Przemysław Ziółkowski
Nauczyciel
w drodze do profesjonalizmu
Wydanie publikacji sfinansowano ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego -
Program Operacyjny Kapitał Ludzki.
Człowiek - najlepsza inwestycja!
Bydgoszcz 2014
Prof. dr hab. Hanna Liberska, UKW Prof. zw. dr hab. Józef Półturzycki, UW K o r e k t a
Monika Grzybowska P r o j e k t o k ł a d k i Studio Grafiki WSG S k ł a d
Adriana Górska
Copyright © by Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki, Bydgoszcz 2014 ISBN 978-83-64628-06-1
Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki 85-229 Bydgoszcz, ul. Garbary 2 tel. 52 5670047, 52 5670048 www.wsg.byd.pl
wydawnictwo@byd.pl
e-ksiegarnia.byd.pl
www.wsg.byd.pl Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki
Spis treści
Wstęp 7
Część I
Przemysław Ziółkowski
Wybrane problemy prawno-organizacyjnego
funkcjonowania nauczyciela – wychowawcy 11
1. Struktura systemu edukacji w Polsce i wybrane zagadnienia prawa oświatowego 11
2. Karta nauczyciela 23
3. Awans zawodowy nauczycieli 27
4. Wybrane zagadnienia pedeutologii 40
5. Autorytet nauczyciela 54
6. Etyka zawodu nauczyciela 61
Zamiast podsumowania... 70
Część II
Alicja KozubskaWybrane problemy pedagogicznego
funkcjonowania nauczyciela-wychowawcy 71
1. Wstęp 71
2. Pedagogika - wybrane zakresy rozumienia i przemiany 72
3. Działania pedagogiczne 75
4. Pełnienie roli zawodowej nauczyciela-wychowawcy 80
5. Strategie i metody wychowania 82
6. Uczeń sprawiający trudności wychowawcze jako wyzwanie
dla nauczyciela – pojęcie i objawy trudności wychowawczych 97
6.1. Praca z uczniem sprawiającym trudności wychowawcze 100 6.2. Zachowanie ładu i dyscypliny w klasie szkolnej 107 7. Uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych 115
8. Współpraca rodziny i szkoły 125
8.1. Zakłócenia relacji rodzina-szkoła 125 8.2. Cele i korzyści budowania relacji rodzina-szkoła 129 8.3. Pożądane zmiany w relacji rodziny i szkoły 132 8.4. Model pedagogicznych relacji rodziny i szkoły 142
9. Diagnostyka pedagogiczna 144
9.1. Pojęcie i specyfika diagnostyki pedagogicznej 144
Część III
Remigiusz KocWybrane problemy psychologicznego
funkcjonowania nauczyciela-wychowawcy 159
1. Psychologia - jedna dyscyplina, wiele perspektyw teoretycznych
i pytań 159
1.1. Psychologia - historia oraz główne kierunku rozwoju 160 2. Kluczowe pytania psychologii jako nauki 174
2.1. Co kieruje naszym zachowaniem, czyli spór między
sytuacjonalizmem a personalizmem 174
2.2. Na ile racjonalni, na ile ulegający emocjom? 176 2.3. W jaki sposób zbadać zachowanie człowieka? 182 Podsumowanie 185 3. Wykorzystanie wybranych elementów coachingu w pracy
nauczyciela 186
3.1. Pojęcie coachingu 188
3.2. Coaching w systemie szkolnym – trudności i możliwości
wdrażania coachingu na terenie szkoły 194 3.3. Kluczowe kompetencje nauczyciela pomocne w stosowaniu
wybranych elementów pracy coachingowej 196 3.4. Konstruktywna komunikacja a budowanie relacji z uczniem
i nauczycielem 197
3.5. Budowanie samoświadomości ucznia i rodzica
jako jeden z czynników istotnych dla pracy nauczyciela 202
3.6. Wybrane metody stosowane w procesie coachingu 204
3.7. Modele prowadzenia coachingu 209
Coaching w pracy nauczyciela - podumowanie 213 4. Psychologia motywacji - analiza wybranych zagadnień 213
4.1. Motywacja samoistna vs celowa, pozytywna vs negatywna, itp.
- analiza wybranych klasyfikacji i typów motywacji 218 4.2. Wybrane teorie motywacji i ich znacznie w pracy
z uczniem 222
4.3. Poziom motywacji a efektywność działania ucznia 231 4.4. Obecność innych a poziom motywacji i efektywności
działania 232
Zamiast podsumowania - wskazówki dla nauczyciela 236 5. Współczesne nurty w psychologii - nowe spojrzenie na wybrane
aspekty funkcjonowania ucznia w szkole 237
5.1. Psychologia pozytywna - nowe czy „odświeżone” spojrzenie
na człowieka i jego funkcjonowanie 238
5.2. Psychologia środowiskowa - nowe spojrzenie na funkcjonowanie
człowieka w środowisku 248
Podsumowanie 253
Część IV
Przemysław Ziółkowski
Wybrane problemy dydaktyczno-metodycznego
funkcjonowania nauczyciela-wychowawcy 255
1. Geneza i przedstawiciele dydaktyki 255
2. Podstawowe pojęcia dydaktyczne 258
3. Formy organizacyjne kształcenia 260
4. Proces kształcenia: planowanie, przebieg, style nauczania i zasady dydaktyczne 265
5. Cele kształcenia 275
6. Środki dydaktyczne 286
7. Metody uczenia się i nauczania 305
7.1. Metody uczenia się 306
7.2. Metody nauczania 317
7.3. Innowacyjne metody nauczania 357
8. Kontrola i ocena 372
Wnioski 401
Część V
Alicja KozubskaWybrane problemy emisji głosu
jako narzędzia pracy nauczyciela-wychowawcy 403
1. Elementy wiedzy o głosie 408
2. Ćwiczenia głosowe – fonacja 426
Podsumowanie 440
Zamiast zakończenia 441
Bibliografia 443
www.wsg.byd.pl Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki
Wstęp
Nauczyciel – zawód niedoceniony? Nie będzie chyba przesadą stwier- dzenie, że od kompetencji i jakości pracy nauczycieli zależy w jakiejś mierze przyszłość całego społeczeństwa. Ich funkcjonowanie jest wielorako uwarun- kowane, osadzone w danej tradycji, rzeczywistości prawnej, ekonomicznej, w określonej strukturze i świadomości społecznej. Jakością pracy nauczycie- li są żywo zainteresowani rodzice dzieci w wieku szkolnym, ale również ro- dzice studentów, a także sami uczący się. Wiele już o pracy nauczycieli na- pisano, a diagnoza tej grupy zawodowej, niestety dość często była krytyczna.
A jednocześnie losy wielu ludzi potwierdzają, jak wiele zawdzięczają swoim nauczycielom: zainteresowanie nauką, ciekawość poznawczą, wiarę w siebie, umiejętność dążenia do celu, system wartości czy wreszcie wybór określone- go kierunku studiów i zawodu. Taki wpływ na losy młodych ludzi jest szansą i wielką odpowiedzialnością. Co zrobić, aby wykorzystać tę szansę? Jak pra- cować, aby nie ugiąć się pod ciężarem odpowiedzialności? Jak odnajdywać w sobie tę początkową energię i zapał? Jakie trudności mogą doprowadzić do wypalenia zawodowego? Te pytania i wiele innych stawiają sobie nauczyciele na różnych etapach swojej drogi zawodowej, poczynając od momentu wyboru tego kierunku kształcenia, po odbyciu pierwszych praktyk, w pierwszym roku pracy pełnym nadziei i lęku, w procesie awansu zawodowego czy wreszcie do- konując pewnych podsumowań po latach pracy.
Książka kierowana jest głównie do początkujących nauczycieli, słuchaczy
studiów podyplomowych zdobywających nowe kwalifikacje lub podnoszą-
cych swoje kompetencje, i a także do kandydatów na nauczycieli. Może też
służyć „renowacji” wiedzy i umiejętności u nauczycieli z doświadczeniem. Jej
powstanie związane jest z realizacją projektu, o którym szerzej wspomniano
w zakończeniu i pierwotnie miała być ona kierowana do beneficjentów te-
goż projektu. Autorzy postanowili rozszerzyć jednak zakres podejmowanych
w niej zagadnień, mając nadzieję na poszerzenie grona odbiorców. Podjęta
w niej problematyka, stanowi wybór tych zagadnień, które w ocenie autorów
są nauczycielom niezbędne, mogą stanowić pewną trudność w ich pracy, bądź
są ważne a zbyt często w procesie kształcenia niedoceniane lub rozproszone w wielu źródłach, co niestety zniechęca nauczycieli do poszukiwań. Autorzy zdawali sobie sprawę z tego, że treści zawarte w poszczególnych częściach książki nie wyczerpują nawet w części złożonych i wielowymiarowych pro- blemów pedagogiki, psychologii czy dydaktyki. Nie jest też książka ta kiero- wana do nauczycieli na określonym etapie edukacyjnym, co zapewne stanowi jej ograniczenie, a z drugiej strony dokonano w niej wyborów treści, które au- torzy uznali za dość uniwersalne, zakładając że początkujący nauczyciel ma taki poziom wiedzy i świadomości, iż tę uniwersalność potrafi wykorzystać dla własnych potrzeb. Tytuły poszczególnych rozdziałów w sposób zupełnie świadomy stanowią „wybrane problemy”: prawno-organizacyjnego, pedago- gicznego, psychologicznego, dydaktyczno-metodycznego funkcjonowania na- uczyciela. Te bowiem aspekty pracy nauczyciela-wychowawcy stanowią jego drogowskazy, bywają kamieniami milowymi jego profesjonalnego rozwoju, a niekiedy stają się torem przeszkód, którego nie sposób pokonać.
Wiedza dotycząca awansu zawodowego, praw i obowiązków nauczycieli,
podstawowych zagadnień prawa oświatowego, jest ważna, a często niedoce-
niana- stanowi ona treść rozdziału pierwszego. Zagadnienia etyki zawodu na-
uczyciela i jego autorytetu, tak często podejmowane przez wszystkie podmioty
procesu edukacyjnego kończą ten. W rozdziale drugim dotyczącym pedago-
gicznych aspektów funkcjonowania nauczycieli szczególną uwagę zwrócono
na istotę pełnienia roli zawodowej przez nauczyciela – wychowawcę, pracę
z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych, uczniem sprawiającym
trudności wychowawcze, zachowanie ładu i dyscypliny w klasie szkolnej, pod-
kreślono znaczenie diagnozy pedagogicznej, a także dużo uwagi poświęcono
współpracy z rodzicami- jej celom, trudnościom i barierom, sposobom orga-
nizowania. Nieco odrębnym zagadnieniem, kończącym ten rozdział jest wska-
zanie na emisję głosu jako narzędzie pracy nauczyciela, niedoceniane a zwięk-
szające jego skuteczność – z ćwiczeniami do samokształcenia. Problematyka
rozdziału trzeciego dotyczy wybranych problemów psychologicznego funk-
cjonowania nauczyciela–wychowawcy, obejmuje między innymi kluczowe py-
tania psychologii jako nauki, wskazuje na rolę racjonalności i emocjonalności
w zachowaniu człowieka i sposoby badania tego zachowania, wykorzystanie
coachingu w pracy nauczyciela, podkreśla znaczenie wybranych teorii moty-
wacji w pracy z uczniem, a także wskazuje na współczesne nurty w psychologii
umożliwiające nowe spojrzenie na funkcjonowanie ucznia w szkole. Rozdział
czwarty obejmuje zagadnienia dydaktycznego funkcjonowania nauczyciela
poczynając od podstawowych procesów kształcenia, poprzez problematykę
celów, metod uczenia się i nauczania, z uwzględnieniem metod innowacyj-
nych, wiedzy na temat środków dydaktycznych, której aktualizacja jest tak
istotna, form organizacyjnych kształcenia, aż do ważnego i nadal trudnego dla nauczycieli – procesu oceniania.
Wskazując to, co dla praktyki nauczycielskiej istotne, autorom zależało również na zachęceniu do autorefleksji, takiego myślenia o swojej pracy, które pozwala nauczycielowi odczuwać radość i dumę z jej wykonywania, towarzy- szyć uczniom w ich rozwoju, dzielić się odpowiedzialnością za ten rozwój z ro- dzicami i uczniami umożliwiając im wpływ na proces kształcenia, odnajdy- wać w pracy radość nie myląc entuzjazmu z egzaltacją i refleksji po cząstkowej porażce ze zgorzknieniem i wypaleniem. To wszystko wymaga ustawicznego doskonalenia swoich kompetencji, niekiedy modyfikacji postaw, które nie są uciążliwością lecz wewnętrzną potrzebą. Różni są „pomocnicy” na tej nauczy- cielskiej drodze, czasami jest to nauczyciel akademicki, dyrektor szkoły, opie- kun stażu, koleżanka czy kolega z grona pedagogicznego, rodzic, uczeń, ale również książka, która pozwoliła zrozumieć, zachęciła do pogłębiania danej problematyki, usystematyzowała to, co niejasne, wyjaśniła co nieznane. Mamy nadzieję, że książka przekazywana do rąk Czytelników również spełni pewną rolę w tym ważnym i trudnym zadaniu stawania się i bycia nauczycielem.
W imieniu autorów pragnę serdecznie podziękować Recenzentom , Pani prof. dr hab. Hannie Liberskiej i Panu prof. zw. dr hab. Józefowi Półturzyckie- mu za wnikliwe, cenne, inspirujące i krytyczne uwagi.
Alicja Kozubska
www.wsg.byd.pl Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki
Część I
Przemysław Ziółkowski
Wybrane problemy prawnego funkcjonowania
nauczyciela-wychowawcy
1. Struktura systemu edukacji w Polsce i wybrane zagadnienia
prawa oświatowego
Dwoma najistotniejszymi dokumentami regulującymi funkcjonowania ca- łego systemu oświaty w Polsce są:
• Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty;
• Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela;
Z dokumentów tych wynika nałożony na szkołę jako instytucję bardzo szczególny obowiązek realizacji trzech podstawowych funkcji szkoły:
• wychowawczej,
• dydaktycznej,
• opiekuńczej.
Nauczyciele mają również za zadanie sprawować pieczę nad: zdrowiem uczniów, poszanowaniem godności ucznia, postawami moralnymi, postawa- mi obywatelskimi, utrzymywaniem bezpiecznych warunków nauki, opieką i wychowaniem uczniów w szkołach i placówkach oświatowych.
Ustawa o systemie oświaty reguluje założenia, które zakłada prawodawca
odnośnie obowiązków przedszkolnych, obowiązków szkolnych, obowiązków
nauki, zarządzeniami szkół i placówek publicznych, organizacji kształcenia,
organizacji wychowania, organizacji opieki w szkołach i placówkach publicz-
nych, zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli, finanso- waniu szkół i placówek publicznych.
Obowiązek do nauki i obowiązek szkolny zostały opisane w Ustawie o sys- temie oświaty. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia. Obo- wiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 6 lat, oraz trwa do ukończenia gim- nazjum, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia. (Art. 15 Ustawy o systemie oświaty). Obowiązek szkolny spełnia się przez uczęszczanie do szkoły podstawowej i gimnazjum, publicznych albo niepublicznych. Po ukoń- czeniu gimnazjum obowiązek nauki spełnia się:
1. przez uczęszczanie do publicznej lub niepublicznej szkoły ponadgimna- zjalnej;
2. przez realizowanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, przygotowania za- wodowego u pracodawcy (Art. 16 Ustawy o systemie oświaty).
Ustawa o systemie oświaty reguluje także typologię placówek edukacyj- nych. Bardzo istotną kwestie odnośnie podziału typów szkół wprowadzono nowelizacją Ustawy o systemie oświaty z dnia 21 listopada 2001 roku. Wyróż- niono wówczas następujące typy szkół:
1. sześcioletnia szkoła podstawowa;
• nauczania zintegrowane (edukacja wczesnoszkolna), tzw. I etap eduka- cyjny
• klasy 4-6, tzw. II etap edukacyjny
2. trzyletnie gimnazjum, tzw. III etap edukacyjny 3. szkoły ponadgimnazjalne, tzw. IV etap edukacyjny
• trzyletnie licea ogólnokształcące;
• trzyletnie licea profilowane;
• czteroletnie technika;
• trzyletnie zasadnicze szkoły zawodowe;
• dwuletnie uzupełniające licea ogólnokształcące;
• trzyletnie technika uzupełniające;
• szkoły policealne o okresie nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku;
• trzyletnie szkoły specjalne przysposabiające do pracy dla uczniów
z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym
oraz dla uczniów z niepełno sprawnościami sprzężonymi.
Przedszkole
Do przedszkola uczęszczają dzieci w wieku od 2,5 do 5-6 roku życia.
W obecnym systemie prawnym „zerówka” dla dzieci 6-letnich jest obowiąz- kowa. „Zerówki” organizowane są w przedszkolach oraz szkołach podstawo- wych (od 2015 roku będą wyłącznie w szkołach podstawowych).
Szkoła podstawowa
Sześcioletnia szkoła podzielona jest na dwa trzyletnie etapy. Pierwszy etap obejmuje klasy od I do III; zasadniczą część stanowi blok zajęć zwanych
„kształceniem zintegrowanym” - zajęcia te prowadzone są przez jednego na- uczyciela pełniącego również funkcję wychowawcy. Nauczyciel nie musi prze- strzegać lekcyjnego czasu pracy, tj. dzielić czasu pracy uczniów na 45-minu- towe jednostki lekcyjne, tak jak to się robi w klasach wyższych. Uczniowie uczestniczą również w zajęciach religii lub etyki (na skutek małej liczby chęt- nych praktycznie nierealizowany rodzaj zajęć w polskich szkołach). O uczest- nictwie dziecka w zajęciach religii decydują ich rodzice. Na tym etapie eduka- cyjnym mogą zostać wprowadzone do szkolnego planu nauczania dodatkowe zajęcia edukacyjne, takie jak np. język obcy. Część uczniów uczestniczy rów- nież w zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych oraz zajęciach gimnastyki korekcyjnej. Możliwe jest również wprowadzenie innych dodatkowych zajęć dla wszystkich lub grupy uczniów. Decyzję o tym podejmuje dyrektor szkoły, przeznaczając na ten cel - tzw. godziny do dyspozycji dyrektora. Limit godzin do dyspozycji dyrektora jest przyznawany szkole na każdy oddział klasowy do wykorzystania w ciągu trzech lat.
W klasach IV-VI, przedmiotów uczą różni nauczyciele, z czego jeden (wy- chowawca) odpowiedzialny jest za swoją klasę. Naucza się:
• języka polskiego,
• języka obcego nowożytnego,
• matematyki,
• przyrody,
• historii i społeczeństwa,
• muzyki,
• plastyki,
• techniki,
• informatyki,
• wychowania fizycznego,
• religii (o uczestnictwie dziecka w tych zajęciach decydują rodzice) lub etyki (praktycznie nierealizowany rodzaj zajęć w polskich szkołach),
• wychowania do życia w rodzinie (WDŻ) - o uczestnictwie także decy- dują rodzice.
W tych klasach również dyrektor szkoły, dysponujący limitem - tzw. go- dzin do dyspozycji dyrektora, może wprowadzić dodatkowe zajęcia edukacyj- ne dla wszystkich lub dla grupy uczniów, w tym m.in. dodatkowy język obcy i zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze. Od klasy V uczniowie za zgodą rodzi- ców uczestniczą w zajęciach z wychowania do życia w rodzinie. W klasie VI uczniowie przystępują do sprawdzianu poziomu wiedzy i umiejętności, któ- ry jest jednakowy dla wszystkich uczniów (tzw. sprawdzian szóstoklasisty).
Uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych otrzymują dostosowane arkusze. Mogą oni także zdawać egzamin w indywidualnie przystosowanych warunkach. Sprawdzian organizowany jest przez Centralną Komisję Egzami- nacyjną (CKE). Nie ma on wpływu na ukończenie szkoły podstawowej, jak i na przyjęcie do gimnazjum.
Gimnazjum
Reforma systemu oświaty z 1999 r. wprowadziła gimnazjum. Uczniowie uczęszczający do gimnazjum to młodzież w wieku 13-16 lat. Kształcenie na tym etapie ma charakter ogólny, naucza się następujących przedmiotów:
• język polski,
• I język obcy nowożytny,
• II język obcy nowożytny,
• muzyka,
• plastyka,
• historia,
• wiedza o społeczeństwie,
• geografia,
• biologia,
• chemia,
• fizyka,
• matematyka,
• informatyka,
• wychowanie fizyczne,
• edukacja dla bezpieczeństwa,
• zajęcia artystyczne,
• zajęcia techniczne.
Jeśli rodzice wyrażą taką wolę, również religii. Dla uczniów, którzy nie uczęszczają na religię, dyrektor gimnazjum winien zorganizować zajęcia etyki.
Uczniowie uczęszczają również na zajęcia z wychowania do życia w rodzinie, które nie są jednak obowiązkowe.
Zajęcia artystyczne, zajęcia techniczne, edukacja dla bezpieczeństwa i dru- gi obowiązkowy język obcy nowożytny to przedmioty wprowadzone od roku szkolnego 2009/2010, w wyniku zmiany podstawy programowej. Nauka w gimnazjum kończy się egzaminem gimnazjalnym pisanym przez uczniów klas III w kwietniu. Termin corocznie ustala dyrektor CKE. Egzamin składa się z sześciu części pisemnych: z języka polskiego, matematycznej, przyrodni- czej, historycznej, z wiedzy o społeczeństwie i z języka obcego nowożytnego.
Wynik egzaminu nie ma wpływu na ukończenie gimnazjum, ale ma znaczenie przy rekrutacji do szkół ponadgimnazjalnych (liceum ogólnokształcącego, li- ceum profilowanego, technikum i szkoły zawodowej).
Szkoły ponadgimnazjalne Istnieją następujące rodzaje szkół ponadgimnazjalnych:
a) zasadnicze szkoły zawodowe - o trzyletnim okresie nauczania, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także dalsze kształcenie w szkołach wy- mienionych w lit. e) i f);
b) trzyletnie licea ogólnokształcące - których ukończenie umożliwia uzyska- nie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego;
c) trzyletnie licea profilowane - kształcące w profilach kształcenia ogólnoza- wodowego, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrza- łości po zdaniu egzaminu maturalnego;
d) czteroletnie technika - których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplo- mu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu ma- turalnego;
e) dwuletnie uzupełniające licea ogólnokształcące - dla absolwentów szkół wymienionych w lit. a), których ukończenie umożliwia uzyskanie świadec- twa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego;
f) trzyletnie technika uzupełniające - dla absolwentów szkół wymienionych
w lit. a), których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdza- jącego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego;
g) szkoły policealne - o okresie nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku, których ukończenie umożliwia, osobom posiadającym wykształcenie średnie, uzy- skanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egza- minu;
h) trzyletnie szkoły specjalne - przysposabiające do pracy dla uczniów z upo- śledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi; ukończenie tego rodzaju szkoły umożliwia uzyskanie świadectwa potwierdzającego przysposobienie do pracy.
Zamieszczony obok schemat pokazuje obecną konstrukcję systemu szkol- nictwa w Polsce.
Ważnym pojęciem, którego nie może zabraknąć przy omawianiu struktury systemu edukacji w Polsce, jest nadzór pedagogiczny. Jest to kontrola przez przedstawicieli oświaty (dyrektorów szkół, wizytatorów, kuratorów itd.) nad poczynaniami pedagogicznymi szkół i placówek oświatowo wychowawczych.
Według Ustawy o systemie oświaty nadzór pedagogiczny polega na:
• ocenianiu stanu i warunków działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkół, placówek i nauczycieli,
• analizowaniu i ocenianiu efektów działalności dydaktycznej, wycho- wawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej szkół i placó- wek,
• udzielaniu pomocy szkołom, placówkom i nauczycielom w wykonywa- niu ich zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych,
• inspirowaniu nauczycieli do innowacji pedagogicznych, metodycznych i organizacyjnych (Art. 33 Ustawy o systemie oświaty).
Kontrola realizowana przez nadzór pedagogiczny, obejmuje przede wszystkim:
• zakres realizacji podstawy programowej oraz ramowego planu naucza- nia,
• przestrzegania statut szkoły lub placówki,
• zatrudnienie nauczycieli zgodne z wymaganymi kwalifikacjami,
• zapewnianie uczniom bezpiecznych i higienicznych warunki do nauki.
Osoby przeprowadzające kontrolę mają prawo do uczestniczenia w posie- dzeniu rady pedagogicznej, lecz po wcześniejszym powiadomieniu dyrektora szkoły. Kolejnym uprawnieniem jest wstęp na zajęcia w charakterze obser- watora, ale tak jak w poprzednim przykładzie kontroler zobowiązany jest do powiadomienia dyrektora szkoły lub placówki.
System szkolnictwa w Polsce
Źródło: www.men.gov.pl/oświata/istotne/nowy.php (11.12.2013).
Aktami wykonawczymi do Ustawy o Systemie Oświaty są liczne Rozporzą- dzenia wydawane przez Ministra Edukacji Narodowej. W niniejszej książce wiele będzie odwołań do tych rozporządzeń. W tym miejscu jednak należy wymienić dwa szczególne istotne z punktu widzenia nauczyciela Rozporzą- dzenia:
• Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 17 stycz- nia 2012 r. w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wy- konywania zawodu nauczyciela (Dz. U. z dnia 6.02.2012 roku, poz. 131)
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 wrze- śnia 2004 roku w sprawie standardów kształcenia nauczycieli (Dz. U.
Nr 207, poz. 2110).
Dokonując analizy struktury systemu edukacji w Polce, wspomnieć należy także o dokumentach, które regulują funkcjonowanie szkół i placówek oświa- towo-wychowawczych. Dokumenty te mają istotny wpływ na pracę nauczy- cieli, dlatego też znajomość ich jest jedną z pierwszych powinności każdego pracownika systemu oświaty. Dokumenty te podzielone zostały na zewnętrz- ne (te, które szkole są narzucane ustawą lub innymi aktami prawnymi - np.
rozporządzeniami) i wewnętrzne (te, które szkoła sama wytarza i zatwierdza jako obowiązujące dokumenty prawne). A są to:
1. Zewnętrzne dokumenty regulujące pracę szkoły:
• Konstytucja RP,
• Konwencja o Prawach Dziecka,
• Ustawa o systemie oświaty z 7 września 1991 r. z późniejszymi zmianami,
• Karta nauczyciela z dnia 26 stycznia 1982 r. z późniejszymi zmianami,
• Rozporządzenia wydane do Ustawy o Systemie Oświaty
• Podstawa Programowa Kształcenia Ogólnego (dokument wydawany przez Ministra Edukacji Narodowej, zawierający ramowy zestaw treści nauczania oraz umiejętności, które muszą być uwzględnione w progra- mie nauczania),
• wymagania egzaminacyjne (ustalane przez Centralną Komisję Egzami- nacyjną, zawierające ogólne zagadnienia służące do opracowania zesta- wów pytań na egzaminy zewnętrzne - np. sprawdzian szóstoklasisty, egzamin gimnazjalny, egzamin maturalny bądź egzaminy zawodowe),
• Zarządzenia Kuratora Oświaty 2. Wewnętrzne dokumenty pracy szkoły:
• Statut Szkoły,
• Wewnątrzszkolny System Oceniania,
• Przedmiotowy System Oceniania,
• Regulamin Rady Pedagogicznej,
• Regulamin Rady Rodziców,
• Regulamin Samorządu Uczniowskiego,
• Regulamin naboru,
• program nauczania,
• rozkład materiału nauczania,
• konspekty jednostek dydaktycznych,
• plan pracy wychowawcy klasowego,
• dzienniki lekcyjne i zajęć pozalekcyjnych.
Każdy nauczyciel, ze szczególną uwagą winien zapoznać się szczegółowo z podstawą programową oraz programem nauczania, któremu poświęćmy uwagę. Według wytycznych Ministerstwa Edukacji Narodowej (MEN), okre- ślonych w stosownym rozporządzeniu, program nauczania powinien zawie- rać następujące cechy:
• powinien posiadać szczegółowe cele kształcenia,
• jego materiał nauczania powinien dotyczyć celów kształcenia,
• powinien zawierać procedury osiągania celów,
• powinien określać założone osiągnięcia uczniów oraz proponowane metody ich pomiaru,
• program powinien w sposób jasny i wyraźny informować:
o
jakiego przedmiotu (bloku przedmiotów) dotyczy,
ojakiego etapu nauczania dotyczy,
o
jaką liczbę godzin zawiera,
o
powinien opisywać cechy uczniów, takie jak możliwości intelektu- alne czy zainteresowania,
o
powinien jasno wskazywać wymagania co do przygotowania na- uczyciela oraz środków dydaktycznych.
Aby program nauczania został dopuszczony do użytku szkolnego, musi spełniać następujące kryteria:
• musi być zgodny z podstawami programowymi,
• musi być poprawnie skonstruowany, czyli zawierać poszczególne skład-
niki:
o
szczegółowe cele kształcenia,
omateriał nauczania,
o
procedurę osiągania celów,
ozałożone osiągnięcia ucznia,
ometody,
o
pomiary;
• musi być poprawny pod względem dydaktycznym (przystępny dla ucznia),
• musi być poprawny pod względem merytorycznym (nie może zawierać sprzeczności czy błędów),
• musi być oceniony jako wartościowy przez dyrektora.
Wydaje się jednak, że program nauczania powinien być przede wszystkim dostosowany do wymagań współczesności oraz oczekiwań uczniów rodziców, aby móc wykształcić człowieka do sprawnego funkcjonowania w aktualnej rze- czywistości społecznej. Dlatego właśnie wiele osób krytykuje obecne programy nauczania, wytaczając przeciwko nim ciężkie działa, ale jednocześnie podając konstruktywne propozycje zmian. Szczegółowo obrazuje to poniższy schemat.
Źródło: opracowanie własne.
Program nauczania składa się z trzech części:
1. uwag wstępnych, 2. materiału nauczania,
3. uwag dotyczących realizacji programu:
• merytoryczna poprawność programu (bez błędów),
• dydaktyczna poprawność programu (przystępność),
• podawanie wiedzy w jasny i klarowny sposób,
• adekwatność do grupy wiekowej,
• właściwy język oraz styl tekstu,
• przestrzeganie zasady stopniowania trudności,
• uwzględnianie zainteresowania uczniów,
• wskazywanie na różne metody i formy pracy.
Podwaliny dla przygotowania prawidłowego programu nauczania stano- wią podstawy programowe - wyznaczaje pewne minimum programowe (które należy zrealizować w określonym czasie), obejmujące podstawowe wiadomo- ści i umiejętności, jakie powinien zdobyć każdy uczeń. Program nauczania zatem musi bezwzględnie opierać się na podstawie programowej. Zauważyć należy także, że pod każdy program nauczania przygotowywane są m.in. pod- ręczniki szkolne. Zależności tych dokumentów przestawione zostały na poniż- szym schemacie.
Ryc. Podstawowe dokumenty regulujące pracę nauczyciela w zakresie nauczania w szkole Źródło: opracowanie własne.