ZIPORA NAHIR
ur. 1930; Hrubieszów
Miejsce i czas wydarzeń Izrael, współczesność
Słowa kluczowe życie codzienne, trudne wspomnienia, refleksja
Trudne wspomnienia
Gdybyś spytał moich przyjaciół, czy moich krewnych, co oni wiedzą o moim okresie wojny, to bardzo mało. Bardzo mało. Nie było potrzeby mówić. O złych rzeczach ludzie nie mówią. Ale jak się zaczyna już rozmawiać, to wtedy wszystko znowu wypływa na wierzch. Ja poza relacją, którą dałam w Jad Waszem, i to też po zgonie mojej siostry, to tak myślałam, że może ja też powinnam coś powiedzieć. Ale ja nie czuję ani potrzeby własnej dla siebie, ani nikomu innemu, włącznie z moją rodziną, dzielić się z nimi tym, co ja przeszłam. Po co? Ja myślę, że powinna być dokumentacja. Ale opowiadać? Po co?
Moja siostra przekazała swoją relację w Polsce, dla Fundacji Spielberga. Oni byli w Polsce, oni ją nagrali. Ona mi później przysłała takie dwie duże kasety, tak. To ja wtedy postanowiłam, że ja to też zrobię. Ja dałam każdemu z moich dzieci taką jedną odbitkę, ja mam je napisane i nagrane, to leżą u mnie. To było gdzieś w tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym ósmym roku, ale ta relacja była mniej szczegółowa.
Tak, bo oni przede wszystkim słuchali tego co ja mam do opowiedzenia czy chcę opowiedzieć. Tu i tam oczywiście były pytania, ale pytania były raczej na tle tego co powiedziałam. To powiedziałam bardziej wyjaśnienia czy rozszerzenia jakiegoś tematu. Ale nie pytali dużo poza tym co ja mówiłam, poza całą moją treścią, którą przekazałam. Tak że… ja wiem, ja odpowiedziałam. Nie wiem. Cały jeden dzień, to wszystko.
Data i miejsce nagrania 2017-11-04, Lublin
Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski
Transkrypcja Marta Tylus
Redakcja Maria Radek
Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"