• Nie Znaleziono Wyników

Powiatowa komisja bezpieczeństwa i porządku: uwagi adm inistratyw isty

1. Identyfikacja charakteru prawnego powiatowej komisji bezpieczeństw a i p o ­ rządku (PKBiP) wym aga przeprowadzenia wielu zabiegów interpretacyjnych, gdyż literalne odczytanie podstaw prawnych organizacji i funkcjonowania tego organu nie daje wyraźnego obrazu tej instytucji. Posiłkowanie się wykładnią systemową również przynosi rezultaty na tyle niezadowalające, że najbardziej racjonalne byłoby uregulowanie komisji całkowicie nowymi przepisam i. To jed­

nak w ym agałoby uprzedniego wypracowania spójnej koncepcji organu, zastę­

pującego obecną komisję.

2. Punktem wyjścia prawniczej analizy pozycji prawnej PKBiP m usi być u sta­

wowy katalog organów powiatu będących jednostkam i sam orządu terytorialne­

go: „Organami powiatu są rada powiatu, zarząd pow iatu” (art. 8 ust. 2 u .s.p .1).

Skoro więc przepis ustawy określa katalog organów powiatu2 i w tym wylicze­

niu nie znalazła się PKBiP, oznacza to, że kom isja ta nie jest organem jednostki sam orządu terytorialnego w rozumieniu ustawy o sam orządzie powiatowym.

Om awiana tu kom isja nie jest również kom isją rady powiatu w rozumieniu art. 17 ust.1 u.s.p.3 Przepis ten rezerwuje członkostwo komisji rady dla radnych („R ada powiatu m oże powoływać ze swojego grona (...) kom isje”). Tymczasem PKBiP m a mieć w swym składzie tylko dwóch radnych delegowanych przez radę powiatu (art. 38a ust. 5 pkt 2 u.s.p.), na ogólną liczbę ośmiu członków tej komisji.

Powiatowa kom isja bezpieczeństwa i porządku nie została przez ustawę usy­

tuowana w strukturze organizacyjnego starostwa powiatowego będącego urzędem pom ocniczym zarządu powiatu. Komisję tę przeznaczono do „realizacji zadań

1 Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, Dz. U. z 2013 r. poz. 595;

zm. poz. 645 (dalej jako u.s.p.).

2 W tym miejscu pomijam dyskusje, czy wyliczenie dwóch organów należy uzupełnić w drodze wykładni o starostę. Wystarczy odnotowanie, że z całą pewnością w tym katalogu nie mieści się PKBiP.

3 Podobnie Cz. Martysz [w:] B. Dolnicki (red.), Ustawa o samorządzie powiatowym. Komentarz, wyd. 2, Warszawa 2007, s. 320 i nast.

starosty w zakresie zwierzchnictwa nad powiatowymi służbam i, inspekcjam i i strażam i oraz zadań określonych w ustawach w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństw a obywateli” (art. 3 8 a ust. 1 u.s.p.), gdy tym czasem starostwo powiatowe jest powołane do pom ocy i obsługi zarządu powiatu (art. 33 u.s.p.).

Dodatkow o „starosta jest (...) zwierzchnikiem służbowym pracowników staro­

stwa” (art. 35 ust. 2 u.s.p.), a nie wydaje się zasadne uznanie, że taka zwierzchnia w ładza m oże być przez starostę wykonywana w stosunku do radnych i przedsta­

wicieli kom endanta powiatowego Policji, będących członkam i PKBiP

D la tej komisji nie m a m iejsca również w ramach tzw. powiatowej adm ini­

stracji zespolonej, do której art. 33b u.s.p. zaliczył: 1) starostwo powiatowe, 2) powiatowy urząd pracy, będący jednostką organizacyjną powiatu, 3) jednostki organizacyjne stanowiące aparat pom ocniczy kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży. Bez dalszej szczegółowej analizy przepisów obowiązującego prawa m ożna stwierdzić, że nie da się połączyć zespolenia służb, inspekcji i straży (art. 33b u.s.p.) ze zwierzchnictwem nad tymi służbam i, inspekcjam i i strażam i (art. 3 8 a ust. 1 u.s.p.).

3. Próbując zidentyfikować charakter prawny PKBiP, warto zwrócić uwagę na dwa przepisy ustalające powiązanie komisji z radą powiatu, tj. art. 38b ust. 3 oraz art. 3 8 a ust. 2 pkt 3 u.s.p.

Zgodnie z art. 38b ust. 3 u.s.p. nie później niż do końca stycznia następnego roku kalendarzowego starosta składa radzie powiatu spraw ozdania z działalno­

ści komisji za rok ubiegły. D la niniejszej analizy istotny jest charakter prawny obowiązku starosty, tj. przepis mówi o złożeniu sprawozdania, a nie - poinfor­

mowaniu rady, co sugeruje nadrzędność rady w stosunku do komisji. Ponadto przedm iotem spraw ozdania jest działalność komisji, a nie działalność starosty przy pom ocy komisji. Brak dalej posuniętej konkretyzacji wspomnianej nad­

rzędności rady w stosunku do komisji zdaje się świadczyć o przekonaniu osób przygotowujących tekst tego przepisu, że gwarancją skuteczności oddziaływania rady na komisję jest zależność starosty od rady. Jeżeli rzeczywiście takie zało­

żenie leżało u podstaw y analizowanego tu przepisu, to taka przesłanka nie do końca była uzasadniona.

W obrębie jednostki sam orządu terytorialnego obowiązuje zasada właściwo­

ści, czyli ustawowy rozdział kompetencji m iędzy organ uchwałodawczy jednost­

ki sam orządu terytorialnego i organ wykonawczy4. Orzecznictwo sądów adm i­

nistracyjnych koncentruje się n a podziale m iędzy organy jednostki sam orządu 4 Wyrok N SA 2009-03-25, II O SK 1838/08; wyrok W SA w Gorzowie Wlkp. z 31 maja 2012 r., II SA/Go 289/12; rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody podlaskiego z 10 czerwca 2011 r., NK.II.4131.2.68.2011.A R; rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody dolnośląskiego z 1 marca 2012 r., NK-N1.4131-120.2012; L. Budner-Iwanicka, Nadzór regionalnych izb obrachunkowych nad procedurą absolutoryjną w świetle ustawy o finansach publicznych, Finanse Komunalne 2011, nr 11(154), s. 54-62; J.M . Salachna, Procedura uchwalania budżetu ijego zmian - kompetencje or­

ganów wykonawczych i stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, Finanse Komunalne 2007, nr 5(100), s. 19-27; A. Skibiński, J. Miłaszewski, Inicjatywa uchwałodawcza organu stanowiącego

terytorialnego ich obow iązków w zakresie wypracow yw ania rozstrzygnięcia w sprawie budżetu, sprzedaży nieruchomości samorządowej czy zaskarżania rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu adm inistracyjnego5, ale sam a reguła za­

chowuje aktualność we wszystkich relacjach wzajemnych wspom nianych orga­

nów. O znacza to w szczególności niedopuszczalność swobodnego przesuwania ustawowych kompetencji m iędzy radą powiatu, zarządem i starostą, jak również zakaz władczego determinowania przez radę powiatu sposobu wykonywania przez zarząd powiatu i starostę ich ustawowych kompetencji. Z asada właściwo­

ści, czyli ustawowy rozdział kompetencji między organ uchwałodawczy jednostki sam orządu terytorialnego i organ wykonawczy, została więc uzupełniona przez domniemanie niedopuszczalności subdelegacji m iędzy tymi organam i6.

N aw et wprowadzenie w gminach dom niem ania kompetencji na rzecz rady gminy nie osłabia zakazu podejm ow ania przez radę „czynności, które należą do sfery wykonawczej, gdyż byłoby to naruszenie konstytucyjnej zasady p o ­ działu organów gminy na stanowiące i wykonawcze” (art. 169 Konstytucji R P )7.

W yjątkam i od powyższych zasad jest kom petencja rady gminy do przekazy­

wania niektórych kompetencji w ójta gminy na rzecz organów jednostki (-tek) pomocniczej (-czych). Jest to odstępstwo od nienaruszalności ustawowego p o ­ działu kompetencji na tyle istotne, że uchwała w tej sprawie jest aktem prawa miejscowego, skutecznym erga omnes. „Osoba, której udzielono upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych, staje się organem adm inistracji działają­

cym we własnym imieniu. Upow ażnienie takie m a bowiem charakter przepisu kompetencyjnego przenoszącego uprawnienie do działania we własnym zakresie.

Upoważnienie powyższe nie jest pełnomocnictwem, rada gminy bowiem nie jest władna do orzekania www. przedmiocie, stąd nie m oże udzielić pełnomocnictwa do działania w jej im ieniu”8.

P o w ia to w a k o m is ja be zpieczeń stw a i porządku: uw a g i a d m in is tra ty w is ty 103

gminy w zakresie zmiany uchwały budżetowej w trakcie wykonywania budżetu, Finanse Komunalne 2012, nr 9(164), s. 72-73.

5 Wyrok W SA w Olsztynie z 21 maja 2013 r., II SA/Ol 263/13; wyrok N SA z 9 kwiet­

nia 2002 r., II SA/Wr 2965/01; postanowienie N SA z 16 stycznia 2007 r., II O SK 1972/06;

J.M. Salachna, Procedura uchwalania budżetu i jego zmian..., s. 19-27; A. Skibiński, J. Miłaszew- ski, Inicjatywa uchwałodawcza..., s. 72-73.

6 Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody zachodniopomorskiego z 27 lipca 2012 r., NK-4.4131.

259.2012.W E, Wspólnota 2012, nr 33-34, s. 8; uchwała nr 64/2011 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach z 3 sierpnia 2011 r. w sprawie stwierdzenia nieważności czę­

ści uchwały Nr 85/XII/11 Rady Miejskiej w Chęcinach, http://bip.kielce.rio.gov.pl/bip_admin/

zdjecia_art/1582/64-2011.pdf; uchwała Kolegium RIO we Wrocławiu z 2 listopada 2005 r., nr 81/2005, Wspólnota 2005, nr 25, s. 42.

7 B. Dolnicki, Pozycja prawna wójta (burmistrza, prezydenta miasta) wobec rady gminy, Samorząd Terytorialny 2007, nr 1-2(193-4), s. 50.

8 Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego z 6 sierpnia 2012 r. nr KN.Pi.

2.0911-197/10; por również wyrok N SA z 23 stycznia 2008 r.; I O SK 701/08; P. Michalski, Wydawanie decyzji administracyjnej przez spółkę komunalną, Gazeta Samorządu i Administracji 2013, nr 02, s. 43-44.

Również w sam orządzie województwa obowiązuje domniemanie kom peten­

cji, choć tu przemawia ono na rzecz zarządu województwa (art. 41 ust. 1 u.s.w.), co oznacza, że uczestniczenie innych podm iotów w zarządzaniu m ajątkiem wo­

jewództwa jest wyjątkiem, który wym aga wyraźnego upow ażnienia ustawowe- go9. Tym bardziej rozgraniczenie kompetencji pom iędzy radę, z jednej strony, oraz zarząd i starostę - z drugiej oraz dom niem anie zakazu władczej ingerencji rady w wykonywanie swoich kom petencji przez organ wykonawczy i starostę10 obow iązują w powiecie, skoro ustaw a o sam orządzie powiatowym nie zawiera porównywalnego dom niem ania kompetencji.

Powyższa w ykładnia obowiązujących przepisów podpow iada zaw ężającą w ykładnię kom petencji rady powiatu, jeżeli ocenia ona krytycznie działalność PKBiP (art. 38b ust. 3 u.s.p.). W mojej ocenie rada pow iatu nie m a kom pe­

tencji do podjęcia uchwały zawierającej nakazy czy zakazy określonego postę­

pow ania przez komisję. Taka uchwała nie m iałaby podstaw prawnych i z m ocy praw a byłaby niew ażna11. W konsekwencji art. 38b ust. 3 u.s.p. zasługuje na negatyw ną ocenę, gdyż jest to lex imperfecta12. Upraw nieniu rady do otrzym ania

9 Wyrok W SA we Wrocławie z 30 czerwca 2005 r., II SA/Wr 2771/02.

10 Wyrok W SA w Lublinie, IIII SA/Lu. 29/06; uchwała Kol.RIO z 23 września 2004, Orzecz­

nictwo w Sprawach Samorządowych (O SS) 2005, z. 1, poz. 19.

11 Art. 79 ust. 1 zd. 1 u.s.p.; „Każda norma zawarta w uchwale (...) winna mieć podstawę prawną” - rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody podlaskiego z 2 lipca 2010 r., nr NK.II.DM.0911- -104/2010); S. Dudziak, Akty prawa miejscowego stanowione przez samorząd terytorialny - kryteria kwalifikacji, wymogi w zakresie prawidłowego stanowienia oraz konsekwencje prawne ich naruszenia, Samorząd Terytorialny 2012, nr 3(255), s. 5-17; B. Adamiak, Konstrukcja sankcji nieważności uchwały jako gwarancja samodzielności wspólnoty samorządowej, [w:] Granice samodzielności wspólnot samorządowych, Rzeszów 2005, s. 11-17; B. Dolnicki [w:] idem (red.) Ustawa o samorządzie po­

wiatowym..., s. 538-546; I. Chojnacka, Przesłanki legalności aktu prawa miejscowego w orzecznictwie sądów administracyjnych, Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego 2012, nr 4(43).

12 Orzecznictwo sądów administracyjnych przekonuje, że problem przepisów niesankcjo- nowanych bynajmniej nie jest tzw. problemem akademickim. ,W przypadku kontrolowanego nie będącego w stosunku podległości służbowej względem osoby nakazującej badanie (np.

przypadkowego kierowcy zatrzymanego podczas rutynowej kontroli) odmowa poddania się badaniu przy użyciu alkotestu nie jest obwarowana sankcją (lex imperfecta)", wyrok N SA z 29 listopada 2013 r., I O SK 2530/12; „Nie do zaaprobowania jest więc wynikający ze stanowiska organu pogląd, że termin zwrotu podatku podmiotowi zagranicznemu został ustanowiony jako lex imperfecta. Stanowiska takiego nie dałoby się pogodzić z wyrażoną w art. 2 Konstytucji RP zasadą demokratycznego państwa prawnego. Nie można bowiem w jej świetle zaakceptować takiej wykładni omawianych przepisów, która premiowałaby organy podatkowe za ich zanie­

chania wobec podatnika (jego kosztem)”, wyrok N SA z 2 7 kwietnia 2012 r., I FSK 1041/11;

„art. 92 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym w brzmieniu obowiązującym w chwili wyda­

nia przedmiotowej decyzji zawierał enumeratywną listę aktów prawnych, których naruszenie uzasadniało nałożenie kary pieniężnej, nie wymieniając wśród nich aktów pochodnego prawa wspólnotowego, w tym rozporządzeń Rady (EWG), do czasu nowelizacji ustawy o transpor­

cie drogowym z dnia 29 lipca 2005 r., normy w nich zawarte były w polskim systemie praw­

nym niesankcjonowane (lex imperfecta). Nakładanie kar za ich naruszenie nie miało podstawy prawnej i stanowiło naruszenie fundamentalnej zasady nullum crimen sine lege", wyrok W SA w Warszawie z 2 sierpnia 2008 r., VI SA/Wa 852/08.

spraw ozdania o działalności PKBiP, m ającem u być przejawem nadrzędności rady w stosunku do kom isji, nie tow arzyszy bowiem w yposażenie tejże rady w kompetencję do korygowania nieprawidłowości dostrzeżonych przez radnych w działalności PKBiP ani zobow iązania komisji przez radę do działań uznanych przez radę za pożądane ze względu n a bezpieczeństw o i porządek publiczny w powiecie.

4. Odrębnym problemem jest status prawny starosty składającego owo sprawo­

zdanie z działalności komisji. Lapidarne stwierdzenie, że w tym zakresie starosta występuje jako przew odniczący kolegialnej komisji, jest zupełnie nieprzekonu­

jące i absolutnie niewystarczające. Starosta tylko dlatego został postaw iony na czele komisji, że m a on realizować kom petencje w stosunku do powiatowych służb, straży i inspekcji (art. 35 ust. 3 u.s.p.), w czym m a m u pom agać kom i­

sja (art. 3 8 a ust. 1 u.s.p.). Powraca w tym miejscu, wielokrotnie już podnoszo­

ny w literaturze przedm iotu, zarzut pod adresem ustawodawcy, że wyposażył starostę w szereg kom petencji bez w łączenia go do katalogu organów powiatu jako jednostki sam orządu terytorialnego13. Analizowane tu kom petencje staro­

sty z tytułu udziału i przewodniczenia komisji są kolejnym przykładem , że jest to bardzo wyraźna niekonsekwencja ustawodawcy, którą trzeba korygować (!) w drodze wykładni praw a14. N ie m a podstaw, aby kom petencje starosty w sto ­ sunku do powiatowych inspekcji, służb i straży zaliczać do zadań zleconych powiatowi z zakresu administracji rządowej. Również nie zaliczam omawianych tu kom petencji starosty wobec PK BiP do tej samej grupy, do której należą jego kompetencje do jednoosobowego wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu adm inistracji publicznej. Pomimo braku wyraźnego przepisu prawa, również w drodze wykładni, dochodzę do wniosku, że swoje kompetencje w sto­

sunku do PKBiP starosta wykonuje jak organ jednostki samorządu terytorialnego (niewymieniony w art. 8 ust. 2 u.s.p.). To ustalenie uzasadnia tezę, że PKBiP zo­

stała umiejscowiona przez ustawę o sam orządzie powiatowym w strukturze tego samorządu.

5. Przygotowywanie projektu powiatowego programu zapobiegania przestęp­

czości oraz ochrony bezpieczeństwa obywateli i porządku publicznego (art. 38a ust. 2 pkt 3 u.s.p.) należy do kompetencji PKBiP. Przepis ten nie odpow iada

P o w ia to w a k o m is ja be zpieczeń stw a i porządku: uw a g i a d m in is tra ty w is ty 105

13 P. Niemczuk, Pozycja ustrojowo-prawna starosty, Administracja. Teoria. Dydaktyka. Praktyka 2011, nr 1(22), s. 75-92; J. Zimmermann, hasło „starosta” [w:] K. Miaskowska-Daszkiewicz, B. Szmulik (red.), Encyklopedia samorządu terytorialnego, Warszawa 2010, s. 790-792; B. Dolnic- ki, Ustrój samorządu terytorialnego w świetle standardów europejskich, [w:] Z. Janku, Z. Leoński, M. Szewczyk, M. Waligórski, M. Wojtczak (red.), Europeizacja polskiego prawa administracyjnego, Wrocław 2005, s. 146.

14 „Mimo nieuznania w przepisach ustrojowych w sposób wyraźny starostów jako organów powiatu, zarówno doktryna prawa administracyjnego, jak i orzecznictwo sądowe pozwalają na użycie w stosunku do nich takiego określenia”, Cz. Martysz [w:] B. Dolnicki (red.), Ustawa osamorządzie powiatowym..., s. 93.

jednak na pytanie, czy kom isja m oże przedłożyć swój projekt bezpośrednio ra­

dzie pow iatu15, czy też inicjatywa uchwałodawcza w tym zakresie przysługuje staroście16 bądź zarządowi pow iatu17.

Uchwalanie wspomnianego programu należy „do wyłącznej właściwości rady pow iatu” (art. 12 pkt 9b u.s.p.). Kom isja m a przygotować projekt uchwały rady powiatu, czyli przyczynić się do wykonania przez organ uchwałodawczy zadania własnego powiatu. Ponieważ jednak żaden przepis szczególny nie przyznaje wy­

raźnie komisji inicjatywy uchwałodawczej, m ożna by wnioskować, że znajduje zastosow anie ogólna reguła z art. 32 ust. 2 pkt 1 u.s.p .18 w związku z art. 15 ust. 9 u .s.p.19 przyznająca taką inicjatywę zarządowi powiatu. Kolejne przepisy, zastrzegające inicjatywę uchwałodawczą na rzecz zarządu powiatu można znaleźć w ustawach szczególnych. Przykładowo art. 233 ustawy o finansach publicznych stanowi, że inicjatywa w sprawie sporządzenia projektu uchwały budżetowej, o prowizorium budżetowym, o zmianie uchwały budżetowej - przysługuje wy­

łącznie zarządowi jednostki sam orządu terytorialnego.

N ie m a porównywalnego uregulowania dotyczącego komisji. Równocześnie jednak zwrot „przygotowywanie projektu powiatowego programu zapobiegania przestępczości” (art. 3 8 a ust. 2 pkt 3 u.s.p.) w ogóle nie w skazuje organu, któ­

remu kom isja przekazuje swój projekt. Ponieważ problem ten jest niejednolicie rozwiązywany w powiatach, warto zastanowić się, jakie znaczenie należy przy­

pisać cytowanym słowom: „kom isja przygotowuje projekt” . W tym celu m ożna sięgnąć do analogii z przepisów podobnie zredagowanych zawartych w innych przepisach. N ajbardziej pom ocna wydaje się ustaw a o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprow adzaniu ścieków20.

15 Inicjatywę uchwałodawczą komisji przewidują uchwały rad powiatów: łowickiego: http://

www.bip.powiat.lowicz.pl/plik,7770,uchwala-nr-xxxv-232-2013-rpl.pdf; świdwińskiego: http://

bip.powiatswidwinski.pl/index.php?id=102988; raciborskiego: http://wwwbip.powiatraciborski.

pl/download/uchwala 4651.html; nakielskiego: http://bip.powiat.nakielski.lo.pl/index.php?

app=uchw aly& nid=595& y=2004& w hich=R ady+P ow iatu+w +N akle+nad+N oteci% C 4%

85&q=przedk% C5% 82adaj% C4% 85; leszczyńskiego: http://www.bip.powiat-leszczynski.pl/

?a= 1 4 3 3 6 .

16 Uchwała Rady Powiatu Wodzisławskiego przyznaje inicjatywę uchwałodawczą staroście:

http://www.bip.powiatwodzislawski.pl/res/serwisy/bip-pzwodzislawsl/komunikaty/_003_003_

003_008_263502.pdf.

17 Rada powiatu wejherowskiego przypisała zarządowi powiatu inicjatywę uchwałodawczą w sprawie Powiatowego Programu Zapobiegania Przestępczości oraz Ochrony Bezpieczeństwa Obywateli i Porządku Publicznego: http://wwwbip.powiat.wejherowo.pl/?content=419&id=176.

18 Do zadań zarządu powiatu należy w szczególności przygotowywanie projektów uchwał rady.

19 N a wniosek starosty przewodniczący rady powiatu jest obowiązany wprowadzić do po­

rządku obrad najbliższej sesji rady powiatu projekt uchwały, jeżeli wnioskodawcą jest zarząd powiatu, a projekt wpłynął do rady powiatu co najmniej 7 dni przed dniem rozpoczęcia sesji rady.

20 Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu wwodę i zbiorowym odprowa­

dzaniu ścieków, Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm. (dalej jako: u.zaop.wod.ściek.).

6. Rada gminy, po dokonaniu analizy projektów regulaminów dostarczania wody i odprow adzania ścieków opracowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo- kanalizacyjne, uchwala regulamin dostarczania wody i odprow adzania ścieków (art. 19 ust. 1 zd. 1 u.zaop.w od.ściek.). Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanali­

zacyjne opracowuje wieloletni plan rozwoju i m odernizacji urządzeń w odocią­

gowych i urządzeń kanalizacyjnych będących w jego posiadaniu, przedkłada plan wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi m iasta), który sprawdza, czy spełnia on warunki określone w ust. 3. R ada gminy uchwala plan spełniający warunki określone w ust. 3 (art. 21 ust. 1, 4 i 5 u.zaop.wod.ściek.).

Inicjatywa uchwałodaw cza została przyznana przedsiębiorstw u w odocią­

gowo-kanalizacyjnemu i projekt tego zewnętrznego podm iotu podlega jedynie sprawdzeniu przez radę, która m oże korzystać z opinii w ójta gminy (art. 19 ust. 1 zd. 1 u.zaop.wod.ściek.). Również wójt gminy ogranicza się do wstępnej kontroli projektu otrzymanego od przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyj­

nego, który następnie przedkłada radzie wraz ze swoją opinią (art. 21 ust. 1, 4 i 5 u.zaop.wod.ściek.).

7. Powyższe obserwacje prowadzą do wniosku, że zwrot „przygotowywanie pro­

jektów uchwał rady” m oże oznaczać inicjatywę uchwałodawczą jednostki opra­

cowującej projekt. N ie m a ogólnego zakazu powierzania przez ustawę szczególną inicjatywy uchwałodawczej podm iotowi zewnętrznemu. Skoro więc PKBiP zo­

stała usytuow ana w strukturze organizacyjnej sam orządu powiatowego, to tym bardziej nie m a zasadniczych przeszkód, aby obowiązek komisji przygotowania projektu powiatowego programu (art. 3 8 a ust. 2 pkt 3 u.s.p.) interpretować jako ustawową kompetencję komisji do przedłożenia owego projektu radzie powiatu.

Tym sam ym przepis ten jest regulacją szczególną, w yłączającą w tym zakresie zastosowanie art. 32 ust. 2 pkt 1 u.s.p., generalnie przyznającego zarządowi p o ­ wiatu kompetencje inicjatywy uchwałodawczej. W konsekwencji zarząd powia­

tu, a tym bardziej starosta, nie posiadają kompetencji do odmowy przedłożenia projektu radzie, gdyż kom isja kieruje swój projekt programu bezpośrednio na ręce przewodniczącego rady.

Powyższa analiza pozw ala na stwierdzenie, że ustawodaw ca umieścił PKBiP w strukturze organizacyjnej sam orządu powiatowego, aczkolwiek uczynił to w zaskakująco zawoalowany sposób, łatwy do przeoczenia przy niepogłębio- nym odczytaniu prawa.

8. Komisja została powołana w celu realizacji zadań starosty w zakresie zwierzch­

nictwa nad powiatowymi służbami, inspekcjami i strażami (art. 38a ust. 1 u.s.p.).

U żyty zwrot „w celu realizacji zadań starosty” nie definiuje charakteru praw­

nego komisji ani jej m iejsca w strukturze władz publicznych. Konieczne jest przypisanie ustawodawcy intencji, jaka nie jest dostrzegana w wykładni literal­

nej, sugerującej, że zwrot „w celu realizacji zadań starosty” oznacza, że kom isja jest integralną częścią organu adm inistracyjnego o nazwie „starosta” i dopiero przydanie staroście komisji zapoczątkow ało realizację jego zadań i kompetencji,

P o w ia to w a k o m is ja be zpieczeń stw a i porządku: uw a g i a d m in is tra ty w is ty 107

0 jakich mowa w tym przepisie. Tak konsekwentna reductio (argumentum) ad ab­

surdum pokazuje, że w przepisie użyto złej terminologii, nieadekwatnej do celu, w jakim najprawdopodobniej przepis został wprowadzony do ustawy.

9. W yraziłem już przekonanie, że kom isja nie pozbaw ia starosty jakichkolwiek zadań ani kompetencji starosty, ani tym bardziej nie przejmuje jego odpowie­

dzialności. Przeciwnie, redakcja art. 3 8 a u.s.p. nie pozostaw ia wątpliwości, że m am y do czynienia z organem publicznym istniejącym w każdym powiecie z m ocy ustawy, m ającym w łasny zakres działania, choć w części zbieżny z za­

kresem działania starosty. Powiatowa kom isja bezpieczeństw a i porządku jest organem wykorzystującym prawne form y działania w skazane dla niej w art. 38a ust. 2 u.s.p. (ocenia, opiniuje, przygotowuje, czyli opracowuje). Jednak zrekon­

struowanie ustawowego wzorca relacji wzajemnych starosty i komisji wskazuje, że nie są to stosunki równorzędne, a rozdzielenie personalne i organizacyjne nie jest definitywne.

Po pierwsze, starosta działający jednoosobowo m a istotny wpływ na skład osobowy komisji. (a) Starosta jest z mocy ustawy przewodniczącym komisji (art.

3 8 a ust. 5 pkt 1 u.s.p.), a dodatkowo (b) powołuje trzech kolejnych członków komisji, na ogólną ich liczbę ośm iu (art. 3 8 a ust. 5 pkt 1 u.s.p.).

Po drugie, zaplecze komisji również pozostaje w dyspozycji starosty, (a) S ta­

rosta kieruje inne osoby do pracy w komisji z głosem doradczym (art. 3 8 a ust. 7 1 8 u.s.p.), (b) starostwo, kierowane przez starostę, zapewnia komisji obsługę administracyjno-biurową (art. 38c ust. 2 w zw. z art. 35 ust. 2 u.s.p.).

Po trzecie, aktywność kom isji jest podporządkow ana zadaniom starosty

Po trzecie, aktywność kom isji jest podporządkow ana zadaniom starosty