• Nie Znaleziono Wyników

Pełnowymiarowy debiut - „Poczekalnia” - Dominik Opolski - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Pełnowymiarowy debiut - „Poczekalnia” - Dominik Opolski - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

DOMINIK OPOLSKI

ur. 1946; Michów

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Lublin, PRL, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Aleksander Rozenfeld, tomik wierszy "Poczekalnia"

Pełnowymiarowy debiut - „Poczekalnia”

Z tytułem „Poczekalnia”[działy się] przedziwne sprawy mianowicie: Olek Rozenfeld namówił mnie, żebym to złożył w Wydawnictwie Literackim i miałem się skontaktować z zapowiedzianym przez niego już panem Markiem Halawą, redaktorem Wydawnictwa Literackiego. Pojechałem do Krakowa spotkałem się z Halawą, złożyłem tekst. Wiem, że był już przygotowany wtedy donos z Lublina, nieżyjący już – Henryk Makarski, milicjant wtedy i tak zwany poeta. Złożył donos w Wydawnictwie Literackim, że tutaj nie powinni tego wydawać. Oczywiście dowiedziałem się od Marka Halawy, że ta umowa, która miała mi być mi przysłana została zniszczona i odesłano mi tekst. Byłem na takim spotkaniu literackim w Częstochowie, które organizował tutejszy absolwent matematyki, a zarazem piszący Wojtek Pestka, a teraz gdzieś ze Zbyszkiem Frączkiem współpracuję w tym jego pisemku. I tam poznałem człowieka o nazwisku Wojciech Bukat, redaktor MAW-u, czyli Młodzieżowej Agencji Wydawniczej. I ktoś tam zadenuncjował mnie temu Wojtkowi i miałem ze sobą ten tekst i dałem Wojtkowi wieczorem maszynopis. Rano powiada mi: „Za trzy miesiące masz książkę… szybko pójdzie to”. Okazało się, że książka była za półtora roku, bo przeleżało to w cenzurze dosyć długo i było tam sto dwadzieścia osiem ingerencji cenzorskich na sześćdziesięciu kilku stronach maszynopisu, bo tekst był zapisany nie każda część osobno, tylko z dziesięć poematów było.

Cała seria tak zwanych debiutów MAW-owskich ukazywała się w nakładzie pięć tysięcy egzemplarzy. Natomiast mój tomik ukazał się w nakładzie tysiąc pięćset egzemplarzy. I kiedy dostawałem ten pierwszy egzemplarz – tak zwane autorskie jaskółki. Nakład był tysiąc pięćset egzemplarzy.

Byłem tam ze Zbyszkiem Frączkiem, wtedy w Warszawie spotkaliśmy się w nowym wyrazie dzieła wtedy i poszliśmy do tego MAW-u obaj Zbyszek pyta sekretarką, wtedy była niejaka pani Marta Wróblewska, na nawiasem mówiąc córka owego malarza Andrzeja Wróblewskiego, matka jej historyk sztuki. I pyta Martę Zbyszek: „A dlaczego… jego tomik ukazał się w nakładzie tysiąc pięćset, a nie pięć tysięcy jak

(2)

tamte”. I Marta odpowiada – „Z szacunku dla autora zmniejszono nakład”. [Gdyby]

ukazało się w Krakowie, gdyby Wydawnictwo Literackie to wydało to bez wątpienia było by to lepiej zauważone. Natomiast to Wydawnictwo Młodzieżowe, to tak sobie.

Po tych tylu ingerencjach cenzorów, Wojciech Bukat powiada: „No ja już chciałem zrezygnować, tyle ingerencji było w całości, niektóre fragmenty pospadały”, ale on powiada: „Lepiej zaistnieć okaleczonym niż wcale”.

[Nakład] rozszedł się dosyć szybko, potem jakieś były realizacje teatralne wspólne.

To [chyba] Magda Jankowska mówiła, [że] gdzieś na jakimś festiwalu, sympozjum był taki spektakl z tekstów Bogdana Loeblaj i moich tekstów z tej „Poczekalni” właśnie.

Data i miejsce nagrania 2012-04-16, Lublin

Rozmawiał/a Marek Nawratowicz

Redakcja Joanna Majdanik

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wtedy każdy się ubierał, jak chciał – jak najbardziej kolorowo, dziwnie [Wówczas] skład [wyglądał] tak: ja, Leszek Juziuk, Jurek Wezgraj i Zbyszek Makowski.. W takim

Ale w międzyczasie, jak się odratowałem fizycznie, moja siostra zaczęła pracować, moja mama zaczęła coś zarabiać i jakoś się to układało. Muszę

I tak było, że młocarnia była rozbita, ale to nie jest wina gospodarza, ani wina niczego, tylko po prostu konie [się spłoszyły]. Ciągników było wtedy bardzo

Także jeden ze znajomych z Opery Bałtyckiej, kiedyś namawiał mnie na kształcenie tego głosu, bo powiada: „Z tego można coś zrobić…”, ale już było za późno i nie

Po ukończeniu tej szkoły – ale to już tak trochę później – udało mi się jeszcze w Warszawie skończyć Technikum Poligraficzne, dlatego że w Lublinie wyższej

Do Drasa miałem jeden zasadniczy jakiś problem: on miał problem z ojcem jakiś taki dziwny.. Bo z jednej strony to jest tak książkowa sprawa, że syn jest w konflikcie z ojcem,

Zbierał wszystkie pomiary z poszczególnych studni dotyczące zwierciadeł, przepływów i analizował zmiany, analizował pobory i dawał wytyczne, jak pracować w

Chociaż, pamiętam, ja od szkoły średniej lubiłem nosić długie włosy, [czyli].. jeszcze [wtedy, kiedy] nie miałem nic wspólnego