Funkcje wielu zmiennych o wartościach rzeczywistych (dziedzina, wykres, poziomice, granice)
1 Przydatne definicje i pojęcia
Poniżej używać będziemy oznaczeń f : Df ⊂ Rn → R, mając na myśli funkcję n zmiennych o dziedzinie Df o wartościach rzeczywistych. Jeśli będziemy omawiać funkcję dwóch zmiennych, to napiszemy f (x, y), dla trzech zmiennych, napiszemy f (x, y, z), a dla n-zmiennych - f (x) = f (x1, x2, . . . , xn).
Definicja 1.1.
Wykresem funkcji f n-zmiennych nazywamy zbiór
(x1, x2, . . . xn, xn+1)∈Rn+1 : (x1, x2, . . . , xn)∈ Df, xn+1= f (x1, x2, . . . , xn).
Natomiast poziomicą lub warstwicą wykresu funkcji f odpowiadającą poziomowi h ∈ R nazy- wamy zbiór punktów dziedziny, dla których funkcja f przyjmuje wartość h, czyli
{(x1, x2, . . . xn)∈ Df : f (x1, x2, . . . , xn) = h} . Definicja 1.2.
Powiemy, że funkcja n zmiennych f jest ograniczona na zbiorze A ∈ Df, jeśli istnieje taka liczba M > 0, że |f(x)| M dla każdego x ∈ A.
Definicje funkcji ograniczonej z dołu, ograniczonej z góry są podobne do odpowiednich defi- nicji dla funkcji jednej zmiennej.
Definicja 1.3. (Heinego granicy właściwej funkcji w punkcie)
Załóżmy, że funkcja f jest określona na pewnym zbiorze A ∈ Rn, który ma punkt skupienia x0. Powiemy, że funkcja f ma w punkcie x0 granicę właściwą g wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego ciągu{xm} ⊂ A punktów w przestrzeniRnzbieżnego do x0, otrzymamy limm→∞f (xm) = g.
Granicę tę w R2 zapisujemy zazwyczaj jako:
(x,y)→(xlim0,y0)f (x, y) = g, a w R3 - jako
(x,y,z)→(xlim0,y0,z0)f (x, y, z) = g.
Wniosek 1.1.
Z definicji granicy wynika, że funkcja f nie ma granicy w punkcie x0, jeżeli z sąsiedztwa tego punktu można wybrać dwa różne ciągi punktów {xm}, {xm} takie, że limm→∞xm = limm→∞xm = x0, ale limm→∞f (xm)= limm→∞f (xm).
Strona 10
Definicja 1.4. (Cauchy’ego granicy właściwej funkcji w punkcie)
Załóżmy, że funkcja f jest określona na pewnym zbiorze A ∈Rn, który ma punkt skupienia x0. Powiemy, że funkcja f ma w punkcie x0 granicę właściwą g wtedy i tylko wtedy, gdy
∀ε>0 ∃δ>0 d(x, x0) < δ =⇒ d(f(x), g) < ε Uwaga 1.
Analogicznie można sformułować definicję granicy niewłaściwej funkcji w punkcie oraz gra- nicy funkcji w przypadku, gdy wszystkie współrzędne punktu (albo niektóre z nich) dążą do nieskończoności.
Uwaga 2.
Działania arytmetyczne na granicach funkcji wielu zmiennych są analogiczne, jak dla funkcji jednej zmiennej.
2 Zadania
1. Wyznaczyć i narysować dziedziny funkcji dwóch (lub trzech) zmiennych:
(i) f (x, y) =√
xsiny, (ii) f (x, y) = arc sin
y−√ x, (iii) f (x, y) = √ x2y
x2+y2−25, (iv) f (x, y) = ln9−xx2+y22−y−42, (v) f (x, y, z) =√
x +√
y− 1 +√
z− 2, (vi) f(x, y, z) = arc sin(x2+ y2+ z2 − 2).
2. Znaleźć poziomice wykresów funkcji dwóch zmiennych i na tej podstawie naszkicować te wykresy:
(i) f (x, y) = 2− x2− y2, (ii) f (x, y) = 1+x12+y2, (iii) f (x, y) =−√
9− y2, (iv) f (x, y) = 3(x2+ y2), (v) f (x, y) = 6− 3x − 2y, (vi) f(x, y) = 1 −√
2x− x2 + 4y− y2, (vii) f (x, y) =√
x2+ y2, (viii) f (x, y) = siny, (ix) f (x, y) = ex−y.
3. Zbadać, które z podanych funkcji, są ograniczone, ograniczone z dołu, ograniczone z góry w swoich dziedzinach naturalnych:
(i) f (x, y) = sinx + cosy, (ii) f (x, y, z) = x2+ y4, (iii) f (x, y, z) = x2+y21+z2+4, (iv) f (x, y) = x2 + y2− z, (v) f (x, y) = x2xy+y2.
4. Niech f : R2 →R. Zbadać istnienie granicy (wykorzystać definicję Heinego lub Cauchy’ego) lim(x,y)→(0,0)f (x, y) dla:
(i) f (x, y) = x− 2y + 1, (ii) f(x, y) = xy22+3+1, (iii) f (x, y) = (x2 + 6y4+ 3)cos(x + y).
5. Korzystając z definicji granicy niewłaśćiwej funkcji, uzasadnić, że (i) lim(x,y)→(0,0) 1
x4+y4 =∞,
Strona 11
(ii) lim(x,y)→(1,0)ln((x− 1)2+ y2) =−∞.
6. Niech f : R2(R3)\ {Θ} → R. Czy istnieje granica lim(x,y)→Θf (x, y), lim(x,y,z)→Θf (x, y, z), jeśli:
(i) f (x, y) = xx32+y+y32, (ii) f (x, y) = x2x+y2 2, (iii) f (x, y) = xx42+yy24, (iv) f (x, y) = xx22+yy24, (v) f (x, y) = xxy2+y24, (vi) f (x, y) = sin(x3+y3)
x2+y2 , (vii) f (x, y) = x2+y1 2, (viii) f (x, y) = exp
−x2+y21
x4+y4 , (ix) f (x, y) = exp
−x2+y21
x8+y8 , (x) f (x, y) = √ x2+y2
x2+y2+1−1, (xi) f (x, y) = (1 + x2· y2)−x2+y21 , (xii) f (x, y) = xx·y2+y22, (xiii) f (x, y) = 1−cos(x2+y2)
[x2+y2]x2y2 , (xiv) f (x, y) = sin(x4+y4)
x2+y2 , (xv) f (x, y) =
√x2y2+1−1
x2+y2 , (xvi) f (x, y, z) =
√x2y2z2+1−1 x2+y2+z2
(xvii) f (x, y) =
xsiny+ysinx
xy , gdy xy = 0,
sinxx , gdy x= 0, y = 0,
sinyy , gdy x = 0, y= 0.
Strona 12