• Nie Znaleziono Wyników

Przestrzenie unitarne i przestrzenie Hilberta - cd

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przestrzenie unitarne i przestrzenie Hilberta - cd"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Przestrzenie unitarne i przestrzenie Hilberta - cd

1. Pokazać, że układ

e0(t) = 1

√π, en(t) =



2

πcosnt, n = 1, 2, . . . jest ortonormalny zupełny w przestrzeni L2(0, π).

2. Pokazać, że układ

en(t) =



2

πsinnt, n = 1, 2, . . . jest ortonormalny zupełny w przestrzeni L2(0, π).

3. Wypisać nierówność Bessela dla układu trygonometrycznego w przestrzeni L2(−π, π).

4. Zbadać, które z podanych układów tworza baz e ortogonaln a w l 2, a które nie:

(i) (1, 2, 0, . . . ), (0, 0, 1, 2, 0, . . . ), (0, 0, 0, 0, 1, 2, 0, . . . ), . . . ,

(ii) (1,−1, 0, 0, . . . ), (1, 1, 0, 0, . . . ), (0, 0, 1, −1, 0, 0, . . . ), (0, 0, 1, 1, 0, 0, . . . ) . . . .

5. Wykazać zupełność nastepuj acych układów: (i){sinnx}n=1 w przestrzeni L2(0, π),

(ii) {sin(2n − 1)x}n=1 w przestrzeni L2(0,π2), (iii) {1, t3, t6, . . .} w przestrzeni L2(0, 1), (iv) {1, t2, t4, t6. . .} w przestrzeni L2(0, 1).

Czy ostatni z tych układów jest zupełny w L2(−1, 1)?

6. Wykazać, że jeśli szereg trygonometryczny funkcji f ma postać:

a0 2 +

 n=1

(ancosnx + bnsinnx) ,

gdzie

an = 1 π

 π

−πf (x)cosnx dx n = 0, 1, 2, . . . , bn= 1

π

 π

−πf (x)sinnx dx n = 1, 2, . . . , to

c0 = 1

2a0, cm = 1

2(am− ibm) , c−m = 1

2(am+ ibm) , gdzie m = 1, 2, . . . i c0, cm, c−m sa wyrażone wzorami Eulera-Fouriera.

7. Podać postać tożsamości Parsevala w przypadku rzeczywistym i zespolonym dla funkcji Arkusz 11

(2)

f ∈ L2(π, π) i jej szeregu Fouriera określonego wzgledem trygonometrycznego układu orto- normalnego.

8. Wyznaczyć współczynniki Fouriera i zadać zbieżność szeregu Fouriera dla funkcji określo- nych w przedziale <−π, π) wzorami:

(i) f (t) = t, (ii) f (t) = |t|, (iii) f (t) = sgnt, (iv) f (t) = et.

9. Podać postać tożsamości Parsevala dla trzech pierwszych funkcji z poprzedniego zadania w przypadku rzeczywistym i zespolonym. Wykonać bezpośredni rachunek.

10. W przestrzeni L2(−π, π) obliczyć współczynniki Fouriera i rozwinać w szereg trygonome- tryczny funkcje f(t) = t(π − t) określon a na przedziale < 0, π > . Rozważyć dwa przypadki: (i) przedłużenie parzyste funkcji,

(ii) przedłużenie nieparzyste funkcji.

Zbadać zbieżność otrzymanego szeregu.

11. Wykazać, że jeśli funkcja f : RR jest nieparzysta i 2π-okresowa, to jej szereg Fouriera zależy tylko of funkcji sinus, a jeśli jest parzysta, to od funkcji cosinus.

12. Niech g : RR bedzie 2π-okresowa i g(x) = π−x2 2 dla x ∈< 0, 2π). Znaleźć jej szreg Fouriera i zbadać jego zbieżność.

13. Niech f : RR dana bedzie wzorem f(x) = sin3x. Znaleźć jej szereg Fouriera i zba- dać jego zbieżność.

14. Funkcje f :< 0, π >→ R dana wzorem f(x) = e x przedstawić w postaci sumy szeregu



n=1bnsinnx.

15. Funkcje g(x) = sinx przedstawić w postaci sumy szeregu a 0 +n=1ancosnx na przedziale (0, π).

16. W przestrzeni L2(0, 2π) wyznaczyć rzut ortogonalny funkcji f (t) = t2 na podprzestrzeń liniowa rozpi et a na funkcjach

1, cost, sint, cos2t, sin2t, . . . i obliczyć norme tego rzutu.

Arkusz 12

(3)

17. W przestrzeni L2(−1, 1) wyznaczyć rzut ortogonalny funkcji f(t) = e−t na podprzestrzeń liniowa rozpi et a na funkcjach

1, t, t2, . . . i obliczyć norme tego rzutu.

18. W przestrzeni L2(0, 1) wyznaczyć rzut ortogonalny funkcji f (t) = t na podprzestrzeń li- niowa rozpi et a na funkcjach układu Rademachera i obliczyć norm e tego rzutu.

19. Wykazać, że

 k=0

(−1)k 2k + 1 = π

4.

(Wsk. Rozwinać w szereg trygonometryczny Fouriera funkcj e f(x) = x określon a na przedziale (−π, π), zbadać jej zbieżność i policzyć wartość dla x = π2.)

20. Użyć równości Parsevala, aby wykazać, że (i)n=1 n12 = π62,

(ii) n=1 n14 = π904.

(Wsk. Skorzystać z odpowiedniej postaci równości Parsevala dla szeregu trygonometrycznego i rozwinać w szereg funkcje f(t) = t i f(t) = t 2 na <−π, π > dla i) i ii) odpowiednio.)

21. Niech f ∈ L2(−π, π). Znaleźć rzut ortogonalny f na podprzestrzeń M = lin {e−int, . . . , eint} , n∈N i znaleźć odległość f od M.

(Wsk. Wykazać, że wektory eintn

k=−n sa ortonormalne.)

Arkusz 13

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wykazać, że w przestrzeni skończenie wymiarowej wszystkie normy są równoważne.. 5.. Niech X będzie przestrzenią wszystkich wielomianów określonych na [0,

Wykazać, że w przestrzeni C ([0, 1]) z norm a supremum nie jest spełniona tożsamość równo-  ległoboku, wi ec nie jest to

[r]

Podać postać tożsamości Parsevala dla trzech pierwszych funkcji z poprzedniego zadania w przypadku rzeczywistym i zespolonym.. Rozważyć dwa przypadki:  (i) przedłużenie

Przestrzenie funkcji caªkowalnych  zadania do samodzielnego

Podprzestrzeni¡ przestrzeni liniowej V jest ka»dy niepusty zbiór wektorów U zamkni¦ty na operacj¦ dodawania i mno»enia przez skalar.. Wynika st¡d, »e ka»da podprzestrze«

Podawane w dalszym ciągu cytaty sekcji zaczynające się od 1 lub 2 odsyłają do wspomnianej pierwszej części pracyI. Nawiązując do poprzedniej części pracy,

W tej pracy nazywać będę uogólnioną przestrzenią Orlicza j&gt;rzestrzeń złożoną z funkcji 99 -całkowalnych w sensie szerszym, gdy 99 jest dowolną