Uroki na zwierzęta - Jadwiga Karaś - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Pamiętam ze mną chodziła do szkoły, Zezula się nazywa, ale ona też taka nie wiem skąd była.. Matka taka

Straciła całą rodzinę, ale jednak ja tu przyjechałam do kraju, to miałam tutaj zmowę z dziadkiem i z babką, którzy się też w Zielonce uratowali, ale wtedy

powrósło tak, powrósło, kładło się na to zboże i kolanem się przyciskało i się zakręcało i wpychało żeby się nie tego. Tak tak i później się stawiało

I jego wywlekli z chałupy, zastrzelili go Niemcy… bez żadnych tam aresztowań, bez niczego, bez żadnych ceregieli, tak… Świadkiem bezpośrednim tego nie byłem, ale to było

[…] może być dąb, jest ładny, jeszcze też czereśnia jest ładna, jeszcze jest świerk też, modrzew jest ładny, ale ja nie chce robić z modrzewiem, bo też trzeba

[Wcześniej nie wolno], bo Jan święty nie oświęcił wody, a nie kąp się tam, bo [...] Jan nie oświęcił wody, ale oni już teraz nie słuchają tego, kiedyś to było przykazane

[…]se przypominam, że w któryś dzień do lasu nie szły na jagody, bo cię żmija ugryzie […] No to jak jagody kiedyś zbierały czerwiec, lipiec […] tylko nie wiem,

A znak był, że coś się będzie [działo], bo ci co byli na tych bocianach, takich wieżyczkach, to oni się zmieniali, co ileś tam czasu - jak oni zeszli stamtąd, to myśmy