Oddział Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego we Wrocławiu1 powstał w styczniu 1948 roku dzięki zabiegom prof. dra Wincentego Stysia, który w listopadzie 1947 roku otrzymał mandat od Zarządu Głównego do utworzenia Oddziału we Wrocławiu Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.
Po wstępnych przygotowaniach, 20 stycznia 1948 roku odbyło się zebranie konstytuujące, na którym powołano Oddział i pierwszy jego Zarząd. Wzięło w nim udział 28 osób, z których 25 otrzymało prawa członkowskie, ostatecznie w lutym Zarząd Główny zalegalizował powstanie Oddziału we Wrocławiu.
W trudnych powojennych warunkach współzałoży-ciele i pierwsi członkowie Zarządu: prof. dr Lesław Adam, prof. dr inż. Jan Falewicz i prof. dr Wacław Skrzywan, współpracowali z prof.
W. Stysiem.
Wszyscy, z właściwą dla tego okresu pasją, przystąpili do organizowania na Dolnym Śląsku życia społeczno-gospodarczego.
Utworzenie i działalność Oddziału traktowali jako nakaz chwili, jako konieczność i miejsce kształtowania myśli ekonomicznej. Pierwsze lata istnienia Oddziału można zaliczyć do pio-nierskich. Środowisko wrocławskie tworzyło dopiero tradycje. Prof. dr Wincenty Styś był jednym z nielicznych członków, którzy dzia-łali w podobnej organizacji przed II wojną światową. Grono członków w tym czasie było nieliczne i w większości rekrutowało się z pracowników szkół wyższych, których było niewiele. Niemal każdy z członków posiadał inne zainteresowania naukowe, co w istnie-jących formach organizacyjnych Oddziału ograniczało możliwość wspólnych zebrań dyskusyjnych. Fakt ten sprawiał, że organizo-wane odczyty nie zawsze miały odpowiednio duże audytorium. Dochodziły do tego kłopoty lokalowe, które uniemożliwiały społeczną aktywność ekonomistów.
Mimo tych trudności, zwiększonych migracją ekonomistów, Zarząd Oddziału przejawiał dużą troskę o wzrost liczby
człon-ków, o tworzenie trwałych podstaw do działalności.
Dzięki temu następował stały, choć powolny, organi-zacyjny rozwój Oddziału.
Pierwszym prezesem nowo utworzonego Oddziału był jego inicjator i współzałożyciel prof.
dr Wincenty Styś (1948–1950). Prezesami kolej-nych Zarządów byli: prof. dr Adam Chełmoński (1950–1954), prof. dr Włodzimierz Boerner (1954–
1958), prof. dr Wincenty Styś (1958–1960), prof.
dr Józef Popkiewicz (1960–1962), prof. dr Lesław Adam (1962–1964, 1964–1966 i 1966–1968), prof.
dr Józef Kaleta (1968–1970 i 1970–1976), prof. dr
Protokół z pierwszego organizacyjnego posiedzenia Zarządu wrocławskiego Odziału PTE.
WYBRANE ODDZIAŁY POLSKIEGO ARZYSTWA EKONOMICZNEGO:ORZENIA PO JUBILEUSZ
Bolesław Winiarski (1976–1980), prof. Władysław Bukietyński (1980–1985), prof. dr hab. Bolesław Siwoń (1985–1989), prof. dr hab. Jerzy Czupiał (1989–1993), prof. dr hab. Bożena Klimczak (1993–
2001), prof. dr hab. Teodor Nietupski (2001–2005), prof. dr hab. Bożena Klimczak (2005–2009), prof.
dr hab. Witold Kwaśnicki (2010–2014 i 2014–2015).
Historię Oddziału z podziałem na okresy oparte na kryteriach aktywności, formach organizacyjnych i zmianach statutowych można ująć następująco:
• od chwili powstania do roku 1965,
• w latach 1965–1981,
• w latach 1981–1989,
• od roku 1989 do dziś.
Zmiany zachodzące od chwili powstania Oddziału do 1965 roku miały charakter ilościowy.
Prof. Bolesław Winiarski – prezes PTE Oddział we Wrocławiu w latach 1976–1980.
Początek dały im tezy perspektywicznego pro-gramu działalności PTE oraz apel do ekonomistów ówczesnego prezesa Towarzystwa – prof. dra Edwarda Lipińskiego.
W dokumentach tych zawarto postulat skupia-nia w Towarzystwie licznych rzesz ekonomistów zatrudnionych w gospodarce narodowej i rozsze-rzenia działalności związanej z doskonaleniem funkcjonowania gospodarki. Towarzystwo, a w jego strukturach Oddział we Wrocławiu, zaczęło się przekształcać ze stowarzyszenia o elitarnym skła-dzie członkowskim, z ambicjami w zasaskła-dzie tylko naukowymi, w masową organizację, pretendującą do skupiania w swych szeregach zarówno pracow-ników naukowych, jak i ekonomistów praktyków.
Znacząca dla tych zmian była uchwała IX Walnego Zgromadzenia PTE z 12 marca 1965 roku, która sprecyzowała zadania Towarzystwa i następujące podstawowe cele Towarzystwa:
1) aktywne oddziaływanie zorganizowanego
środo-wiska ekonomicznego na funkcjonowanie i rozwój gospodarki oraz udział w doskonaleniu metod gospo-darowania i wdrażania postępu technicznego;
2) krzewienie postępowej myśli ekonomicznej, podnoszenie teoretycznej wiedzy ekonomicznej i zawodowej w środowisku ekonomistów;
3) popularyzacja w społeczeństwie wiedzy ekono-micznej, zasad gospodarności oraz zadań i osiągnięć gospodarczych.
Rozszerzenie celów Towarzystwa wymagało zmian w formach i instrumentach działania Oddziału, które zgodnie ze statutem polegały na:
• współdziałaniu z organami państwowymi, orga-nizacjami politycznymi, społecznymi, związkami zawodowymi i spółdzielczymi;
• prowadzeniu działalności szkoleniowej, konsul-tacyjnej, naukowo-usługowej i doradczej na zasadzie współdziałania ze szkolnictwem ekonomicznym;
• działalności wydawniczej;
• organizowaniu konkursów związanych z prak-tyczną działalnością gospodarczą;
• współpracy kół z organami samorządu robotni-czego i innymi organizacjami w zakresie usprawnień działalności gospodarczej przedsiębiorstw, zjedno-czeń i innych jednostek;
• organizowaniu i prowadzeniu czytelni i klubu w ramach Domu Ekonomisty.
Punkt ciężkości działalności statutowej został więc przesunięty z zadań naukowych na prace popu-laryzacyjne i szkoleniowe.
Nastąpiły również zmiany kompetencji terytorial-nej Oddziału we Wrocławiu. Do roku 1976 Oddział obejmował swym zasięgiem cały Dolny Śląsk.
Tworzone w tym czasie Delegatura w Wałbrzychu (1959) i Oddział Regionalny w tym mieście (1970) oraz Wojewódzkie Rady Koordynacyjne Kół w Jeleniej Górze (1977) i Legnicy (1979) były organizacyjnymi formami aktywizacji ogniw tere-nowych Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i nie zmieniały kompetencji terytorialnej Oddziału we Wrocławiu.
Dopiero powstanie czterech województw na Dolnym Śląsku wywołało dążenie do tworzenia własnych oddziałów wojewódzkich (wałbrzyskie i legnickie). Ta tendencja spowodowała ożywienie działalności organizacyjnej Oddziału Regionalnego w Wałbrzychu i Wojewódzkiej Rady Koordynacyjnej Kół w Legnicy, szczególnie w zakresie organizo-wania kół i wzrostu liczby członków fi zycznych i wspierających.
W tych warunkach Zarząd Główny w lipcu 1976 roku powołał Oddział Wojewódzki w Wałbrzychu, a w marcu 1980 roku – Oddział w Legnicy.
Po tych zmianach organizacyjnych kompetencja terytorialna Oddziału we Wrocławiu rozciągała się
WYBRANE ODDZIAŁY POLSKIEGO ARZYSTWA EKONOMICZNEGO:ORZENIA PO JUBILEUSZ
na regiony jeleniogórski i legnicki, o konfi guracji wydłużającej promień dojazdu do ponad 150 km.
Okoliczności te utrudniły równomierne oddziały-wanie na wszystkie ogniwa terenowe i ich obsługę oraz tłumaczyły częściowo małą aktywność organi-zacyjną na terenie województwa jeleniogórskiego.
Powołanie Wojewódzkiej Rady Koordynacyjnej Kół w Jeleniej Górze (terenowej jednostki wro-cławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego) oraz wysiłki Oddziału, by jej działalność wsparli pracownicy Filii Akademii Ekonomicznej i aktywni praktycy, nie dawały spo-dziewanych efektów. Pewne ożywienie nastąpiło dopiero od roku 1983, z chwilą powołania nowego Prezydium Rady pod przewodnictwem dra Leszka Balickiego.
Liczba członków fi zycznych Oddziału wynosząca pod koniec pierwszego roku działalności trzydzieści osób, wzrastała bardzo wolno przez kolejne sześć lat. Tempo wzrostu było ściśle związane z powo-łaniem nowych form organizacyjnych, tj. sekcji i ogniw terenowych.
Od roku 1963 zostały zmienione wymogi cen-zusowe dla członków i nastąpiło umasowienie szeregów członkowskich. Odtąd wzrost liczby członków postępował głównie przez przyjmowa-nie zawodowych ekonomistów o zróżnicowanym wykształceniu.
W pierwszych latach funkcjonowania Oddziału wszyscy członkowie legitymowali się wyższym wykształceniem ekonomicznym, prawniczym lub technicznym. Poczynając od roku 1964 obniżył się udział członków z wyższym wykształceniem do 33% w 1965 roku i 27% w roku 1970. Dopiero w latach 80. ponownie nastąpił wzrost udziału człon-ków z wyższym wykształceniem.
W latach 70. wzrosła liczba członków ze średnim wykształceniem ekonomicznym, przy rów-noczesnym zmniejszeniu się udziału członków ze średnim wykształceniem nieekonomicznym. Decyzja o rozwoju kół zakładowych, międzyzakładowych i środowiskowych, pociągnęła za sobą konieczność stworzenia warunków tym, którzy nie spełniając wymagań formalnych, zgłaszali chęć działania w ramach Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.
Kryterium członkostwa była więc pełniona funkcja przez kandydata, a nie jego cenzus.
Po latach poważnego liczbowego wzrostu człon-ków i wyodrębnieniu oddziałów w Wałbrzychu i Legnicy, struktura składu członkostwa według wykształcenia ustabilizowała się. Na stan liczby członków fi zycznych w latach 80. należy patrzeć poprzez pryzmat polityki prowadzonej przez kolejne Zarządy. Na przykład wówczas przykładano dużą
wagę do wykazywania w ewidencji tylko aktyw-nych członków. Rygorystyczne przestrzeganie tej polityki powodowało, że w niektórych latach skre-ślenia obejmowały nawet 25% stanu wyjściowego.
Duża migracja wewnątrz województwa i migracja zewnętrzna, zwłaszcza w pierwszym dziesięcioleciu, powoływanie wielu małych kół w miejscowościach, które nie miały warunków do tworzenia kół środo-wiskowych czy międzyzakładowych, częste zmiany miejsca pracy oraz reorganizacje jednostek gospo-darczych, powodowały znaczne ubytki członków w niektórych kołach. Stosowana polityka doprowa-dziła do wysokiego wskaźnika ściągalności składek, które łącznie z wpływami od członków zbiorowych stanowiły poważne źródło fi nansowe.
Na początku lat 80. zmniejszyła się liczba człon-ków. Na spadek liczby członków i zmniejszenie aktywności kół miał wpływ zwłaszcza stan wojenny.
Utrzymująca się niewiara w skuteczność działania organizacji i wcześniejsze przechodzenie na emery-turę jej członków powodowały konieczność dalszych skreśleń. Rosły zaległości w opłacaniu składek, roz-wiązywały się koła, a w istniejących malała liczba członków. W takich warunkach, działania Zarządu skierowane były na utrzymanie istniejącego stanu.
Działania te przynosiły jednak niewielkie skutki.
Inne zjawisko zaobserwowano, jeśli chodzi o członków zbiorowych. O ich liczbie do 1982 roku decydowała zasada, że członkiem wspierającym mogła być tylko jednostka, przy której działało koło.
Stąd liczba członków zbiorowych pokrywała się w zasadzie z liczbą kół. W związku z tym, że dzia-łalność statutowa, szczególnie w zakresie odczytów, dyskusji, konferencji, nie ograniczała się tylko do członków Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, oraz ze względu na większą swobodę w dysponowa-niu wypracowanymi środkami, uzyskaną w wyniku reformy gospodarczej, w latach 80. znacząco wzro-sła liczba członków zbiorowych (z 76 w 1982 roku do 197 w czerwcu 1983 roku)2.
W pierwszych latach działalności wypracowy-wany był styl pracy i organizacji Towarzystwa.
W roku 1953 Zarząd przystąpił do tworzenia sekcji branżowych, których zadaniem było:
• organizowanie zebrań dyskusyjnych i odczytów popularyzatorskich na tematy związane bezpośred-nio z ekonomiką,
• inicjowanie i organizowanie kursów, zmie-rzających do podniesienia kwalifi kacji pracowni-ków służb związanych z określoną dziedziną życia gospodarczego,
• opiniowanie na zlecenie zainteresowanych instytucji projektów organizowanych i przedsię-wzięć gospodarczych.
2 Ibidem, s. 11.
WYBRANE ODDZIAŁY POLSKIEGO ARZYSTWA EKONOMICZNEGO:ORZENIA PO JUBILEUSZ
Idea tworzenia sekcji stała się popularna. Sekcje jako jednostki branżowe zaczęły się przekształcać w branżowe ośrodki dyskusyjne.
Trzy pierwsze sekcje powstały już w grudniu 1953 roku dzięki takim działaczom jak prof. dr Lesław Adam, mgr Włodzimierz Boerner, prof. dr Adam Chełmoński, prof. dr Wacław Skrzywan, prof. inż.
Jan Falewicz, mgr Władysław Magiera. Były to sek-cje transportu, fi nansów i statystyki. Nieco później powstały sekcje ekonomiki przemysłu i ekonomiki rolnictwa. W kolejnych latach powołano sekcję ekonomiki budownictwa, turystyki, handlu, gospo-darki komunalnej, handlu zagranicznego i reklamy.
Sekcje ekonomiki turystyki, ekonomiki budownic-twa i reklamy z powodu braku działalności, mimo podejmowania wysiłków przez Zarządy, zostały zli-kwidowane w latach 1969–1971.
Przeniesienie części obowiązków z Zarządu na sekcje i skupienie uwagi na pracach o tematach bli-skich zainteresowaniom skupionych w nich członków spowodowało wzrost liczebny członków oraz oży-wienie działalności odczytowej i dyskusyjnej. Sekcje odegrały główną rolę w inicjowaniu i organizowa-niu wielu konferencji naukowych, wykonywaorganizowa-niu prac badawczo-usługowych i organizowaniu kół.
Działacze z okresu początkowej działalności sek-cji, jak np. doc. dr Szyja Bronsztajn, doc. dr Jerzy Czupiał, prof. dr Ber Haus, prof. dr Józef Kaleta, doc.
dr Wanda Romanowska, dr Czesława Ziembowa i inni byli aktywnymi działaczami do końca lat 90.
Rozwój kół nie zmniejszył roli sekcji jako zespołów branżowych o dużej reprezentacji kadr naukowych. Działały one przez pewien czas rów-nolegle. Sekcje, które miały poczesne miejsce w rozwoju Oddziału zaczęły tracić na swoim zna-czeniu w miarę powstawania kół i przejmowania przez nie działalności statutowej. Warto odnoto-wać, że najdłużej pracowała Sekcja Ekonomiki Transportu, dzięki wyjątkowej aktywności nie-których działaczy np. mgra Władysława Magiery, dr Czesławy Ziembowej, mgra Romana Korka i innych. Sekcja ta, w ciągu prawie trzydziestoletniej działalności, początkowo zajmowała się problema-tyką żeglugi śródlądowej, później zintegrowanym systemem transportowym – transportem samocho-dowym i spedycją. Sekcja zorganizowała wiele prelekcji na aktualne tematy w transporcie, wygła-szane na Dolnym Śląsku i w innych województwach (w Warszawie, Zielonej Górze, Opolu, Krakowie i Szczecinie). W sekcji tej przeprowadzono setki konsultacji zbiorowych i indywidualnych, orga-nizowano konferencje, prowadzono działalność szkoleniową.
Od połowy lat 60. do połowy lat 70. liczba kół szybko rosła. Koła działały przy dużych zakładach
pracy, a Koło przy Narodowym Banku Polskim działa nieprzerwanie do dziś.
Wykształciły się różne formy i kierunki pracy kół. W niektórych kołach pracowały zespoły orga-nizacyjne, ekonomiczne, gospodarki materiałowej, kulturalno-rozrywkowe i informacyjno-propagan-dowe. Szczególnie ożywioną działalność przejawiały zespoły problemowe w okresach wdrażania reform gospodarczych. Koła organizowały szkolenia i odczyty dla przedsiębiorstw, współpracowały z samorządami pracowniczymi. Brały także udział w inicjowaniu i organizowaniu konferencji nauko-wych i sympozjów.
Na początku lat 80. funkcjonowało w Oddziale stałe poradnictwo w sprawach dotyczących opra-cowywanych i wdrażanych w tym czasie reform gospodarczych.
Zmiany społeczne w latach 80. spowodowały m.in. znaczne spowolnienie działalności organizacji i stowarzyszeń zawodowych w Polsce. Dotknęło to również Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, w tym także Oddział we Wrocławiu. Znalazło to wyraz w wyraźnym zmniejszeniu liczby członków i kół oraz w ograniczeniu niektórych form działania. Dopiero w drugiej połowie lat 80. zanotowano pewne inten-syfi kowanie działalności Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w rejonie wrocławskim, zwłaszcza w zakresie:
• odczytów i spotkań dyskusyjnych,
• organizowania konferencji naukowych,
• konsultacji (zbiorowych i indywidualnych) prowadzonych przez specjalistów naukowców i praktyków.
Był to w dużej mierze efekt aktywności doc.
dra Tomasza Afeltowicza, który organizował kon-ferencje naukowe, poświęcone reformie systemu gospodarczego Polski.
Od początku lat 90. we wrocławskim Oddziale Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego następują stopniowe, ale istotne zmiany zarówno ilościowe, jak i strukturalne oraz jakościowe. W roku 1991 Oddział uzyskał osobowość prawną, a tym samym większą samodzielność. W latach 90. zmniejszyła się, ale i ustabilizowała liczba członków oraz kół i sekcji. Pod koniec lat 90. Polskie Towarzystwo Ekonomiczne w rejonie wrocławskim zrzeszało 145 członków – osób fi zycznych. Podobna liczba członków jest obecnie ze znaczącym udziałem pracowników wyższych uczelni, nie ma już członków o statu-sie członków wspierających i sekcji tematycznych.
W regionie funkcjonują dwa koła – Koło Bankowców i Koło Ekonomistów Rolnych.
Taka liczba i struktura członkowska przesądziła o tym, że Polskie Towarzystwo Ekonomiczne stało się we Wrocławiu, podobnie jak w początkach jego
WYBRANE ODDZIAŁY POLSKIEGO ARZYSTWA EKONOMICZNEGO:ORZENIA PO JUBILEUSZ
działalności, stowarzyszeniem elitarnym o profi lu działalności skierowanym przede wszystkim na zainteresowania naukowe przeważającej części jego członków. Nie oznacza to jednak, że problematyka dotycząca praktycznych aspektów zastosowań eko-nomii została wyeliminowana ze sfery zainteresowań Oddziału we Wrocławiu. Tak więc działalność statu-towa Oddziału realizowana była głównie przez:
• upowszechnienie wiedzy ekonomicznej przez odczyty. Ta działalność wychodząca poza ści-sły krąg ekonomistów docierała również do przedstawicieli innych środowisk naukowych i zawodowych;
• krzewienie współczesnej wiedzy eko-nomicznej i prezentacji dorobku naukowego w środowisku wrocławskim i praktycznych doświadczeń własnych, a także gości zapraszanych
Uroczysta sesja w 1994 r. poświęcona pamięci Profesora Wincentego Stysia (1903–1960). Od lewej prof. Bożena Błabut, prof.
Stanisław Styś, dr Ryszard Krasnodębski, prof. Andrzej Baborski, prof. Bożena Klimczak, prof. Józef Popkiewicz.
Prof. Bożena Klimczak, prezes Oddziału, mgr Jolanta Szostak, dyrektor biura i mgr Marian Polaczek z Koła Bankowców (1999).
z innych ośrodków. Wykładowcami byli między innymi: prof. dr Giuseppe Calzoni z Uniwersytetu w Perugii, prof. dr hab. Bogusław Fiedor – rek-tor Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, dr Anna Fornalczyk – pierwszy prezes Urzędu Antymonopolowego, prof. dr hab. Zyta Gilowska, prof. dr hab. Stanisława Golinowska, prof. dr hab. Elżbieta Mączyńska – Prezes PTE, prof.
dr hab. Marian Noga – członek Rady Polityki Pieniężnej, prof. dr hab. Zdzisław Sadowski, prof.
dr hab. Jadwiga Staniszkis, prof. dr Zygmunt Tkocz z Uniwersytetu w Odense, prof. dr hab. Jan Winiecki.
Tradycją Oddziału jest także zapraszanie laureatów nagrody im. Edwarda Lipińskiego.
Szczególną wagę Zarząd Oddziału przywiązywał do krzewienia wiedzy ekonomicznej wśród mło-dzieży. Temu celowi służyły m.in.:
WYBRANE ODDZIAŁY POLSKIEGO ARZYSTWA EKONOMICZNEGO:ORZENIA PO JUBILEUSZ
• powołanie konkursu im. Wincentego Stysia na najlepsze prace magisterskie z zakresu nauk eko-nomicznych, obronione na wyższych uczelniach Wrocławia (w latach 2008–2015 nagrody w tym konkursie uzyskało 18 magistrów),
• organizowanie na szczeblu regionalnym eli-minacji do Olimpiady Wiedzy Ekonomicznej uczniów szkół średnich, poprzedzane odczytami i konsultacjami poszerzającymi wiedzę o aktualnych problemach ekonomicznych,
• zorganizowanie Koła Młodych Ekonomistów.
Dla Oddziału ważne jest prowadzenie działal-ności wydawniczej. Od roku 1992 wydawany jest
„Wrocławski Biuletyn Gospodarczy”. Początkowo publikowano w nim wyniki badań pracowników wrocławskich wyższych uczelni, a w późniejszym okresie także artykuły z pogranicza ekonomii i innych nauk, np.: fi zyki, prawa, medycyny, socjolo-gii, demografi i. „Wrocławski Biuletyn Gospodarczy”
jest zarejestrowany w Bibliotece Narodowej pod numerem ISSN 1508-8197. Zeszyty te były i są dys-trybuowane bezpłatnie.
Realizacja celów statutowych w Oddziale wymaga zaangażowania odpowiednich środków fi nansowych. Środki takie Oddział pozyskuje m.in.
dzięki prowadzeniu działalności gospodarczej.
Działalność to polega głównie na:
• odpowiednim gospodarowaniu nieruchomo-ścią Dom Ekonomisty (wynajem sal wykładowych i pomieszczeń biurowych),
• zakupie przeważającej części udziałów Spółki z o.o. PTE, Zakład Szkolenia i Ekspertyz PETEKS Sp. z o.o., co zapewnia coroczną dywidendę.
Oddział PTE we Wrocławiu pracuje we własnej siedzibie od 1973 roku dzięki staraniom prof. dra hab. Józefa Kalety. Jest to obiekt zabytkowy, utrzy-mywany ze środków własnych Oddziału. W latach 2007–2008 Oddział przeprowadził remont budynku (prace obejmujący remont dachu i elewacji), sfi -nansowany ze środków Gminy Wrocław i środków własnych wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.
Do roku 2015 w budynku mieściła się siedziba Zakładu Szkolenia i Ekspertyz Peteks Spółka z o.o.
Oddział PTE we Wrocławiu, jako większościowy udziałowiec, za pośrednictwem Rady Nadzorczej sprawował opiekę merytoryczną nad działalnością szkoleniową „Peteksu”.
Formy szkolenia były i są dostosowywane do zmieniających się zapotrzebowań. Peteks Sp. z o.o.
prowadzi kursy i studia podyplomowe, w zależności od potrzeb zgłaszanych przez rynek. Między innymi były to kursy i seminaria prowadzone z zakresu rachunkowości, fi nansów, prawa pracy, ubezpieczeń społecznych, a także studia podyplomowe z zakresu:
rachunkowości, logistyki, zamówień publicznych, bezpieczeństwa i higieny pracy, zarządzania jed-nostkami opieki zdrowotnej, zarządzania oświatą, a ostatnio z zarządzania projektami unijnymi. Wobec zmian na rynku szkoleniowym, spółka Peteks w 2016 roku zakończyła działalność.
Obecnie Prezesem Oddziału jest prof. Barbara Iwankiewicz-Rak.
Odbudowany obiekt przy ul. Łaciarskiej 28 został oddany do użytku w 1973 roku i do dzisiaj jest sie-dzibą Oddziału.
Od roku 1948 setki aktywnych członków Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego dobrze przysłużyło się działalności statutowej Towarzystwa.
Dowodem tego są odznaczenia dla ponad 400 osób Złotą Odznaką Honorową oraz Srebrną Odznaką Honorową PTE dla ponad 200 osób. Złotą Odznakę Honorową z Wieńcem otrzymali:
WYBRANE ODDZIAŁY POLSKIEGO ARZYSTWA EKONOMICZNEGO:ORZENIA PO JUBILEUSZ
Lp.Nazwisko i imię Rok przyznania1Afeltowicz Tomasz20022Kaleta Józef20023Nietupski Teodor20054Misińska Danuta20115Klimczak Bożena2013
Ponadto od wielu lat członkowie Oddziału we Wrocławiu są aktywni w pracach Zarządu Krajowego: Rady Naukowej, Sądu Konkursu im.
prof. Edwarda Lipińskiego za pracę naukową z ekonomii, Sądu Konkursu na najlepszy podręcznik akademicki z ekonomii oraz Kapituły Odznaczeń.
Wspomnienie
o Profesorze Wincentym Stysiu
Profesor Wincenty Styś, który ostatni, piętnasto-letni okres swego życia spędził we Wrocławiu, był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego, wykła-dowcą w Wyższej Szkole Rolniczej i Politechnice Wrocławskiej, a także profesorem Wyższej Szkoły
Profesor Wincenty Styś, który ostatni, piętnasto-letni okres swego życia spędził we Wrocławiu, był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego, wykła-dowcą w Wyższej Szkole Rolniczej i Politechnice Wrocławskiej, a także profesorem Wyższej Szkoły