Stefan Moysa
"L’Oecuménisme", Pierre Struve,
René Beaupére, Maurice
Ferrier-Welti, Paris-Tours 1968 :
[recenzja]
Collectanea Theologica 40/1, 181
R E C E N Z J E
181
Pierre STRUVE, René BEAUPÈRE, Maurice FERRIER-WELTI, L ’Oecumé-
nisme, Paris-Tours 1968, Marne, s. 165.
W ydawnictwo Marne w ydaje od dłuższego czasu serię niedużych k sią żek pt. Eglises en Dialogue, w której trzej teologow ie należący do głów nych społeczności chrześcipańskich: prawosławia, protestantyzm u i katolicyzm u w ypow iadają się na aktualne tem aty ekum eniczne. N iniejsza książka należy do tej serii, a jako przedm iot swoich rozważań obiera sam o zagadnienie ekumenizmu.
Widać od razu, że autorzy nie m ieli narzuconego żadnego schematu. W szyscy trzej w ypow iadają się bardzo swobodnie, każdy ze sw ojego kon fesyjnego punktu w idzenia. Ujęciam i różnią się jednak znacznie. Może to tym bardziej dziw ić, że niezależnie od tradycji w łaściw ych każdemu K oś ciołow i samo zagadnienie ekum enizmu jest przez nie ujm ow ane w sposób dość podobny i w szyscy chrześcijanie zgadzają się na jego zasadnicze zało żenia.
Teologicznie najgłębiej ujm uje zagadnienie autor praw osław ny P. S t r u- v e. W skazuje on na to, że jedność Kościoła zakorzenia się w m isterium jedności Trójcy Ś w iętej oraz analizuje w św ietle B iblii czynniki tej jedności, zwłaszcza zaś Eucharystię. W ystępuje tu jako praw dziw y rzecznik praw o sław ia, które głęboko przeżyw a łączność m iędzy Eucharystią a Kościołem i dlatego dość sceptycznie odnosi się do w szelkiej interkom unii, co autor również podziela.
S t r u v e w pełnym przyw iązaniu do swego K ościoła m ów i o jego w i nach przeciw jedności. Jest to chyba znak, że duch ekum enicznej pokuty, któremu K ościół katolicki dał dobitny wyraz na soborze, ogarnia w szystkie społeczności w spółw inne w podziale chrześcijaństwa.
D om inikanin o. B e a u p è r e om awia zagadnienie ekum enizm u z zu pełnie innego punktu w idzenia. W oparciu o analizę dekretów soborowych, m ówi o konieczności stałego postępu na drodze do jedności, gdyż niem ożli w e jest cofnięcie się do stanu, który istniał przed podziałem . W reszcie autor protestancki podkreśla zakw estionow anie, z którym dzisiaj spotykają się starsze pokolenia ekum enistów ze strony niecierpliw ej m łodzieży prag nącej odrzucenia jałow ych, ich zdaniem, sporów teologicznych i szukających jedności na innych, krótszych . drogach. W szyscy trzej autorzy uważają jednak, że w ten sposób nie można osiągnąć praw dziw ej jedności. Są oni świadom i trudności, które tutaj zachodzą. Niem niej z lektury narzuca się wrażenie, że pragnienia ekum eniczne stale w zrastają i że w zrasta mimo w szystko szybkość posuw ania się na drodze, po której od kilku lat n ie powstrzym anie kroczą w szystk ie chrześcijańskie Kościoły.
Ks. Stefan Moysa SJ, W arszawa
Etudes du Centre International d ’in form ation et de Documentation sur l’Eglise Conciliaire. La situation oecuménique dans le m o n d e , Paris 1967,
Editions du Centurion, s. 254.
K siążka w yszła w serii L ’Eglise en son temps, w ydaw anej przez znanego ekum enistę M. J. L e G u i 11 o u, dyrektora Instytutu ekum enicznego w Paryżu. Z założenia sw ojego ma charakter inform acyjny i jest jakby rzutem oka na dzisiejszą sytuację ekumeniczną.
Różni autorzy zajm ują się kolejno obrazem ekum enizm u w e Francji, Hiszpanii, W łoszech, Holandii, NRF, A nglii, Skandynaw ii, Afryce, na Bliskim Wschodzie, w Indiach, Stanach Zjednoczonych i w A m eryce Łaciń skiej. Czytelnika uderza przede w szystkim w ielka różnorodność zagadnień
