Likwidacja kirkutu na Wieniawie po II wojnie światowej - Andrzej Żołnierowicz - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

ANDRZEJ ŻOŁNIEROWICZ

ur. 1943; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Projekt Lublin. Opowieść o mieście, Lublin, PRL, Wieniawa, kirkut na Wieniawie

Likwidacja kirkutu na Wieniawie po II wojnie światowej

Najpierw zbudowano stadion Lublinianki, później skocznie narciarską. Tam wcześniej był kirkut żydowski. W ogóle Wieniawa była dzielnicą żydowską. Ja tego nie pamiętam, ale rodzice mi mówili o tym, jak Niemcy rozwalali te chałupy żydowskie.

Ten kirkut żydowski wyglądał w ten sposób, to było nasze miejsce zabaw, że był bardzo zarośnięty i o wiele wyższy niż w tej chwili korona stadionu. To ciągnęło się od króla Leszczyńskiego aż do ulicy Ogródkowej. Tam były transzeje, okopy, pozostałości po wojenne. Wydaje mi się, że były też żydowskie macewy. Poza tym były wyjścia, studzienki, chyba ze dwie czy trzy. To wszystko było takie dzikie, zrośnięte. Później powstał pomysł budowy stadionu. Te groby żydowskie były w czarnoziemu. Budując stadion zdjęto tą całą czarną ziemię, chyba na głębokości ładnych kilku metrów, razem z tymi wszystkimi grobami. Do dnia dzisiejszego pamiętam piramidy czaszek i piszczeli ludzi, którzy tam byli pochowani. To wszystko zostało gdzieś wywiezione.

Data i miejsce nagrania 2013-07-31, Lublin

Rozmawiał/a Marek Nawratowicz

Redakcja Łukasz Kijek