• Nie Znaleziono Wyników

63. Olimpiada Fizyczna (2013/2014) Zawody III stopnia – część doświadczalna

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "63. Olimpiada Fizyczna (2013/2014) Zawody III stopnia – część doświadczalna"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

63. Olimpiada Fizyczna (2013/2014) Zawody III stopnia – część doświadczalna

Wafelek PrincePolo opakowany jest w folię składającą się z dwóch różnej grubości warstw identycznego dielektryka rozdzielonych warstwą aluminium.

Masz do dyspozycji:

 wafelek PrincePolo w opakowaniu,

 oscyloskop,

 generator sygnału prostokątnego,

 2 kable z miedzianymi blaszkami na końcach,

 zacisk krokodylkowy,

 torebkę cukru do wykorzystania jako obciążnik,

 papier milimetrowy.

Wyznacz iloraz grubości warstw dielektrycznych opakowania wafelka.

Uwagi:

1. Oscyloskop jest przyrządem mierzącym czasowy przebieg napięcia. Ma on stały opór wewnętrzny R

0

i pojemność C

0

. Jego obwód zastępczy jest przedstawiony na rysunku.

2. Skrócone instrukcje obsługi generatora i oscyloskopu znajdują się przy przyrządach.

3. Nie otwieraj torebki cukru.

4. Wafelek możesz zjeść.

R

0

V

C

0

(2)

ROZWIĄZANIE:

Część teoretyczna

W celu wyznaczenia szukanego ilorazu grubości warstw dielektrycznych zostanie wykorzystany fakt, że pojemność C kondensatora płaskiego o powierzchni okładek S, odległości pomiędzy okłądkami d oraz względnej przenikalności dielektrycznej materiału wypełniającego przestrzeń między okładkami  dana jest wzorem

C = 

0

S/d, (1)

gdzie 

0

to przenikalność dielektryczna próżni. Niech d

Z

i d

W

oznaczają odpowiednio grubość zewnętrznej i wewnętrznej warstwy dielektryka w opakowaniu wafelka. Ich iloraz jest równy odwrotności ilorazu pojemności kondensatorów, w których jedną okładkę stanowi warstwa aluminiowa w opakowaniu, a drugą inny kawałek metalu, np. płytka miedziana:

d

Z

/d

W

= C

W

/C

Z

.

Ponieważ dostępny zestaw eksperymentalny nie pozwala na wykonanie elektrycznego połączenia z warstwą aluminiową opakowania wafelka, należy zestawić następujące dwa układy, których pojemności zastępcze wynoszą C

1

= C

Z

/2 i C

2

= C

W

/2:

Pojemność kondensatora jest proporcjonalna do ładunku zgromadzonego na nim przy ustalonym napięciu (i = 1,2): C

i

= Q

i

/U

i

. Zatem wyznaczenie zgromadzonych ładunków Q

1

i Q

2

pozwoli na obliczenie szukanego ilorazu grubości warstw dielektrycznych:

d

Z

/d

W

= C

W

/C

Z

= C

2

/C

1

= Q

2

/Q

1

. (2)

W celu wyznaczenia ładunków Q

1

i Q

2

można wykorzystać generator i oscyloskop w następującym układzie pomiarowym:

Z generatora podawane jest napięcie o prostokątnym przebiegu czasowym. Po każdym pionowym zboczu tego sygnału następuje przeładowanie kondensatora C

i

:

Cu Cu

Al

d

Z

d

W

Cu Cu

Al

d

W

d

Z

C

i

generator oscyloskop

(3)

Gdy napięcie z generatora jest stałe, to sygnał rejestrowany przez oscyloskop jest wynikiem przepływu ładunku gromadzonego na kondensatorze. Rozważmy przypadek, gdy pojemność oscyloskopu jest zerowa: wówczas cały ładunek przepływa przez opór wewnętrzny oscyloskopu R

0

. Ponieważ oscyloskop mierzy czasowy przebieg napięcia na R

0

, to jego wskazanie w każdej chwili jest proporcjonalne do natężenia prądu płynącego przez oscyloskop. Zatem zacieniowane na rysunku powyżej pole powierzchni A

i

pod krzywą pojedynczego zaniku napięcia jest proporcjonalne do całkowitego ładunku Q

i

zgromadzonego na kondensatorze C

i

. Zauważmy, że obecność pojemności wewnętrznej oscyloskopu nie zmienia tego wyniku. Gdy kondensator C

i

jest naładowany do maksymalnego napięcia, to prąd przez oscyloskop nie płynie, a więc napięcie i ładunek na pojemności wewnętrznej oscyloskopu wynosi 0. Po rozładowaniu kondensatora C

i

ładunek i napięcie na pojemności wewnętrznej oscyloskopu również wynosi 0. Zatem obecność pojemności wewnętrznej nie zmienia całkowitego ładunku jaki przepływa przez opór wejściowy oscyloskopu.

Zatem:

d

Z

/d

W

= A

2

/A

1

. (3) Część doświadczalna

Z dostępnych urządzeń i elementów należy zestawić układ jak na rysunku poniżej:

Torebkę cukru należy położyć na wierzch, aby przycisnąć blaszki do opakowania wafelka.

Uruchomiwszy generator i oscyloskop należy tak dobrać częstotliwość generowanego sygnału prostokątnego, aby obserwowany zanikający sygnał napięcia osiągnął znikomą wartość w czasie krótszym niż połowa okresu generowanego sygnału.

U

t

Cu Cu

zacisk krokodylkowy

kabel kabel

opakowanie wafelka

(4)

Następnie należy tak dobrać poziomą i pionową skalę oscyloskopu, aby obserwowany sygnał wypełnił ekran. Dzięki temu można dokładniej zmierzyć pole powierzchni pod krzywą zanikającego napięcia. Ponieważ główne linie poziomej i pionowej podziałki oscyloskopu są odległe o około 1 cm, zatem mierzenie pola powierzchni bezpośrednio na ekranie nie gwarantuje dostatecznej dokładności. Korzystniej jest przenieść przebieg napięcia jako funkcji czasu na papier milimetrowy – można to zrobić przesuwając obserwowany sygnał względem głównych osi współrzędnych wyświetlonych na ekranie oscyloskopu.

Dla obu stron opakowania wafelka wykonano 4 serie pomiarów, których wyniki przedstawiono na poniższym rysunku:

Następnie dla obu stron opakowania wyznaczono z 4 serii pomiarowych średnie wartości napięcia jako funkcji czasu i obliczono średnie pola powierzchni A

1

, A

2

obszaru ograniczonego serią danych, osiami układu współrzędnych oraz osią t=0,56 ms lub t=0,60 ms (odpowiednio dla wewnętrznej i zewnętrznej strony). Pola powierzchni wyznaczono poprzez całkowanie metodą prostokątów.

Ostatecznie iloraz grubości warstw dielektrycznych wyniósł d

Z

/d

W

= A

2

/A

1

= 1,8  0,2

którego niepewność pomiarową oszacowano na podstawie obserwowanego na powyższym wykresie pionowego rozrzutu wartości napięcia. Czasowe przebiegi napięcia zarejestrowane dla obu strony opakowania nie osiągnęły wartości zerowej, jednak dla strony zewnętrznej odstępstwo od całkowitego wygaszenia jest większe. Zatem można spodziewać się, że wyznaczona wartość pola powierzchni A

2

, a tym samym szukanego ilorazu grubości jest zaniżona.

0.0 0.2 0.4 0.6

0.0 0.5 1.0 1.5 2.0

wewnetrzna zewnetrzna

napiecie (mV)

czas, t (ms)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Mały ci ˛e˙zarek o masie m jest przymocowany do ko´nca lekkiej, wiotkiej nici, której drugi koniec jest zamocowany nieruchomo w punkcie A.. Dłu- go´s´c swobodna nici wynosi l,

Jaki warunek albo jakie warunki musza˛ spełnia´c wymienione parametry, aby walec sie˛ nie przewrócił?. Przy ustalonych warto´sciach parametrów r, h i f wyznacz zakres lub

Ogniskow¡ f mo»na wyznaczy¢ rzutuj¡c na ekran rzeczywisty obraz latarki w ukªadzie schematycznie przedstawionym na rysunku

etap 1 → 2: czynnik roboczy ulega izotermicznemu rozpre˛z˙ eniu pobierajac ˛ przy tym ciepło od porcji pary wodnej o masie ∆m.. W wyniku tego procesu ta porcja pary

Wykona¢ j¡ mo»na w ukªadzie, w którym do wyj±cia generatora doª¡czonych jest pi¦¢ szeregowo poª¡czonych oporników.. W takim obwodzie napi¦cie wytwarzane przez

Pewien akrobata potrafi utrzyma´c si ˛e dotykaj ˛ ac r ˛ekoma sufitu, a nogami ´sciany, przy czym k ˛ at, jaki tworzy on z pionem, wynosi 45 o.. Rozwa˙z wymienione

W wyniku tego grunt ponad głowicami ma si ˛e za- mieni´c w drobne odłamki oddalaj ˛ ace si ˛e z du˙z ˛a pr ˛edko´sci ˛ a od planetoidy, a pozostała jej cz ˛e´s´c nie

Rozwa˙zmy sytuacj ˛e w rzucie na płaszczyzn ˛e prostopadł ˛a do ´scianki — jak np. na powy˙zszym rysunku. Poniewa˙z grubo´s´c szkła ´scianki jest bardzo mała, w