• Nie Znaleziono Wyników

Atom wodoru

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Atom wodoru"

Copied!
518
0
0

Pełen tekst

(1)

Atom wodoru

Karol Kołodziej Instytut Fizyki Uniwersytet Śląski, Katowice

http://kk.us.edu.pl

Karol Kołodziej Atom wodoru 1/66

(2)

Atom wodoru

Atom wodoru lub jon wodoropodobny jest to układ złożony z jądra i jednego elektronu.

Jądro składa się z Z dodatnio naładowanych protonów i dowolnej liczby neutronów.

Karol Kołodziej Atom wodoru 2/66

(3)

Atom wodoru

Atom wodoru lub jon wodoropodobny jest to układ złożony z jądra i jednego elektronu.

Jądro składa się z Z dodatnio naładowanych protonów i dowolnej liczby neutronów.

Jądro ma ładunek +Ze a elektron −e, dlatego energia potencjalna elektronu w polu kulombowskim jądra ma postać:

V(r ) = −Ze2 r .

Karol Kołodziej Atom wodoru 2/66

(4)

Atom wodoru

Atom wodoru lub jon wodoropodobny jest to układ złożony z jądra i jednego elektronu.

Jądro składa się z Z dodatnio naładowanych protonów i dowolnej liczby neutronów.

Jądro ma ładunek +Ze a elektron −e, dlatego energia potencjalna elektronu w polu kulombowskim jądra ma postać:

V(r ) = −Ze2 r .

Wykorzystujemy tu układ jednostek, w którym współczynik k = 1.

Karol Kołodziej Atom wodoru 2/66

(5)

Atom wodoru

Atom wodoru lub jon wodoropodobny jest to układ złożony z jądra i jednego elektronu.

Jądro składa się z Z dodatnio naładowanych protonów i dowolnej liczby neutronów.

Jądro ma ładunek +Ze a elektron −e, dlatego energia potencjalna elektronu w polu kulombowskim jądra ma postać:

V(r ) = −Ze2 r .

Wykorzystujemy tu układ jednostek, w którym współczynik k = 1.

W najprostszej formie jądro atomu wodoru składa się z jednego protonu.

Karol Kołodziej Atom wodoru 2/66

(6)

Atom wodoru

Atom wodoru lub jon wodoropodobny jest to układ złożony z jądra i jednego elektronu.

Jądro składa się z Z dodatnio naładowanych protonów i dowolnej liczby neutronów.

Jądro ma ładunek +Ze a elektron −e, dlatego energia potencjalna elektronu w polu kulombowskim jądra ma postać:

V(r ) = −Ze2 r .

Wykorzystujemy tu układ jednostek, w którym współczynik k = 1.

W najprostszej formie jądro atomu wodoru składa się z jednego protonu.

Karol Kołodziej Atom wodoru 2/66

(7)

Atom wodoru

Równanie Schr¨odingeraopisujące taki dwuciałowy układ ma postać

i ~∂ψ(~r1, ~r2, t)

∂t =

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

ψ(~r1, ~r2, t), gdzie ~r1 = [x1, y1, z1] i ~r2 = [x2, y2, z2] opisują odpowiednio położenia jądra i elektronu,

Karol Kołodziej Atom wodoru 3/66

(8)

Atom wodoru

Równanie Schr¨odingeraopisujące taki dwuciałowy układ ma postać

i ~∂ψ(~r1, ~r2, t)

∂t =

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

ψ(~r1, ~r2, t), gdzie ~r1 = [x1, y1, z1] i ~r2 = [x2, y2, z2] opisują odpowiednio położenia jądra i elektronu,m1 i m2 są ich masami,

Karol Kołodziej Atom wodoru 3/66

(9)

Atom wodoru

Równanie Schr¨odingeraopisujące taki dwuciałowy układ ma postać

i ~∂ψ(~r1, ~r2, t)

∂t =

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

ψ(~r1, ~r2, t), gdzie ~r1 = [x1, y1, z1] i ~r2 = [x2, y2, z2] opisują odpowiednio

położenia jądra i elektronu, m1 i m2 są ich masami,operatory ∇2~r1 i

2~r2 we współrzędnych kartezjańskiech dane są wzorami

~2r1 = 2

∂x12 + 2

∂y12 + 2

∂z12, ~2r2 = 2

∂x22 + 2

∂y22 + 2

∂z22,

Karol Kołodziej Atom wodoru 3/66

(10)

Atom wodoru

Równanie Schr¨odingeraopisujące taki dwuciałowy układ ma postać

i ~∂ψ(~r1, ~r2, t)

∂t =

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

ψ(~r1, ~r2, t), gdzie ~r1 = [x1, y1, z1] i ~r2 = [x2, y2, z2] opisują odpowiednio

położenia jądra i elektronu, m1 i m2 są ich masami, operatory ∇2~r1 i

2~r2 we współrzędnych kartezjańskiech dane są wzorami

~2r1 = 2

∂x12 + 2

∂y12 + 2

∂z12, ~2r2 = 2

∂x22 + 2

∂y22 + 2

∂z22, a V (~r1, ~r2) jest niezależną od czasu energią potencjalną wzajemnego oddziaływania jądra i elektronu.

Karol Kołodziej Atom wodoru 3/66

(11)

Atom wodoru

Równanie Schr¨odingeraopisujące taki dwuciałowy układ ma postać

i ~∂ψ(~r1, ~r2, t)

∂t =

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

ψ(~r1, ~r2, t), gdzie ~r1 = [x1, y1, z1] i ~r2 = [x2, y2, z2] opisują odpowiednio

położenia jądra i elektronu, m1 i m2 są ich masami, operatory ∇2~r1 i

2~r2 we współrzędnych kartezjańskiech dane są wzorami

~2r1 = 2

∂x12 + 2

∂y12 + 2

∂z12, ~2r2 = 2

∂x22 + 2

∂y22 + 2

∂z22, a V (~r1, ~r2) jest niezależną od czasu energią potencjalną wzajemnego oddziaływania jądra i elektronu.

Karol Kołodziej Atom wodoru 3/66

(12)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu.Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(13)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu. Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

i ~φ(~r1, ~r2)df(t) dt =

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(14)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu. Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

i ~φ(~r1, ~r2)df(t)

dt =f(t)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(15)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu. Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

i ~φ(~r1, ~r2)df(t)

dt = f (t)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Dzieląc obie strony przez φ(~r1, ~r2)f (t) otrzymamy

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(16)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu. Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

i ~φ(~r1, ~r2)df(t)

dt = f (t)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Dzieląc obie strony przez φ(~r1, ~r2)f (t) otrzymamy i ~

f(t) df(t)

dt =

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(17)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu. Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

i ~φ(~r1, ~r2)df(t)

dt = f (t)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Dzieląc obie strony przez φ(~r1, ~r2)f (t) otrzymamy i ~

f(t) df(t)

dt = 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(18)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu. Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

i ~φ(~r1, ~r2)df(t)

dt = f (t)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Dzieląc obie strony przez φ(~r1, ~r2)f (t) otrzymamy i ~

f(t) df(t)

dt = 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Lewa strona zależy tylko od t,

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(19)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu. Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

i ~φ(~r1, ~r2)df(t)

dt = f (t)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Dzieląc obie strony przez φ(~r1, ~r2)f (t) otrzymamy i ~

f(t) df(t)

dt = 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Lewa strona zależy tylko od t,a prawa od ~r1 i ~r2.

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(20)

Separacja zależności od czasu

Ponieważ energia potencjalna nie zależy od czasu, to możemy odseparować zależność od czasu. Podstawmy

ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) do równania Schr¨odingera dla atomu wodoru

i ~φ(~r1, ~r2)df(t)

dt = f (t)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Dzieląc obie strony przez φ(~r1, ~r2)f (t) otrzymamy i ~

f(t) df(t)

dt = 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2).

Lewa strona zależy tylko od t,a prawa od ~r1 i ~r2.

Karol Kołodziej Atom wodoru 4/66

(21)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E,

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(22)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E, 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 ~2r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = E.

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(23)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E, 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 ~2r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = E. Pierwsze równanie można łatwo scałkować

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(24)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E, 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 ~2r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = E. Pierwsze równanie można łatwo scałkować

df f = −i

~Edt

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(25)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E, 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 ~2r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = E. Pierwsze równanie można łatwo scałkować

df f = −i

~Edt ln f (t) = −i

~Et+ ln C

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(26)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E, 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 ~2r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = E. Pierwsze równanie można łatwo scałkować

df f = −i

~Edt ln f (t) = −i

~Et+ ln C f(t) = Ce~iEt.

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(27)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E, 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 ~2r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = E. Pierwsze równanie można łatwo scałkować

df f = −i

~Edt ln f (t) = −i

~Et+ ln C f(t) = Ce~iEt. Stałą dowolną C możemy przyjąć równą 1 i dobrać odpowiednio stałą normalizacyjną funkcji φ(~r1, ~r2) tak,

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(28)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E, 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 ~2r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = E. Pierwsze równanie można łatwo scałkować

df f = −i

~Edt ln f (t) = −i

~Et+ ln C f(t) = Ce~iEt. Stałą dowolną C możemy przyjąć równą 1 i dobrać odpowiednio stałą normalizacyjną funkcji φ(~r1, ~r2) tak, aby funkcja falowa ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) była unormowana.

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(29)

Separacja zależności od czasu

Dlatego obie strony muszą być równe stałej sepapracji, którą oznaczymy E

i ~ f(t)

df(t) dt = E, 1

φ(~r1, ~r2)

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 ~2r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = E. Pierwsze równanie można łatwo scałkować

df f = −i

~Edt ln f (t) = −i

~Et+ ln C f(t) = Ce~iEt. Stałą dowolną C możemy przyjąć równą 1 i dobrać odpowiednio stałą normalizacyjną funkcji φ(~r1, ~r2) tak, aby funkcja falowa ψ(~r1, ~r2, t) = φ(~r1, ~r2)f (t) była unormowana.

Karol Kołodziej Atom wodoru 5/66

(30)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie,na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(31)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(32)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu,

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(33)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu,a energia potencjalna zależy tylko od wzajemnej odległości elektronu i jądra

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(34)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu, a energia potencjalna zależy tylko od wzajemnej odległości elektronu i jądra

V(~r1, ~r2)=

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(35)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu, a energia potencjalna zależy tylko od wzajemnej odległości elektronu i jądra

V(~r1, ~r2)=V(|~r1− ~r2|) =

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(36)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu, a energia potencjalna zależy tylko od wzajemnej odległości elektronu i jądra

V(~r1, ~r2)= V (|~r1− ~r2|) =V(|~r|)=

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(37)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu, a energia potencjalna zależy tylko od wzajemnej odległości elektronu i jądra

V(~r1, ~r2)= V (|~r1− ~r2|) = V (|~r|)=V(r ) =

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(38)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu, a energia potencjalna zależy tylko od wzajemnej odległości elektronu i jądra

V(~r1, ~r2)= V (|~r1− ~r2|) = V (|~r|)= V (r ) = Ze2 r ,

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(39)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu, a energia potencjalna zależy tylko od wzajemnej odległości elektronu i jądra

V(~r1, ~r2)= V (|~r1− ~r2|) = V (|~r|)= V (r ) = − Ze2 r , gdzie~r = ~r1− ~r2 jest wektorem względnego położenia jądra i elektronu.

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(40)

Separacja części przestrzennej

Drugie równanie, na część przestrzenną funkcji falowej, ma postać równania własnego dwucząstkowego operatora Hamiltona

"

~2

2m1 2~r1 ~2

2m2 2~r2+ V (~r1, ~r2)

#

φ(~r1, ~r2) = Eφ(~r1, ~r2).

Pierwszy i drugi wyraz po lewej stronie reprezentują odpowiednio energię kinetyczną jądra i energię kinetyczną elektronu, a energia potencjalna zależy tylko od wzajemnej odległości elektronu i jądra

V(~r1, ~r2)= V (|~r1− ~r2|) = V (|~r|)= V (r ) = − Ze2 r , gdzie~r = ~r1− ~r2 jest wektorem względnego położenia jądra i elektronu.

Karol Kołodziej Atom wodoru 6/66

(41)

Separacja części przestrzennej

W ramach kursu mechaniki teoretycznej pokazaliśmy, że ruch takiego odosobnionego układu dwóch ciał można rozłożyć na ruch środka masy układu i ruch względny.

W tym celu wprowadźmy jeszcze współrzędne środka masy układu jądro-elektron

R~ = m1~r1+ m2~r2

m1+ m2

Karol Kołodziej Atom wodoru 7/66

(42)

Separacja części przestrzennej

W ramach kursu mechaniki teoretycznej pokazaliśmy, że ruch takiego odosobnionego układu dwóch ciał można rozłożyć na ruch środka masy układu i ruch względny.

W tym celu wprowadźmy jeszcze współrzędne środka masy układu jądro-elektron

R~ = m1~r1+ m2~r2

m1+ m2

= m1~r1+ m2~r2

M ,

Karol Kołodziej Atom wodoru 7/66

(43)

Separacja części przestrzennej

W ramach kursu mechaniki teoretycznej pokazaliśmy, że ruch takiego odosobnionego układu dwóch ciał można rozłożyć na ruch środka masy układu i ruch względny.

W tym celu wprowadźmy jeszcze współrzędne środka masy układu jądro-elektron

R~ = m1~r1+ m2~r2

m1+ m2

= m1~r1+ m2~r2

M , gdzie M = m1+ m2.

Karol Kołodziej Atom wodoru 7/66

(44)

Separacja części przestrzennej

W ramach kursu mechaniki teoretycznej pokazaliśmy, że ruch takiego odosobnionego układu dwóch ciał można rozłożyć na ruch środka masy układu i ruch względny.

W tym celu wprowadźmy jeszcze współrzędne środka masy układu jądro-elektron

R~ = m1~r1+ m2~r2

m1+ m2

= m1~r1+ m2~r2

M , gdzie M = m1+ m2.

Karol Kołodziej Atom wodoru 7/66

(45)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z]

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(46)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z]= [x1− x2, y1− y2, z1− z2],

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(47)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(48)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ =

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(49)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ]

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(50)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2]

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(51)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(52)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

=

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(53)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(54)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

=

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(55)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

=

∂x + m1 M

∂X,

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(56)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

=

∂x + m1 M

∂X,

∂x2

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(57)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

=

∂x + m1 M

∂X,

∂x2

=

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(58)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

=

∂x + m1 M

∂X,

∂x2

= ∂x

∂x2

∂x + ∂y

∂x2

∂y + ∂z

∂x2

∂z + ∂X

∂x2

∂X + ∂Y

∂x2

∂Y + ∂Z

∂x2

∂Z

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(59)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

=

∂x + m1 M

∂X,

∂x2

= ∂x

∂x2

∂x + ∂y

∂x2

∂y + ∂z

∂x2

∂z + ∂X

∂x2

∂X + ∂Y

∂x2

∂Y + ∂Z

∂x2

∂Z

=

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(60)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

=

∂x + m1 M

∂X,

∂x2

= ∂x

∂x2

∂x + ∂y

∂x2

∂y + ∂z

∂x2

∂z + ∂X

∂x2

∂X + ∂Y

∂x2

∂Y + ∂Z

∂x2

∂Z

=

∂x +m2

M

∂X.

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(61)

Zamiana zmiennych

Oznaczmy

~r = [x, y , z] = [x1− x2, y1− y2, z1− z2], R~ = [X , Y , Z ] = 1

M [m1x1+ m2x2, m1y1+ m2y2, m1z1+ m2z2] i dokonajmy zamiany zmiennych w operatorach różniczkowych.

∂x1

= ∂x

∂x1

∂x + ∂y

∂x1

∂y + ∂z

∂x1

∂z + ∂X

∂x1

∂X + ∂Y

∂x1

∂Y + ∂Z

∂x1

∂Z

=

∂x + m1 M

∂X,

∂x2

= ∂x

∂x2

∂x + ∂y

∂x2

∂y + ∂z

∂x2

∂z + ∂X

∂x2

∂X + ∂Y

∂x2

∂Y + ∂Z

∂x2

∂Z

=

∂x +m2

M

∂X.

Karol Kołodziej Atom wodoru 8/66

(62)

Zamiana zmiennych

Obliczmy teraz

2

∂x12

=

Karol Kołodziej Atom wodoru 9/66

Cytaty

Powiązane dokumenty

Poniewa˙z ładunek był rozło˙zony równomiernie w du˙zej obj ˛eto´sci, nie powinien silnie zakłóca´c ruchu przechodz ˛ acy cz ˛ astek α. Oczekujemy jedynie niewielkich

Jednak oddalaj ˛ ac sie do niesko ´nczono´sci ciało b ˛edzie porusza´c si ˛e coraz wolniej.. Asymptotycznie zatrzyma

•Zasada Francka – Condona: zmiany stanów elektronów znacznie szybsze od przemieszczeń jąder. •Zasada Borna – Oppenheimera: elektrony nadąŜają za jądrami -

Możesz się łatwo przekonać, że jeśli dla tych samych trzech sił obliczylibyśmy momenty sił względem punktu A (czyli punktu, w którym znajduje się cząstka), to dla

Protony i neutrony również mają swój własny moment pędu zwany spinem i związany z nim własny spinowy moment magnetyczny. Dla protonu te dwa wektory mają taki sam kierunek, a

Równanie (40.4) mówi nam coś bardzo ważnego. Ponieważ elektron jest zlokalizowany w pułapce, więc może on przyjmować wyłącznie wartości energii dane przez to równanie. Skąd

Jak to rozważaliśmy w paragra- fie 32.4, cząstka poruszająca się po orbicie ma zarówno moment pędu EL, jak i (ponieważ jej tor jest równoważny maleńkiej pętli z

Elektron może poruszać się po takiej orbicie dla której moment pędu jest.. równy wielokrotności