Różnice między zborami na wschodzie i zachodzie Polski - Weronika Haratym - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

WERONIKA HARATYM

ur. 1985; Krasnystaw

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, współczesność

Słowa kluczowe projekt Etnografia Lubelszczyzny, protestantyzm,

protestanci, wschód Polski, zachód Polski, nabożeństwo, kazanie, pieśni uwielbienia, wspólne spędzanie czasu

Różnice między zborami na wschodzie i zachodzie Polski

Odwiedzając inne zbory na zachodzie Polski, chociażby wrocławski, możemy oczywiście znaleźć różnice pomiędzy kulturą w zborach wschodniej ściany Polski, a zachodniej. Jeżeli chodzi o nabożeństwa, wydaje mi się, że mamy krótsze uwielbienie i wygląda to troszeczkę inaczej. Ciągle jeszcze skupiamy się na takich typowych hymnach i pieśniach chwalących Boga. Nie są to typowe takie pieśni uwielbienia, nie są takie radosne. A inną rzeczą jest to, że przyzwyczajeni jesteśmy do długich kazań, w bloku wschodnim jest to bardzo, bardzo powszechne. Długie kazania, tak jak w moim rodzimym zborze, zawsze są dwa kazania konkretne.

Współcześnie teolodzy uczą się tych piętnastominutowych kazań. Jeżeli obserwuję ludzi, ludzie tutaj, zborownicy z tej ściany wschodniej są bardziej gościnni i otwarci na ludzi. Bardziej są przyzwyczajeni do tego, że po nabożeństwie nie ucieka się do domów, tylko jest wspólny czas. Wspólnie jedzą obiad, czy zapraszają się nawzajem, czy po prostu wspólnie spędzają czas. Wydaje mi się, że to jest charakterystyczne dla ściany wschodniej. Ludzie nie gonią tak za nie wiadomo czym, poświęcają swój czas na budowanie relacji z innymi, czego właśnie w zborach w zachodniej Polsce nie spotkałam raczej. Tam przychodziło się i było się anonimową osobą, nie zaczepiali, nie chcieli poznać nas.

Data i miejsce nagrania 2011-04-10, Lublin

Rozmawiał/a Tomasz Bogowski

Transkrypcja Tomasz Bogowski

Redakcja Piotr Lasota