• Nie Znaleziono Wyników

Efekt Zeemana

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Efekt Zeemana"

Copied!
40
0
0

Pełen tekst

(1)

Atom ze spinem i jądrem

(2)

Powtórzenie

1s

2s 2p E

l 3s 3p 3d

Li

Ruch w polu ekranowym

znosi degenracje ze wzgledu na l

(3)

Powtórzenie

5P

52P1/2

52P3/2 F=I+J

F=|I-J|

F=I+J F=|I-J|

struktura

subtelna struktura nadsubtelna

(4)

Efekt Zeemana

~2 ~1

~0

H IJ ∝ ˆ J  · ˆ I  H B = µ B

 (g S S  + g L L  + g I I  ) ·  B

(5)

Efekt Zeemana

H

B

≪ H

IJ

H

IJ

≪ H

B

(6)

Przykład: spektroskopia atomowa

Rb

85Rb

87Rb

F=1

F=2 F=3 52P1/2

52S1/2

85Rb

87Rb

87Rb

(7)

Nasycenie absorpcji

Rb

vz

Kolory dla słabej wiązki

(8)

Eksperyment

85Rb F=3

85Rb F=2

87Rb F=1

(9)

i efekt Zeemana

Rb

vz

Kolory dla słabej wiązki λ/4

B

(10)

Eksperyment

85Rb F=3

85Rb F=2

87Rb F=1

(11)

Zagadka do domu

(12)

Pułapka magnetyczna

B min

(13)

Atom chip

http://www3.imperial.ac.uk/ccm/research/coldatoms/interferometer

(14)

Spowalnianie atomów

Rb

v

(15)

Zeeman slower

Rb

v

B B

http://es1.ph.man.ac.uk/AJM2/Atomtrapping/Atomtrapping.htm

(16)

Magneto Optical Trap

http://es1.ph.man.ac.uk/AJM2/Atomtrapping/Atomtrapping.htm

(17)

Domieszki w ciałach stałych

pole krystaliczne o określonej symetrii

(18)

Symetrie i funkcje falowe

atomy swobodne

SO(3)

pod działaniem obrotów E=const

S (L=0) - nienaruszone P (L=1) – jak wektory D (L=2) – jak tensory itd.

domieszki

grupy punktowe

funkcje falowe transfomują się zgodnie z reprezentacjami

macierzowymi grupy

(19)

Przykład: Cr 3+ :Al 2 O 3

Siegman, Lasers

(20)

Pr 3+ :YSO

606nm

T1~1ms T2~200ps

(21)

Efekty wielofotonowe:

polaryzacja nieliniowa

(22)

Rachunek zaburzeń w obrazie oddziaływania

i d

dt |ψ

I

(t) = H

int

(t)|ψ

I

(t)

I

(T ) = |ψ

I

(0) +



T 0

dt H

int

(t)

i |ψ

I

(0)

+



T 0

dt



t 0

dt

H

int

(t) i

H

int

(t

)

i |ψ

I

(0)

(23)

Duże odstrojenie

|0

|1

≃ |0 + c

1

|1

c

1

≃ E (ω)d

1,0

2

e

−i(ω−ω01)t

− 1 ω − ω

10

H

int

= Ed

1,0

2 e

−iωt

σ ˜

+

e

10t

+ H.c.

I

(t) = |ψ

I

(0) +



t 0

dtH

int

(t

)|ψ

I

(0)

(24)

Przejścia wielofotonowe

|0

|1

|m

Boyd, Nonlinear optics, rozdz. 3

1|ψ

I

 ≃ Ed

m,0

2

e

−i(ω−ωm0)t

− 1 ω − ω

m0

Ed

1,m

2

e

−i(ω−ω1m)t

− 1 ω − ω

1m

H

int

= Ed

m,0

2 e

−iωt

σ ˜

+0m

e

m0t

+ Ed

1,m

2 e

−iωt

σ ˜

+m1

e

1mt

+ H.c.

(25)

Przejścia wielofotonowe

|0

|1

|m

|m

|0 |1

Boyd, Nonlinear optics, rozdz. 3

1|ψ

I

 ≃ Ed

m,0

2

e

−i(ω−ωm0)t

− 1 ω − ω

m0

Ed

1,0

2

e

−i(ω−ω1m)t

− 1 ω − ω

1m

1|ψ

I

 ≃ Ed

m,0

2

e

−i(ω−ωm0)t

− 1 ω − ω

m0

 Ed

1,0

2

e

−i(ω−ω1m)t

− 1 ω − ω

1m



(26)

Podatność wielofotonowa

|0

|1

|m

|0 −→ |0 + c

1

|1 + . . .

 d  = . . . + ℜ d 01 c 1 e −iω

1,0

t

Boyd, Nonlinear optics, rozdz. 3

c

1

≃ Ed

m,0

2

e

−i(ω−ωm0)t

− 1 ω − ω

m0

Ed

1,0

2

e

−i(ω−ω1m)t

− 1 ω − ω

1m

P = . . . + χ (2) EEe −i(ω+ω)t

(27)

Mnożenie poziomów

|0

|1

|m

|0 −→ |0 + c

1

|1 + . . .

 d  = . . . + ℜ d 01 c 1 e −iω

1,0

t

Boyd, Nonlinear optics, rozdz. 3

c

1

≃ 

m

Ed

m,0

2

e

−i(ω−ωm0)t

− 1 ω − ω

m0

Ed

1,0

2

e

−i(ω−ω1m)t

− 1 ω − ω

1m

P = . . . + χ (2) EEe −i(ω+ω)t

(28)

Mnożenie poziomów

|0

|1

|m

|0 −→ |0 + c

1

|1 + . . .

 d  = . . . + ℜ d 01 c 1 e −iω

1,0

t

Boyd, Nonlinear optics, rozdz. 3



i



f

c

1

≃ 

m

Ed

m,0

2

e

−i(ω−ωm0)t

− 1 ω − ω

m0

Ed

1,0

2

e

−i(ω−ω1m)t

− 1 ω − ω

1m

P = . . . + χ (2) EEe −i(ω+ω)t

(29)

Mnożenie pól

|0

|1

|m

|0 −→ |0 + c

1

|1 + . . .

 d  = . . . + ℜ d 01 c 1 e −iω

1,0

t

c

1

≃ 

ω

E (ω)d

m,0

2

e

−i(ω−ωm0)t

− 1 ω − ω

m0



ω

E (ω

)d

1,0

2

e

−i(ω−ω1m)t

− 1 ω

− ω

1m

P = . . . + 

ω,ω

χ (2) E (ω)E(ω )e −i(ω+ω

)t

(30)

Różne konfiguracje

|0

|1

|m

|0

|1

|m

SHG …

SFG

DFG

PDC

(31)

Dopasowanie fazowe

Kiedy taka polaryzacja ośrodka może “nadać” falę?

P N L (x, t) = χ (2) E 1 (x, t)E 2 (x, t)

∝ e i(k

1

+k

2

) x−i(ω

1

2

)t

|k 3 | ≃ nω 3 c

Jakie może być maksymalne niedopasowanie?

1 + ω 2 − ω 3 )T < 2π

(k 1z + k 2z − k 3z )L z < 2π

(32)

Cienki plasterek

k 3 , ω 3

k 2 , ω 2 k 1 , ω 1

k 3⊥ =k 1⊥ + k 2⊥

ω 3 =ω 1 + ω 2

z

E = E 1 e ik

1

r

−iω

1

t e ik

1z

z +E 2 e ik

2

r

−iω

2

t e ik

2z

z

P N L ∝ E 2

(33)

Wkład od plasterka

z

E = E 1 e ik

1

r

−iω

1

t e ik

1z

z +E 2 e ik

2

r

−iω

2

t e ik

2z

z

z=0 z=L

P N L (z) ∝ E 1 E 2 e i(k

1

+k

1

)r

−i(ω

1

2

)t e i(k

1z

+k

2z

)z + . . .

E 3 (z = L) = P

NL

ǫ

0

(z) e ik

3z

(L−z)

∝ e i(k

1z

+k

2z

−k

3z

)z

zależność od z:

(34)

3Wave Mixing

k 3 , ω 3

k 2 , ω 2 k 1 , ω 1

k 3⊥ =k 1⊥ + k 2⊥

ω 3 =ω 1 + ω 2

L ∆ k = k 3z -k 1z -k 2z

sprawność

~sinc2[∆kL/2]

(35)

Periodically Poled Crystals

E3

Λ

(36)

W domu

1. wyjaśnić pochodzenie wszystkich linii w eksperymentalnym obrazie absorpcji

nasyconej

2. Jaki jest optymalny okres przestrzenny

odwrócenia domen Λ do mieszania 3 fal

z pewnym ∆k z ?

(37)

Efekty wielofotonowe:

życie atomów

AC stark shift. Raman. EIT.

(38)

Lightshift (AC Stark shift)

|0

∆ |1 H ˜

int

= − 

2

 0 Ω Ω −2∆



Potraktujmy to jako stałe zaburzenie…

E

0

= E

0(0)

+ 0|V |0 + 

m=0

|0|V |m|

2

m

=0



m=0

|Ed

m0

|

2

ω

m0

− ω

(39)

Pułapka dipolowa

(40)

Optical Lattice

Cytaty

Powiązane dokumenty

Skład (typ atomu wstecznie rozpraszającego) – zmiana natężenia wstecznego rozproszenia w funkcji energii fotoelektronu Struktura (odległość między fotoabsorberem i

Je˙zeli w czasie zbli˙zania biegunów magnesu, lampa kadmowa zacznie przy- gasa´c przed dotkni˛eciem obudowy magnesu do obudowy lampy, natych- miast rozsun ˛ a´c bieguny magnesu..

Widoczne są wyłącznie fragmenty warstw mieszczące się w kadrze obrazu (kadr, płótno, canvas) Możliwość zmiany rozmiaru warstwy lub skalowania (wraz z zawartością)

•Zasada Francka – Condona: zmiany stanów elektronów znacznie szybsze od przemieszczeń

•Zasada Francka – Condona: zmiany stanów elektronów znacznie szybsze od przemieszczeń jąder. •Zasada Borna – Oppenheimera: elektrony nadążają za jądrami -

Copyright © Springer-Verlag, The Physics of Atoms and Quanta by Hermann Haken and Hans Christoph Wolf Copyright © for the Polish edition by Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa

Jak można zauważyć, przy optymalnym progowaniu najmniejszy szum gene- rowany jest przez algorytm 3x1, potwierdza to skuteczność zaproponowanego algorytmu do wykrywania

Procedura detek- cji przewodu została podzielona na trzy etapy. Pierwszy etap zawiera algorytm wykry- wania krawędzi wykazujący największą czułość na krawędzie poziome,