Czas na spadkową korektę na giełdach w USA, słabe zachowanie złota
USA (S&P500) – w przyszłym tygodniu oczekuję korekty 2-tygodniowej fali wzrostów o zasięgu 79 punktów. Sygnał pojawi się po przebiciu poziomu 1406pkt. Potem oczekuję na kolejną kilkutygodniową falę wzrostów…
Polska (WIG, WIG-Banki, WIG20) – Najbliższe dni mogą przynieść korekcyjne cofnięcie. W dalszej perspektywie oczekuję na kolejną kilkutygodniową falę wzrostów…
Waluty (EUR/USD, USD/PLN, EUR/PLN, CHF/PLN) – najbliższe dni mogą przynieść korektę na EUR/USD (wsparcie w rejonie 1.2840 USD nie powinno być zagrożone), potem oczekuję na dalsze kilkutygodniowe wzrosty. Złoty powinien być skorelowany z sytuacją na eurodolarze…
Towary (ropa, złoto) – na ropie niedługo może się pojawić sygnał zakończenia spadków z jesiennego szczytu, co oznaczałoby powrót w rejon 100 USD i wyżej. Na złocie doszło do przebicia ważnego wsparcia w rejonie 1736 USD. W grudniu możliwe spadki i pogłębienie dna z listopada, dopiero potem mocne wzrosty…
Rynek akcji w USA
W ubiegłym tygodniu doszło do dalszych wzrostów. W piątek kurs kontraktów osiągnął szczyt na poziomie 1419.5pkt. Po południu doszło do spadków do poziomu 1410pkt. Zamknięcie wypadło na poziomie 1414.65pkt.
Dwutygodniowe odbicie z poziomu 1340.5pkt. ma już zasięg 79 punktów. Można w nim wyróżnić 5-falową strukturę (lepiej jest ona widoczna na wykresie kontraktów na Nasdaq100). Krytyczne krótkoterminowe wsparcie znajduje się w rejonie 1406pkt. Rozbicie tego poziomu wygeneruje sygnał do korekty 2-tygodniowej fali wzrostów. Może ona zabrać 38-50% wcześniejszych wzrostów. W dalszej perspektywie oczekuję kolejnej fali wzrostów i rozbicia kluczowego oporu w rejonie 1430pkt., co otworzy drogę na tegoroczne maksimum. Obawiam się jednak, że próba trwałego przełamania wrześniowego szczytu nie powiedzie się. W efekcie z listopadowego dna zobaczymy tylko korekcyjną trójkę (A-B-C). W dalszej perspektywie czekałby nas powrót na listopadowy dołek (wykres 1).
Wykres 1. Kontrakty na indeks S&P500 w układzie dziennym
Spójrzmy na kontrakty na indeks S&P500 ze wskaźnikiem Ichimoku. Szybko możemy zobaczyć jaki panuje trend, gdzie znajdują się obszary wsparcia i oporu (wykres 2).
Wykres 2. Kontrakty na indeks S&P500 w układzie dziennym ze wskaźnikiem Ichimoku
Wykres świecowy znajduje się pod oporem w postaci chmury hossy. Szerokość chmury jest niewielka, więc opór nie jest silny. Linia Tenkan Sen (9) przebiła od dołu linię Kijun Sen (26). Pojawił się sygnał kupna. Musi on potem zostać potwierdzony przez przebicie oporu w postaci chmury. Linia Chikou Span znajduje się jeszcze pod wykresem świecowym i nie potwierdza trendu wzrostowego, ale za półtora tygodnia będzie już ponad wykresem świecowym.
Sytuacja długoterminowa czyli kiedy kolejna fala kryzysu w USA ?
Odbicie z dna z 2009 roku powinno być w mojej ocenie jedynie korekcyjną falą (A-B-C) w długoterminowej bessie, która rozpoczęła się w 2000 roku. Fala (A) mogła zakończyć się w maju 2011 roku (wykres 3).
Wykres 3. Kontrakty na indeks S&P500 – perspektywa kilkuletnia
Potem doszło do silnej przeceny w ramach fali (B). Od jesieni 2011 roku trwa kolejna fala wzrostów (fala b). Jej struktura ma postać trójki. W terminie kilku miesięcy grozi nam powrót do dna z początku czerwca (1263pkt.).
Potem może dojść do korekcyjnego odbicia. Po jego zakończeniu możliwy powrót w rejon dna z 2011 roku.
Byłaby to ostatnia spadkowa część fali B.
Po obronie wsparć w rejonie 1050-1100 punktów oczekuję na mocniejsze odbicie. Wtedy też powinniśmy zobaczyć jaka jest kondycja rynku. Czy odbicie będzie korekcyjne i czekają nas w kolejnych miesiącach dalsze spadki i powrót w rejon dna z 2009 roku czy też dojdzie do mocniejszego wzrostu.
Ten pozytywny scenariusz jest w mojej ocenie bardziej prawdopodobny i w efekcie po kilku kwartałach nastąpi atak na historyczny szczyt z 2007 roku. Dopiero potem doszłoby do zakończenia kilkuletniej korekty w długoterminowej bessie. Mogłoby to nastąpić w 2015 roku.
Rynek akcji w Polsce
Od wielu tygodni nasz rynek jest bardzo mocny w relacji do giełd zachodnich i niewrażliwy nawet na większe spadki za oceanem. Na wykresie indeksu WIG widać silne odbicie z listopadowego dna. Od blisko 2 tygodni indeks WIG20 utrzymuje się powyżej wrześniowego szczytu (44 140pkt.). W piątek osiągnięty został nowy tegoroczny szczyt na poziomie 45 015pkt. i takie było też zamknięcie.
Z listopadowego dna widoczna jest 9-falowa struktura (równoważna 5-falowemu impulsowi). W krótkim terminie, na początku przyszłego tygodnia, możliwe dokończenie tej 9-falowej struktury. Późniejsze rozbicie szczytu z 27-go listopada (44 871pkt.) wygeneruje sygnał do kilkusesyjnej korekty. Nie powinna ona sprowadzić indeksu poniżej wrześniowego szczytu. Po korekcie wzrostów z listopadowego dna oczekuję na kolejną falę wzrostów (wykres 4).
Wykres 4. Indeks WIG w układzie dziennym
Przejdźmy teraz do sektora bankowego. Indeks WIG-Banki wybronił się powyżej długoterminowego wsparcia w rejonie 6116pkt. Potem doszło do niewielkiego przekroczenia oporu w postaci dolnego ograniczenia kilkutygodniowej konsolidacji w rejonie 6285pkt. (wykres 5). W krótkim terminie możliwy korekcyjny ruch w dół, potem oczekuję na kolejną falę wzrostów.
Wykres 5. Indeks WIG-Banki w układzie dziennym
Przejdźmy teraz do indeksu WIG20, który w ciągu ostatnich sesji trzykrotnie próbował pokonać opór wyznaczony przez szczyt z połowy września na poziomie 2424pkt. W piątek przez cały dzień trwała konsolidacja pod oporem w rejonie 2416pkt. Na zamknięciu doszło do wybicia w górę. Indeks zamknął się na poziomie 2421.5pkt.
Nad rynkiem akcji w USA „wisi” spadkowa korekta wydaje się, że w tej sytuacji na naszym rynku nie powinno dojść do dalszych wzrostów. Zakładam, że na początku tygodnia pojawią się sygnały przesilenia za oceanem co powinno doprowadzić do spadków na naszym rynku. Pierwsze wsparcie dla indeksu WIG20 można wyznaczyć w rejonie 2390pkt. Rozbicie tego wsparcia otworzy drogę do spadku indeksu w rejon 2370pkt. (wykres 6).
Wykres 6. Indeks WIG20 w układzie dziennym
Mielibyśmy wtedy płaską korektę. Po jej zakończeniu rynek gotowy będzie do kolejnego tym razem udanego ataku na opór w rejonie 2424pkt. i dłuższej fali wzrostów.
Eurodolar (EUR/USD)
W ubiegłym tygodniu doszło do dalszych wzrostów. W piątek eurodolar osiągnął nowe kilkutygodniowe maksimum na poziomie 1.3026 USD (poprzednie 1.2989 USD), zamknięcie wypadło nieznacznie niżej na poziomie 1.2985 USD.
Z listopadowego dna (1.2660 USD) do poziomu 1.3026 USD pojawiła się prawie kompletna wzrostowa piątka. W związku z tym na początku tygodnia może się jeszcze pojawić próba przekroczenia piątkowego szczytu. Ruch może być niewielki i wcale nie musi się pojawić. W efekcie grę na wzrosty lepiej sobie odpuścić. Za mały stosunek zysku do ryzyka. Po pojawieniu się wzrostowej 5-falowej struktury powinniśmy zobaczyć kilkusesyjną korektę.
Może ona przyjąć postać (a-b-c) i nie powinna zejść poniżej poziomu 1.2840 USD, który powinien obecnie pełnić rolę silnego średnioterminowego wsparcia. W dalszej perspektywie oczekuję na kolejną falę wzrostów (wykres 7).
Wykres 7. Eurodolar w perspektywie ostatnich kilkunastu miesięcy
Celem byków będzie atak na wrześniowe maksimum. Po jego przełamaniu liczę na wzrosty w rejon tegorocznego szczytu (1.3485 USD). Odbicie z lipcowego dna (1.2041 USD) ma na razie strukturę dużej wzrostowej fali (A), która trwała 2 miesiące, potem pojawiła się fala (B), która też trwała 2 miesiące. Rozbicie oporu w rejonie 1.2840 USD kończy w mojej ocenie korektę i powinno oznaczać kolejny około 2-miesięczny ruch w górę (fala C).
Złoty (USD/PLN, EUR/PLN, CHF/PLN)
Rozpocznijmy od pary USD/PLN, która jest najmocniej powiązana z eurodolarem. W ubiegłym tygodniu kurs dolara kontynuował spadki. W piątek rano osiągnięte zostało dno na poziomie 3.1317 PLN, potem doszło do odbicia. O godzinie 10-tej pojawiły się znacznie gorsze od prognoz dane dotyczące polskiej gospodarki. W III kwartale PKB rósł w tempie 1.4% r/r (dane niewyrównane sezonowo). Oczekiwania rynku były na znacznie wyższym poziomie i zakładały wzrost na poziomie 1.8%. To doprowadziło do wzrostu kursu dolara o 1.5 grosza.
Piątkowe zamknięcie wypadło na poziomie 3.1543 PLN. Złe dane nie doprowadziły do silnego wzrostu, gdyż głównym czynnikiem jest sytuacja zewnętrzna.
W krótkim terminie na eurodolarze może wystąpić kilkusesyjna korekta (umocnienie dolara). W takim układzie i na parze USD/PLN powinniśmy zobaczyć tego efekt. Możliwe jest niewielkie kilkusesyjne korekcyjne odbicie.
Bariera w rejonie 3.22 PLN powinna być poza zasięgiem byków. W dalszej perspektywie oczekuję na powrót na wrześniowe oraz tegoroczne dno i niżej (wykres 8). Gdy wielomiesięczne odbicie na eurodolarze dobiegnie końca
i wspólna waluta wejdzie w koleją wielomiesięczną falę spadków złoty powinien wejść w kolejną falę osłabienia.
Sygnał pojawi się po przebiciu oporu w rejonie 3.04-3.09 PLN.
Wykres 8. Kurs dolara w relacji do złotego w perspektywie średnioterminowej
Spójrzmy na kilkuletni wykres EUR/PLN. Dno na poziomie 4.02 PLN nie zostało potwierdzone przez niżej położone dno wskaźnika MACD histogram. Utworzyła się pozytywna dywergencja ostrzegająca o nadchodzącym długoterminowym przesileniu (wykres 9). Wcześniej jednak możliwe jest pogłębienie dna na poziomie 4.02 PLN (patrz na wcześniejszą średnioterminową prognozę dla USD/PLN). Silne długoterminowe wsparcie znajduje się w rejonie 3.92 PLN. Tutaj może dojść do zakończenia przeceny z poziomu 4.58 PLN. Późniejsze odbicie i przełamanie oporów w rejonie 4.02 oraz 4.11 PLN wygeneruje długoterminowy sygnał do powrotu w rejon 4.58 PLN i wyżej.
Wykres 9. Kurs euro w relacji do złotego w perspektywie długoterminowej
Ciekawie wygląda też wykres franka w długim terminie. Kurs szwajcarskiej waluty znajduje się w spadkowym kanale (wykres 10). W ciągu kilku miesięcy dolne ograniczenie kanału w rejonie 3.24 PLN może zostać osiągnięte.
Wykres 10. Kurs franka w relacji do złotego w perspektywie długoterminowej
Nieznacznie niżej znajduje się długoterminowe wsparcie w postaci szczytu z 2009 roku. Stanowi ono dodatkowy argument za budową kolejnego wielomiesięcznego trendu wzrostowego kursu franka względem złotego.
Ropa
Struktura spadków z październikowego szczytu (100.4 USD) wskazuje, że była to spadkowa trójka (fala a). Po zakończeniu odbicia (fala b) doszło do silnych spadków (fala c). Od 3 tygodni trwa konsolidacja, pod silnym oporem w rejonie 98 USD. Piątkowe zamknięcie wypadło wysoko na poziomie 88.95 USD (wykres 11).
Wykres 11. Kurs kontraktów na ropę w perspektywie długoterminowej
Na wykresie widoczna jest silna pozytywna dywergencja na wskaźniku MACD histogram, który nie potwierdził listopadowego dna. To może zapowiadać mocniejsze i trwalsze odbicie. Z drugiej strony patrząc na sam wykres ropy przebicie oporu w rejonie 88 USD, gdzie znajduje się dno pierwszej fali spadków (fala a) doprowadzi do pojawienia się sygnału zakończenia korekty z wrześniowego szczytu. W perspektywie kolejnych tygodni możliwy
będzie powrót w rejon 100 USD, musi to zostać wcześniej potwierdzone zniesieniem całej fali c, czyli przekroczeniem oporu w rejonie 92.5 USD.
Złoto
W ubiegłym tygodniu doszło do przełamania wsparcia w rejonie 1736 USD. W efekcie odbicie z listopadowego dna przyjęło postać wzrostowej trójki (fala b). Piątkowe zamknięcie wypadło na poziomie 1716.55 USD.
W krótkim terminie oczekuję spadków. Rozbicie wsparcia w rejonie 1703-1710 USD wygeneruje sygnał do przetestowania i pogłębienia dna z listopada. Być może dojdzie do testu bardzo ważnego wsparcia w rejonie 1640 USD (wykres 12).
Wykres 12. Kurs kontraktów na złoto w perspektywie długoterminowej
Po zakończeniu korekty (a-b-c) oczekuję kolejnej fali wzrostowej fali, która może zaatakować opór w rejonie 1800 USD. Po pokonaniu tej bariery otworzy się droga na historyczny szczyt z 2011 roku na poziomie 1921 dolarów za uncję.
Sławomir Dębowski Markets.com
Niniejsza publikacja została przygotowana przez Safecap Investments (Poland) Sp. z o.o. i jest dostarczona wyłącznie w celach informacyjnych. Przeznaczona jest dla inwestorów, którzy nie podejmują swoich decyzji inwestycyjnych w oparciu o nią. Inwestorzy powinni mieć swoją własną ocenę co do właściwości i celowości inwestowania w którykolwiek z wymienianych instrument finansowy, opartą na analizie danego instrumentu, ryzyka z nim związanego, ich własnej strategii inwestycyjnej oraz przy uwzględnieniu ich prawnej, podatkowej i finansowej sytuacji.
Dotychczasowe efekty inwestycji w dany instrument finansowy nie są gwarancją przyszłych wyników. Safecap Investments (Poland) Sp. z o.o., jak również żaden z jej pracowników w związku z niniejszą publikacją nie będzie odpowiedzialny za jakiekolwiek decyzje inwestycyjne.
