Czy warto dążyć do bogactwa? 1. Cele lekcji

Czy warto dążyć do bogactwa?

1. Cele lekcji

1. Znajomość różnych tekstów kultury i przesłania tych tekstów, dotyczące etyki bogacenia się.

2. Gromadzenie słownictwa subiektywizującego głosy w dyskusji.

b) Umiejętności

1. Gromadzenie materiałów dotyczących określonego zagadnienia.

2. Wnioskowanie na podstawie zebranych materiałów.

3. Uzasadnianie swojego zdania.

4. Gromadzenie argumentów za i przeciw określonej tezie.

5. Wyciąganie wniosków z cudzych wypowiedzi.

6. Odpowiadanie argumentami adekwatnymi do wypowiedzi rozmówców.

c) Postawy

1. Umiejętność słuchania rozmówców.

2. Nieprzerywanie innym.

3. Grzeczne komentowanie wypowiedzi kolegów, uprzejma polemika.

2. Metoda i forma pracy

Prezentacja przygotowanych materiałów, praca w grupach, „drzewko problemowe”, „burza mózgów”, dyskusja.

3. Środki dydaktyczne

1. Teksty literackie i inne, dotyczące moralności w bogactwie i ubóstwie, zebrane przez uczniów oraz zapamiętane przez nich z poprzednich lekcji i przypomniane obecnie.

2. Plansze z “drzewkiem problemowym” dla każdej grupy.

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel wita uczniów, przypomina, czego będzie dotyczyć dzisiejsza lekcja, zapisuje temat na tablicy; uczniowie zapisują go w zeszytach. Wybrany uczeń przypomina poznane na poprzednich lekcjach utwory, związane z problemem etyki bogacenia się, oraz wypływające z tej lektury wnioski.

5 min.

b) Faza realizacyjna

1. Dzieci (wszystkie lub tylko wskazane przez nauczyciela – w zależności od liczebności klasy)

krótko prezentują przyniesione na lekcję materiały, dotyczące etyki bogactwa i ubóstwa: książki, legendy, baśnie, mity, cytaty i przypowieści z Biblii, wiersze, przysłowia, artykuły, reprodukcje obrazów, zdjęcia innych dzieł sztuki itd. Prezentacja powinna przede wszystkim koncentrować się na przesłaniach utworów, związanych z tematem lekcji, a dzieci powinny jak najbardziej

samodzielnie formułować wnioski oraz je uzasadniać. 5 min.

2. Podział klasy na 4-5-osobowe grupy metodą losową (np. przez odliczanie lub losowanie znaczków). Zmiana miejsc i przemeblowanie klasy tak, by każda grupa siedziała wokół dwóch zsuniętych ławek (stolików). Wyjaśnienie przez nauczyciela, na czym będzie polegała praca grup i w jakim celu uczniowie zbiorą argumenty zarówno za, jak i przeciwko tezie, że warto się bogacić

(przygotowanie do dyskusji). Rozdanie plansz. 5 min.

3. Praca w grupach: wypełnianie jak największej ilości pól “drzewka” różnorodnymi argumentami, popartymi zebraną przez całą klasę i przeczytaną na wcześniejszych lekcjach literaturą, a także znanymi uczniom wydarzeniami (z autopsji, z mediów lub z opowieści rodzinnych). Nauczyciel krąży między grupami, nadzorując pracę i służąc doradztwem oraz drobnymi podpowiedziami.

10 min.

1. Przypomnienie zasad kulturalnej dyskusji metodą “burzy mózgów” (jeśli klasa wcześniej uczyła się dyskutować, można ich nie zapisywać; najlepiej jest, gdy raz sformułowane przez uczniów zasady są zapisane i wiszą w widocznym miejscu sali, wówczas nie trzeba ich przypominać przed każdą dyskusją, a wystarczy odwoływać się do nich w razie potrzeby w toku lekcji; można je też

modyfikować stosownie do potrzeb danej grupy). 2 min.

2. Przypomnienie drogą “burzy mózgów” zwrotów i wyrazów subiektywizujących, np.: moim zdaniem… sądzę, że… myślę, iż… ja twierdzę… popieram zdanie kolegi (koleżanki), że… nie zgadzam się z tym, że… itd. (Jeśli tego typu wyrażenia nie były wcześniej zapisywane, należy je

spisać na tablicy i w zeszycie). 2 min.

3. Dyskusja pod kierownictwem nauczyciela (ale bez zabierania przez niego głosu po którejkolwiek ze

stron). 10 min.

c) Faza podsumowująca

Kilkoro dzieci odpowiada na pytanie nauczyciela, czy łatwiej im było znajdować argumenty popiera- jące tezę, iż warto się bogacić, czy zaprzeczające tej tezie; próbują znaleźć z pomocą nauczyciela krótkie wyjaśnienia dla swoich odczuć (np. wychowanie, tradycja rodzinna, chrześcijańska, wpływ przeczytanych tekstów). Podsumowanie dyskusji przez prowadzącego: z różnorodności argumentów wynika, że w samym bogactwie nie ma ani nic złego, ani dobrego; to od jego właściciela zależy, czy bogactwo staje się błogosławieństwem, czy piekłem.

Praca domowa: zapisanie jak największej ilości przysłów i porzekadeł, dotyczących posiadania, mienia, bogactwa, bogacenia się, ubóstwa, biedaków, złota, pieniędzy itd.

Praca dla chętnych: napisanie baśni (przypowieści), ilustrującej wniosek z lekcji - że bogactwo może być zarówno narzędziem czynienia dobra, jak i zła – zależnie od moralności jego właściciela. 5 min.

5. Bibliografia

1. Adamczyk Jan, Gugin Aleksander, Teoretyczne źródła etyki biznesu, Wyższa Szkoła Administracji i Zarządzania, Przemyśl 2002 r.

2. Bachórz Józef (red.), Pieniądz w literaturze i teatrze – materiały z sympozjum na Uniwersytecie Gdańskim 17-18.01.2000 r., Pracownia Impuls, Sopot 2000.

3. Barankiewicz Tomasz, Biskup Rafał (red.), Etyka w działalności gospodarczej – fikcja czy sukces?

- materiały konferencyne, Wyższa Szkoła Handlowa w Radomiu, Radom 2003 r.

4. Białostocki Jan - Sztuka cenniejsza niż złoto, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.

5. Borkowska Małgorzata, Gałkowski Jerzy W. (red.), Etyka w biznesie - materiały konferencyjne Towarzystwa Nauk Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2002 r.

6. Gajda Janusz, Izdebska Jadwiga (red.), Kultura, wartości, kształcenie – wobec wyzwań i zagrożeń XXI wieku – materiały konferencyjne, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Suwalsko-Mazurskiej im.

Papieża Jana Pawła II, Suwałki 2004 r.

7. Neves Joao Cesar das, przekł. Łukaszczyk Ewa - Ekonomia z Bogiem, WAM, Kraków 2003 r.

8. Rossakiewicz Janusz Andrzej, Demokracja finansowa: wiosna chrześcijaństwa, Media Via, Warszawa 2003 r.

6. Załączniki

a) Karta pracy ucznia brak

b) Zadanie domowe brak

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak