Tatiana Jefremenko·
Narodowa Akademia Nauk Ukrainy
ZACHOWANIAMIESZKAŃCÓWUKRAINY
NA RYNKU FINANSOWYM
Zachowania ekonomiczne ludności jako nowy przedmiot badań socjologii ekonomicznej przyciągająw ostatnim czasieuwagęcorazwiększejliczby socjo- logów i ekonomistów. W warunkach systemu nakazowo-rozdzielczego badania stosunków ekonomicznych nie byłyprowadzone, mimo że równieżwtedymoż
nabyło analizowaćmotywy i celeoszczędzania ludności"wybór ich formy, przy- czyny i charakter destrukcyjnych zachowańfinansowych itp. Nie było jednak wówczas rynkupieniądza,swobodnej wymiany walut,różnychform własności.
Brakowało wolnościwyboru, nieistniał zresztąsam problem wyboru tej czy in- nej formy zachowań. W warunkachkształtowania sięnowego środowiskainsty- tucjonalnego gospodarki rynkowej badania problemuzachowańfinansowych zy-
skują, co oczywiste, naaktualności.
Przy tym problemprzepływówfinansowych nabiera znaczenia nie tylko dla- tego, żew wanlnkach gospodarki rynkowej wszystko albo niemal wszystko mo-
że być wyrażonew pieniądzu, apieniądz stał się dominującą wartościąi głów
nym kryterium efektywności gospodarowania. Specyfika stosunków finanso- wych,wynikającazprzepływu pieniądza,uwarunkowana jest tym,żefunkcjonu-
jąone nie w sposób izolowany i nie po prostu równolegle do gospodarki, lecz jak gdybynakładają sięna stosunki procesu reprodukcyjnego,realizującje w formie
pieniężnej - funkcjonalnie adekwatnej do mechanizmów gospodarki rynkowej.
Stosunki pieniężne nie znają granic, mają charakter uniwersalny. Ludzie jako
członkowie społeczeństwa są włączeni w stosunki finansowe niezależnie od swojej woli iświadomości. Dlategoteżzachowania ekonomicznezajmująszcze- gólne (jedno zgłównych) miejsce w strukturze różnychrodzajówzachowańgo- spodarczych.
*Kandydat nauk ekonomicznych, pracownik naukowyZakładuSocjologii Ekonomii Instytutu Socjologii NAN Ukrainy. Pierwodruk w: "S: T-M-M" 2,2002: 165-174.
Jest oczywiste,żedla socjologa w tymkontekścienajbardziejinteresujące sąba- daniazachowań ludnościna rynkufinansowym, a nie problemyzwiązanez finan- sami państwa czyprzedsiębiorstwaalbo organizacji. Po pierwsze, właśnie ludzie, z ich wartościami, nastrojami, oczekiwaniami i preferencjami tworząów substrat
społeczny,któryokreśla"przekrój społeczny" życiagospodarczego. Po drugie, zba- danie zachowań ekonomicznychludności pozwoliłobynie tylko nadokładniejszą ocenę posiadanych przez nią oszczędności, ale także na sensowne pokierowanie procesem ich przyciągnięciai wykorzystania jako podstawowego nieinf1acyjnego
źródła inwestycji,niezbędnychdo utrzymania stabilnego wzrostu gospodarczego.
Na Zachodzie systematycznie monitoruje się dynamikę oszczędzania,bada motywacje aktywności inwestycyjnej ludzi z uwzględnieniem cech społeczno
-demograficznych. Badane sąprzyczyny wyboru konkretnej formy inwestowa- nia, ocena przez masowego inwestora rynkuusług finansowych, czynnikiwpły
wającena zaufanie doróżnych źródełinformacji itp.
Podstawowepodejściateoretyczne do analizyoszczędzania,preferencji inwe- stycyjnych i ogólniezachowań ludnościw tej sferze wyłożyłjeszcze John May- nard Keynes w swoim fundamentalnym dziele Ogólna teoria zatrudnienia, pro- centu i pieniądza. Znaczący wkład w opracowanie socjologicznych aspektów zjawisk związanychz finansami wniósł swoją pracąKryzyspaństwapodatków*
Joseph Schumpeter. Historycznie w rozwoju socjologii stosunków finansowych prym wiodły włoskie,austriackie i szwedzkie szkoły ekonomii przełomu XIX i XX wieku. Stopniowo w zachodniej socjologiiukształtował się całysamodziel- ny kierunek socjologii podatków,badającejkwestie finansówpaństwazuwzglę
dnieniem zarównozewnętrznychwarunków ich funkcjonowania, jak iwewnętrz
nej natury. oraz cech zachowańludzi jako podmiotów systemu ekonomicznego.
Amerykańskiego ekonomistępochodzeniawłoskiego,Franco Modiglianiego, za
analizę zachowańludzi wobec oszczędzaniauhonorowano w 1985 roku Nagro- dąNobla. Jako pierwszyopisałon model "cyklużyciowego", obrazującyzasady tworzenia się prywatnych oszczędności i mający duże znaczenie praktyczne w budowaniu narodowych programów emerytalnych.
W postsowieckimświecienaukowym problemami zachowańekonomicznych ludzi zajmowali się przede wszystkim uczeni rosyjscy: Elena Bojarkina,
WłodimirWierchowin, Marina Krasilnikowa, Iwan Rozmainskij, Wadim Rada- jew i inni. Od 1992 roku grupa badawcza CIRKON, zorganizowana w 1989 ro- ku przez specjalistów z Instytutu Socjologii Akademii Nauk ZSRR, prowadzi w Rosji systematyczne kompleksowe badaniazachowań związanychz inwesto- waniempieniędzy.Badane sąpostawy, preferencje i motywy, jakimi kierują się różne grupy inwestorów, przeprowadza się sondaże wśród szefów przedsię
biorstw, ajeślitrzeba, realizowane sąsocjologiczne obserwacje emisji akcji itp.
*Chodzi oartykułw "International Economic Papers" 1954, nr 44 - od red.
Na Ukrainie podobne badania
właściwiew ogóle nie
sąprowadzone. Reali- zowane badania
sondażowe mająraczej charakter przypadkowy i nie
obejmują całegokompleksu problemów rynku finansowego i obserwowanych na nim za-
chowań
ludzi. Tak
więcsystematycznymi badaniami rankingów
różnychkatego- rii zawodowych uczestników rynku papierów
wartościowych(emitentów, ucze- stników rynku
kapitałowego,obserwatorów), a
takżerankingów osób
mających największy wpływna rozwój rynku
kapitałowegozajmuje
się właściwietylko centrum analityczne "D.A.R." (Gulianyckyj i Kowtiuch 1998: 36-37). W 1996 roku firma informacyjno-analityczna "EKSOP"
przeprowadziłaspecjalne bada- nie
poświęcone społecznymaspektom rozwoju rynku
kapitałowego.Jego wyni- ki
potwierdziłyznaczenie, jakie ma
uwzględnianiewzajemnych
związkówpro- cesów
społecznychi gospodarczych na rynku
kapitałowym,i
koniecznośćstwo- rzenia specjalnej
służbysocjologicznej, która
działałybyw ramach analitycznej struktury kompleksowo
analizującejrynek
kapitałowy(Kowtun 1997: 19). Jed-
nakże
do
dziśproblem ten nie
został rozwiązany.Jeśli
chodzi o bardzo
wąski krąg ukraińskiejliteratury naukowej
poświęconejtym problemom, to
należy odnotowaćpublikacje Wiktora Andruszczenki Socjo- logiczna i antropologiczna metoda zachodniej nauki o finansach (zob. Andru- szczenko 2001), w której, w istocie, po raz pierwszy odnotowano
koniecznośćsocjologicznego spojrzenia na problemy rynku finansowego.
Analizę
realistycznych modeli, form i strategii finansowych stosowanych przez ludzi powinno
się prowadzićw dwóch kierunkach. Z jednej strony w wy- miarze teoretycznym -
określeniepodstawowych
pojęći
podejśćmetodologicz- nych do
badań zachowań.Z drugiej
zaś- poprzez empiryczne badania socjolo- giczne,
przynoszące "żywą" informacjęo podmiotach
życiagospodarczego.
Przedstawienie podstawowych aspektów takiego
podejściajest celem tego arty-
kułu.
Zachowania ekonomiczne
ludności stanowią formę działalnościjednostek i poszczególnych grup
społecznychna rynku finansowym,
związanąz
podziałemzasobów
pieniężnych,w tym z ich inwestowaniem. Jako
żena rynek finansowy jako
instytucję podziałuzasobów
pieniężnych składają siętrzy elementy: rynek
pieniężno-kredytowy,
rynek walut i papierów
wartościowych,zachowania ludzi
dotyczą
wszystkich tych trzech segmentów. Definicja ta obejmuje szeroki wa- chlarz
zachowańludzi na rynku finansowym i ma bardzo
płynnegranice. Zgo- dnie z
logikąwywodu
WłodimiraWierchowinal,
pojęcie"zachowania na rynku
l WłodimirWierchowin,rozpatrujączachowania na rynku jako"substancję społeczną" życia
gospodarczego icentralną kategorięsocjologii gospodarki,określaje jako "systemdziałań społecz
nych, które, po pierwsze,są związanez wykorzystaniemróżniących się funkcjąi przeznaczeniem
wartościekonomicznych (zasobów) i, po drugie, nakierowanesąna uzyskanie korzyści (pożytku,
wynagrodzenia, zysku) w rezultacie obracania nimi" (Wierchowin 1998: 65).
finansowym" można sprowadzić do systemu działań (społecznych)jednostek i grup społecznych, polegającegona wykorzystaniu posiadanych zasobów finan- sowych w celu uzyskania maksymalnego dochodu. Przy takimpodejściupojawia
sięjednak problem: oczywista jest sprzeczność pomiędzy swobodąwyboru ta- kiego czy innego zachowania a ograniczonymi zasobami
rynku, lecz ucieczka od ich
wpływu(naturalizacja gospodarki domowej, wzrost roli pomocy krewnych i znajomych);
- masowe
występowaniekompensacyjnego charakteru stosunków finanso- wych
ludność-
państwoi jego instytucje;
- wynalezienie i szerokie wykorzystanie nieznanego w
rozwiniętychgospo- darczo krajach instrumentu
płatniczego-
niepłacenia3;- prymitywizacja
zachowańna rynku finansowym w wyniku
zawężenia się możliwościwyboru i jednostronne preferowanie
wśródaktywów finansowych jej najbardziej
płynnej części- gotówki.
Uzasadniony niepokój budzi fakt,
żeubóstwo jest
dziśnie tylko
głównące-
chą mieszkańców
Ukrainy, lecz
określa równieżjego stan psychiczny - przewa-
żające
w
społeczeństwienastroje pesymistyczne.
Następuje właściwieinstytu- cjonalizacja biedy -
przekształceniejej w
normęi
zasadęorganizacji
życia większej
części społeczeństwa. Pogarszają siętym samym warunki startu
życiowegokolejnych
pokoleń, podważane sąpodstawy tworzenia
społecznejbazy wzrostu ekonomicznego w
przyszłości.Nawet najtwardsi zwolennicy .idei liberalizmu (Walter Oiken, Ludwig Erhardt i inni) rozpatrywali
społeczną gospodarkęrynko-
wąjako organizację
gospodarowania,
opartąna zasadzie
stabilnościi gospodar- czego dobrobytu wszystkich, sprawiedliwym
społeczniesystemie finansowym, funkcjonalnym systemie zabezpieczenia socjalnego itp.
(Socyalnaja encykłopiedija
2000: 355).
Szczególną wagę przykładalioni poza tym do wzrostu
oszczędności ludności,
a jakikolwiek spadek zainteresowania
oszczędzaniemtraktowali jako powód do niepokoju i korekt polityki gospodarczej
(tamże,s. 356). Nie przypadkiem uczestnik i teoretyk
współczesnychreform na Ukrainie Anatolij Galczinskij
byłzmuszony
przyznać, żerealizowany model reform
okazał sięza- bójczy dla tworzenia "klasy
średniej". Pomysłpierwotnej akumulacji i prywaty- zacji
doprowadziłdo tego,
że zróżnicowaniedochodów
ludności przekroczyłodopuszczalne granice. Zbudowany kapitalizm
zaś okazał siękapitalizmem nie dla wszystkich, a jedynie dla wybranych przedstawicieli
kapitałuoligarchiczne- go (Galczinskij 2001: 8).
Narzucony model reform gospodarczych nie tylko
zrodziłproblem biedy
niższych warstw
ludności,ale
sprawił, że stał sięon modelem
przeżycia większości ludnościUkrainy,
zaprzepaszczając jednocześnie możliwośćpowstania grupy
społecznej
o
średnichcharakterystykach statusowych. Na Ukrainie nie ma w istocie bazy
społecznejdla realizowanych przemian gospodarczych. Owa nie- wielka grupa,
którą można odnieśćdo tak zwanej "klasy
średniej",zajmuje
chwiejną, "płynną" pozycję
w materialno-statusowej hierarchii
społeczeństwa.3Nadzień10 grudnia 2000 rokuzadłużenie ludnościzausługikomunalne i czynszosiągnęło 6174,3 mld hlywien, to znaczy o 18%więcej w porównaniu z 1999 rokiem(Statystyczny) szczo- ricznyk. .. 2001: 383).
W zachowaniach tej grupy najbardziej plastycznieujawniają się sprzecznościpo-
między wolnościąwyboru takiego czy innego zachowania na rynku finansowym (uwarunkowanego dążeniem do podniesienia pozycji na drabinie społecznej
i wyborem naj korzystniej szego zachowania ekonomicznego) i ograniczonymi zasobami, jakimi dysponuje taczęść ludności.Przy tym obserwujesię dążeniedo kompensowania sobie braku jednych zasobów innymi. Naprzykładdeficyt zaso- bów materialnych wokreślonychsytuacjachmogą rekompensowaćzasoby edu- kacyjne, informacyjne alboteżstatus jednostki, transformowanenastępniew ka-
pitałfinansowy, wyższystatus materialny. To charakteryzuje zachowania nie tyl- ko grup "średniegostatusu", aletakże część "nowych biednych".
Dokonała się takżeswoista "dekompozycja" statusowa położeniawielu jed- nostek, gospodarstw domowych pod względem dostatku materialnego: bieżą
cych dochodów, oszczędności, posiadanych dóbr, warunków mieszkaniowych.
O ile do oceny realnegopołożeniamaterialnego jednostki konieczne jestuwzglę
dnienie wszystkich składających się na nie czynników dostatku materialnego
(biorącpoduwagę również kompensacyjną funkcjęposzczególnych elementów w hamowaniu spadku poziomużycia), o tyle analiza zachowańna rynku finan- sowym wymaga przede wszystkim wiedzy obieżącychdochodach (jako podsta- wy procesów redystrybucyjnych) ioszczędnościachgotówkowych.
Ocena rozmiarów oszczędności,jakimi dysponuje ludność,jako najbardziej
interesującegonieinflacyjnego źródłainwestycji, jest jednym z centralnych pro- blemów rynku finansowego dotyczącym wszystkich jego segmentów. Według różnychocen ekonomistów,ludnośćjest w posiadaniu 10-20 mld dol. USA (Ma-
teriały miżnarodnoji... , 1998: 90, 247). Trzeba jednak odnotować, że podobne szacunki rosyjskich ekonomistów znacznie odbiegają od danych uzyskanych zbadańsocjologicznych.
W literaturze naukowej nie ma jednolitego metodologicznego podejścia do samego rozumieniapojęcia "oszczędności"i elementówskładających sięna nie.
Specjaliści z Instytutu Gospodarki Rosyjskiej Akademii Nauk do oszczędności zaliczają odłożone środki pieniężne w gotówce (w walucie narodowej i obcej),
środkina rachunkach bankowych, posiadane akcje i inne papiery wartościowe,
zakup polis ubezpieczeniowych, nabycie towarów trwałego użytku posiadają
cychrealną wartość(Radajew 1998: 41). Badacze ciodnotowują sporny charak- terwłączaniado oszczędności dóbrtrwałego użytku.Niejednoznaczne jesttakże uwzględnianiepolis ubezpieczeniowych. Wydaje sięjednak, że inwestowanie w ubezpieczenie nie jestbezpośredniozwiązanezoszczędzaniem, choćjest istot- ne dlapełnego obrazu zachowańludzi na rynku finansowym. Innąjest sprawą, że motywacją do oszczędzania może być i często jest chęć ochrony przed przykrymi i kosztownymi zdarzeniami.
Wielu badaczy do oszczędności zalicza również, opróczpieniędzy(gotówka i depozyty bankowe),oszczędnościw naturze (zakupkosztowności, dziełsztuki,
towarów konsumpcyjnych
wykraczającychpoza potrzeby w danym roku),
oszczędności-konsumpcję
(zakup
nieruchomości,towarów
trwałego użytku)i
oszczędnościna
przyszłą konsumpcję (wkładw
budowę nieruchomości)[Kari- mowa, bd.: 2].
Nie
zagłębiając sięw
szczegółową analizęstruktury i
klasyfikację oszczędności,
odnotujmy podstawowe
podejściateoretyczne do tego problemu.
Po pierwsze, pod
pojęciem oszczędnościrozumie
sięwykorzystanie
środków pieniężnychw celu uzyskania dochodów w
przyszłościalbo zapewniania sobie
środków
na
przyszłą konsumpcję.Po drugie,
"oszczędności"rozpatrywane
są węziej niżsuma
zaoszczędzonychzasobów. W ten sposób gromadzenie zapasów wytworów
własnejprodukcji lub otrzymanego (odziedziczonego)
majątkunie stanowi
oszczędności. Oszczędności oznaczają
nie uzyskanie, lecz wykorzystanie zasobów
pieniężnychw
określonym okresie.
Po trzecie,
wyróżnia się wąskie (wkładyna rachunkach bankowych) i
rozsze- rzone (oszczędnościw gotówce, papiery
wartościowe,towary i
nieruchomości)rozmienienie
oszczędności,a
także zorganizowanąi
niezorganizowaną formę oszczędzania.Po czwarte,
zakłada się, że oszczędnościi
zaoszczędzonezasoby
ogółemsto-
ją
na
przeciwległymbiegunie
bieżącejkonsumpcji, ale nie da
sięich
całkowicieod siebie
oddzielić.Dlatego
teżwszechstronna analiza
zachowańna rynku finan- sowym
zakładazbadanie wzajemnego
oddziaływania zachowańkonsumpcyj- nych i
stricteoszczędnościowych.Niestety dane statystyczne
dotyczące oszczędzaniana Ukrainie nie odpowia-
dają
wymogom obiektywnej analizy sytuacji gospodarczej.
Istniejące wskaźniki ilościowe- to przede wszystkim
wskaźnikibrutto i
średniedla jednej osoby i zwykle nic nie
mówią. Dostępnedane
pozwalająjedyniena bardzo ograniczo- ne wnioski. Tak
więc,przez ostatnich 5 lat obserwuje
się tendencjędo zmniej- szania
się wkładów ludnościw Sbierbanku [bank
oszczędnościowo-kredytowy]Ukrainy i wzrost
wkładóww innych komercyjnych bankach. W 2000 roku z 1210 mln dol. USA wszystkich
wkładówbankowych na Ukrainie 19% przypa-
dało
na Sbierbank, 81
% -na
pozostałebanki komercyjne
(Statystyczny) szczo- ricznyk...2001: 74). Obserwuje
się także określone różniceregionalne. Na przy-
kład wkłady mieszkańców
Kijowa i obwodu kijowskiego
stanowiły27% sumy wszystkich
wkładów ludnościw
ukraińskichbankach komercyjnych
(tamże,s. 425). Wydatki i
oszczędnościna
osobęw Kijowie
przewyższałyczterokrotnie analogiczny
wskaźnikdla Ukrainy (odpowiednio 1273 i 311 dol.;
tamże,s. 383), co
świadczyo specyfice
społeczno-ekonomicznejsytuacji w stolicy i wysokim stopniu koncentracji w niej zasobów
pieniężnych.Równocześnie
brakuje danych o
wielkości wkładów.Nie ma
teżinformacji
o
zróżnicowaniu oszczędnościw
różnychgrupach
społecznych,na
przykładwe-
długdecylowegorozkładudochodów. Możnajedyniezakładać, żeistnieje spora polaryzacja wśród oszczędzającychpodwzględem wysokości wkładów4. Obfi-
tośćniewiele mówiącychliczb świadczyo słabości metod statystycznych albo celowym zawoalowywaniu zapomocąuśrednionychlub uogólnionychwskaźni
ków realnej sytuacji. Przypomina to "polityczną arytmetykę" w negatywnym znaczeniu tego słowa (w odróżnieniuod tego, co rozumiałpod tym pojęciem
twórca ekonomii politycznej William Pełty i jego uczeń i kontynuator dzieła
Charvi Davenant: sztuka tworzenia zapomocąliczb faktów związanychz dzia-
łalnością państwa;Rewienko 2001: 43). Dlategoteż przeprowadzenie masowe- go empirycznego badania socjologicznego, mającegona celu zbadanie obecno-
ści,rozmiarów, formoszczędzaniaitp. wróżnychgrupachspołecznychnie tylko
wpłynęłobynapogłębieniei uzupełnienie danych statystycznych, aletakżepo-
zwoliłoby uzyskać wiarygodną subiektywną informacjęo zachowaniach na ryn- ku finansowymludnościUkrainy.
Wybór formy zachowania na rynku finansowym jest zawsze obarczony okre-
ślonymryzykiem: ryzykiem otrzymania mniejszego zysku, jego braku lub straty zainwestowanych środków.Na rynku kapitałowymryzyko jest stałymi obiek- tywnym atrybutemdziałalnościz racji charakteru transakcjikupna-sprzedażypa- pierówwartościowychw warunkach stale zmieniającej siękoniunktury na ryn- ku. Natomiast zasady i logika działaniabanków sprawiają, że wkłady oszczęd
nościowe ludnościpowinnybyćw nich bezpieczne.
Na Ukrainie sytuacjawygląda dokładnieodwrotnie. Państwonie spełniaswo- ich funkcji gwaranta prawwłasności,nie istniejeteżalternatywna struktura obro- ny interesówoszczędzającychi inwestorów - osób fizycznych, nie opracowanoteż niezbędnychpodstaw prawnych, nie ma mechanizmów personalnej odpowiedzial-
nościza naruszenie "dyscypliny rynkowej". W rezultacieukraińskirynek finanso- wy cechuje wysokistopieńryzyka i brak podstawowegokapitału społecznego- za- ufania. Szczególnieniszczący wpływnawątły potencjałzaufaniamiaływszelakie machinacje stowarzyszeńtrustowych, dewaluacjaoszczędności ludnościw Sbier- banku na początku lat dziewięćdziesiątych5, fikcyjna papierowa prywatyzacja inajwiększyskandal finansowy 2001 roku - bankructwo APB "Ukraina"6.
4Wydajesię, żerzeczywisty obraz bliski jest oficjalnym danym orozkładzieaktywów APB
"Ukraina". Z 330 tys. akcjonariuszy - osób fizycznych - zaledwie 20 osóbdysponowało trzecią częściąakcji (Sledz 2001: 8).
5Wkłady ludności w BankuOszczędnościowym byłegoZSRRwyniosłyna koniec 1990 roku 84,9 mld rubli (51%PKB Ukrainy w tamtych latach i 1,2 razywięcej niżrealny PKB w roku 2000;
Rewienko 2001: 5).Wedługinnych szacunków, tylko w latach 1992-1995oszczędnościobywate- li Ukrainy w Sbierbanku zdewaluowano 130 ODO-krotnie (Osnowy... 200 l: 140).
6Wśród klientów tego banku, należącegodo ośmiu największych banków Ukrainy, oprócz wszystkichprzedsiębiorstwrolniczych i jednej trzeciej instytucjibudżetowych znalazło sięrów-
nież2 mlnzwykłychobywateli (Bank "Ukraina"... , bd.).
Zaufanie powinnosię stać naczelną kategoriąw mechanizmiedziałaniaryn- ku finansowego, a szczególnie jego segmentu kapitałowegojako najbardziej psychologicznie wrażliwego sektora gospodarki, niepoddającego się czysto liczbowej, ilościowej'ocenie. Oprócz regulacji rynkowych największy wpływ
na rynekkapitałowy,najbardziejwrażliwyna nastrojeludności, mają takżein- ne czynniki: obyczaje, stereotypy, ogólne uwarunkowania(lękprzednieznaną formą biznesu, strach przed przegranąw rezultacie nietrafionej inwestycji w papiery wartościowe, oskarżeniao otrzymywanie dochodów nie z "pracy
rąk"i inne). Nieznajomośćinowośćrealiów nasila obiektywne, uwarunkowa- ne czynnikami gospodarczymi oderwanie szerokich mas ludnościod uczestni- czenia w rynku obrotu papieramiwartościowymi.Badaniasondażoweprzepro- wadzone w Rosjipokazują, że średniojedynie 1-2%mieszkańcówkraju goto- we są do inwestowania pieniędzyw instrumenty finansowe (Aławidze i inni 1988: 57). Negatywny i nieufny stosunek do rynkukapitałowego tłumacząnie tylko obiektywnetrudnościtworzenia rynku papierówwartościowychna Ukra- inie (sztuczny i deklaratywny charakter jego powstania, destrukcyjny społecz
nie algorytm prywatyzacji, strukturalne rozchwianie i niestabilność, funkcjo- nalnaniemożnośćitp.), ale także głębokie mechanizmy psychologiczne, doty-
kające najgłębszych i najbardziej złożonych g o t o - z € „ 3 € ˆ b s • @ à ÷
dochodówludności pogłębia nierównościpodwzględem dostępudo informacji
pomiędzy różnymigrupami społeczeństwa.
Nieokreślonośćsytuacji sprzyja zachowaniom związanymz orientowaniem
sięna zdanie"pośrodku".Chodzi opoglądyw ramach swojej grupy społecznej,
to znaczy o zachowanie zbiorowe jako nowy przedmiotbadań.
Na podstawie poziomu dochodówludnościjako kryteriumokreślającegowy- bór strategiizachowańna rynku finansowymmożna wyróżnićtrzy podstawowe grupyspołeczne:
- najliczniejszą grupę"nowych biednych" zprzewagąstrategiiprzeżycia;
- nieliczną średnią warstwąze zmiennymi postawami, odpowiadającymiru- chowi"góra-dół"na drabinie społecznej;
- wąski krąg "nowych bogatych", dysponujących większościązasobów fi- nansowych i zorientowanych na "demonstracyjnąkonsumpcję".
Modelezachowańna rynku finansów "nowych bogatych" niesąraczej zwią
zane z rozwojem gospodarczymcałego społeczeństwai z nim zgodne. Nierzad- kokrzyżują sięz szarą strefągospodarki i dlatego też często wymykają sięana- lizie. Wysoki poziom dochodów, nieograniczone w porównaniu z innymi grupa- mi ludności zasoby finansowe "nowych bogatych" pozwalająim na ominięcie
wszelkich przeszkód na drodze wyboru form zachowańzawyjątkiem ograniczeń
kulturowych i grupowych. Brak kultury ekonomicznej oraz ogólnej ukazuje się
w całej pełniw warunkach dostatku,uniemożliwiającracjonalne dysponowanie posiadanymi środkami.Szczególnie ostrą formęprzybiera w tej grupie nietole- rancja dla odstępstwodprzyjętychnormzachowańjako jedna z cech mentalno-
ści słowiańskiej.Orientowaniesięna "przyjęte"w swoimkręgunormy i styl za- chowanianakładana "nowych bogatych"obowiązekkupowania"prestiżowych",
"świadczącycho pozycji" zagranicznych towarów, inwestowania zagranicą,po-
zbawiająctym samymrodzimągospodarkęznaczącegopotencjałuinwestycyjne- go (Rozmainskij bd.).
Największyi szczególnywpływna charakterzachowańna rynku finansowym
ludnościma specyfika jejmentalnościimyśleniagospodarczego. Kultura ekono- miczna stanowi wewnętrznyczynnik regulującyzachowania jednostek i grup
społecznychw życiu gospodarczym. Mentalnośćjako "głębokipoziom świado
mościzbiorowej i indywidualnej, zawierającyw sobierównież nieświadomość, zespółpotencji, postaw i preferencji, sprawiający, żejednostka czy grupa spo-
łeczna działa, myśli, czuje i odbiera światw określony sposób" (Słowar1991:
176) - określanarodowy modelzachowańekonomicznych ispołecznych. Bada- nie tegowpływupowinnosię staćprzedmiotemodrębnychstudiówwykraczają
cych poza ramy tego artykułu.
Wydaje się, żeprzedstawione problemyzachowańna rynku finansowym lud-
ności Ukrainypotwierdzają aktualnośćtego kierunkubadańw ramach rodzimej socjologii gospodarki. Pierwszorzędnymproblemem ożywienia zachowańlud-
ności
na rynku finansów wydaje
sięstworzenie koniecznych warunków dla rze- czywistego (a nie deklarowanego) wzrostu dochodów przy wykorzystaniu
stałejpoprawy
wskaźnikówmakroekonomicznych. I zadanie nie mniej
ważne- uksz-
tałtowanie
nowej etyki
społecznej, odrzucającejzarówno szkodliwe wzorce de- monstracyjnej konsumpcji, jak i krótkowzroczne strategie na
przeżycie,a
takżeskierowanej na rozbudzanie
skłonnoścido inwestowania.
Praktyczne znaczenie celowych masowych
badańempirycznych jest oczywi- ste. Analiza form, motywów, celów
oszczędzaniaw
różnychwarstwach
społeczeństwa
znacznie
wzbogaciłabyteoretyczne
wyobrażeniao zachowaniach lud-
ności
na rynku finansowym. Badanie
skłonnoścido
oszczędzaniai konsumpcji z
uwzględnieniem oczekiwańinflacyjnych
dałoby możliwośćprzewidzenia i
uwzględnienia określonychtendencji w zachowaniach na rynku finansowym ludzi w
najbliższej przyszłości(mniej
więcejna rok naprzód) [Krasilnikowa 1999: 34], co
umożliwiłobyaktywny
wpływna kierunki jego rozwoju.
Literatura
Aławidze,
Timur L. i inni. 1988.
Fondowyj rynok: gieniezis obraza i ekonomi- czeskoje powiedienije."Woprosy
socyołogii",nr 8: 55-65.
Andruszczenko, Wiktor. 2001.
Sociolohicznyj ta antropnyj metod zachidnoji fi- nansowoji nauky."Wisnik NBU", nr 4: 43-46.
Bank "Ukraina" wozrodilsia iz pepla?11
http://subscribe.ru/archieve/bank.
bankemews/200 1
07/09181806.html.
Galczinskij, Anatolij. 2001.
Diesiat' let - czto dalsze? "Dzerkałoniedieli" nr 39.
Gulianyckij, Leonid i
WołodymyrKowtiuch. 1998.
Rynok cinnych paperiw Ukrajiny wdzerkali ekspertnych opytuwań."Rynok cinnych paperiw Ukraji- ny", nr 1-2: 36-40.
Karimowa, Dania. bd.
Sbierieżenija i inwiestcyonnaja aktiwnost' nasielenija UzbiekistanaIlhttp://www.iicas.org/articles/ks220800.html.
Kowtun, Nazar. 1997.
Fon do wyj rynok: socialni aspekty rozwytku."Informacij- nyj
biuleteńMinisterstwa statystyky Ukrajiny", nr 7-8: 19-20.
Krasilnikowa, Marina. 1999.
Licznyje sbierieżenija nasielenija."Socyalnyje i ekonomiczeskije pieriemieny: Monitoring obszczestwiennogo mnienija", nr 2: 34-40.
Materiały miżnarodnoji naukowoji konferencji "Walutno-finansowi problemy rynkowoji transformacji (pryklad Ukrajiny)",
m. Kyjiw, 19-20 lystopada 1998 roku, Kyjiw 1998.
Osnowy ekonomiczeskoj tieorii: Uczebnik.
2000. Pod red. S.W. Moczemyj, Kyjiw.
Radajew, Wadim W. 1998. O
sbierieżenijachi sbieriegatielnych motiwach rossij- skogo nasielenija."Woprosy
socyołogii",nr 8: 39-54.
Rewienko, Andrej. 2001. Moglo byt' i luczsze...
"Dzerkałoniedieli", nr 32.
Rozmainskij, Iwan W. bd. Institucyonalny} analiz rac}onalnosti domochozia}stw i krytyka prowedenn}a polityky szokowo} terapii
wperechodnij ekonomici Rosiji, http://ie.boom.ru./rozmainsky/instshock.html.
Rozmainskij, Iwan W. bd. Ograniczonnost' mietodologiczeskogo indiwiduali- zma, obszczestwiennaja idieologija i kollaps inwiesticij
wRossii, http://ie.bo- om.ru./Rozmainsky/irozmain.html.
Sledz', Sergej. 2001. Kto zaplatit po sczotam? U banka" Ukraina" jest' nie tol- ko
dołżniki,no i krieditory.
"Dzerkałoniedieli", nr 37.
Slowar ' sowriemiennoj zapadnoj socyologii. 1991. Moskwa.
Socyalnaja encyklopiedija. 2000. Moskwa.
Statystycznyj szczoricznyk Ukrajiny za 2000 rik. 200 l. Pod red. O.G. Osaulenka, Kyjiw.
Szamszetdinow, Jurij M. i G.S. Stoliarow. 2001. Stan informacijnoho rynku Ukrajiny ta misce
Derżkomstatuna njomu. "Statystyka Ukrajiny", nr 1:
57-61.
Wierchowin,
WłodimirI. 1998. Ekonomiczeskaja
socyołogija.Moskwa.
Economic Behavior of Ukrainians on the Financial Market
SummaryStudies on financial behaviour of Ukrainian population have been just started. None of its attributes has been investigated yet. The author stresses the necessity of massive empirical researches and sociological analyses on financial market and financial strate- gies of various social groups.