• Nie Znaleziono Wyników

11.9.Widok z góry obracającego się ciała sztywnego z rysunku 11.2

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "11.9.Widok z góry obracającego się ciała sztywnego z rysunku 11.2"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Położenie

Gdy linia odniesienia ciała sztywnego obraca się o kąt θ, punkt tego ciała odległy od osi obrotu o r przebywa łuk okręgu o długości s, danej wzorem (11.1):

s= θr (miara łukowa). (11.17)

Jest to pierwszy z poszukiwanych przez nas związków między wielkościami linio- wymi i kątowymi. Uwaga: kąt θ musi tu być mierzony w radianach — równanie (11.17) jest inną postacią definicji miary łukowej kąta (11.1).

Prędkość

Różniczkując równanie (11.17) względem czasu, otrzymujemy:

ds dt =

dθ dtr,

ponieważ r nie zależy od czasu. Wielkość ds/dt nie jest niczym innym, jak warto- ścią bezwzględną prędkości liniowej rozważanego punktu, a dθ/dt — prędkością kątową ω obracającego się ciała. Wobec tego:

v= ωr (miara łukowa). (11.18)

Uwaga: prędkość kątowa ω musi odnosić się do kąta, który jest wyrażony w mierze łukowej.

Równanie (11.18) ilustruje fakt, że choć wszystkie punkty ciała sztywnego mają taką samą prędkość kątową ω, to punkty o większej odległości r od osi obrotu mają prędkość liniową v o większej wartości. Rysunek 11.9a przypomina nam, że wektor prędkości liniowej jest zawsze styczny do toru cząstki, którym jest w naszym przypadku okrąg.

Rys. 11.9.Widok z góry obracającego się ciała sztywnego z rysunku 11.2.

Każdy punkt tego ciała, np. punkt P po- rusza się wokół osi obrotu po okręgu.

a) Wektor prędkości liniowej Ev każdego punktu ciała jest styczny do okręgu, po którym ten punkt się porusza. b) Przy- spieszenie liniowe Ea dowolnego punktu ciała ma — w przypadku ogólnym — dwie składowe: składową styczną ast

i składową radialną arad

Z równania (11.18) wynika, że jeśli prędkość kątowa ω ciała sztywnego jest stała, to stała jest także prędkość liniowa v każdego punktu tego ciała. Każdy punkt ciała porusza się więc w tym przypadku ruchem jednostajnym po okręgu.

Okres obrotu T , odnoszący się zarówno do ruchu każdego punktu ciała, jak i do ciała sztywnego jako całości, jest dany wzorem (4.33), tzn.:

T = 2πr

v . (11.19)

Równanie to ilustruje fakt, że czas pełnego obrotu ciała jest równy ilorazowi drogi przebytej przy tym przez dowolny punkt ciała, tzn. 2πr i prędkości v, z jaką ta droga została przebyta. Podstawiając do tego równania wyrażenie na v ze wzoru (11.18), otrzymujemy:

T =2π

ω (miara łukowa), (11.20)

gdyż r się skraca. Z równania tego wynika, że czas pełnego obrotu ciała jest także równy ilorazowi doznanego w tym czasie przez ciało przemieszczenia kątowego, tzn. 2π rad i prędkości kątowej ω (nazywanej również częstością kołową), z jaką odbywał się ruch obrotowy ciała.

11.5. Związek zmiennych liniowych z kątowymi 269

Cytaty

Powiązane dokumenty

Po odczytaniu referatu wywiązała się dyskusja nad kwestją, czy należało uwzględnić w odczycie kwestję polityczną, następnie zwrócono uwagę nia metodę

„W idzieli przed sobą po prawej i po lewej ręce lasy wielkodrzew e, prastare, zielone od koron sosnowych.. Puszcze te m łodziuchna wiosna baziami brzóz i

Rowerzysta przejechał pierwsze 5 km ze średnią prędkością 20 km/h a następnie 12 km ze średnią prędkością 16 km/h.. W chwili gdy mijał stojący na sąsiednim pasie

Wyznacz wektor indukcji pola magnetycznego, które spowoduje, że ładunek nie zostanie odchylony od pierwotnego kierunku.. Obliczenia przeprowadź dla elektronu

Twierdzenie Steinera (rów- nanie (11.29)) opisuje związek momentu bezwładności ciała względem osi, przechodzącej przez punkt O, z momentem bezwładności tego ciała względem osi

Jeśli obrót zachodzi w kierunku prze- ciwnym do kierunku ruchu wskazówek zegara, to moment siły jest dodatni, a jeśli ciało obraca się w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchem

Jeśli koło obraca się wokół osi, która ma stałe położenie względem ziemi, to punk- tem odniesienia w równaniu (12.29) może być dowolny punkt, którego położenie względem

VII.2 Obroty bryły sztywnej dookoła ustalonej osi... Jan Królikowski Fizyka