• Nie Znaleziono Wyników

Nie ma już kogo pytać - Zofia Zabadała - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Nie ma już kogo pytać - Zofia Zabadała - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

ZOFIA ZABADAŁA

ur. 1952; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, współczesność

Słowa kluczowe Lublin, współczesność, pamięć, wspomnienia

Nie ma już kogo pytać

Jakby ciotka żyła czy ktokolwiek z tego wcześniejszego pokolenia, to jeszcze oni by mogli coś więcej opowiedzieć. Jak się było młodym, to dzień za dniem leciał, to do szkoły, a to za pracą, a to tu, a to tamto, a później dzieci. A teraz nie ma się kogo już zapytać. Teraz jest już tylko nasze pokolenie, z poprzedniego nie ma nikogo. Ciotka ostatnia właśnie umarła. Dwa tysiące trzeci rok. Osiemdziesiąt siedem lat miała.

Data i miejsce nagrania 2018-09-21, Lublin

Rozmawiał/a Agnieszka Piasecka

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Należał do partyzantki i gdzieś udało im się wydrzeć z okrążenia jakiegoś, tylko już nie pamiętam, czy to było niemieckie, czy po wojnie. Powiedział, że jako

Później była myjnia PKS-ów gdzieś przy Czechowskiej i jak płynęła rzeka, to już płynęła kolorowa woda, bo z benzyną czy ze smarami. Ale na początku to była

I po śniegu, i były ślizgawki, jak się szło, śnieg był, mróz był, to była cała ulica wyślizgana, nie trzeba było nigdzie indziej szukać. Bo jak się szło, to po kolei

Słowa kluczowe Lublin, PRL, rzeka Czechówka, dzieciństwo, zabawy dziecięce, czas wolny, wędkowanie, radio, audycje radiowe.. Dzieciństwo

Zdaje się, [że] potem stały się bardziej, powiedziałbym, okiełznane. Natomiast do tamtego momentu to było naprawdę

Gdy byłam na kursie w Warszawie, to był rok [19]56, po skończeniu już, gdy po egzaminach poszliśmy, zostaliśmy na jeden dzień w Warszawie, żeby sobie pójść potańczyć..

Właściwie chyba dopiero, jak rząd Olszewskiego został powołany, to wtedy trochę inne spojrzenie było. Data i miejsce nagrania

I ja wpadłam do tej dziury i o mało nie utonęłam w tym gównie, przepraszam za wyrażenie, ale ja złapałam się w odpowiednim czasie jeszcze i chwyciłam to, że połowa mego