NASZ PHZYJACIEL
_______ Podaft* do ■Drafgey**.________
Rok III. Nowemiasto, dnia 19 lipca 1930. ü r. 29 Na alcdztelQ VI. po S friq tk a c h .
E W A N G E L J A ,
napisana a äw. Marka, w rozdz. VIII. w. 1—9.
Onego czaso, gdy wielka rzesza byta z Jezusem, a nie mieli, eoby jedli; wezwawszy uezniöw swoich, rzekl im: zal ml ludu, Iz oto juä trzy dal trwajq przy mnie, a nie majq, coby jedli. A ieäll je puszcz§ glodne do domöw ich, ustanq na drodze, bo nlektörzy z nich z daleka przyszli. I odpowiedzieli mu uczniowie jego * skqdie ich b§dzie mögt kto tu na puszczy nakarmic chlebem ? I zapytal ich : Wiele chleba macie ? Ktörzy rzekli: Siedmioro.
I rozkazal rzeszy usieöc na ziemi. A wziqwszy siedmioro chleba, dzi§ki czynlqc, iamaii dawat ncznlom swoim, aby przed nie kiadli i kiadli przed rzeszq. Mieli tez trocb§ rybek i te blogoslawil i ka*
zal przed nie potozyc. I jedli i najedli si§ i zebrali, co zbylo z ulomkow, siedem koszöw. A bylo tych, co jedli, okolo czterech tysi§cy i rozpugcit je.
Komunja sw. cudownym pokarmem i lekarstwem.
Dwukrotnie P. Jezus, jak podaje Ew. öw., rozmnozyl chleb i nakarmil cudownie rzesze. Objawia si§ tu nam Pan Jezus na tle tych cudöw jako czlowiek, a zarazem jako Bög, jak objaänia Beda Biogoslawiony. Jako czlowiek lltoöciq serdecznq wzrusza sie nad n§dzq ludzksj, nad laknqcemi rzeszami, a jako Bög cudotwör- czq siln rozmnaza chleb i ryby i koi glöd tysi§cy. A röwnoczelnie cudem tym zapowiada miioönle, ze chlebem, cudownie rozmnoio*
nym, niezadlugo karmic b<?dzie nie ju4 tysiqce, ale miljony, nie raz lub dwa razy tylko, ale przez dlugie wieki po wszystkie czasy codzienme, na niezliczonych miejscach. Rzesze, laknjjee chleba niebieskiego, krzepi Jezus codzieanie Komunjq §w.
0, najmilsi, starajmy si§ zrozumiec korzyöcl, jakie plyna z cz^stej, codziennej Komunji Sw., starajmy si§ calem goracem serca niewlönego ukochac ten zwyczaj Iqczenia si§ z Panem Jezn- sem! Albowiem cz§sta Komunja Sw. jest najlepszym zadatkiem
— 114
•zcz§£cia wlekulstego, jest pokarmem dla czlowieka na zycle praw- dziwe, najlepszym örodkiem, by sobie zapewnlc zbawienie. Je§li czQSto sl§ tqczymy z Panem Jezusem, to mozemy byc pewnl, iz smierc nie rozerwie tego polqczenia, przeciwnie, jeszcze Je utwier- dzi. Wyraznie bowiem Pan Jezus przyrzeka: „Kto pozywa Ciala mego i pije mojq Krew, ma iywot wieczny, a ja go wskrzesz§ w dzlen ostateczny. Albowlem Cialo moje prawdziwle jest pokarm, a Krew moja prawdziwle Jest napöj“.
Jest wi§c Cialo Pana Jezusa 1 Krew Jego pokarmem, pokrze- pieniem dla duszy, szczegölnie wöröd pracy 1 utrudzenia iyciomego.
Dnsza, osaczona pobusaini, przywalona troskami, uwiklana w walk§, tracl z dnia na dzlen swojq sil§ Bozq 1 slabq «i§ staje wobec na- padöw ze strony elala, piekla 1 Swiata. Jakie ona wytrwa w tej walce, jakie zwyc!§zy, je§li nie b§dzie miala clqglego posilenla ? A takim posilkiem dla duszy wlaSnie jest cz^sta Komunja §w.
Ale nie tylko poäywleniem dla duszy jest cz§sta Komunja Sw., iecz takze lekarstwem na jej nledomagania 1 choroby. Trudno jest czlowiekowi wyleczye sl§ z cboröb przewleklych, zastarzalyeb, potrzeba niezwykle umiej§tnego i troskllwego lekarza, zeby powrö- elc komuS zdrowie. A podobnie niebezpleczneml chorobami dla nas 8$ grzecby Smlertelne, mlanowlcie grzecby nalcgowe. Lecz nie trzeba nam rozpaezac, nie trzeba nam bszwladnie rqk opuszczac, albowlem mamy najbieglejszego i najtroskliwszego lekarza w Pana Jezusie. OdpuSclwszy nam grzechy Smiertelne w Sakramencie Pokuty, podaje nam lekarstwo nlebieskie w Komunji Sw., a miano- wicie w cz§stej Komunji Sw. Jeieli cz§sto czerpac b§dziemy z tych rozkoszy nlebieskicb, napewno straclmy niezadlugo smak do roz- koszy ziemskieh. 0, wy wszyscy cborzy na duszy, prawdziwle chorzy, si^gnijcie po to lekarstwo, choc zepsuta natura wasza sprzeciwiac warn si§ b§dzie, a zaznacie zdrowia!
Sw. Wincenty a Paulo, zatozyciel zgromadzenia slöstr milosierdzia.
Sw. Wincenty nrodzil si§ w r. 1576 we wsi Renquinea, nleda- leko miasta Dax, we Francji. *Do 12 roku zycia pasal trzod§ swego ojea, aiezbyt zamoznego wieinfaka. Potem uczyt s!§ w ezkole fraociszkanskiej w Dax, pczniej studjowat w Tuluzie i chlubnie ukonczyt naukl. Jako mtody kapian w r. 1605 podczas podröiy morskie| wpadl w r§ce rozböjnikow, ktörzy sprzedall go jako nie- wolnika do Tanten. Kupll go pewien czlowiek, odpadly od Koicio- la, öle obdarzywszy go wolnoficiq, zawlözt do Rzymu, a sam pod jego wptywem wst^pü do klasztoru na pokut§. W r, 1609 iw.
Wincenty pr2yby! do Paryza, a pobozna krolawa Maigorzata de Valois powoiala go na swego sebretarza. Kolejno byt potem pro- boszczem w Cllcby pod Paryzem r. 1612, kanonikiem w Eccuis r, 1615, proboazczem w Chatillon les Dombes i w tym czasle zaloäyf
— 115
kongregacfe misjonarzy, zwanych lazarzystami, dla nanczania ludc oraz stowarzyezenie milosierdzia r. 1617. W uznaniu zaslug Lud- wlk XIII. mlanowal go jalmuzDlbiem na galerach francuskich, gdzie razu pewnego na widok rozpaczy jednego ze skazancöw Wincenty aam w jego miejsce kazal zakuc si§ w k8jdany. Na proSb§ Sw.
Francigzka Salezego cd r. 1619 kierowal blasztorem wizytek w Pa- ry4n. Najwaznle]szem Jego dzlelem jest wskrzeszenie zgromadza- nla siöstr mRoelerdzia w r. 1634. Nie ustawal w nczynkaeh mito- öcl bllzaiego, mianowicie w czasie wojen, jakie nawledzily Lota- ryngj§, Pikardje i Inne dzielnice Francjl. Opewiadajq, ze w latach 1636—1660 Sw. Wincenty rozdal ckolo 50 miljonöw franköw, ktore gam wyprosi} u moänycb panöw. Umart 27 wrzeSnia 1660 r., zo- stawiajqc w spuSciznie 12 tomöw listöw I pism röinycb.
Wizernnki pokazujq go zazwyczaj w szatacb kaptanskich z dzieckiem na r§bu lub galernikami przy sobie. (Swi§to 19 lipca).
Zgromadzenia Pan Milosierdzia zawdzi§czajq jernu takie swo»
jq egzystencj§.
WySwi^eenl© I s l ^ c is W oikoöskhsgo.
W bazyllce Swl§tego Klemenaa przy grobie apostolöw slowian- skich Sw. Cyryla I Metodego, odbyia si§ ceremonja wySwi§cenia na ksi§dza byl. generala earBkiego i attache wojsk. przy ambasa- dzle carakiej w Rzymie kßl§cia Aleksandra Wolkonskiego. Ojciec Sw., w drodze najzupelniej wyjqtkowej, pozwolll na skröcenle cza-
«a wymaganego przez prawo kanoniczne dla ndzlelenia Swi§een kaplanakicb.
Ksiq4§ A. Wolkonski, nwaiany do niedawna za *przywodc§
kolonji enoigracyjnej rosyjibiej w Rzymie, pozostanie do dyspozycji Rnssicum i biskopa Michala D‘Herbigny, pod ktorego dyrekcjq od- dawna juä pracowal nad zbliieniem koScieldw wschodniego i za- chodniego. Ksiqz§ Wolkofisbi liczy obecnie 68 lat. W uroczysto- Sciacb Swl^cen kaptanskich wzi^la udzial llcznie arystokracja rzym- ska oraz wielu przedstawicieli watykaöskich.
M u rz ja k l zukonnicam l.
W Kongo belgijskiem pracujq gorliwie misjonarze nfed nawra- caniem murzynöw na wiar§ cbrzescijansbq i zatoiyli tarn bilka klasztoröw. Mlode czarne dziewczqtka umieszczono w jednej szkole klasztornej, gdzie dano im nowoczesne wyksztalcenie, a bilka z nich zostalo wlaSnie niedawno zakonnicaml. —• Czarne mniszki powrö- clly potem do swoich wsi rodzinnycb jako misjonarki. Ich ziomko- wie nie wierzyll wprost wlasnym oczom, kiedy ujrzeli nagle swoje czarne dziewcz§ta, oslonione g§stemi kwefami, w powlöczystych pukniach zakonnycb. Podniösi si§ natychmiast wielki tnmult.
Öwieio npieczone czarne zabonniczbi przyfcto z takq nieslycbanq wrzawq i ogölnem wzbnrzeniem, 4e muslsla wkrcczyc policja kolonjalna, ktorej z trndem ndalo si§ nspokoic podniecony Hum.
— 112
Zadania lekarzy katolleklch.
Papiez przyjqt na specjalnej audjencjl stn katolleklch lekarzy.
W przemowie swej Papiei podkreölit szcz§§liwe zjawlsko widomego spadku teoryj materjalistycznych, szczegölnie na terenie medycyny, a nastQpnie wskazat, jak wielki wplyw moze miec lekarz na dnsz$
cztowieka, leczqc jego dato.
Lekarze katoliccy, z punktu widzenia medyeznego, mogq bar- dzo wptywac na opinj§ publicznq w sprawle mody kobiecej, obrony macierzyfistwa, gwiQtoici iycia matienskiego 1 moralnoäci publieznej.
Ceafiy dar dla Papleia.
Papiez otrzymat w darze od komandora Staderlni‘ego, wyko- pany w jego posiadtoöci sarkofag cbrzeäcijaniki z II wiekn po Cbrystasle, niezmiernle rzadki I stanowlqcy eenny okaz öwezesaej eztuki grobowej. Pias XI przeznaczyt sarkofag do muzenm Late
ranskiego. — ...
Tysfqc kolejarzy wtoskich zloiyto hold Plusowl XL Onegdaj Ojciec §w. przyjqt na specjalnej audjencjl tyaiqc wtoskich kolejarzy, ktörzy przybyli do Watykanu, aby ztoiyc sy- nowski hotd Namiestnikowi Chrystusa.
Budownlctwo Miasta W atykadskiego.
Najnowsze prace budowlane, prowadzone na terenie miasta watykangkiego, przypominajq ztoty wiek wielkiego bndownietwa koicielnego na scbytkn wieköw grednich i, jak slnsznie zaznacza prasa zagraniczna, stawiajq pod tym wzglgdem Papleza Piusa XI w rz§dzie wielkicb Papieiy Odrodzenia.
Obecnie wigeej nii 1000 robotnlköw zaj§tych jest przy wzno*
szenin nowych budowJi i przy przerobkach dawnych gmachöw.
Badowana jest obecnie nowa pinakoteka, dtugogei 110 m. i szero- kogei 30 m.; nmieszezone w niej h§dq olbrzymie zbiory malarskie Watykanu.
Opröcz nowego dworca wznoszone s$ budynki dla wielu no
wych nrz§dniköw, ktöre posiada miasto watykanskle, stawiana jest tei nowa wtasna elektrownia. Watykan otrzyma röwniei wtasnq radjowq stacj§ nadawezq, ktöra stanie w pobliiu obserwatorjnm astronomiczuego tui przy mnrze Leona IV i ktörej plany sporzqdzit sam Marconi. Maszty antenowe b§dq mlaty wysokogc 60 mtr.
Wszystkle bndynkl Watykanu zaopatrzone zostanq w najbardziej nowoezesne urzqdzenia techniczne.
Popiersie Plus® XI dla nowego gnbern. Citta del Vaticana.
Papiez Pins XI zamöwit swoje popiersie u mtodego rzezbiarza Guarino Roscioli. Popiersie zostato przeznaczone do gtöwnej sali nowego patacn gobernatora Citta del Vaticano.
Papiei z nlestycbanq wprost derpilwogciq poznje artygeie, interesnjqc si§ post§pami dokonanej pracy.
