Seminarium filozoficzne, cz. 3

Kraków, 9 I 1962 r

POLSKIE TOWA*7vST\VO FILOZOFIO'

L .d z . 3 /6 2

Redakcja "Ruchu F ilo z o fic z n e g o T_o_r_u_n

Warszawska 20 p a r te r

na r ę c e P r o f.d r T.C zeżow skiego

Sorawozdanie za I I p ó łr o c z e 1961 r . z d z ia ­ ł a l n o ś c i Krakowskiego O ddziału P o lsk ie g o Towarzy

W o k r e s ie sprawozdawczym K rak.O ddział PTF od­

b y ł 3 p o s ie d z e n ia naukowe KO PTF z n astępu jącym i o d czy ta m i;

1 4

X - P r o f.d r Izydora Dąmbska (Kraków)

26 X - P r o f.d r Tadeusz Czeżowski (Toruń) 0 d e ik ty c z n e j d e f i n i c j i 28 X - Dr Adam Podgórecki (Warszawa)

0 s o c j o l o g i i prawa

oraz 1 p o s ie d z e n ie naukowe S e k c ji E s te ty k i nrzy

■ KO PTF zorganizow ane w sp ó ln ie ze Stow arzyszeniem H istoryków S ztu k i w d n .22 X I, na którym P rof.T eddy Brunius w y g ło s ił o d czyt w języku a n g ie lsk im p t .

”0 fu n k c ji d z i e ł a s z t u k i" .

L iczba członków w d n .3 1 KII 1961 r . w y n o siła 76 ePionków, jjspośród których 26 osób n a le ż y do

zmarł jeden z członków KO PTI dr W itold u a le n s k i, adiunkt przy K atedrze F i l o z o f i i Przyrody p ó£n ie§

przy K atedrze L ogik i UJ, d łu g o le t n i cz ło n ek Ko- stwa F ilo z o f ic z n e g o .

0 u za sa d n ia n iu sądów d otyczących zdarzeń p r z y s z ły c h

S e k c ji E s t e t y k i. W cią g u okresu sprawozdawczego

— o

J y o j y fe

/ J o J > c y J y jC o '?& * u s J s J t> p y y ^ e s ^ 7' i* s ć& zc ć łoJ o a ¿ y J . y y

J e s r u s t- C ? ' ¿ J p y tn c ; : „

/

?/

y r ^ J Z è * J < i£ js & j y z x J J t P c y

Z . ,'J s / 0 7 ¿ z J o 2 e f^ O Ł & ¿ ^ Á ¿ — '^ é ^ J J u /z s ^ J ^ c r o Ú ¿ y J 'M J .

3 . 2, ¿¿' J J

¥ . J y r p î S ^ e y Z J ¿ é J & 2 & y & ¿ — J - ¿ s ,

J ^kÄ ^{s o}J ^o^ z e ¿ , — /y ^ ^ jê é u 2 ^ < s z y 2 , ( /C C ¿ J .¿ .

¿ ^ < J 2 ^ é s? v a ¿ ¿ J o a - j t y v j J y z £ U ^ J M & J J \ ¿ ¿ 7 / í

J J y r ^ ^ y j y ^ ¿ J tJ & h y & J \* j f é t * * ' J íz 4 < s O iy ¿ ,

t f . c j& y & 2 y ¿ í^ ~ J ź o jd A z * * ' j A w e y c L -

y ís y ^ c c /^ . CC, y y

/ / //

¿ z j> J y J p j j 2 s tjS j> e- ^ ¿<e 'z jr z •íJ L Jl. .

'f j Z ) y , A ? . J L

2 / l$ . C /J u & jL ? T y > 2 ć * £ J j 3 / J < /2 ¿ ^ S C y ¿ . ' U / j f .

" J < /. / < C y j / U « y y f r v \

&

Misyjny Związek Mszalny XX, Pallottynów,

W a rsz a w a , K ra k. - P rz e d m . 71. S k r y t k a 4 5 0 . Ustawy Zwigzku sa n astęp u ją ce:

I . C E L

Członkowie popierają przez swoje ofiary wychowanie misjonarzy i przy­

czyniają się przez to do rozszerzania wśród narodów czci Najśw. Marji Panny, Królowej Apostołów.

I B. K O R Z Y Ś C I .

Za żyjących i zmarłych członków i za ich potrzeby odprawiają się corocz­

nie t0 9 5 (as Oziefi trzy) Msza Św. W ten sposób członkowie mają codziennie udział w kilku Mszach św. Prócz tego członkowie jako dobrodzieje naszego Sto­

warzyszenia Misyjnego uczestniczą w modlitwach i dobrych uczynkach jego członków a zwłaszcza w zasługach tych misjonarzy, do których wychowania przy­

czynili się przez swe ofiary.

I I I . W A R U N K I . Jako ofiarę składa się:

1. Za osoby żyjące: a) na rok 1 zł.; b) na całe życie 5 zł.; c) na zawsze (i po śmierci) 10 zł.

2. Za zmarłych: a) na rok 1 zł.; b) na zawsze 5 zł.

Zapisują się do Misyjnego Związku Mszalnego XX. Palloitynów.

Imię i nazwisko Miejscowość OFIARA

Zł.

1 2 3 4 5 G 7 8 9 10

STOWARZYSZENIE MISYJNE

KS I Ę Ż Y P A L L O T Y N Ó W

WARSZAWA

KRAKOWSKIE" PRZEDMIEŚCIE 71 " b ę d z i e

Warszawa dnia 27 t n i a p o c h w a l o n y J e z u s C h r y s t u s ! Telefon 2-40-15 P K O. 14.664

S z a n o w n a - ^ a n i !

1931 - r.

Za. n a d e s ł a n ą nam o f i a r ę n a M i s y j n y Z w i ą z e k M s z a l n y w kwo c i e 1:0 z ł . s k ł a d a m y n a j s e r d e c z n i e j s z e p o d z i ę k o w a n i e . Pa n J e z u 3 n i e c h u ż y c z y ł a s k p o t r z e b n y c h i b ł o g o s ł a w i e ń s t w a , o c o p r o s i m y . Po mo c t a , j a k i e j nam S z a n . P a n i p r z e z t o u d z i e l a , j e s t nam b a r d z o p o t r z e b n a w o be c ny m c z a s i e , p o n i e w a ż z n a j d u j e m y s i ę w p o w a ż n y c h k ł o p o t a c h m a t e r i a l n y c h . N i e c h Bóg r a c z y w s p i e r a S z a n . P a n i ą w dobrym i w t r u d n o ś c i a c h . S t a r a j m y s i ę z b l i ż a ć

s i ę do N i e g o c o r a z w i ę c e j p r z e z do br e i u c z y n k i i p o d o b a ć s i ę tynr Jemu.

" » s p i e r a j ą c i n n y c h , duchowo , czy m a t e r i a l n i e » p r z y c z y n i a m y s i ę do wy ko n y ­ w a n i a a o o r y c h uc z y n k ó w, b i e r zemy u a z i a ł w i c h z a s ł u g a c h , o r a z z a pe wni a my

s o b i e p o d o b n ą pomoc w p o t r z e b i e . Mał o pa mi ę t a my o tyra, że z a c e n ę m a ł y c n w y r z e c z e ń możemy z e b r a ć w i e l k i e z a s ł u g i d l a n i e o a . O p i e c e Ma t k i N a j ­ ś w i ę t s z e j p o l e c a m y i p o z d r a w i a my s e r d e c z n i e w r & u u o u u a n u

WYDAWNłC

War iie-PrzediDieicle Ji.

REGULAMI N S E K C Y J N A U KO WYC H

POLSKIEGO TOWARZYSTWA FILOZOFICZNEGO WE LWOWIE.

§ 1. S ekcya N aukow a pow staje, skoro przynajm niej trzej członkow ie czynni Towarzystwa zgłoszą pisem nie w W ydziale To­

warzystw a zam iar jej zawiązania a W ydział się na jej zawiązanie zgodzi. W zgłoszeniu należy podać nazwę Sekcyi i jej cel.

§ 2. O zawiązaniu Sekcyi W ydział Towarzystwa zawiadamia w szystkich członków Towarzystwa. Każdy członek Towarzystwa, k tó ry zgłosi gotowość należenia do Sekcyi, zostaje jej członkiem . Zgłoszenia dokonuje się p rzed ukonstytuow aniem się Sekcyi na ręce P rzew odniczącego Towarzystwa, później zaś na rę ce P rz e ­ wodniczącego Sekcyi. C złonkam i Sekcyi m ogą zostać tak że oso­

by, nie będące członkam i Towarzystwa, jeśli zostaną na człon­

ków Sekcyi p rzy jęte jednom yślną uchw ałą W ydziału Towarzystwa, pow ziętą na w niosek Przew odniczącego Sekcyi, przedstaw iony Przew odniczącem u Towarzystwa.

C złonkiem Sekcyi być przestaje, kto ani przez dwa lata nie wygłasza re fe ra tu na posiedzeniach Sekcyi ani też nie ucze­

stniczy bez zawiadom ienia Przew odniczącego Sekcyi w pięciu bezpośrednio po sobie następujących posiedzeniach Sekcyi — jak też kto zgłosi swe w ystąpienie z Sekcyi.

§ 3. C zynnych członków Towarzystwa, którzy zgłosili się na członków Sekcyi, W ydział Towarzystwa zaprasza na zebranie k onstytuujące w celu dokonania w yboru Zarządu Sekcyi, złożo­

nego z P rzew odniczącego, jego Z astępcy i S ekretarza. C złonkiem Zarządu Sekcyi m oże być tylko członek czynny Towarzystwa.

W ybrani na zebraniu konstytuującem członkow ie jej Zarządu p e ł­

nią swe funkcye do końca danego roku kalendarzow ego. N a każdy

następny ro k kalendarzow y członkow ie Sekcyi, będący członkam i czynnymi Towarzystwa, dokonują ponow nego w yboru Zarządu, przyczem dotychczasow i jego członkow ie m ogą być w ybrani p o ­ nownie. W yborów dokonuje się w głosowaniu tajnem zw ykłą w ięk­

szością głosów. O wyniku wyborów należy bezzw łocznie zawia­

dom ić W ydział Towarzystwa. W razie ustąp ien ia członka Zarządu p rz ed upływ em ro k u kalendarzow ego członkow ie Sekcyi, będący czynnymi członkam i Towarzystwa, w ybierają w jego m iejsce in­

nego członka, k tó ry urzęduje do końca danego ro k u k alendarzo­

wego.

§ 4. C złonkow ie Sekcyi mogą uchwalić w ew nętrzny regula­

min swych czynności i obrad, zgodny z postanow ieniam i statu tu Towarzystwa i z niniejszym regulam inem ; mogą też nałożyć na siebie na rzecz Sekcyi jednorazow e lub stałe opłaty i pow stałym stąd dochodem , tw orzącym pod względem praw nym w łasność To­

warzystwa, rozporządzać.

§ 5. S ekcya nie w ystępuje na zew nątrz; czyni to w razie p otrzeby (kom unikaty itp.) w jej im ieniu W ydział Towarzystwa.

§ 6. S ekcya prowadzi p ro to k ó ł swych czynności i obrad a z końcem każdego ro k u kalendarzow ego przed k ład a W ydziałowi Towarzystwa spraw ozdanie ze swej działalności oraz wykaz swych członków .

§ 7. S ekcya przestaje istnieć, gdy uchwali ją rozw iązać W y­

dział Towarzystwa albo gdy sam a uchwali się rozwiązać. W gło­

sowaniu nad rozw iązaniem Sekcyi b io rą udział tylko ci jej człon­

kowie, którzy są czynnymi członkam i Towarzystwa, a wniosek rozw iązania Sekcyi uważa się za przyjęty, jeśli oświadczy się za nim w iększość co najm niej dwuch trzecich tych członków , obec­

nych na zebraniu. Gdy Sekcya p rzestaje istnieć, zeb ran e ew en­

tualnie na jej cel fundusze, zakupione przez nią książki itp.

przechodzą pod zarząd W ydziału Towarzystwa, k tó ry przezn a­

czy je na cel, jaki uzna za stosowny.

Regulamin powyższy uchwalił W ydział Polskiego Towarzy­

stwa Filozoficznego na posiedzeniu z 4. października 1936.

D ru k a rn ia S. A . „ P r a s a N o w a“ , Lw ów , Sokoła 4.

Seminarium H l o z o f l e i n s

U n i t a t u M i k o ł a j a K o p e r n i k a . -f T o r u n i u .

L. 36/47* To rail, d n ia 9 TOznfeńia 194? r .

R ektoratu Uní s r s y t e t u I Ikoÿa,3a Kopernika p rz e z D ziekanat ¥ydziatfu Humanistyczne?*)

sr T o r u n i u.

Na pfc# o t a tu a s y s t e n t a - y e z j 'Serai nariuxa F ilo z o ficzn e® ., oprCft—

n ion * po o d e jise iu mgr Iren // Trono ^ do Seminarium F i l o l o g i i Homafc- a H a ^ przeetstaćL aa /n iosek mianowania mgr K rystyny S * i n a » s k i • J

( - ) P r o f .Dr Ta (I

G

S

/^îcdL

2C

Wydawnictwa s e r y jn e

B ib li o t eko Klasyków Fi l o z o i i i PWN a r s 25 awa » nowe p ozycje * Fryderyk E n g e l s , H lolaktyk a przyrody - p r z e ło ż y ł le d e u sz Za­

b łu d o w sk i, wstępem p o p r z e d z ił Władysław K rajewski / I 979 , s . LTV, 4-93» cena w o p r . 80 z ł / .

W s e r i i wydawniczej "i i l o z o i l ą i Ł o sik a ” U n iw ersytetu ^ozna^s- k ie r c /z o b . Rúen F l l o z . XXXVII, u k a za ły s i ę w dalszym ciągu p o z y c je ; 2 1 . J ó z e f Urbaniak, Konserwatyzm w pogladaoh s p o łe c z n o - f i l o z o f i c z n y c h Hemyka Rzewuskiego /1979» s . 116, cena 29 z ł / ? 22 . B olesław A ndrzejew ski, Qo glad y f i l o z o f i c z n e Władysława M ieczysław a K ozłow skiego /1 9 7 9 . s . 105, cena 25 z ł / ? 23- Grzegorz K o tla r s k i, T eoricooznaw cze i m etod ologiczn e a sp ek ty f i l o z o f i i ° a tr y c e g o ^rz­

e z y ta ós kiego /1 7 5 0 - 1 8 1 7 /, /1 9 7 9 s . 1 0 0 , cena 25 z ł / .

- I ł L r l g Ł f l o g i ' i , s e r.io t g k l i j n e t o d o lo g ii _ o ro jek tow ęr. 1 1 /z o b I Rncr. F i l o z o f . XKTvIT, s .3.^9 Q, / . Zagadnie ni a o s ^ c h o lo g ii P-Oje',ktowanl /1 S 7 , s . 1 4 1 /, ^ r o j<»kboranie g ^ g g o ł^ czejstw o /1 9 7 ° , s l 12 V , ?Tgnka l \ l i koncepcją rozwoju / I 79 , s ‘ 1 5 1 / , 0 rozmi a z ^ a n iu _ z ą geA .projektow ych w prak ty ce /1 9 7 8 , s . 1 1 4 /, S e r ia p ię c iu zeszytów pod red a k cja "ojci"cha Caspars Idego, Fenuty M i lle r i *n d rzeja Ska- ł e c k i e g o , wydana p rze z I n s t y t u t F i l o z o f i i i S o c j o l o g i i łAN, zaw ie­

ra r e f e r a t y , w ygłoszone na s e s j i naukowej "M etodologia projektow a­

n ia i bada i a pokrewne nad projektowaniem" zorganizow anej przez Praccw i ę m e to d o lo g ii projektow o i a Zakładu P r a k s e o lo g ii IF iS PAN 1 1-13 IX 1977 -

B ib lio te k ą Ztudi ów nad Mar k s i zmem tom 19: Ryszard nane¡?iuk-

— -¡p •— •— ri

d z i e d z i ctwo h e g lo w skie i marksizm /K siążk ą i ^ ie d z o 1979, s t 4 ^ 5 ,

c°n© 80 z ł / S tru k tu ra t r e ś c i ; Wstęp - H is to r ia marksizmu jako

problem badawczy? Koncepcja podmiotu poznania w Hegla Fenor e k o lo g ii

T e z y

Wykładu p r o f . D r. K

ZIMIDBZA 303NICKISGO p t . " K o n s u l t a c j e " .

_ Typy ko ns u l t a c j i __

I . W s p r a w i e p o s ł u g i w a n i a s i ę s ł o w n i k a m i , e n c y k l o p e d i a m i , a t l a s a m i , t a b l i c a m i matematycznymi, b i b l i o g r a f i ą , k a t a l o g i e m b i b l i o t e c z n y m , sło w n ik ie m o r t o g r a f i c z n y m , synomimicznym -

z a z n a j o m i e n i e z budową t y c h pomocy, podanymi w n i c h uwagami co do i c h u r z ą d z e n i a , sposobu u ż ytk o w an ia i . t . p .

I I . W s p r a w i e k o r z y s t a n i a z l e k t u r y pozawykładowej i p o z a ć w i c z e n i o w e j , r o z s z e r z a j ą c e j i u z u p e ł n i a j ą c e j wiedzę

1 . w sk a z a n i e t e j l e k t u r y , d z i e ł podstawowach, c zaso p ism nau ­ kowych, i c h k i e r u n k u , c h a r a k t e r u , poradnidtw o w j e j d o b o r z e , w

j e j * w ysz u k iw a n iu .

2 . I n f o r m a c j e co do sposobu j e j p r z e p r a c o w a n i a -

a / ro zu m ien ie t e k s t u - c z y t a n i e c a ł o ś c i , c z y t a n i e c z ę ś c i a ­ m i, ro zu m ie n ie s ł o w n i c t w a , t e r m i n o l o g i i , zwrotów j ę z y ­ kowych i . t . p .

b / ro z u m ie n ie sensu c a ł o ś c i

c / s t r e s z c z a n i e pos c z e g ó l n y c h c z ę ś c i l e k t u r y , o raz związków t r e ś c i o w y c h t y c h c z ę ś c i z s o b ą .

d/ r o b i e n i e wyciągów n p . s z k i c , ko n sp e k t c a ł o ś c i , t r e ś e i p o t r z e b n y c h d l a r o z w i ą z a n i a pewnego tematu i t p .

3. U k ła d a n i e tematów, ć w i c z e ń , problemów s a m o d z i e l n i e przez s t u d e n t a w zw iązku z t r e ś c i ą l e k t u r y i rozw iązyw an ie i c h n p . p r z y k ł a d ó w , tematów zadań matematycznych i t p .

4. K o n t r o l a l e k t u r y . -

I I I . W s p r a w i e p r z y g o t o w a n i a studentów do egzaminów

1 . O r g a n i z a c j a t y c h k o n s u l t a c y j - s y s t e m a t y c z n y p o d z i a ł studentów na małe grupy - każda grupa ma 1 g o d z , v; m i e s i ą c u , na

k t ó r ą p r z y g o t u j e np. m i e s i ę c z n y m a t e r i a ł wykładowy.

2 . c z ę ś c i o w e ’’ m i e s i ę c z n e egzaminowanie z m a t e r i a ł u m i e s i ę c z ­ n e g o , z m a t e r i a ł u ć w ic z e ń i sem inariów

3. Wskazywanie na b r a k i w r o z u m i e n i u , opanowaniu myślowym i t p ,

O g a r n i a n i e c a ł o ś c i m a t e r i a ł u

I V . W sprawach p rac m a g i s t e r s k i c h

1 . pomoc w u s t a l e n i u , s f o r m u ło w a n iu , w y j a ś n i e n i u tematu p r a c y 2 . dobór m a t e r i a łó w - l e k t u r y , a p a r a t u r y , odczynników , okazów

i . t . p .

3 . omówienie p la n u p r a c y , j e j k o n s p e k t u , s p i s u t r e ś c i , me­

tody o p r a c o w a n i a , metody eksperymentów i . t . p ,

4 . Omówienie w a ż n i e j s z y c h , t r u d n i e j s z y c h problemów s t a n o w i ą ­ cyc h t r e ś ć p r a c y - p o j ę ć , terminów, t e z , praw naukowych i . t . p .

5 . Wskazówki co do z e w n ę t r z n e j s t r o n y p r a c y - j e j r o z m i a r y , ro z m ia r y c a ł o ś c i i p o s z c z e g ó l n y c h j e j c z ę ś c i , i l u s t r a c j e , mapy, w y k r e s y , g r a f i c z n a s t r o n a p r a c y

6 . K o n t r o l a nad terminami p o s t ę p o w a n ia p r a c y wg. przedtem ułożonego p l a n u i t e r m i n a r z a wykonania p r a c y .

1

‘o r u ń , d n i a 1 9 , 1 1 1 . 1 9 5 2 r .

z i .

* % ■ f

k i e r u n e k .

F i z u / u i . '¡ ifł* r0*& **''> a>

Rok o akol993/54^4 i-i z y j y * / ij/'V 'r O

fb ÍJ> to ^i< X i íítV Q -r

? R -O S E A M

d la stu d iu ją c y c h nauki przyrodnicze na wyda o m a t« £ ia .-ch esu oraz na wy&z© b i o l o g i i i nauk o ziem ie

L o g i k a

'C el nanozanla?

Zadaniem wykładu i kwiczeń % l o g i k i d la stu d iu ją c y c h nauki ,.

przyrodnicze je st* 1) uspraw nić studentów w m yáleniu i mówię niu jasnym, wyraćręra jednoznacznym i uporządkowanym» w my ále niu krytycznym* w poprawnym wnioskowaniu i rozumowaniu^ słów w m yśleniu i raó'wie.vtu lo g ic z n ie poprawnym® 2 ) Rozwinąć logie:

ną samowiedzę studentów tzn o zaznaj omić i c h z logiczn ym i oper, c ja m i’stosowanymi przy uprawianiu nauk oraz z w a rto ścią poz e z ą tych operacji® 5) U ś c i ś l i ć aparat podstawowych pojęć i miné w logicznych, używanych w m yśleniu potocznym i naukowym

wzbogacić go o t í k le p o ję c ia i term iny lo g ic z n e , k tóre ułatw mogą precyzowanie .pojęć w© w sze lk ich d zied zin a ch myśli«,*»

P r o g r a m w y k ł a d u , »

W s t ę p * Zadanie i t r e ś ć kursu logiki®

0 z ę i é l o 0 iv)prawnym lo g ic z n ie ró a le n iu ® A® Wgtępae wyjaśnie n ia te r m in o lo g ic z n e v

I® Wyrażenia mowy i io h znaczenie®

2 o Rodzaje wyraże&s zdania w s e n s ie logicznym - sądy? Skła­

d n ik i sda¿t nazwy9 tfuriktory — p o ję c ia # Zakres i tr e ś ć ; po j ę ć «,‘ Funkcje zdaniowe i kwantyfik&tory t Przy­

kłady żdań o utajonym te a n ty f ik a to r ze

B « gnaczeniowa w ad liw ości m w i ni ektóre sposoby ich

u suwania»

up*1.« rtM MMUHM*

I® Mówienie w sposób n iezrozu m iały d la słu c h a c z a •- Mówienie » pozorami aen.su» Mówienie z s e n s e n wa­

dliwym* posługiw anie tóię wyrażeniami o znaczeniu

i i x V

.

/

smfł

n ieostrym (niejasnym )g niewyraźnym» chwiejnym* mę­

tnym® Mówi ani a w ie lo z n a c z n e : ekwlwok&c je $ a m fib o lie , w yrażenia okazjonalne» n iedopow iedzenia i t«p® Mó­

w ien ie chaotycznas mówieni© beaplanowe (brak dyspo­

z y c j i ) 9 mówieni© "cu ś - o d k a " p o m ija n ie fragmentów niezbędnych u la uchwycenia c a ło ¿o i , ' • a nieznanych

słuchaczom itp * Hóżne zasady u k ład an ia d y sp o zy cji* « 1 2« D e f in ic j e słów jako jed en ze sposobów o sią g a n ia

znaczeniow ej poprawności mowy * I s t o t a i p o s ta c i d e - f i n i o y j c. Warunki poprawno d c i » D e f in ic j e p r o je k tu ją - oe i sprawozdawcze ( sy n te ty c zn e i a n a lit y c z n e ) • - H ie d e fin ic y jn e sposoby b ogacen ia zasobu r o z m ia r a c h wyrazów? pseudo d e fin ic je ® D e fin ic je rzeczy^ a d e f i -

n i c

jo

C z ę ś ó II® 0 popr^awr.ym l o g i e gnie wnioskow aniu»

f f

A o 0 bezpośrednim i pośrednim uzasadnianiu twierdzeń®

1® U zasadnianie tw ierd zeń* Uzasadniani© b ezp ośred n ie i pośrednie c z y l i w nioskow anie. Zasada d o sta te c z n e j r a c j i i p o stu la t k rytycznego m yślenia* frzeg lą d n i e ­ których czynnikówt k tó re wprowadzają, do umysłów prze­

konania n ieuzasad n ione np** niesprawdzony a u to r y t e t 9 w ielokrotn o pew tarsanie« tradycja» m y ślen ie wedle ży­

czeń i t*p* Chwyty stasowane przy nierzeczowym argu­

mentowaniu* przesuwanie k w e s t ii (ig n o r a tio e ls n c h i) pom ijanie faktów n iek o rzy stn y ch d la u zasad n ian ej t e ­

zy» przerzucanie obowiązku, u za sa d n ia n ia na przeciw ni­

ka;. argumentum ad kominem* ad miBericordiam i t »p»*

argum entacja mająca ty lk o pozory lo g ic z n e j popraYmoó®»

2 o Niezawodne i zawodne schematy wnioskowania» Stosu­

nek wynikania (iła c j i i następstw a)* Związek między w artościam i lo g iczn y m i r a c j i i następstwa® Stosunek równoważności» Logiczne schematy wnioskowania* S ta łe

lo g ic z n e i zmienne* Wysikani® logiczne® Wnioskowanie

T j y k ł . ć w i c z

dedukcyjne jako wnioskowanie wedle schematu lo g ic z n e g o ...

B • Wnioskowanie dedukcyjne .

B1 «Logiczne schematy wnioskowania ze stajennymi

2

zdani otyta i «

1* Fomktory zdanlotw órcze od zd ań . Negacja» M a­

n ia sp rzeczn e» Zasada sp rzeczn ość i # w yłączone­

go ógttdka podwójnego p rzeczen ia o M an ie wartra- kowe ® stosu n ek wynikania-. Układy wart o d ci l o ­ g iczn y ch poprzednika i następnika* przy k tó ­ rych zdanie warunkowe tiaoż© być' prawdziwe i

przy k tórych musi być fałszyw e o Logiczne sch e­

maty wnioskowania warunkowego? modus ponendo ponens* modus to lle n d o tollen s«* Błędne (zawo­

dne) schematy wnioskowania warunkowego * Zda­

n ia warunkowe sprzężone (przeciwne* odwrotne i przeciwstawne względem danego)» Schemat wnios­

kowania przez tra n sp o z y cję o In te r p r e ta c ja zda­

n ia "tylko J e ż e l i ps t o qw o S ia n ia równoważnoś­

ciowe» Odwracalnoóó każdego z e 'zd a ń warunkowycht k tórych poprzedniki s i ę d o p e łn ia ją , a n a stę p n i­

k i w ykluczając

Dowody niew proet i n iek tó r e stosowane w n ic h schematy wnioskowania (schemat 0 1 a v iu s a )» Dowo­

dy n ie wprost tw ierdze«, mających postać zdania warunkowego» Budowanie za p rzeczen ia zdania wa®

runkewego«.

Schemat syloglzm u warunkowego o

Zdania s© spójnikiem "albo” * A lternatyw a i d y s- juhkcja* Z aprzeczenie zdania alternatyw nego

(prawa 3)» Morgana)» Schematy wnioskowania a l t e r ­

natywnego; modus to lle n d o ponens, dylematy»* 3 ( 3 J Bg»Logiczne schematy wnioskowania ze zmiennymi

nazwowymi« ,

1» Klasyczne zd an ia kategoryczne (zd an ia a * e * i,o )

(4 ~

w ył:?..* ć w i c z ®

i le li in te r p r e ta c ja » Diagramy I enna« Zdania k a - tegoryozn e jednestk©'#®* Budowanie za p rzeczen ia

5

-dan kategorycznych o (kwadrat lo g iczn y )® Budo­

wanie za p rz ec zen ia z&ań skwarrtyPikowanych

^ ) 0 Zaprzeczanie zdań o w ielokro­

tn e j k w a n ty fik a e ji mP° )°

Odwracanie s&ań k ategoryczn ych , Zdania formy

” t y lk o S s ą B” ®

2 ryby s y lo g is ty c z n e 1 ic h sprawdzanie aa pomocą diagramów V em a, O balanie błędnych trybów e y lo ­ g i sty czn y ch na przykładach®

Przykłady p o z a sy lo g isty c z n y c h lo g ic z n y c h sch e­

mat ów wnioskowania k e t agory cznegc . . • ... 3

Z. D op ełn ien ie z b io r u , in k lu z ja , tożsam ość dwóch zbiorów , stosu n ek p rzecin an ia* ł»zw-<* sto su n k i między-zakres owe i zamienność» p o d r z ę d n e j nad»

r z ęd n o ść, krzyżow anie, w ykluczania« Diagramy Eulera® P o d z ia ł lo g ic z n y i warunki jego popraw»

n o ś c i ... ... ...

3

e Zwrotnośó, sy m etria , prze oho d n iość r e l a c j i » ń®«»

la c j e równościowe o Zasada ab strak cji® D e fin ic je p rzez a b stra k cję» -Tednoznaoaność r e l a c j i » -roję«

c i ę funkcji® K ównoliczność zbiorów» D e f in ic j a lic z b y kardynalnej jako przykład zastosow an ia d e f i n i c j i przez a b str a k c ję » Potęga relacji»™

D e fin ic je a n o estra ln e i indukcyjne» Izomorfizm r e l a c j i « Liczby relatyw n e c z y l i ptruktury r e l a ­

c j i , R ela c je porządkujące i typy porządkowe

Im& przykłady izomorfizmu ...*...

. Wnioskowanie upraw &o podają nią33£e»

l o K lasyczna i miarowa d e f in i c j a prawdopodobień­

stwa» Prawdopodobieństwo w zględ n e. Kie z a le ż ­ ność zja w isk i j e j kryterium® Prawdopodobień­

stwo n e g a c ji a lter n a ty w y , k o n ju n k c ji. Wzór i n - w ersyjny Bayoea* Prawdopodobieństwo n astępstw a

ze względu na r a c ję 1 r a c j i ze względu na n a stęp -

o f r * e * e * e * « * * « O

©t W O ...

4

00

( 0

2« Wnioskowani© redukcyjne i foimy z b liż o n e * Dyskusja uprawdopodobnienia wniosku reduk­

cyjnego przez jego p r z e sła n k i • * • • • * • , . • • * 3* Indukcja n iez u p ełn a i zupełna* Indukcja ma­

tem atyczna* Indukcja przez p ro ste w y lic z e ­ ni© i indukcja elim in a cy jn a o Z ależność prawdopodobieństwa wniosku indukcyjnego od lic z b y i różn orod n ości poszczególnych, wy­

padków»

Wnioskowanie sta ty s ty c z n e ? próba i po pula*»

cja® P o stu la t i warunki rep rezen ta ty w n o ści próby (lic z e b n o ś ć » przypadkowość, przypad­

kowość, uwarstwow ienie próby) « • * . * « . 0. e:»8 Dc. 3 ł§ d y wnioskowania*

’ V

l o BłąA m aterialny» p e t i t i o p r i n c i p i i , b łędne k o ło * Błąd formalny jako b łąd wnioskowania dedukcyjnego * Bntymemat * Sposób kontrolow a­

n ia form alnej poprawności wnioskowaniac Be- k a p itu la cja , poprzednio wskazanych błędów form alnych w nioskow ania*-

B łę d y . wnioskowania uprawdopodaniającegot nr« n i e l i c z e n i e się, z u o g ó ln ien ia m i -(hipo­

teza m i) konkurencyjnymi (błędna indukcja przez prosto w y lic z e n ie )* Zbyt sz e r o k i za«»

k res u o g ó ln ie n ia wobec posiadanych danych*

N ie l ic z e n ie s i f s początkowym prawdopode- t bieństwem u o g ó ln ie n ia (wniosku redukcyjne­

go) » B rzecezanie wypadków niezgodnych z

u ogóln ien iem i t»p* 2

z ę ó ć I I I » lo g ic z n a stru k tu rą nauk*

ń o Ną-uki__ m a t e m a t y c e n e „

l c System dedukcyjny* Stadium przedfakajoma«

tyczsie* System aksjornatyczny* Aksjomaty,

tw ie r d z e n ia pochodne* Terminy pierwotne i

—

6

zdefin iow ane « P o n c i e dowodu i po á t e le te z y » Porm s.lisc.cla system u dedukcyj\eg©o Kódel (±n~

te r p r e ta c ja ) &ystemu. **•**.*«•* «* <* * »•»« • ••

X„ S p ostrzegan ie g ©beerwacja? eksperyment» Opis przedmiotów jednostkowych i o p is z b io r o w o ś c i.

K la s y fik a c ja n atu raln a* K la s y fik a c ja a wyr s -

n ia n ie typów . 9

O pis s t a t y s t y c z n y . S z e r e g i r o z d z ie l c z e « Sr®“*

dni© i miary d y s p e r s j i.

Opis jakościow y i ilo ś c io w y . L ic z e n ie . Pomiar i jego z a ł o ż e n ia . W ie lk o ści addytywne i jale­

ad dytyw ne. P o ję c ie b łęd u pcrai&ra i rachunku

w y r ó w n a n i a « . » « ¿ - » » t « • s » * * * * ' - » * ®® * ®6 *'* * * ' ' " * * ' ’ * * 3 * s

2 c Prawa będące u o g ó ln ien ia m i zaobserwowanych faktów (prawa r e j e s t r u j ą c e ) « Prawa ja k o śc io ­ we stw ierdzając© z a le ż n o ś ć całkowitą® Metody M i l l s (zgod nością r ó ż n ic y , zmian tow arzyszą­

cych ) Ł, P o ję c ie z a le ż n o ś c i częściowej cech ja ­ kościow ych i j e j m ie r n ik i (w spółczynnik zgo­

d n o ś c i, w sp ółczyn n ik k o r e la c j i)* «

Prawa ilo ś c io w e stw ierdzają?© zw ią zk i run^-CjC«

naln® między liczbow ym i w artościam i w ie lk o ś c i zmiennych i n ie k tó r e metody ic h wygrywanie,

(np<> metoda g r a f ie zna 9 metod© n ajm niejszych kwadratów i t * p « ) . Brawa gran iczn e ( i d e a l i z a - e j e ) , Brawa o ch arak terze d e fin ic y jn y m . Za-

le ż n o śó częścio w a w ie lk o ś c i zmiennych« l a d z i e - ja matematyczne, w ie lk o ś c i zmiennej i b£.ąd

d n ie Kryterium i m iernik c z ę śc io w e j z a le ż n o ś ­ c i w ie lk o ś c i zmiennych (w spółczynnik k o r ę la -

5« W yjaśnianie faktów i p raw idłow ości em pirycz­

n y ch . Wpływ w y ja śn ie n ia praw idłow ości em pixy- cs ne j na je j prawdopodobi eństwo . Wy ja g n ie n ie za pomocą tw ierd zeń już dawniej p r z y ję ty c h B « Hauki p r g y r o d n i o_a je

c j i ) 6

'jsykł« i c s o i z&, pomocą h ip o te z « W ieloznaczność ter*»

minii hipotek a« H ip otezy robocze a S^awdza?"

n ie i ob alan ie h ip o te z « W yja^niająea r o la m odeli u n a o czn ia ją ey ch » T eo rie naukowe«- Eraktyka .lako sprawdzian, t e o r i i « . . • • . « • •

U f W

/

OO aOO

■■■■■■■

JEST £3SSSS& :.4Sri£S0Ł;»f«i£252Sb* * .-,Vr t-SSK tSfiapSSESS-s

do ówiozań z l o g i k i « OB Q «*

Ć w iczenia n ależąco do kursu lo g i k i winnys

l a p rzyczyn ić s i ę do p rzysw ojen ia przez studentów tw ierd zeń i p ojęć lo g ic zn y ch posm nych w wykładach9

2 o zapraw ić praktyczni© studentów w poprawnym lo g ic z n i© mówie­

n iu i myśleniu®

Podane na m argin esie programu c y fr y o r ie n tu ją i l e ' g o d zin wy­

k ładu (c y fr y ’cez nawiasu), i i l e g o d zin ćw iczeń (c y fr y w na®

w iasach ) n a leży p o św ię c ić poszczególnym tematomo

M a te r ia ł podany w programie powinien z r e g a ły w ejść w skład t r e ś c i wy kładu s ć w ic z e n ia winny p o leg a ć na p rzera b ia n iu pras kładów ilu s tr u ją c y c h poznane m w ykładzie p o ję c ia 1 przykła­

dów stanow iących za sto so w a n ia wyłożonych twierdzeń® W n iek tć ry ch jednak wypadkach a s t e r l a ł programu może być aa ćw icze­

n ia ch przerabiany n ie s a le żni a od wykładu metodą dyskusyjną»*

Dotyczy t o głów nie tematów t a k ic h , jak? a) omawianie znacz©»

niowych w a d liw o ści mowy (c z ę ś ć I B

, 1 ) 5 b) omawianie czyn n i­

ków wprowadzających do umysłów przekonań, n ieu zasad n ionych oraz chwytów stoscw anych przy n ierzeczow ej argum entacji

( c z ę ś ć IIe A » l)g o ) błędów wnioskowania (c z ę ś ć II»D®1)»

Przy ty c h tem atach można i na wykładzie zastosow ać metodę dy k a sy jn ą , a w ięc można wykład p r z e k s z t a łc ić na ć w ic z e n ia * - J e s t pożądane ¡i aby m związku, z pierw szą c z ę ś c i ą programu stu d e n c i otrzym yw ali jako zadanie domowe n a p isa n ie s tr e s z c z e n ie i d y sp o z y cji z

k r ó tk ic h tek stów naukowych® Mogą to być t e k s ty o t r e ś c i n a le ż ą c e j do l o g i k i lub do nauki zw iąza­

n e j z kierunkiem studiów grupy® Zadania t e §-vf?irmy z o s ta ć przez a s y s te n t a poprawionej a zauważono w n ic h błędy doty­

cząc® w ie r n o ś c i, j a s n o ś c i i p r z e jr z y s t o ś c i s t r e s z c z e n ia wiar ny z o s ta ć na ćw iczen ia ch poddane a n a liz ie przy możliwi© s ! c tywnym u d z ia le uczestników«»

Z aleca s i ę rów nież - głów nie w związku z t r z e c i a c z ę ś c ią

programu ~ le k tu r ę k r ó tk ic h tek stó w naukowych,; stanow iących

9

ilu s t r a c j ę zja w isk lo g ic z n y c h omawianych im wykładach«> Zadaniem l i c z e n i a , winna

an aliza. p rzeczytan ego t e k s t u o Lek- tupę można a a s tą p ź i refera to m u c z e s tn ik a l i c z e ń o B aferat t a k i w inien a l t s t a ć przedmiotem rzeczow ej i konstruktyw nej krytyka u cze stn ik ^ ? z punktu w id zen ia w iern o ści sp raw ozd an ia,*t r a f n o ś c i lo g ic z n e j a n a liz y o ja s k o ¿ o i i p r z e j r z y s t o ś c i wykładuo Krytyk*

t f dobrze przygotować p o m o c ą k o refer a tu * Kierownik *«!<»** w i- ni.@n sta d na str a ż y r z e c z o w o śc i i l o j a l n o ś c i d y s k u s ji i t ę p ić

w szelki© niedozw olone chwyty polem iczne o Winien te® elim inow ać z d y s k u s ji spory słow ne i gdy s i ę t a k ie p ojaw ią, wskazać w łaś­

ciw e z n ic h w y jś c ie «-

Pożądane je e t , aby p rze ciw sta w ien ie sporów s ło w a c h sporem r z e ­ czowym s t a ł o s i ę osobnym tematem ¿w łożenia» op artego na a n a li­

z ie konkretnych przykładów zagadnień gpornyofe«-

S c is ł a koordynacja t r e ś c i wykładu i t r e ś c i dw iczeń j e s t , z uwagi na bardzo sz c z u p łe ramy czasowe kursu 'log?>ki* r z e c z ą n ie sm ie r n is ^ ważną, k tó r e j n a leż y po% W ci* sz c z e g ó ln ą u«®g%° ‘i r ® ^ ^ ic z ®' Wian a być zawsze dokładni© u s ta lo n a i dostosowana do t r e ś c i po­

p rzedzających wykładów« Koordynacja t a wymagać b ę d z ie s z c z e g ó ł uwagi w sem estrze II» w którym ( in a c z e j n iż w sem estrze i ) n*

2 godziny wykładu przypada ty lk o 1 god zin a * * < « • * . Podaoy na mus gin © sie programu rozk ład m a te r ia łu na godziny p rzew id u je, ż*

g i sem estrN ro z p o c zn ie sif- od p rzera b ia n ia m a teria łu zawartego w panice i© Bg3l7 tozn « od p rze ra b ia n ia elementów t e o r i i r e l a c j i o-

5 a O O O O O « o

u -

< fa£ C (ír>vLC¿ c s f á x »

ó

If} /jush-K J^ «e-t--«- £-*’'~y^¡-, .

,^ y o t- C h i oû-l?

O C fiy

 * T \

€ K « c

/* ^ ^ c¿'b-ÁCi,/ ~~

C .tA JM

rjT ^iy

>í**+¿*; * ~ M T Z y f ' h % ^ u * * s ^ 4 *

_ X- , y . > 5 C c ^ ~ ~ * ,

■ OU¿í^- ¿ /-^rtsP y^¿ í^ e ^ L ¿ ^ ÿ 4^ * '' ;i/ /

T > - - w 4 A ^

j ^ y A ' V ^ V W / -2- * < x ^ - ' " : , , . * * $ > ’ ‘ ' ■ ' V . — /V l c ¿ cá sí^tn » x ^ Á i^ 'ít

>■ ć”y?--- - £ _____ „ K-».

’c p j j (/Y ^ isís

i ^ Y A u v ^ & l'ïr Z <*í ú^TVt-C, /0 ~ * í ”

/ . / C *y¿ / 1 . ) ^TŁ,

F F

' ^

’ ¿ ^ - * ^

, * •' V , ,, A " * " “ n” A

L i . . < * t f ^ '& * é¿ . . c . - Ç v - ^ L ^ : .• ■ ■ ü A ^ . J y ^

4 J W ¿ ^ , 5? i • , ' * * 4 '

n „ / ■ ,/)-

X

<^¿ i c,

o

^ r (^¿¿jC-C. A hlÆ- ■-

P W r^JU if -

mmmm m

A

A//

Y ? . JC* f ? & f % ' " N

'^x l æ

A U ^O i< *Y T

c t y ï A ^ t C o t y / Y * . '¡¿ C isu X c ' . <^ L f 'i- * + < Y '^ >

^ > V ^ 7 ,í/Ve_e-c^v^, ^

^ / V V ) i . C /2 ~ U 4 * Y ÿ / Y h ^ '^ Í ^ ^ Y .

c Y - 'ls C C ^ ' f U t t C c J L * ^ - ~ ' ^ <T ^ > Ć /ć ? A

! <2^ejsJ-*- &/ <2C-*-ć-*-fcł _

'~ ftz ¿ S Y ^2 tb-tA^j < 2 -* ^é tAK/t*c>-<. -2. - Z ^ ^ ^ / z ^ ' í - ^ 2 / ,J,je-A' cfe_A_e. •fc-j-ŁC-Ly

t A ź C j U ^ ¿ a Y í ^ s

C s¿0) ^ c r /^ r -y -y ^ c -^ —T ^ ^ - c z ^ L « . - ¿ ¿ + y Y / '.

tfi/L e b y

~

<

* y á ^ ¿ ^ . /

^ - — -■ ~ S , ._ , * I -» .. ^ ^

/A Y

Y A A /A

/> .

/ ¿ / ¿ Y r Y A ^ Y A A

*

¡ /h ¿ -/^ -i [yYy ^{_yí/^t-}

/ í¡^u s-* ~ ( £~y

¿ ú c ¿ £ < Y

Y A y ^ x ,< /íné^ / ¿ A A Y - / Cy Ln^-

< /á Y ^L . tZ ¿ ^ 'y c n p < s L ' ^ - ^ V > cA < Lí~ajUí^

Y c^ o Y Y í ! (P C ^& uc*. U x ^ J ¿A Á ~ JÍ- ' * - /

~<P ^U Zulk

iJlt+ io » * , ^nJąóe^ *~ *ú ^

A *<+++**£ j ^ v v A , ^

^ yfcá ^ 4J Z ! a r ~¿*í} tH ‘ > * h r - ' i

/í.< W & U zy^ '£ (

AAA ^y ^

¿ J& A d . * * Y

* iZ Z r ^ jB i ( ' r > ? ‘ -

e ^

¿-*~l*<i4 m-4 u . ^ ? ?

AÇ ^u ^

/^ /

_

- . ' / — ■ tlu.

g.L.,

V ' 's z s > ^ r ~ y <CT~ cs* -¿ U , ^ -Z 3æ ~ / ,

//Ć ^ c T h .

,< y-cT

f 3 fc

y¿ ¿ c ¿ ¿ * /v z l^oc^

c^y v

^ / ^C%-( kT v/ y /

, J 'fw ^ y T ¿ Ç ^ y c . i ^ * /

y ^ JV ^ l \ 0 ^ - -

y

_ - -■■■ü®*

r U ? J -