Podstawy Automatyki
Wykład 13 - Układy bramkowe
dr inż. Jakub Możaryn
Instytut Automatyki i Robotyki
Warszawa, 2018
Układy z elementów logicznych
Bramki logiczne
Elementami logicznymi (bramkami logicznymi) są urządzenia o dwu- stanowym sygnale wyjściowym i dwustanowych sygnałach wejściowych, których działanie (zależność wartości sygnału wyjściowego od stanu sy- gnałów wejściowych) opisuje określona funkcja logiczna.
Elementy logiczne są realizowane w różnych technikach, np. elementy elektryczne, pneumatyczne, hydrauliczne, o różnych parametrach sygnałów odpowiadających wartościom „0” i „1”.
Podstawowym etapem podczas projektowania układów z elementów logicz- nych jest tworzenie tzw. schematów strukturalnych, złożonych z symboli elementów logicznych informujących jedynie o rodzaju realizowanej funkcji logicznej (a nie o technice realizacji elementu).
Układy z elementów logicznych
Do realizacji dowolnie złożonych układów logicznych niezbędny jest zestaw elementów realizujących funkcje logiczne tworzące system funkcjonalnie pełny.
Przykładowy system funkcjonalnie pełny tworzą funkcje alternatywa, ko- niunkcja i negacja, i jest on nazywany podstawowym systemem funk- cjonalnie pełnym.
W praktyce większe znaczenie mają jednak systemy jednoelementowe.Dowolnie złożone układy zbudować można wykorzystując tylko elementy re- alizujące funkcję NOR albo wykorzystując tylko elementy realizujące funkcję NAND.
NOR
y = a + b (1)
NAND
y = a · b (2)
Układy z elementów logicznych
1. Wg PN-78/M-42019 Automatyka,
przemysłowa.
Pneumatyczne elementy i układy dyskretne.
Symbole graficzne i zasady przetwarzania schematów
funkcjonalnych 2. Wg normy ”IEEE Standard Graphic Symbols for Logic Diagrams”IEEE Std. 91 - 1973
3. Wg normy branżowej BN-71/3100-01
“Binarne elementy cyfrowe. Symbole graficzne”
Przykłady pneumatycznej realizacji elementów logicznych
Element alternatywy
W elemencie tym energia sygnału wyjściowego pochodzi z energii sygnałów wejściowych – jest to element bierny (pasywny).
Przykłady pneumatycznej realizacji elementów logicznych
Element koniunkcji
W elemencie tym energia sygnału wyjściowego pochodzi z energii sygnałów wejściowych – jest to element bierny (pasywny).
Przykłady pneumatycznej realizacji elementów logicznych
Element negacji
Energia sygnału wyjściowego pochodzi z energii zasilania - jest to element czynny (aktywny).
Układy z elementów alternatywy, koniunkcji i negacji
Przykład 1: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w po- staci tablicy Karnaugha.
y = x1· x3+ x1· x2+ x2· x4 (3)
Układy z elementów alternatywy, koniunkcji i negacji
Przykład 1: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w po- staci tablicy Karnaugha.
y = x1· x3+ x1· x2+ x2· x4 (4)
Układy z elementów alternatywy, koniunkcji i negacji
Przykład 2: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w po- staci tablicy Karnaugha.
y = (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3) (5)
Układy z elementów alternatywy, koniunkcji i negacji
Przykład 2: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w po- staci tablicy Karnaugha.
y = (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3) (6)
Algebra Boole’a - przypomnienie
Aksjomaty algebry Boole’a koniunkcja
0 = 1 (7)
x · 0 = 0 (8)
x · 1 = x (9)
x · x = x (10) x · x = 0 (11)
alternatywa
1 = 0 (12)
x + 0 = x (13) x + 1 = 1 (14)
x + x = x (15)
x + x = 1 (16) Prawo przemienności
x1· x2= x2· x1 (17) x1+ x2= x2+ x1 (18) Prawo łączności
x1· (x2· x3) = (x2· x1) · x3 (19) x1+ (x2+ x3) = (x2+ x1) + x3 (20)
Algebra Boole’a - przypomnienie
Prawo rozdzielności mnożenia logicznego względem dodawania lo- gicznego
(x1+ x2) · x3= x1· x3+ x2· x3 (21) Prawo rozdzielności dodawania logicznego względem mnożenia lo- gicznego
(x1· x2) + x3= (x1+ x3) · (x2+ x3) (22) Prawa de Morgana
x1· x2= x1+ x2 (23)
x1+ x2= x1· x2 (24)
Prawo podwójnej negacji (podwójnego przeczenia)
x = x (25)
Na podstawie powyższych twierdzeń można tworzyć szereg innych zależ- ności przydatnych przy przekształcaniu funkcji logicznych.
Symbole x , x1, x2, x3w tych twierdzeniach mogą reprezentować zarówno pojedynczy argument jak i dowolnie złożoną funkcję logiczną.
Układy z elementów NOR, NAND
Budowa układów zastępujących elementy (a) negacji, (b) alterna- tywy, (c) koniunkcji z elementów NOR lub NAND.
Układy z elementów NOR, NAND - Przykład 1
Przykład 1: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NOR.
Eliminacja koniunkcji lub alternatywy poprzez podwójne zanegowanie i wy- korzystanie prawa de Morgana.
y = x1· x3+ x1· x2+ x2· x4=
= x1+ x3+ x1+ x2+ x2· x4=
= x1+ x3+ x1+ x2+ x2+ x4=
= x1+ x3+ x1+ x2+ x2+ x4= (26)
Układy z elementów NOR, NAND - Przykład 1
Przykład 1: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NOR.
y == x1+ x3+ x1+ x2+ x2+ x4= (27)
Układy z elementów NOR, NAND - Przykład 2
Przykład 2: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NOR.
Eliminacja koniunkcji lub alternatywy poprzez podwójne zanegowanie i wy- korzystanie prawa de Morgana.
y = (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3)
= (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3)
= (x1+ x2) + (x1+ x4) + (x2+ x3) (28)
Układy z elementów NOR, NAND - Przykład 2
Przykład 2: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NOR.
y = (x1+ x2) + (x1+ x4) + (x2+ x3) (29)
Układy z elementów NOR, NAND - Przykład 3
Przykład 3: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NAND.
Eliminacja koniunkcji lub alterna- tywy, poprzez podwójne zanegowanie i wykorzystanie prawa de Morgana.
y = x1· x3+ x1· x2+ x2· x4=
= x1· x3+ x1· x2+ x2· x4=
= x1· x3· x1· x2· x2· x4
(30)
Układy z elementów NOR, NAND - Przykład 3
Przykład 3: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NAND.
y = x1· x3· x1· x2· x2· x4 (31)
Układy z elementów NOR, NAND - Przykład 4
Przykład 4: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NAND.
Eliminacja koniunkcji lub alterna- tywy, poprzez podwójne zanegowanie i wykorzystanie prawa de Morgana.
y = (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3) =
= x1· x2· (x1+ x4) · x2· x3=
= x1· x2· (x1· x4) · x2· x3
(32)
Układy z elementów NOR, NAND - Przykład 4
Przykład 4: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NAND.
y = x1· x2· (x1· x4) · x2· x3 (33)
Układy z elementów NOR, NAND
Zastępowanie wielowejściowych elementów NOR, NAND elementami dwuwejściowymi
Hazard statyczny
Na przebieg procesów przejściowych w układzie kombinacyjnym mają wpływ następujące czynniki:
nieskokowy charakter zmian wartości sygnałów występujących w układach rzeczywistych,
opóźnienia wnoszone przez linie sygnałowe przy przesyłaniu przez nie sygnałów,
opóźnienia wnoszone przez elementy przy przetwarzaniu sygnałów.
Hazard statyczny
W układach kombinacyjnych wyróżnić można dwa rodzaje stanów przej- ściowych:
stany, w których zmiana jednego z sygnałów wejściowych nie powinna, zgodnie z równaniem opisującym działanie układu, wywołać żadnej zmiany na wyjściu,
stany, w których zmiana jednego z sygnałów wejściowych, zgodnie z równaniem opisującym działanie układu, wywołuje zmianę wartości sygnału wyjściowego.
hazard statyczny
Zjawisko polegające na wystąpieniu krótkotrwałych zmian wartości sygnału wyjściowego, w czasie trwania stanów przejściowych pierwszego rodzaju, nazywa się hazardem statycznym.
hazard dynamiczny
Zjawisko polegające na wystąpieniu dodatkowych zmian wartości sygnału wyjściowego w stanach przejściowych drugiego rodzaju, nazywa się hazar- dem dynamicznym.
Hazard statyczny
Hazard statyczny w zerach
y = (x1+ x2) · (x1+ x3) (34)
Przebiegi sygnałów w stanie gdy x2= x3 = 0 (chwilowa wartość y = 1, choć zgodnie z tablicą y = 0)
Równanie układu bez hazardu
y = (x1+x2)·(x1+x3)·(x2+x3) (35)
Hazard dynamiczny
Rysunek:Ilustracja przyczyn powstawania hazardu dynamicznego (przy zmianie wyjścia y z 1 na 0 - kilka mignięć)
Podstawy Automatyki
Wykład 13 - Układy bramkowe
dr inż. Jakub Możaryn
Instytut Automatyki i Robotyki
Warszawa, 2018