C. Profil ryzyka
C.4 Ryzyko płynności
Ryzyko płynności związane jest z możliwością niezrealizowania przez zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji lokat lub innych aktywów w celu uregulowania swoich zobowiązań finansowych w momencie gdy stają się one wymagalne. Celem zarządzania ryzykiem płynności jest zapewnienie wywiązywania się przez Towarzystwo z bieżących i przyszłych (również potencjalnych) zobowiązań, z uwzględnieniem charakteru prowadzonej działalności oraz potrzeb mogących się pojawić w wyniku zmian otoczenia rynkowego.
49 Towarzystwo zidentyfikowało następujące kluczowe ryzyka mające wpływ na ekspozycje na ryzyko płynności:
• utraty wartości aktywów wskutek spadku cen danego papieru wartościowego, depozytów bankowych lub w najgorszym wypadku bankructwa emitenta,
• konieczność zwiększenia wymagań kapitałowych wynikająca z regulacji zewnętrznych lub wewnętrznych,
• niewypłacalność lub niewywiązanie się reasekuratora z zobowiązań.
Podstawową zasadą stosowaną w Towarzystwie w ramach polityki inwestycyjnej jest zachowanie – w procesie realizacji celów finansowych w ramach działalności na rynku finansowym – bezpieczeństwa lokat oraz ich płynności (dopasowanie zapadalności lokat do wymagalności zobowiązań) przy jednoczesnej optymalizacji rentowności. Towarzystwo lokuje środki finansowe zgodnie z „zasadą ostrożnego inwestora” określoną w art. 276 Ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z uwzględnieniem ryzyk wymienionych w tych artykułach oraz właściwego zarządzania nimi.
W celu ograniczenia ryzyka płynności Towarzystwo stosuje wewnętrzne poziomy limitów wybranych miar ryzyka, które mają zapewnić prowadzenie działalności inwestycyjnej Towarzystwa w ramach ustanowionego przez Radę Nadzorczą apetytu na ryzyko.
Przy ustalaniu wewnętrznych poziomów limitów wybranych miar ryzyka uwzględniana jest zasada ostrożnego inwestowania. Podstawowym narzędziem analizy ryzyka płynności jest analiza luki płynności, która pozwala na ustalenie przyszłego poziomu płynności Towarzystwa. W 2021 roku występowała stała nadpłynność oraz dodatnia luka płynności.
Monitorowanie skuteczności technik ograniczania ryzyka odbywa się za pomocą ciągłej kontroli wykorzystania limitów przed zawarciem transakcji oraz za pomocą ich cyklicznego raportowania na Komitet Inwestycyjny oraz zarządzania aktywami i pasywami oraz Komitet Audytu.
W ramach analizy urealnionej luki płynności Towarzystwo kwartalnie przeprowadza testy stresu dla ryzyka płynności w celu określenia swojej sytuacji płynnościowej w przypadku wystąpienia w warunkach niekorzystnych zmian wewnętrznych i zewnętrznych na pozycję płynnościową. W ramach sporządzania analizy urealnionej luki płynności w warunkach szokowych przyjmuje się założenia:
• przepływy od reasekuratorów następują z opóźnieniem i są obniżone,
• wypłaty świadczeń z tytułu ubezpieczeń w okresie do jednego roku zwiększają się,
• wartość posiadanych akcji i udziałów spada,
• przepływy z tytułu komercyjnych (nie skarbowych) dłużnych papierów wartościowych są niższe niż oczekiwano,
• spada wartość posiadanych obligacji skarbowych,
• spada wartość upłynnianych jednostek uczestnictwa w funduszach.
Wyniki są cyklicznie prezentowane Komitetowi Audytu, Komitetowi Ryzyka oraz Komitetowi Inwestycyjnemu oraz Zarządzania Aktywami i Pasywami. W 2021 roku występowała dodatnia luka płynności również w warunkach szokowych.
W okresie sprawozdawczym nie miały miejsca istotne zmiany w zakresie ryzyka płynności.
W Towarzystwie nie występuje istotna koncentracja ryzyka płynności.
Brak jest ekspozycji dotyczących ryzyka płynności wynikających z pozycji pozabilansowych.
50 C.5 Ryzyko operacyjne
Głównym celem zarządzania ekspozycją na ryzyko operacyjne jest ograniczenie prawdopodobieństwa wystąpienia potencjalnych strat wynikających ze zdarzeń operacyjnych.
Towarzystwo wprowadziło zasady określające sposób szczegółowego monitorowania ryzyka operacyjnego. Ocena ryzyka operacyjnego obejmuje w szczególności:
• szacowanie wartości strat operacyjnych (potencjalnych, jak i zanotowanych w danym okresie) dla zidentyfikowanych zdarzeń operacyjnych,
• szacowanie potencjalnej częstotliwości oraz dotkliwości strat operacyjnych w ramach samooceny ryzyka operacyjnego,
• analizowanie informacji o wartości i ewolucji w czasie kluczowych wskaźników ryzyka (KRI), analiza ich zmienności, analiza wartości kluczowych wskaźników ryzyka w relacji do poziomów planowanych, wprowadzenie i monitorowanie działań naprawczych w przypadku przekroczenia limitów.
Proces identyfikacji oraz określania KRI jest realizowany przez Departament Zarządzania Ryzykiem nie rzadziej niż raz w roku, jak również w przypadku odrębnej decyzji Komitetu Ryzyka lub Zarządu Towarzystwa, a w szczególności w następujących przypadkach:
• rozpoczęcia nowej działalności,
• zmian w systemie zarządzania ryzykiem operacyjnym,
• utrzymywaniu się w długim okresie przekroczonych poziomów ostrzegawczych
• lub granicznych dla wybranych wskaźników KRI,
• w przypadku znaczącej zmiany profilu ryzyka operacyjnego,
• innych zdarzeń wskazanych przez Komitet Ryzyka lub Zarząd Towarzystwa.
Proces identyfikacji oraz określania wskaźników KRI obejmuje w szczególności ocenę adekwatności wskaźników KRI z perspektywy ryzyka operacyjnego oraz możliwość rozszerzenia listy wskaźników KRI.
Weryfikacja dokonywana przez kierujących komórkami organizacyjnymi obejmuje między innymi:
• weryfikację metod wyznaczania KRI, w tym wykorzystania danych źródłowych,
• zasadność zastosowania KRI z perspektywy oceny profilu ryzyka operacyjnego,
• sprawdzenie poprawności stosowanych miar ostrzegawczych i granicznych,
• ewentualne zastosowanie nowych wskaźników KRI.
Lista wskaźników KRI zawiera, dla każdego poszczególnego wskaźnika KRI, co najmniej następujące elementy:
• nazwa wskaźnika KRI,
• formuła wyliczenia wskaźnika KRI,
• właściciel wskaźnika KRI (tj. komórka organizacyjna lub osoba),
• częstotliwość wyznaczania wskaźników KRI,
• poziom ostrzegawczy oraz poziom graniczny dla wskaźnika KRI.
W 2021 roku Towarzystwo posiadało i monitorowało KRI w następujących kategoriach:
praktyka kadrowa i bezpieczeństwo pracy, klienci, produkty i procesy obsługowe, zakłócenia działalności i błędy systemów, uszkodzenia aktywów, procesy operacyjne, oszustwo zewnętrzne, ryzyko compliance.
51 Dla zidentyfikowanych ryzyk operacyjnych właściciele biznesowi podejmują działania mające na celu zarządzenie daną ekspozycją na ryzyko. W ramach tego procesu właściciele biznesowi mogą zdecydować się na:
• akceptację ryzyka,
• transfer ryzyka,
• ograniczenie (mitygowanie) ryzyka,
• unikanie ryzyka.
Wybór metody zarządzenia ekspozycją na ryzyko dokonuje właściciel biznesowy w oparciu o analizę kosztów i korzyści poszczególnych metod. Ogólnie przyjmuje się jednak, że:
• akceptacja ryzyka jest możliwa dla ryzyka o niskiej dotkliwości i nieznacznej częstości realizacji o przewidywalnym charakterze, dla których tworzenie mechanizmów kontrolnych, bądź transfer ryzyka jest niewspółmiernie kosztowny w stosunku do osiąganych korzyści,
• transfer ryzyka powinien w większości przypadków opierać się na umowach ubezpieczenia. Umowami takimi powinny być pokryte przede wszystkim nieprzewidywalne ryzyka o niskiej częstości, ale potencjalnie dużych skutkach finansowych,
• ograniczanie ryzyka powinno być dominującą metodą kontroli ryzyka opartą o usprawnianie procesów i projektowanie efektywnych mechanizmów kontrolnych zapobiegających powstawaniu dużych strat operacyjnych,
• unikanie ryzyka jest z kolei metodą kontroli ryzyka stosowaną w przypadku bardzo istotnego ryzyka, którego transferu nie da się efektywnie dokonać ani zabezpieczyć przed nimi, a które są na tyle istotne, że zagrażają dochodowości prowadzonej w danym obszarze działalności.
Działania ograniczające (mitygujące) ryzyko operacyjne mogą obejmować następujące elementy:
• automatyzację czynności,
• wprowadzanie mechanizmów kontrolnych,
• merytoryczne szkolenia pracowników,
• inne działania.
Efektywność wypracowanych mechanizmów kontroli ryzyka oraz ocena ryzyka po wprowadzeniu mechanizmów kontroli jest monitorowana i raportowana w ramach kolejnych etapów procesu zarządzania ryzykiem operacyjnym.
Kontrolę ryzyka operacyjnego i utrzymanie go na akceptowalnym poziomie wspomagają następujące czynniki:
▪ wewnętrzne limity,
▪ system procedur,
▪ efektywna kontrola funkcjonalna,
▪ procedury kontrolne w zakresie ryzyka operacyjnego,
▪ działania zabezpieczające (w tym zarządzanie ciągłością działania),
▪ działania korekcyjne,
▪ polityka kadrowa.
Procesy zarządzania ryzykiem operacyjnym wspierają strategię oraz model biznesowy Towarzystwa i są istotnym elementem systemu zarządzania.
W Towarzystwie nie występuje istotna koncentracja ryzyka operacyjnego.
52 W 2021 roku nie nastąpiły istotne zmiany w sposobie zarządzania ryzykiem operacyjnym.
Zmiany ilościowe są zaprezentowane w poniższej tabeli prezentującej ekspozycję oraz wymóg kapitałowy z tytułu ryzyka operacyjnego w porównaniu do roku 2020. Towarzystwo wycenia ryzyko operacyjne na bazie składki zarobionej brutto.
Tabela 14. Ekspozycja oraz wymóg kapitałowy dla ryzyka operacyjnego (w tys. zł)
31.12.2020 31.12.2021
Składka zarobiona brutto w ubezpieczeniach innych niż ubezpieczenia na życie
(poprzednie 12 miesięcy)
32 529 34 502
Składka zarobiona brutto w ubezpieczeniach innych niż ubezpieczenia na życie
(poprzednie 12 miesięcy)
31 126 32 356
Wymóg kapitałowy dla ryzyka operacyjnego 2 246 2 329
C.6 Pozostałe istotne ryzyka
Oprócz ryzyka wymienionego powyżej Towarzystwo identyfikuje następujące ryzyka trudno mierzalne: ryzyko reputacji oraz ryzyko strategiczne.
Towarzystwo wprowadziło mierniki omawianego ryzyka. Ze względu na jakościowe podejście do wyceny ryzyka, Towarzystwo nie przeprowadza dodatkowych testów warunków skrajnych dla ryzyka reputacji oraz strategicznego. W związku z powyższym Towarzystwo nie kwantyfikuje wpływu wrażliwości powyższego ryzyka na wartość SCR.
Głównym celem zarządzania ekspozycją na ryzyko strategiczne jest dążenie do realizacji założonych celów strategicznych przy ciągłej identyfikacji ekspozycji na ryzyka zewnętrzne i wewnętrzne. Monitorowanie wykonania planu finansowego oraz wyjaśnienia przyczyn odchyleń od tego planu następuje w trybie miesięcznym i jest wykonywane przez Departament Kontrolingu. Miernikami skuteczności zarządzania ryzykiem strategicznym m.in. są:
• stopień zwiększenia wyniku finansowego w kolejnych latach oraz odchylenia od planowanego wyniku finansowego w budżecie rocznym,
• stopień efektywności sieci dystrybucji głównych kanałów sprzedaży mierzony dedykowanymi w obszarze sprzedaży wskaźnikami.
Głównym celem zarządzania ekspozycją na ryzyko reputacji jest dążenie do minimalizacji negatywnego odbioru wizerunku Towarzystwa przez klientów, kontrahentów, pośredników, partnerów społecznych, udziałowców, regulatorów oraz opinię publiczną, w szczególności utraty reputacji w ramach Grupy Poczty Polskiej. Ryzyko reputacji jest zarządzane jakościowo poprzez analizę ryzyka poprzez mierniki skuteczności i odpowiednie regulacje wewnętrzne dotyczące obszarów zgodności z prawem, regulacjami nadzorczymi i wewnętrznymi oraz dobrymi praktykami rynkowymi. Miernikami skuteczności zarządzania ryzykiem reputacji m.in. są:
• liczba i wielkość kar nałożonych przez instytucje nadzorujące,
• liczba i rodzaj spraw sądowych przeciw Towarzystwu,
• poziom skarg klientów na Towarzystwo,
• liczba zapisów w ogólnych warunkach ubezpieczenia uznanych za klauzule abuzywne,
53
• liczba i rodzaj negatywnych artykułów na temat Towarzystwa.
Procesy zarządzania ryzykiem reputacji wspierają strategię i model biznesowy oraz stanowią istotna część systemu zarządzania.
Towarzystwo nie identyfikuje istotnych koncentracji dla pozostałego ryzyka.
Dodatkowo, Towarzystwo w swojej bieżącej działalności, identyfikuje ryzyka związane z konfliktem zbrojnym w Ukrainie. Niemniej jednak, ryzyka te są klasyfikowane na poziomie stosunkowo niskim, gdyż Towarzystwo nie prowadzi swojej działalności poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej ani nie zatrudnia osób na terenach objętych konfliktem.
Towarzystwo nie posiada także istotnych zobowiązań walutowych ani istotnych zobowiązań wynikających umów kredytowych czy umów leasingu.
C.7 Wszelkie inne informacje
Nie występują inne istotne informacje poza wskazanymi powyżej.
54 D. Wycena do celów wypłacalności
Towarzystwo dokonuje wyceny aktywów i zobowiązań przy założeniu kontynuacji działalności przez co najmniej 12 miesięcy od dnia 31 grudnia 2021 roku.
Zgodnie z przyjętą przez Towarzystwo Polityką rachunkowości aktywa, rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe oraz inne zobowiązania dla celów Wypłacalności II wyceniane są zgodnie z art. 223 i 224 Ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, tj.:
• aktywa wyceniane są w wartości godziwej, tj. kwocie, za jaką mogłyby zostać wymienione pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi stronami transakcji na warunkach rynkowych,
• rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe stanowią bieżącą kwotę, którą zakład ubezpieczeń zapłaciłby przy natychmiastowym przeniesieniu zobowiązań z tytułu zawartych umów ubezpieczenia lub umów reasekuracji na inny zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji,
• zobowiązania inne niż rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe wycenianie są w wartości godziwej, tj. kwocie, za jaką mogłyby zostać wymienione pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi stronami transakcji na warunkach rynkowych. Wycena zobowiązań nie uwzględnia korekt związanych z własną zdolnością kredytową Towarzystwa.
Towarzystwo dokonuje wyceny aktywów i zobowiązań kierując się hierarchią wyceny określoną w art. 10 Rozporządzenia Delegowanego, zgodnie którą:
• podstawową metodą wyceny aktywów i zobowiązań jest wycena według cen rynkowych notowanych na aktywnych rynkach tych samych aktywów lub zobowiązań,
• jeżeli nie jest możliwe korzystanie z cen rynkowych notowanych na aktywnych rynkach tych samych aktywów lub zobowiązań, wycena jest dokonywana w oparciu o ceny rynkowe notowanych na aktywnych rynkach podobnych aktywów lub zobowiązań z uwzględnieniem korekt odzwierciedlających istniejące różnice,
• jeżeli tożsame bądź podobne aktywa lub zobowiązania nie są notowane na aktywnych rynkach, wycena jest dokonywana w oparciu o alternatywne metody wyceny w sposób należyty, ze szczególną starannością i najlepszą wiedzą.
Rynek uznaje się za aktywny, jeżeli w okresie trzech miesięcy dostępne były kwotowania dla danej grupy aktywów lub zobowiązań co najmniej raz w miesiącu. W przypadku gdy dane aktywo lub zobowiązanie notowane jest na kilku rynkach, do wyceny stosuje się kurs z rynku o największej płynności na podstawie skumulowanego wolumenu obrotu danego aktywa lub zobowiązania w okresie ostatniego pełnego miesiąca kalendarzowego.
Towarzystwo nie wprowadziło istotnych zmian w wycenie lub sposobie prezentacji danych w bilansie dla celów Wypłacalności II sporządzonym na dzień 31.12.2021 roku, w porównaniu do bilansu sporządzonego na dzień 31.12.2020 roku.
Ilościowe informacje dotyczące aktywów i zobowiązań wycenionych zgodnie z systemem Wypłacalność II zawiera formularz S.02.01.02 stanowiący załącznik nr 1 niniejszego sprawozdania.
W kolejnych częściach niniejszego rozdziału zaprezentowano, oddzielnie dla każdej istotnej grupy aktywów i zobowiązań, podstawowe różnice pomiędzy wyceną Wypłacalność II oraz sporządzoną dla celów sprawozdawczości statutowej.
55 D.1 Aktywa
Ilościowe informacje dotyczące aktywów wycenionych zgodnie z systemem Wypłacalność II zawiera formularz S.02.01.02 stanowiący załącznik nr 1 niniejszego sprawozdania.
Poniższa tabela prezentuje wybrane pozycje aktywów Towarzystwa na dzień 31.12.2021 roku według wyceny Wypłacalność II oraz porównanie do wyceny dla celów sprawozdawczości statutowej, tj. ilościowe przedstawienie różnic.
Tabela 15. Aktywa Towarzystwa na dzień 31.12.2021 roku (w tys. zł)
Kwoty należne z umów reasekuracji dla zobowiązań wynikających z ubezpieczeń
D.1.8 339 339 -243 96
Należności z tytułu ubezpieczeń i
od pośredników ubezpieczeniowych D.1.9 1 352 1 352 -968 383
Poniżej zamieszczono jakościowy opis istotnych różnic dla każdej istotnej grupy aktywów pomiędzy wyceną dla celów Wypłacalności II oraz wyceną sporządzoną dla celów sprawozdawczości statutowej.
D.1.1 Aktywowane koszty akwizycji
Wartość wyceny dla celów Wypłacalności II wynosi zero.
W bilansie statutowym ujęte zostały rozliczane w czasie koszty akwizycji poniesione w okresach przeszłych w wysokości przypadającej na przyszłe okresy sprawozdawcze.
56 D.1.2 Wartości niematerialne i prawne
Wartość wyceny dla celów Wypłacalności II wynosi zero w związku z brakiem możliwości sprzedaży oddzielnie poszczególnych składników należących do tej grupy aktywów.
W bilansie statutowym wartości niematerialne i prawne wyceniane są wg ceny nabycia powiększonej o koszty bezpośrednio związane z nabyciem i przygotowaniem do użytkowania, pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.
D.1.3 Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego
Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się w wysokości kwoty przewidzianej w przyszłości do odliczenia od podatku dochodowego, w związku z ujemnymi różnicami przejściowymi i w związku ze stratami podatkowymi, możliwymi do odliczenia w przyszłości.
W bilansie dla celów Wypłacalności II aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego są kompensowane z rezerwą z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Na koniec 2021 roku Towarzystwo rozpoznało aktywo z tytuł odroczonego podatku dochodowego.
W bilansie statutowym wartości aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego oraz rezerwy z tytułu odroczonego podatku są prezentowane w szyku rozwartym. Wysokość aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się przy uwzględnieniu stawki podatku dochodowego obowiązującej w momencie realizacji aktywów podatkowych, lub rozliczenia pasywów podatkowych.
Różnica wartości aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego pomiędzy wartością ujętą w bilansie Wypłacalność II a wartością ujętą w bilansie statutowym wynika z różnicy w wycenie poszczególnych aktywów i zobowiązań oraz w związku z dokonywaną kompensatą aktywa i rezerwy.
W tabeli poniżej podano źródła powstawiania aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego na 31.12.2021 roku uwzględniające ujemne i dodatnie różnice przejściowe.
Wartości aktywa zostały zaprezentowane po kompensacie, zarówno dla wartości ujętych w bilansie statutowym oraz w bilansie sporządzonym dla celów Wypłacalności II. Dodatnia wartość w poniższej tabeli oznacza aktywo z tytułu odroczonego podatku dochodowego, ujemna – rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego.
Tabela 17. Źródła powstawania aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego na dzień 31.12.2021 roku (w tys. zł)
Aktywowane koszty akwizycji -66 0 66
Wartości niematerialne i prawne 0 492 492
Nieruchomości, maszyny i urządzenia do użytku
własnego 0 -246 -246
Obligacje rządowe i komunalne -17 -17 0
Kwoty należne z umów reasekuracji dla zobowiązań
wynikających z ubezpieczeń 0 46 46
Należności z tytułu ubezpieczeń i od pośredników
ubezpieczeniowych 0 184 184
Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe 0 -683 -683
57
Wartość wg Ustawy o rachunkowości
Wartość wg wypłacalność
II
Różnice wynikające z
wyceny
Zobowiązania finansowe inne niż zobowiązania wobec
instytucji kredytowych 130 376 246
Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń i wobec pośredników
ubezpieczeniowych 0 -347 -347
Zobowiązania podporządkowane 0 89 89
Pozostałe zobowiązania (niewykazane w innych
pozycjach) 157 118 -39
Pozostałe pozycje bilansu 72 142 69
Razem 277 155 -122
D.1.4 Nieruchomości, maszyny i urządzenia do użytku własnego
Wartość wyceny dla celów Wypłacalności II rzeczowych składników aktywów (środki trwałe) wyznacza się na podstawie wyceny rynkowej dostępnej do uzyskania na rynku wtórnym danego składnika majątku, uwzględniając jego zużycie.
W bilansie statutowym rzeczowe aktywa trwałe wycenia się według ceny nabycia, powiększonej o wszystkie koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do użytkowania, pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.
Dla celów Wypłacalność II na 31.12.2021 roku ujęto wartość aktywów z tytułu prawa do użytkowania w kwocie 1 145 tys. zł. Aktywa z tytułu prawa do użytkowania (dotyczy leasingu operacyjnego oraz najmu powierzchni) dla celów Wypłacalności II wycenia się alternatywnymi metodami wyceny opisanymi w rozdziale D.4. W sprawozdaniu statutowym aktywa te nie są ujmowane w bilansie.
D.1.5 Obligacje rządowe
Wartość oraz sposób wyceny dłużnych skarbowych papierów wartościowych dla celów Wypłacalności II oraz dla celów sprawozdawczości statutowej jest tożsamy.
Na 31.12.2021 roku wartość godziwa obligacji skarbowych została wyznaczona poprzez dostępne na aktywnym rynku ceny.
D.1.6 Depozyty bankowe
W związku z brakiem aktywnego rynku dla depozytów bankowych, wartość godziwa tych aktywów dla celów Wypłacalność II jest ustalana metodą uproszczoną i jest równa wartości ze sprawozdania finansowego sporządzonego zgodnie z PSR.
Na dzień 31.12.2021 roku Towarzystwo posiadało zawiązane krótkoterminowe depozyty bankowe (tzw. overnight) w związku z czym zastosowane uproszczenie ogranicza potencjalne odchylenie w wycenie tych aktywów. Doświadczenia Towarzystwa potwierdzają zasadność stosowania uproszczenia w wycenie dla tego typu inwestycji. Poziom niepewności dotyczący wyceny Towarzystwo ocenia jako niski.
58 D.1.7 Kwoty należne z umów reasekuracji dla zobowiązań wynikających z ubezpieczeń Kwoty należne z umów reasekuracji dla zobowiązań wynikających z ubezpieczeń w bilansie Wypłacalność II ujmowane są w aktywach natomiast w bilansie statutowym prezentowane są w pasywach ze znakiem ujemnym.
Kwoty należne z tytułu reasekuracji obejmują udziały reasekuratorów w rezerwach techniczno-ubezpieczeniowych z tytułu reasekuracji biernej. Różnica w wysokości wyceny kwot należnych z umów reasekuracji pomiędzy systemem Wypłacalność II oraz sprawozdawczością statutową wynika z innego podejścia do kalkulacji rezerw techniczno-ubezpieczeniowych opisanego w rozdziale D.2.
D.1.8 Należności z tytułu ubezpieczeń i od pośredników ubezpieczeniowych
Wartość godziwa dla celów Wypłacalności II wyznaczana jest poprzez zastosowanie alternatywnej metody wyceny opisanej w rozdziale D.4. W należnościach ujmuje się przeterminowane na dzień bilansowy należności od ubezpieczających oraz od pośredników ubezpieczeniowych, które nie są ujęte w przepływach pieniężnych uwzględnianych w kalkulacji rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.
W bilansie statutowym w tej grupie aktywów ujmowane są bieżące (niewymagalne) oraz przeterminowane na dzień bilansowy należności od ubezpieczających i pośredników ubezpieczeniowych w kwocie wymaganej zapłaty łącznie z ewentualnymi odsetkami od przeterminowanych należności, pomniejszone o dokonane odpisy aktualizujące na należności nieściągalne lub wątpliwe.
D.1.9 Należności z tytułu reasekuracji biernej
Wartość godziwą dla celów Wypłacalności II stanowi kwota przeterminowanych należności z tytułu reasekuracji biernej.
Na dzień 31.12.2021 roku wszystkie należności z tytułu reasekuracji były należnościami nieprzeterminowanymi w związku z czym dla celów Wypłacalności II zostały ujęte w kwotach należnych.
W bilansie statutowym należności z tytułu reasekuracji biernej obejmują bieżące (niewymagalne) i przeterminowane należności, które wycenia się w kwocie wymaganej zapłaty
W bilansie statutowym należności z tytułu reasekuracji biernej obejmują bieżące (niewymagalne) i przeterminowane należności, które wycenia się w kwocie wymaganej zapłaty