Powierzchnie wy∏àczone z ruchu pojazdów 1. Zasady ogólne

Powierzchnie wy∏àczone z ruchu pojazdów wyzna-czone sà przez zbiór linii równoleg∏ych lub zbli˝o-nych do równoleg∏ych wzgl´dem siebie, ukoÊzbli˝o-nych do toru jazdy pojazdów i ograniczonych linià kra-w´dziowà — ciàg∏à szerokà P-7b. Powierzchnie ta-kie stosuje si´ w celu:

— dok∏adnego wskazania toru jazdy pojazdu,

— skorygowania przebiegu kraw´˝nika,

— oddalenia toru jazdy pojazdów od przeszkód w jezdni,

— uzupe∏nienia wysepek wyodr´bnionych z jezdni, wyjàtkowo ich zastàpienia.

Linie wewnàtrz powierzchni ograniczonej linià cià-g∏à wyznacza si´ ukoÊnie do linii obwodowej w sposób stwarzajàcy wra˝enie „zeÊlizgiwania si´”

pojazdów, stosujàc skos 1:3. Na powierzchniach stanowiàcych wysepki kanalizujàce ruch skos ten powinien wynosiç 1:1.

SzerokoÊç linii wewn´trznych oraz odst´p mi´dzy nimi zale˝à od dopuszczalnej pr´dkoÊci na drodze i wynoszà odpowiednio:

— 0,24 m z odst´pem 0,39 m — na drogach o do-puszczalnej pr´dkoÊci do 70 km/h (liniowanie wàskie) — znak P-21a,

— 0,60 m z odst´pem 0,98 m — na pozosta∏ych drogach (liniowanie szerokie) — znak P-21b.

W przypadku zastosowania do powierzchni wy∏à-czonych z ruchu oznakowania grubowarstwowe-go, dopuszcza si´ pozostawienie przerwy

techno-logicznej o szerokoÊci do 20 cm pomi´dzy linià cià-g∏à ograniczajàcà powierzchni´ a liniami we-wn´trznymi.

Liniowanie wàskie mo˝e byç stosowane na dro-gach o dopuszczalnej pr´dkoÊci ponad 70 km/h,

je-˝eli miejsca przeznaczone do wy∏àczenia z ruchu majà ma∏à szerokoÊç lub powierzchni´, a liniowa-nie szerokie mog∏oby spowodowaç liniowa-niedostatecznà wyrazistoÊç oznakowania.

W zale˝noÊci od uk∏adu kierunków jazdy na ze-wnàtrz powierzchni wy∏àczonej z ruchu linie we-wn´trzne mogà byç proste lub ∏amane.

5.2.7.2. Powierzchnie wy∏àczone z ruchu o liniowa-niu prostym

Rys. 5.2.7.1. Znak P-21a (P-21b)

Powierzchnie wy∏àczone z ruchu o liniowaniu pro-stym (rys. 5.2.7.1) umieszcza si´ na jezdni, gdy ruch pojazdów odbywa si´ po obu stronach po-wierzchni w przeciwnych kierunkach lub w jed-nym kierunku tylko z jednej strony tej powierzch-ni. Powierzchnie o liniowaniu prostym wyznacza si´ na jezdniach dwukierunkowych przed prze-szkodami zlokalizowanymi w okolicy osi jezdni, rozdzielajàcymi pasy ruchu o kierunkach przeciw-nych.

Nachylenie w stosunku do osi jezdni linii ograni-czajàcych powierzchni´ wy∏àczonà z ruchu, roz-szerzajàcych si´ przed przeszkodà, zale˝y od do-puszczalnej pr´dkoÊci i powinno byç nie wi´ksze ni˝:

— 1:10 na drogach o dopuszczalnej pr´dkoÊci do 70 km/h,

— 1:20 na pozosta∏ych drogach.

Linie ograniczajàce nale˝y wyznaczaç na przed∏u˝e-niu kraw´dzi jezdni (kraw´˝ników lub linii kraw´-dziowych) albo w odleg∏oÊci do 0,10 m na zewnàtrz od kraw´˝ników.

Je˝eli linia ograniczajàca powierzchni´ wy∏àczonà z ruchu nie jest prosta, wówczas dla linii we-wn´trznych stosuje si´ skos 1:3 (1:1) do stycznej w punkcie przeci´cia linii wewn´trznej z linià ogra-niczajàcà.

Wymiary liniowania przedstawiono w tabeli 5.3.

Tabela 5.3. Wymiary liniowania powierzchni wy∏àczo-nych z ruchu

Sposób umieszczenia znaku P-21a (P-21b) na ∏uku pokazano na rysunku 5.2.7.2.

Rys. 5.2.7.2. Umieszczenie znaku P-21a (P-21b) na ∏uku poziomym

Przyk∏ady zastosowania znaku P-21a (P-21b) na jezdni dwukierunkowej przed przeszkodà pokazano na rysunku 5.2.7.3.

Rys. 5.2.7.3. Zastosowanie znaku P-21a (P-21b) na jezdni dwukierunkowej przed przeszkodà

Znak P-21a (P-21b) wyznacza si´ ponadto przed zw´˝eniem jezdni, co zosta∏o podane w punk-cie 7.5 i pokazane na rysunkach od 7.5.1 do 7.5.4, oraz na wlotach dróg dwukierunkowych jako wy-sepki kanalizujàce ruch dla pojazdów skr´cajàcych w prawo lub w lewo, jak pokazano na rysun-ku 5.2.7.4.

Rys. 5.2.7.4. Zastosowanie znaku P-21a (P-21b) jako wy-sepki kanalizujàcej ruch:

a) wkl´s∏ej

b) wypuk∏ej

5.2.7.3. Powierzchnie wy∏àczone z ruchu o liniowa-niu ∏amanym

Rys. 5.2.7.5. Znak P-21a (P-21b)

Rys. 5.2.7.6. Zastosowanie liniowania ∏amanego na jezd-ni jednokierunkowej przed przeszkodà

Powierzchnie wy∏àczone z ruchu o liniowaniu ∏a-manym (rys. 5.2.7.5) umieszcza si´ na jezdni, na której ruch pojazdów odbywa si´ po obu stronach tej powierzchni w tym samym kierunku. Wymiary liniowania przedstawiono w tabeli 5.3.

Linie wewn´trzne sà ∏amane, tzn. ˝e ka˝da z tych li-nii utworzona jest z dwóch odcinków o skosie 1:3 odpowiednio w stosunku do ka˝dej linii kraw´dzio-wej P-7b. Odcinki te ∏àczà si´ ze sobà na osi syme-trii tej powierzchni, jak pokazano na rysunkach 5.2.7.5, 5.2.7.6 i 5.2.7.7.

Je˝eli liniowanie ∏amane zosta∏o zastosowane do wyznaczenia wysepki kanalizujàcej ruch, której po-wierzchnia jest du˝a, wówczas zbiory linii we-wn´trznych mogà mieç ró˝ne nachylenie na ró˝-nych fragmentach tej wysepki, jak pokazano na ry-sunku 5.2.7.7.

Rys. 5.2.7.7. Zastosowanie liniowania ∏amanego jako du˝ej wyspy kanalizujàcej ruch

5.2.8. Napisy

5.2.8.1. Zasady ogólne

Napisy na jezdni mogà byç wyra˝one wyrazami lub liczbami. Napisy stosuje si´ w celu poinformowa-nia kierujàcych o sposobie korzystapoinformowa-nia z drogi (BUS, STOP). Oprócz napisów okreÊlonych przez znaki P-16 i P-22 mo˝na na pasach ruchu umiesz-czaç napisy okreÊlajàce rodzaj pojazdów, dla któ-rych pasy te sà przeznaczone (np. TAXI, STRA˚).

Na drogach lokalnych, podjazdach, parkingach mo˝na umieszczaç równie˝ inne napisy jak np.

„WJAZD”, „WYJAZD”, „NIE PARKOWAå” itp., a wewnàtrz znaku P-20 napis okreÊlajàcy u˝ytkow-nika koperty.

W zale˝noÊci od dopuszczalnej na drodze pr´dkoÊci obowiàzujàcej na odcinku poprzedzajàcym wyst´-powanie napisu stosuje si´ dwie odmiany liternic-twa:

— krótkà — na drogach o dopuszczalnej pr´dkoÊci do 70 km/h,

— d∏ugà — na pozosta∏ych drogach.

W przypadku stosowania napisów w kilku wier-szach, odleg∏oÊç mi´dzy poszczególnymi wiersza-mi powinna wynosiç:

— 2,0 m — na drogach o dopuszczalnej pr´dkoÊci do 70 km/h,

— 4,0 m — na pozosta∏ych drogach.

Napisy wyznacza si´ prostopadle do osi pasa ruchu i symetrycznie w jego szerokoÊci. Wzory liter i cyfr obu odmian do konstruowania napisów przedsta-wiono w punkcie 9. Wzory te podane sà w prosto-kàtnych polach, które przy uk∏adaniu napisów po-winny do siebie przylegaç.

5.2.8.2. Napis „BUS”

Rys. 5.2.8.1. Znak P-22:

a) krótki b) d∏ugi

Znak P-22 „BUS” (rys. 5.2.8.1) stosuje si´ w celu wskazania pasa ruchu przeznaczonego tylko dla au-tobusów (trolejbusów) i innych pojazdów wykonujà-cych odp∏atny przewóz osób na regularnych liniach.

Napis „BUS” stanowi uzupe∏nienie znaku pionowe-go D-11 „poczàtek pasa ruchu dla autobusów” lub D-12 „pas ruchu dla autobusów” i wyznacza si´ go zgodnie z zasadami podanymi w punkcie 7.9.

5.2.9. Symbole

5.2.9.1. Symbol roweru

Rys. 5.2.9.1. Znak P-23

Znak P-23 „rower” (rys. 5.2.9.1) stosuje si´ w celu oznaczenia drogi lub wydzielonego pasa jezdni, przeznaczonych tylko dla rowerów.

Znak P-23 umieszcza si´ na poczàtku takiej drogi lub pasa jezdni. Na drodze dla rowerów znak ten stanowi uzupe∏nienie znaku pionowego C-13 „dro-ga dla rowerów”, a na pasie jezdni wyst´puje sa-modzielnie lub jako uzupe∏nienie znaku F-19 „pas ruchu dla okreÊlonych pojazdów” wskazujàcego pas dla rowerów.

Na wydzielonym z jezdni pasie przeznaczonym tyl-ko dla rowerów znak P-23 powtarza si´ na ca∏ej d∏u-goÊci pasa, co 50 m oraz bezpoÊrednio za ka˝dym skrzy˝owaniem. Zasady oznakowania drogi i pa-sów dla rowerów podano w punkcie 7.11.

5.2.9.2. Symbol osoby niepe∏nosprawnej

Rys. 5.2.9.2. Znak P-24

Znak P-24 „miejsce dla pojazdu osoby niepe∏no-sprawnej” (rys. 5.2.9.2) stosuje si´ do oznakowania stanowiska postojowego przeznaczonego dla uprawnionej osoby niepe∏nosprawnej o obni˝onej sprawnoÊci ruchowej oraz dla kierujàcego pojaz-dem przewo˝àcego takà osob´.

Przyk∏ady stosowania tego symbolu pokazano na rysunku 5.2.9.3.

Dopuszcza si´ u˝ywanie symbolu osoby niepe∏no-sprawnej do wskazywania ciàgów pieszych przy-stosowanych do obs∏ugi osób niepe∏nosprawnych np. w miejscowoÊciach uzdrowiskowych itp.

Rys. 5.2.9.3. Sposób umieszczania znaku P-24:

a) jako uzupe∏nienie znaku P-18

b) jako uzupe∏nienie znaku P-20

5.2.10. Symbole znaków pionowych w