NASZ PRZTJAC1EL
_______ P m M * do J n n c y * ._______
Rok III. Nowemiasto, dnia 14 czerwca 1930. Hr, 24
Na niedztolQ I. p o S w lq tk a ch c z j lt a a u r o c zy sto seT röjcy SwiQteJ.
E WA N 6 E L J A ,
napisana u Sw. Mateusza, w rozdz. XXVIII. w. 18—20.
Onego czasu möwii Jezus uczniom swolm: Dana mi jest wszystka wladza na niebiö i na ziemi. Idqc tedy nauczajcie wszy- stkie narody, chrzcac je w Imi? Ojca i Syna 1 Dueha Öwiftego:
nanczajac je chowac wszystko, com warn kolwiek przykazal. A oto ja jestem z wami po wszystkie dni az do skonczenia Swiata.
UroczystoSf Bozego Ciata.
E W A N G E L J Ä
napisana u Sw. Jana, w rozdz. XI. w. 56—59,
W on czas möwii Jezus rzeszom Zydowskim: Cialo moje prawdziwie jest pokarm, a krew moja prawdziwie jest napöj. Kto pozywa mego ciala, a pije moj? krew, we mnie mieszka, a ja w nim. Jako mi? poslal zyj^cy Ojciec i ja zyj? dla Ojca; a kto mnie pozywa i on zyc b§dzie dla mnie. Ten jest chleb, ktöry z nieba zstqpil. Nie jako ojcowie wasi jedli mann? i pomarli. Kto pozywa tego chleba, ziyc b$dzie na wieki.
Jak powstala uroczystosc Bozego Ciala?
W trzynastym wiebu naszej ery Swiqtobliwa siostra zakonn Cysterseb Jaljanna widziala w objawieniu kai?zyc w pelni, a jednafc z jednego boku znacznie wyszczerbiony. ProszqcPana Boga o wy- tlumaczeme tego dziwnego zjawiska, otrzymala wyjaSnienie, ze ksi?£yc oznacza KoSciöl Swi?ty, szczerba zaS to brak w KoScleie osobnej uroczystoSci na uczczenie NajSwi?tszego Sakramentu Oltarza.
Dowiedziawszy ei? o tem zdarzeniu, bisknp onej diecezji polecii duchowienstwu na publicznym synodzie, azeby co rok odprawialo osobne naboüeöstwo ku czcl NajSw. Sakramentu.
Z woli OpatrznoSti Bozej tenSe sam biskup pod imienlem Urbana IV zasladt na Stolicy Apostolskiej i zamieszkai przez jakii
— 9 i
czas w Orvieto, gdzie stal si§ dziwny cod. Gdy pewien kaplan tamtejszy odprawial msz§ Sw. w koSciele Sw. Krystyny, trzymajqc Hostj§ PrzenajSw. w r§kacb, cjrzal krople Krwi NajSw., splywajqcej z Niej na korporal, ktöry po dzien dzisiejszy z Hcznemi, krwawemi Sladami przechowujq w tej miejscowoSci.
Tak widzenie siostry Juljanny, jak i cnd opowiedziany, byly powodem, iz papiez Urban IV wydal polecenie, azeby na calym Swiecie w KoSciele katolickim co rokn w czwartek po oktawie Zielonych Swiqtek obchodzono z mozliwie najwi^kszq wspanialoSciq nroczystoSc NajSwi§tszego Sakramentn Oltarza.
Wprawdzie ustanowienie NajSw. Sakramentn przez Pana Jezusa nastqpilo we Wielki Czwartek, bezpoSrednlo przed Jego m§k*| i w tym dnin odprawia si§ wsz§dzie nroczysta msza Sw. i wspölna Komnnja wiernych, lecz ze tydzien wielkopostny, pamiqtka m^ki i Smierci Zbawiciela nie nadaje si§ do obchodzeniä tak wspanialej, pu- blicznej uroezystoSci, przeniesiono jq wi§c slusznie na dzien dzisiejszy.
’Dziaiaj po mszy Sw. bierze kaplan NajSw. Sakrament, a wl§e
„Boie Cialo“ w zlocistej monstrancji do rqkiwSröd bicla dzwonöw, radosnych wystrzatöw i Spiewöw poboznych obnosi po ulicacb miast i wiosek naszycb. Na znak zaS, ii Swiatto ewangelji Sw. i czeSe Pana Jeznsa, utajonego w NajSw. Sakramencie, rozeszta si§ na cztery, a wi§c na wszystkie strony Swiata, czytajq kaplani przy oltarzach poczqtek kazdej z czterech ewangeiij Sw., poczem uroezyste „Te Denm laudamus“ i blogoslawienstwo konczy t§ wznioslq nroczystoSc.
Do obcbodzenia uroezystoSci Boiego Ciala z takq wspaniatoSci^
pobudza nas wiara w obeencSc Chrystnsa Pana w NajSwi^tszym Sakramencie! On to bowiem, nieomylny, Bög prawdziwy, zegnaj^c si§ z apostolami „wzi^t chleb i blogoslawit i lamal i dawat uczniom swoim i rzeki: bierzcie i jedzeie: to jest ciato moje. A wziqwszy kielicb, dzi§ki czynit i dal im, möwiqc: pijeie z tego wszyscy.
Albowiem to jest krew moja nowego testamentu, kiöra za wielu ich bedzie wyiana na odpnszczenie grzechöw. To czyncie na pamiqtk§ mojq. W tej chwili, raoeq slow Cbrystnsa Pana, cbleb przemieni! si§ w NajSw. Krew Jego. Ustqpila istota chleba i wina, pozostawiajqc ich zewn^trzne postacie, a pod postaciami byl *Bög zywy, choc ukryty, lecz prawdziwy“.
Rozom nstaje i cztowiek pojqc nie moze, ze Jezus, Bög Wszecbmocny, w malutkiej bostji ukryc si? pragnie, lecz serce odcznje i pojmie poSwiecenie Zbawiciela, gdy wspomni sobie na- st^pujpce slowa Sw. Jana: „ii przyszta godzina Jego, aby, umilo- wawszy swoicb, do feonca ich umitowal“.
Zwycieski admirat.
Cud Sw. Antoniego
zPadwy.
Dziato si§ to w r. 1732. — Panujqcy wöwezas kröl hiszpaüski Filip IV. wystal byl flot§ celem zdobycia Oranu, silnej twierdzy, ktörq od lat kilkunasta przywlaszczyli sobie przemoeq Maurowie.
95
Admiral Mondemar wymawial sl§ dlngo i przedstawial krölowi niepcdobiefistwo wzi^cia miejsca tak silnego obronoego, ktöre jaz tylu innych dowödcöw przed nim daremnie zdobyc usilowalo, Spelniajqe mimo to rozkaz kröla, pugeil si§ z okr^tami na morze, Przybiwszy do brzegn w Alikancie, miegcie biszpanskiem, ndal si§
na lqd w przekonaniu, ie wyprawa jego udac si§ nie moie. Po*
szedl wi§c do tamtejszego kogeiota franciszkanskiego i polecil za- latwienie swej wyprawy sw. Antoniemu Padewskiemn, patronowl owej gwiqtyni. Po skonczonej modütwie odwiedzii jeszcze 0 . gwar- djana, proszjjc go o odmöwienie responsorjum do gw. Antoniego na,,jego intencj§.
Nast^pnie za pozwoleniem gwardjana kazal admirai po mszy gw, przyniegc drabin§ i oprzec o wielki oltarz, na ktörym stai pi$kny posqg gw. Antoniego w caturalniej wielkcgci. Wszedlszy potem ku ogölnemu zdziwienia sam na drabin§, wlozyl swöj piörami malowniczo przybrany kapeluez admiralski gw. Antoniemu na g!ow§, zawiesil mu odznak§ honorowg dowodzqcego admirala na szyje.
przypasal mu do bokn swoj miecz, a w r§k§ dal mu bulawe admiralskq. Poczem odezwal si§ glogno:
— Swi§ty Antoni! Ty cbyba zdobyc potrafisz Oran, bo ja nie jestem do tego zdolny!
Poloiywszy potem r§k§ sw$ na glow§ gw. tak si§ modlil: „0 gwi§ty Antoni!“ odt^d ty jesteg admiraiem, a ja zwyczajnym iclnierzem i slagq twoim, stojqcym pod twemi rozkazami, ktörych oczekuj^.
Po Bogu poiozyiem w tobie caf^ ufnogc mq, o wielki „Cudotwörco“!
Po zakonczenin tej pl^knej ceremonji zszedl z drabiny, ndal si§
natychmiast na okr§t i poplynql z ca?3 fiotq na morze.
Im bardziej zblizaly si§ okr§ty ku Or8nowi, tem pewniei oczekiwal admirai, a znim cala zaioga, powitanfa dzial nieprzyjaciöl’.
Nie doczekawszy si§ tego, rozkazal z wlasnych dzial wystrzelic na znak rczpocz§eia bitwy. Daremnie jednak, gdyz i teraz nie padl ani jeden strzsl z muröw fortecznycb. Rozkazal wi§c wojäku swemn opugcic okrfty i wysiqge na l$d.
Ktöz zdolat opisac podziw ogölny, gdy nigdzie nie bylo widac nieprzyjaeiela, a bramy mfasta staly nacseiest otwarte.
W niepewnosei, czy to nie fortel wojenny wroga, poczQlo wojsko na rozkaz admirala z najw!§kszfj ostroznogciq wchodzic do miasta, gdzie röwniez panowala glucba cisza i spoköj zupelny.
a nieprzyjaeiela nie bylo ani gladu. — Nareszcie po zaj§ciu calej fortecy wyszlo kllku starych Maurow ze swyeh kryjöwek. Przy- prowadzeni przed admirala i zapytani o powody tego szczegölnego zacbowania si§ nieprzyjaeiela, powiedzieli:
— Skoro ukazala si§ flota chrzegcijanska na morzn, ujrzeligmy ku najwi^kszemu przeraieoiu naszemu nieprzeliczone wojsko w powietrzu, na ktörego ezele stai Franciszkanin, przybrany we wszystkie edzuaki admiralskie: na glowie mial kapelusz biszpanski z pidraml, przy boku szpadf, w r§ku zag bulaw§ dowödey. Fran
ciszkanin ten zapowiedzial oatn zupelny zaglad§ calego miasta. Na
— 96
widok ten okropny opuScilo wszystko, co zylo, mury miasta, äeby ocalic swe iycie.
W taki sposöb dostalo si§ slawne i nader obronne miasto Oran bez wystrzalu armataiego, jedynie tylko za przyczynq Sw, Antoniego, w r§ce Mondemara, ktöry tez natychmiast okr§tem po-
Spieiznym przeslal radosnq t§ wiadomoSc krölowi.
Przybrana w odznaki admiralskie statu§ Sw. Antoniego mozna do dzi£ oglqdac w Alikancie. PrawdzlwoSc cadu zostala w r. 1770 zatwierdzona w Rzymie.
Mowa Ojca Sw. na falach etera.
W najbliiäzym czasie Ojciec Swi§ty Pius XI przemöwi poraz pierwszy przed mikrofonem. W Watykanie zostala SwieSo zalozona krötkofalowa stacja nadawcza. Wszyscy katolicy Swiata b§dq mieli sposobnoSc wysluehac osobiScie Namlestnika Chrystusowego.
Ojciec Sw. przemöwi w Watykanie do zlotego mikrofonu.
Wszystkie zaS najwi§ksze stacje radjofoniczne Swiata b§dq mow§
nie tylko retransmitowac, ale i röwnoczeSnie bezpoSrednio po wy- gloszeniu b§dzie tlumaczona na j§zyk danego kraju.
Mowa Ojca Sw. b§dzie wypowiedziana po lacinie, w tym wspölnym dla calego KoSciola katolickiego j§zyka. Tematem prze- möwienia ma byc idea pokoju mi§dzy narodami, jako najzywotniej- sza i najistotniejsza forma miloSci blizniego.
W kolach koScielnych noszq si§ z zamiarem wprowadzenia w koSciolacb aparatöw radjowych i plerwszq mow§ Papieza pol^czyc z wielkq uroczystoSciq.
Dotyehczas data i szczegöly tego zdarzenia nie sq jeszcze definitywaie ustalone. O ile budowa watykanskiej stacji nadawczej b^dzie na czas ukofiezona, naleiy si§ spodziewac, Ojciec Sw.
wyglosi swq pierwgza mow§ przez radjow dniuSw. Piotra i Pawla, tj. 29 czerwca.
KapIIca, wybudcwana przez s&mych tr§dowatych.
Cborzy z katolickiego zakladu dla tr^dowatych z Morogoro w Tanganika, brytyjaka Afryka wschodnia, wybudowali wlasnem!
silami kaplic§ przy swojem sebronisku.
Opieka nad tym zakladem powierzona zostala siostrom bene- dyktynkom z Tutzing w Bawarji. Zakonnice te w krajach misyjnych kieruj§ 10 szpitalami, 2 zakladami dla tr§dowatyeh i 30-ma ambulatorjami. ---
NajStarsze groby Kslqiqt Apostelöw .
Wedlug doniesienia »The Unlverse“ Mgr. Barnes mial odna- lezc najstarsze groby Ksiq^t Apostolöw, Sw. Piotra i Sw. Pawla.
Znajdujq si§ One w jednem ze sklepien podziemnych na via Appla w Rzymie, w tak zwanej „Platonji“. Platonia czczona byla w ci^gu wieköw jako jedno z najSwi^tszych miejsc m§czenstwa pierwszych cbrzeScijan.
