyn wodny, budynek mieszkalny i pomieszczenia gospodarcze. Po bankructwie Kołodziejskiego majątek został przejęty przez Bank Rolny, który w 1936 r zakupiony został przez rodzinę Zakrzewskich.
W wyniku podziału Polski pomiędzy hitlerowskie Niemcy i ZSRR, Kurowo znalazło się pod okupacją sowiecką. Rodzina Zakrzewskich w obawie przed prześladowaniami
politycznymi wyjechała do Warszawy. Sowieci w gospodarstwie urządzili kołchoz, a we dworze sierociniec.
W wyniku wybuchu wojny rosyjsko-niemieckiej w 1941 r.
Kurowo zostało przejęte przez administrację niemiecką. We wrześniu 1944 r. został upaństwowiony i utworzono w nim PGR. Po likwidacji PGR gospodarstwo zostało przejęte przez Agencję Rolną Skarbu Państwa. W 1988 r. dwór został przejęty przez zarząd Narwiańskiego Parku Krajobrazowego.
W 1991 została zrekonstruowana wieża widokowa, a w latach 1992-93 został przeprowadzony remont budynku. W dniu 5 czerwca 1993 r. odbyło się uroczyste otwarcie i oddanie do użytku dworu na Stację Ekologiczną i siedzibę parku. W 1996 r. Narwiański Park Krajobrazowy został przekształcony na Narwiański Park Narodowy, budynek został siedzibą Dyrekcji. We dworze znajduje się Muzeum NPN.
53°06'18"N 22°47'46"E | na mapie:D
Kurowo
Kładka wśród bagien
Ścieżka przyrodnicza pod nazwą "Kładka wśród bagien"
znajduje się tuż przy siedzibie dyrekcji Narwiańskiego Parku Narodowego w Kurowie.
Ma 1000 metrów długości, z czego 600 metrów prowadzi drewnianym pomostem wśród roślinności bagiennej. Na trasie wybudowano dwa tarasy widokowe, ustawiono trzynaście tablic edukacyjnych i zlokalizowano następujące przystanki: rzeka, trzcinowisko, turzycowisko, wilgotne łąki, zarośla wierzbowe i ols. Dojazd do miejscowości jest bardzo prosty, kładka zaś wygodna, niewymagająca szczególnego wysiłku.
53°06'21"N 22°47'45"E | na mapie:E
Kurowo
Narew dla wędkarzy
Chociaż z łowisk w Narwiańskim Parku Narodowym można zabrać nie więcej niż 10 sztuk złowionych ryb w ciągu doby, należą one do wyjątkowo ciekawych ze względu na rozmaitość wodnych środowisk. Dla wędkarza to prawdziwa atrakcja - znajdzie on tu proste odcinki rzeki, starorzecza, okresowe rozlewiska i labirynt koryt z bogatą roślinnością.
Idealne warunki, dające duże szanse na połów rekordowych ryb.
W wodach Narwi występują 22 gatunki ryb, w tym 4 chronione (koza, piskorz, śliz i różanka). Wędkowanie z brzegu jest przeważnie niemożliwe. Sprzęt pływający można wynająć w Kurowie, Waniewie, Uhowie, Łapach i Surażu. Licencje wędkarskie można kupić w Kurowie (siedzibie Narwiańskiego Parku Narodowego, tel. 085 718 14 17) i w Łapach (punkcie informacyjnym Narwiańskiego Parku Narodowego, który mieści się w Urzędzie Stanu Cywilnego, tel. 085 715 63 03).
53°06'20"N 22°47'52"E | na mapie:F
Sprawdz na sklep.polskaniezwykla.pl
Kurowo
Narwiański Park Narodowy
Polska Amazonia
W granicach Narwiańskiego Parku Narodowego chroniony jest unikalny w skali Europy układ hydrologiczny Narwi. To jedyna na naszym kontynencie nizinna rzeka
anastomozująca. Ten rzadko spotykany typ rzeki występuje właśnie na odcinku pomiędzy Surażem na południu a Rzędzianami na północy. Narew tworzy tutaj skomplikowaną sieć rozdzielających się i ponownie łączących się ze sobą odnóg. Nie ma tu jednego
dominującego koryta rzecznego, ale kilka równorzędnych, przeplatających się ze sobą koryt, z zakolami i lokalnymi zastoiskami.
Z badań wynika, że część wód nie płynie siecią widocznych korytarzy, lecz przepływa pod zwartymi masami szuwarów, tworzących dach nad podziemnymi strumieniami. Ten ciekawy i tak bardzo nietypowy układ rzeczny wynika z charakteru doliny, po której wody płynęły szerokim, płytkim rozlewiskiem przedzielonym kilkoma morenowymi progami. Pomiędzy progami utworzyły sięsprzyjające piętrzeniu wód baseny.
W granicach parku narodowego znalazł się ostatni fragment unikalnej doliny narwiańskiej. Od początku lat 70.
ubiegłego wieku prowadzono intensywną meliorację bagien, począwszy od ujścia Biebrzy do Narwi. To, co zdążono wówczas zrobić, spowodowało zniszczenie naturalnego anastomozującego dzieła natury - nadmierne przesuszenie bagien, obniżenie wód gruntowych i zanikanie warstwy torfu. W okolicy wsi Rzędziany (wieś rodzinna Rzędziana, służącego Skrzetuskiego) prowadzone są obecnie działania zmierzające do przywrócenia naturalnego charakteru uregulowanemu fragmentowi doliny Narwi.
Wielkim walorem parku oprócz zbiorowisk wodnych, roślinności szuwarowej i zaroślowej jest 200 gatunków występujących tu ptaków, z czego ponad 150 gniazdujących. Są wśród nich rzadkie i ginące gatunki:
bąki, dublety, kropiatki, świstuny, wodniczki, sowy błotne, derkacze i bieliki. Dolina Narwi razem z Kotliną Biebrzy stanowią ostoję ptactwa o pierwszorzędnym znaczeniu dla Europy. W herbie Narwiańskiego Parku Narodowego występuje drapieżny błotniak stawowy.
53°06'22"N 22°48'22"E | na mapie:G
Kruszewo
Wieża widokowa
Jadąc w kierunku Śliwna, gdzie zaczyna się przeprawa kładkami przez rozlewiska Narwii, na skrzyżowaniu lokalnych dróg natrafimy na tablicę „Wieża widokowa w Kruszewie”.To około 3 kilometry ale
warto. Nad malowniczymi krajobrazami Narwiańskiego Parku Narodowego, wznosi się siedemnastometrowa wieża widokowa skąd można podziwiać najcenniejsze widoki rozlewisk. Na przedostatnim piętrze znajduje się luneta, której parametry pozwalają czuć się jakby w sercu polskiej Amazonki. To obiekt prywatny z galerią pięknych zdjęć przyrodniczych z miejscami noclegowymi i jeszcze na razie skromną ofertą gastronomiczną. Polecam!
53°06'55"N 22°49'15"E | na mapie:H
Kruszewo
Murowana kaplica przydrożna (XVIII/XIX w.)
Murowana kaplica przydrożna (XVIII/XIX w.).
53°06'51"N 22°49'38"E | na mapie:I
Kruszewo
Feralny most i reduta Koziołek
Dawny trakt do Białegostoku, zbudowany na początku XX w., prowadził ze Starego Jeżewa nie tak jak obecnie do mostu pod Żółtkami, ale omijał Choroszcz od południa.
Przez dolinę Narwi przebiegał po solidnej grobli, a brzegi
rzeki spinał drewniany most z 1903 r. Zniszczony w 1915 r., odbudowano dopiero w 1928 r.
Budowa przerosła jednak możliwości budowniczych lub zbyt oszczędnego inwestora. Konstrukcja chwiała się, gdy przejeżdżały cięższe pojazdy. Autobusy zatrzymywały się przed wjechaniem na most, pasażerowie po usłyszeniu komendy "publika, wysiadać!" truchtali na drugi brzeg pieszo, a kierowca, za każdym razem przeprowadzając w tym miejscu rachunek sumienia, wolniutko przejeżdżał.
Kuriozalny most zniknął na zawsze spalony, we wrześniu 1939 r. Może dzięki temu, że go nie odbudowano, uniknęliśmy w Polsce kolejnej wojny - dwukrotnie, po 11 latach od momentu jego postawienia wybuchały światowe konflikty...
Solidne, betonowe przyczółki feralnego mostu są doskonałymi punktami widokowymi na dolinę Narwi. Od strony Kruszewa można dojechać do przyczółka bez przeszkód. Jadąc od Starego Jeżewa, lepiej zostawić auto na moście nad Kurówką i niecały kilometr do celu pokonać na piechotę. Podziwiając widoki, można spróbować dojść stąd do oddalonego o ok. 400 m, otoczonego bagnami ziemnego szańca. Miejsce zwane Koziołkiem niełatwo znaleźć, obecnie to po prostu duża kępa drzew. Redutę obronną z bastionami i fosą zbudowały wojska litewskie w 1656 r. Jej zadaniem była blokada Narwi i pozostającego wówczas w szwedzkich rękach zamku z arsenałem Rzeczypospolitej w Tykocinie.
Wycieczkę do Koziołka polecamy wyłącznie w czasie suchego lata. Z Kruszewa pochodzą ponoć najlepsze polskie ogórki kiszone - "Herbowe" Decyduje o tym stara tradycja uprawy i stare receptury kiszenia. Ogórki rosną tu bez nawozów sztucznych i środków ochrony. Zerwane o świcie (to pozwala zachować ich kruchość i świeżość), trafiają do beczek razem z tradycyjnymi ziołami i przyprawami. Dawniej wody Narwi służyły jako
przechowalnia beczek, w których smakowity polski specjał leżakował, zanim trafiał do klienta. Trudno wyobrazić sobie polską kuchnię (w tym jej bardzo ważny dział zakąsek zimnych) bez kiszonych ogórków, a zwłaszcza tych certyfikowanych z Kruszewa!
53°06'48"N 22°49'40"E | na mapie:J
Kruszewo
Ruiny betonowego wiatraka holenderskiego (1936)
Ruiny betonowego wiatraka holenderskiego (1936).
53°06'53"N 22°49'38"E | na mapie:K
Waniewo
Kapliczka (1885)
Na skrzyżowaniu dróg Sokoły - Waniewo oraz Łupianka Stara - Jeżewo Stare stoi niespotykanego kształtu kapliczka-figura Matki Bożej. Ufundował ją w 1855 roku właściciel wsi Waniewo, Artur Orsetti. Na cokole, na żeliwnych tablicach, znajdują się napisy, z których główny brzmi: “Na cześć i chwałę Najświętszej Maryi Panny Artur Orsetti wzniósł RP 1885. Pod Twoją obronę uciekamy się Święta Boża Rodzicielko".
53°04'36"N 22°48'43"E | na mapie:L
Waniewo
Kaplica cmentarna (XIX w.)
Cmentarz grzebalny w Waniewie został utworzony w 1836 r., a w 1880 r. została wzniesiona murowana kaplica w stylu póżnoklasycystycznym.
53°04'35"N 22°48'49"E | na mapie:M
Waniewo
Kapliczka Jezusa Chrystusa Frasobliwego
Kapliczka Jezusa Chrystusa Frasobliwego znajduje się w pobliżu posesji nr. 50 w Waniewie. Została wzniesiona na początku XX w. Na drewnianym słupie znajduje się szklana gablota z czterospadzistym daszkiem, zakończona małym kutym krzyżem, a w niej figura Jezusa Chrystusa Frasobliwego. Całość jest ogrodzone drewnianym płotem.
53°04'34"N 22°48'50"E | na mapie:N
Waniewo
Grota Matki Boskiej
W otoczeniu kościoła Wniebowzięcia NMP w Waniewie znajduje grota Matki Boskiej Została zbudowana z łamanego kamienia, a jej wnętrzu stoi duża, figura Matki Boskiej oraz kwiaty i znicze. Nad figurą jest umieszczony napis: „Matko Niepokalana dopomóż zachować miłość i trzeźwość w rodzinach naszych”. Zakątek z grotą uzupełnia zieleń z pięknie zdobionymi przyciętymi drzewami.
53°04'30"N 22°49'04"E | na mapie:O
Waniewo
Neoromański kościół Wniebowzięcia NMP (1887)
Parafię erygowano w Waniewie w roku 1511, ale kościół istniał tu już wcześniej. Pierwsza świątynia nosiła wezwanie św. Anny i była drewniana, podobnie jak dwie kolejne. Tę, która stoi do dziś, wybudowano w latach 1870-87 staraniem proboszcza A. Piekarskiego, a po zniszczeniach wojennych (niemal 90%), odbudowano w 1950 r. za sprawą kolejnego proboszcza – Pawła Gąsowskiego.
Pod koniec lat 80. XX wieku dokonano gruntownego remontu (m.in. nowe ławki i boazeria), wybudowano grotę Matki Boskiej i parkingi. W kolejnych latach zainwestowano w nowe organy piszczałkowe i ogrzewanie świątyni.
Odnowiono wszystkie ołtarze i malowidła wewnątrz oraz elewację zewnętrzną. Nie tylko świątynia, ale całe jej otoczenie oraz dziewiętnastowieczna, wpisana do rejestru zabytków plebania są bardzo zadbane. Wszędzie widać rękę dobrego gospodarza.
Parafia nosi dziś wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
53°04'29"N 22°49'04"E | na mapie:P
Sprawdz na sklep.polskaniezwykla.pl
Waniewo
Kładka przez Narew z pływającymi platformami
We wsi Waniewo w powiecie wysokomazowieckim w 2009 roku oddano do użytku kładkę edukacyjno-przyrodniczą w poprzek rzeki Narew. Znajduje się ona na terenie Narwiańskiego Parku Narodowego, ma długość 1050 metrów i łączy dwie wsie - Waniewo i Śliwno.
Największą atrakcją ścieżki jest konieczność pięciokrotnej przeprawy przez przepływające przez bagna strumyki i rozlewiska rzeki Narew na ruchomych pomostach umocowanych na linach. Mniej więcej pośrodku trasy mieści się wieża widokowa, z której można podziwiać panoramę doliny. Druga wieża jest na brzegu rzeki w Waniewie.
Przy ścieżce znajduje się pięć tablic edukacyjnych, dzięki którym można zapoznać się z najważniejszymi walorami przyrodniczymi i kulturowymi tego obszaru. Poruszanie się po ścieżce nie nastręcza większych trudności, jednak przepłynięcie pomostami wymaga nieco siły. Ścieżkę możemy rozpocząć z obu stron, dojazd tak do Śliwna, jak i do Waniewa jest bardzo dobry. Zmotoryzowani muszą ją pokonać dwa razy, natomiast rowerzyści śmiało mogą się przeprawić ze swoim środkiem lokomocji. Z Białegostoku do Śliwna jest około 17 kilometrów. W 2012 roku w Waniewie planuje się zbudowanie i oddanie do użytku pomostów wzdłuż Narwi.
53°04'33"N 22°49'14"E | na mapie:Q
Jeżewo Stare
Pozostałości zespołu dworskiego (XIX w.)
Pozostałości zespołu dworskiego (XIX w.).
53°08'06"N 22°44'28"E | na mapie:R
Konowały
Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Konowały to niewielka wioska na Podlasiu w gminie Choroszcz. Parafię pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa przeniesiono tu ze Śliwna. Kościół po wielu perturbacjach, związanych z uzyskaniem pozwolenia, rozpoczęto budować w 1974 roku, choć kamień węgielny położono dwa lata wcześniej. Budowę zakończono w 1976 roku i wtedy kościół został wyświęcony. Po dziesięciu latach
użytkowania niezbędna okazała się przebudowa świątyni.
Prace ukończono w 1992 roku i w tym samym roku arcybiskup Edward Kisiel dokonał ponownego poświęcenia kościoła. Stoi on w bardzo malowniczym miejscu, na wzniesieniu za wsią, na skraju lasu. Obok niego znajduje się cmentarz z kaplicą pw. Zmartwychwstania Pańskiego.
53°06'60"N 22°53'14"E | na mapie:S
Stelmachowo
Pozostałości zespołu dworskiego (XIX w.)
Pozostałości zespołu dworskiego (XIX w.) z parkiem dworskim.
53°09'41"N 22°44'37"E | na mapie:T
Rogowo
Drewniane domy (XIX/XX w.)
Drewniane domy (XIX/XX w.).
53°08'05"N 22°53'56"E | na mapie:V
Autorzy zdjęć (w kolejności): Andrzej Bielonko, baspan2050, km_nida, km_nida, km_nida, Andrzej Bielonko, Andrzej Bielonko, Jerzy_Zmihorski_stary, fot.
zfiesz, tromarek, tromarek, km_nida, km_nida, baspan2050, baspan2050, km_nida, km_nida, km_nida Przewodnik wygenerowany w serwisie
www.polskaniezwykla.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Żadna część ani całość Mini przewodnika nie może być reprodukowana ani przetwarzana w sposób elektroniczny, mechaniczny, fotograficzny i inny; nie może być użyta do innej publikacji oraz przechowywana w jakiejkolwiek bazie danych bez pisemnej zgody Administratora serwisu.
Copyright © 2007 Polska Niezwykła Wygenerowano:
środa 09 marca 2022 10:07:11
