• Nie Znaleziono Wyników

II. Ochrona środowiska

II.9. Społeczna percepcja kwestii środowiskowych

Sprawy zanieczyszczeń powietrza, wody i gleb stają się obiektem rosnącej troski obywateli. Partia komunistyczna przyznaje obecnie społeczeństwu pewne narzędzia prawne w walce o ochronę środowiska. Większa swobo-da wypowiedzi, oczywiście w ramach wyznaczonych przez władzę, po-zwala na drodze sądowej nagłośnić wiele przypadków nieprawidłowości w tym zakresie. Należy w tym miejscu zauważyć, że obywatele Chin już wcześniej uzyskali możliwość wyrażania w różnej formie swojego zdania na ten temat. W przemówieniu wygłoszonym w trakcie XVII Zjazdu KPCh w 2007 r. przewodniczący Hu Jintao mówił o konieczności rozszerzania

209 全国土壤污染状况调查公报 (Quanguo turang wuran zhuangkuang diaocha

gong-bao), The Ministry of Land and Resources of the People’s Republic of China, 17 IV 2014, http://www.mlr.gov.cn/xwdt/jrxw/201404/P020140417573876167417.pdf (18 IV 2014).

210 Ibidem.

zakresu demokracji ludowej na płaszczyźnie instytucjonalnej, zgodnie z prawem gwarantującym obywatelom cztery prawa: do posiadania wiedzy (知情权; zhiqing quan), do uczestnictwa (参与权; canyu quan), do wy-rażania swoich opinii (表达权; biaoda quan) oraz do nadzoru (监督权;

jiandu quan)211. W białej księdze 2012 年中国人权事业的进展 (Progress in China’s Human Rights in 2012) dotyczącej praw człowieka w Chinach, opublikowanej w maju 2013 r., można było przeczytać, że wraz z procesem reform i szybkim rozwojem technologii informacyjnych rozszerza się zakres prawa obywateli do wiedzy, a tym samym wyrażania swoich postulatów212. W dokumencie pojawiło się ważne zdanie mówiące o tym, że ludzie mają prawo żyć w czystym środowisku. Padła zapowiedź, że w związku z ogra- niczaniem zasobów, dużym zanieczyszczeniem środowiska i degradacją ekosystemu Chiny muszą dążyć do podniesienia ekologicznej świadomości obywateli. Ochrona środowiska stała się podstawą polityki państwa213.

Przeprowadzone w ostatnich latach badania sondażowe w Chinach po-twierdzają, że społeczeństwo coraz częściej korzysta z przysługujących mu praw i w większym stopniu publicznie wyraża swoje zdanie na tematy zwią- zane z ochroną środowiska i zasadnością potencjalnych inwestycji w dzie- dzinie energetyki. Władze również nie pozostają bierne w obliczu rosnącej presji obywateli, którzy domagają się życia w czystszym otoczeniu.

W sondażu 2007 environmental protection and people’s livelihood, prze- prowadzonym przez China Environmental Culture Promotion Association w 2007 r. na grupie ponad 9 tys. respondentów z 29 prowincji, 60,7% pyta- nych wyraziło swoje zaniepokojenie jakością żywności. 66,9%

responden- tów uznało z kolei problemy środowiskowe za bardzo istotne.

Przeciwnego zdania było tylko 2,7% osób. Dodatkowo w badaniu 32,3%

respondentów wyrażało obawy o stan jakości wód w zamieszkiwanych przez nich mia- stach, 20,7% zgłosiło swoje obawy o dostawy wody w najbliższym otocze- niu ich zamieszkania, a 20% było niezadowolonych z jakości wody dostęp- nej w obiektach publicznych. Jednocześnie ponad 80% uczestników badania uznało działania rządu w zakresie ochrony środowiska za satysfakcjonują- ce. Spośród nich 64,4% wyrażało przekonanie, że kwestie środowiskowe

211 Hu Jintao, 高举中国特色社会主义伟大旗帜为夺取全面建设小康社会新胜利而奋

斗 (Gaoju Zhongguo tese shehui zhuyi weida qizhi wei duoqu quan guojianshe xiaokang zhe-hui xin shengli er fendou), Report to the Seventeenth National Congress of the Communist Party of China on October 15, 2007, Xinhua, 24 X 2007.

212 2012年中国人权事业的进展 (2012 nian Zhongguo renquan shiye de jinzhan), V 2013, Information Office of the State Council, Xinhua, 14 V 2013.

213 Ibidem

stanowią priorytet działań rządu, a tylko 4,1% uznało, że sprawa ta nie jest istotna z punktu widzenia polityki rządu. W tym samym badaniu aż 49,7%

respondentów stwierdziło, że ich uczestnictwo w kampaniach związanych z ochroną środowiska nie ma znaczenia, tylko 2,8% uznało, że jest to bar-dzo ważne, a 13,7%, że jest to dosyć ważne214. Zasadniczo wyniki badania potwierdziły wzrost świadomości ekologicznej wśród obywateli. Dowiodły jednak również stosunkowo dużej bierności społeczeństwa w kwestii poten- cjalnego uczestnictwa w kampaniach na rzecz ochrony środowiska.

W bada- niach dominowało przekonanie, że rządzący jako jedyni mają odpowiednie narzędzia do sprawnego zarządzania tymi sprawami.

Podobne wnioski nasuwają się po analizie kolejnych badań ankietowych. W 2011 r. Instytut Gallupa przeprowadził sondaż określający stosunek Chińczyków do ochrony środowiska. 57% pytanych pod względem ważno- ści wskazało na potrzebę ochrony środowiska nawet kosztem spowolnienia gospodarczego. Tylko około jedna piąta respondentów uznała, że ważniej- szy jest wzrost gospodarczy.

Tabela 30. Opinie na temat: wzrost gospodarczy vs ochrona środowiska w pań-stwach BRIC

Chiny Indie Brazylia Rosja Ochrona środowiska powinna mieć priorytet

nawet kosztem spowolnienia gospodarczego 57% 45% 83% 60%

Wzrost gospodarczy powinien mieć priorytet

nawet kosztem zanieczyszczeń środowiska 21% 35% 7% 20%

Żaden z nich/ Brak zdania 22% 20% 10% 20%

Źródło: D. Yu, A. Pugliese, Majority of Chinese Prioritize Environment Over Economy, Gallup World, 8 VI 2012, http://www.gallup.com/poll/155102/majority-chinese-priori-tize-environment-economy.aspx (27 XI 2013).

Ponad trzy czwarte mieszkańców miast i wsi reprezentowanych w son-dażu w niemal jednakowym stopniu wyrażało zadowolenie z obecnie podej- mowanych przez władze wysiłków na rzecz ochrony środowiska.

Różnice pojawiły się dopiero przy pytaniach dotyczących satysfakcji z jakości po- wietrza i wody. W tym przypadku osoby zamieszkujące w miastach charak- teryzowała większa świadomość problemu. Byli oni zdecydowanie bardziej krytyczni w tej sprawie aniżeli mieszkańcy obszarów wiejskich.

214 Survey finds Chinese concerned with pollution-related food safety, Xinhua, 8 I 2008.

Tabela 31. Satysfakcja ze stanu środowiska na obszarach miejskich i wiejskich w Chinach

Mieszkańcy miast Mieszkańcy wsi Ogółem Satysfakcja z działań na rzecz ochrony

środowiska 74% 80% 77%

Ochrona środowiska powinna mieć

priorytet 60% 55% 57%

Satysfakcja z jakości powietrza 63% 87% 77%

Satysfakcja z jakości wody 67% 78% 73%

Źródło: D. Yu, A. Pugliese, Majority of Chinese Prioritize Environment Over Economy, Gallup World, 8 VI 2012, http://www.gallup.com/poll/155102/majority-chinese-priori-tize-environment-economy.aspx (27 XI 2013).

Wyniki sondażu pokazały ponadto, że Chiny wciąż sytuują się daleko za rozwiniętymi państwami jeśli chodzi o ochronę środowiska naturalnego.

Bez opracowania bardziej zdecydowanej strategii walki z zanieczyszczenia- mi problem będzie się systematycznie nawarstwiał szczególnie w obszarach zurbanizowanych. Na poziomie regionalnym dobre przykłady właściwej korelacji wzrostu gospodarczego połączonego z ochroną środowiska stano- wią miasta Qingdao, Tianjin oraz Shenyang215.

W kolejnym badaniu, przeprowadzonym jesienią 2012 r. przez China Youth Daily na grupie ponad 11 tys. użytkowników internetu, ponad 75%

respondentów uznało, że największym wyzwaniem dla rozwoju w następ-nym dziesięcioleciu będzie nierównomierny podział bogactwa wśród spo-łeczeństwa. Ankietowani zwracali również uwagę na problemy dotyczące nadużyć władzy (59,4%), wzmocnienia pozycji różnych grup interesów (52,8%), degradacji ekologicznej i środowiskowej (52,6%) oraz narusza-nia praw środowisk znajdujących się w niekorzystnej sytuacji (50,3%)216. To kolejne badanie, które potwierdzało, że kwestie ochrony środowiska za-jęły trwałe miejsce na liście problemów, z jakimi Chiny będą musiały się zmagać w najbliższym czasie.

W sondażu Pew Research Center przeprowadzonym na początku 2013 r.

wyodrębniono 17 kategorii zagadnień, którym towarzyszy rosnący niepokój

215 D. Yu, A. Pugliese, Majority of Chinese Prioritize Environment Over Economy,

Gal-lup World, 8 VI 2012, http://www.galGal-lup.com/poll/155102/majority-chinese-prioritize- http://www.gallup.com/poll/155102/majority-chinese-prioritize-environ- ment-economy.aspx (27 XI 2013).

216 Poll: Wealth gap greatest challenge for China’s growth, Xinhua, „China Daily”, 6 XI 2012.

1

Ochrona

społeczny w Chinach. 80% badanych przewidywało, że w krótkim cza-sie poprawi się sytuacja gospodarcza w kraju, z kolei 82% badanych wy-rażało nadzieję, że w dłuższej perspektywie ich dzieci jako osoby dorosłe będą miały lepszą sytuację od nich samych217. Wyniki dowiodły, że świado-mość ekologiczna w społeczeństwie systematycznie rośnie. W latach 2008–

2013 liczba osób postrzegających zanieczyszczenie środowiska naturalnego jako żywotny problem wzrosła aż o jedną trzecią.

Tabela 32. Zagadnienia postrzegane przez Chińczyków jako duży problem (w %)

2008 2012 2013 Zmiana procentowa (2008–2013)

Bezpieczeństwo żywności 12 41 38 +26

Jakość wytworzonych dóbr 13 33 31 +18

Bezpieczeństwo medyczne 9 28 27 +18

Ubezpieczenie emerytalne 13 28 30 +17

Zanieczyszczenie powietrza 31 36 47 +16

Korupcja urzędników 39 50 53 +14

Edukacja 11 23 24 +13

Zanieczyszczenie wody 28 33 40 +12

Dysproporcje między bogatymi a biednymi 41 48 52 +11

Ochrona zdrowia 12 26 23 +10

Warunki pracy 13 23 23 +10

Ruch uliczny 9 18 19 +10

Przestępczość 17 25 24 +7

Korupcja środowiskach biznesowych 21 32 27 +6

Bezrobocie 22 24 27 +5

Niedobory w dostawach elektryczności 4 8 8 +4

Rosnące ceny 72 60 59 –13

Źródło: Environmental Concerns on the Rise in China, Pew Research Center,

Washington, 19 IX 2013, http://www.pewglobal.org/files/2013/09/Pew-Global-Attitudes-

Project-China--Report-FINAL-9-19-132.pdf (27 XI 2013).

Sprawa zanieczyszczeń środowiskowych bardzo mocno została uwy- puklona w sondażu Ministerstwa Ochrony Środowiska z lutego 2014 r.

217 Environmental Concerns on the Rise in China, Pew Research Center, Washington, 19

IX 2013, http://www.pewglobal.org/files/2013/09/Pew-Global-Attitudes-Project-China-Re-port-FINAL-9-19-132.pdf (27 XI 2013).

Wynikało z niego, że 80,9% Chińczyków było zaniepokojonych z powo-du wzrostu zanieczyszczenia środowiska. 99,5% osób w tej grupie wska-zywało na wysokie zainteresowanie tym problemem, 90,3% mówiło o obawach dotyczących smogu, 86,8% o bezpieczeństwie wody pitnej oraz żywności, a 69,4% o radioaktywnym zanieczyszczeniu. Ponad 70%

respondentów deklarowało, że na rządzie oraz urzędach zajmujących się ochroną środowiska powinna spoczywać odpowiedzialność za redukcję zanieczyszczeń. Jednocześnie 78% pytanych wyraziło opinię, że również pojedynczy obywatele winni przyczyniać się do redukcji zanieczyszcze-nia środowiska. Wyniki wskazywały na duże zainteresowanie tymi prob-lemami i chęć pogłębiania wiedzy w tym zakresie. Potwierdzał to choćby fakt, że tylko 15,9% respondentów nie potrafiło odpowiedzieć, co ozna-cza PM2,5. W miastach 52,3% pytanych odpowiedziało, że czerpie swo-je informacswo-je o stanie środowiska z internetu, podczas gdy na wsiach ten wskaźnik wynosił jedynie 20%218.

Zaskakujące rozstrzygnięcia przyniosły wyniki studiów przeprowadzo-nych przez holenderski ośrodek badań społeczprzeprowadzo-nych Motivaction od grud-nia 2013 r. do styczgrud-nia 2014 r. na grupie 22 tys. respondentów ze Stanów Zjednoczonych, Europy i Chin. Analiza potwierdziła, że wśród Chińczyków notowano najwyższy poziom troski o środowisko naturalne.

Tabela 33. Postawy społeczne wobec środowiska na przykładzie Chin, Europy i Stanów Zjednoczonych

Jestem ekologiem

Próbuję żyć ze świadomością

ekologiczną

Martwię się, że działalność ludzka przyniesie szkody

naszej planecie

Chiny 64% 75% 74%

Europa 31% 61% 71%

Stany Zjednoczone 29% 46% 60%

Źródło: The different faces of sustainability in China, US and Europe: The hidden po-tential for a breakthrough in China, Motivaction International, Amsterdam 2014, s. 8.

Na podstawie tych wyników można wysnuć wniosek, że ekolodzy w Chi- nach w znacznym stopniu dostrzegają potrzebę stawienia czoła problemowi

218 首份生态文明意识调查:八成受访者对整体环境担忧 (Shou fen shengtai wenming yishi diaocha: Bacheng shou fang zhi dui zhengti huanjing danyou), „人民日报” („People’s Daily”), 20 II 2014.

zanieczyszczeń, w przeciwieństwie do państw zachodnich, gdzie załama-nie finansowe odsunęło to zagadzałama-niezałama-nie na załama-nieco dalszy plan. Rówzałama-nie in-teresujący był fakt różnego postrzegania sposobów rozwiązywania prob-lemów ekologicznych przez obywateli Chin, Stanów Zjednoczonych oraz państw Europy. 65% Chińczyków wyrażało wiarę w to, że wiele problemów w przyszłości zostanie rozwiązanych dzięki postępowi technologicznemu. Taką samą opinię wyrażało 48% Amerykanów oraz 57% Europejczyków. 62% Chińczyków było przekonanych, że postęp w rozwoju zaawansowa- nych technologii znacząco wpłynie na poprawę poziomu życia na świecie w ciągu następnej dekady. Europejczycy i Amerykanie byli w tej kwestii już zdecydowanie bardziej sceptyczni (odpowiednio 36% oraz 44%). Oby- watele Chin wykazywali również znacznie większy optymizm w odniesie- niu do skuteczności działań administracji rządowej oraz przedsiębiorstw we wprowadzaniu polityki ekologicznej. 46% respondentów w Chinach było przekonanych, że nowa generacja przywódców partyjnych potrafi sprostać podstawowym wyzwaniom społecznym w tym zakresie w następnej deka- dzie, podczas gdy w Europie i Stanach Zjednoczonych wiara w skuteczność przywódców była bardzo skromna (odpowiednio 24% oraz 30%)219.

Badania dowiodły, że mimo rosnącej świadomości problemu w społe-czeństwie w żaden sposób nie przekłada się to na aktywne uczestnictwo w działaniach na rzecz ochrony środowiska naturalnego. O jaskrawych sprzecznościach pojawiających się w wypowiedziach respondentów na te-mat środowiska mogło świadczyć badanie opinii publicznej z lutego 2014 r.

przeprowadzone przez Guangzhou Public Opinion Research Center na gru-pie 1500 respondentów w Pekinie, Szanghaju i Kantonie. Wykazało ono, że 54% respondentów uważało co prawda, że społeczeństwo chętniej niż wcześniej chce uczestniczyć w działaniach związanych z przeciwdziałaniem zanieczyszczeniom środowiska, ale jednocześnie 49% z nich stwierdziło, że społeczeństwo w niewielkim stopniu partycypowało w tego typu akcjach. Około 56% osób podkreślało, że ich bierność była wynikiem niewystarcza- jącego dostępu do informacji instruujących, jak wziąć w nich udział, około 44% uważało, że społeczeństwo posiada niewystarczającą wiedzę na ten te- mat, a 40% – że nie ma różnicy w tym, czy społeczeństwo weźmie w nich udział, czy nie. Kwintesencją tych badań było to, że prawie dwie trzecie respondentów, pomimo deklarowanej świadomości ekologicznej, była skora

219 The different faces of sustainability in China, US and Europe: The hidden potential for a breakthrough in China, Motivaction International, Amsterdam 2014, s. 9.

wybrać jazdę samochodem niż podejmować działania na rzecz poprawy jakości powietrza. Jednocześnie około 76% respondentów nie było usatys-fakcjonowanych ze sposobu, w jaki traktuje się sprawy zanieczyszczenia środowiska220.

Ogólnie na podstawie wszystkich przywołanych sondaży można do-strzec wzrost zainteresowania Chińczyków sprawami ekologii. Problem został zidentyfikowany i stał się obiektem rosnącej troski społecznej. Owe obawy mają jednak głównie charakter deklaratywny i nie przekładają się w szerszym stopniu na podejmowanie aktywności w ramach różnych or-ganizacji ekologicznych, które mogłyby się stać rzecznikiem ich interesów w relacjach z władzami zarówno na szczeblu lokalnym, jak i centralnym.

Wynika to zapewne z braku wiary w skuteczność takich działań. Społeczeń-stwo cechuje pasywność, i stąd skłonność do cedowania odpowiedzialności za rozwiązywanie problemów zanieczyszczeń środowiskowych na admini-strację państwową.

W Chinach powstało już wiele organizacji zajmujących się ekologią, ale ich wpływ na debatę publiczną jest wyjątkowo mały. 4 czerwca 1993 r.

w Pekinie z inicjatywy kilku intelektualistów powstała Friends of Nature (FON). Ta organizacja pozarządowa, działająca na rzecz ochrony środowi-ska została oficjalnie zarejestrowana 31 marca 1994 r. i skupia ponad 10 tys. członków221. Do 2001 r. powstało ponad 2 tys. organizacji ekologicznych222. W 2008 r. było ich już 5330223. Funkcjonują one jednak w wyznaczonych przez partię komunistyczną ramach. Ich działalność nie ma charakteru kon- frontacyjnego w stosunku do władz centralnych.

Aktywność organizacji po- zarządowych tego typu koncentruje się głównie na obszarach związanych z edukacją publiczną, promowaniem zaangażowania społecznego, wspie- raniem polityki rządowej w sprawach ochrony środowiska, monitorowa- niem przestrzegania regulacji środowiskowych w terenie oraz nakłanianiem przedsiębiorstw do większej troski o sprawy środowiska.

Co do przejawów nowej formy aktywności społecznej, to takie zja-wisko dostrzega się w cyberprzestrzeni. Zdaniem Yang Guobina ruchy

220 Li Wenfang, Poll: Public have mixed feelings over pollution fight, „China Daily”, 19 III 2014.

221 Friends of Nature. About us, http://old.fon.org.cn/channal.php?cid=616 (3 III 2014).

222 Wu Chenguang, China’s Environmental NGOs, China.org.cn, 13 VII 2002, http://china.

org.cn/english/2002/Jul/36833.htm (3 III 2014).

223 民政部公布社会组织发展最新统计数据 (Minzhengbu gongbu shehui zuzhi fazhan zui xin tongji shuju), 20 VI 2008, Ministry of Civil Affairs of the People’s Republic of China, http://cbzs.mca.gov.cn/article/shxw/yw/200806/20080600017059.shtml (3 III 2014).

walczące o ochronę środowiska w sieci stanowią swoistego rodzaju nową jakość. O ile dotychczasowe ruchy społeczne (w tym także te zaangażowa-ne w wydarzenia na placu Tian’anmen w 1989 r.) zmierzały do przekształ-ceń w systemie politycznym, o tyle nowe ruchy środowiskowe (environ-mental nongovern(environ-mental organization) nie miały aspiracji politycznych i ich działania nie były ukierunkowane bezpośrednio na wywołanie zmian w państwie. Ich aktywność koncentrowała się raczej na zagadnieniach dotyczących środowiska. Dlatego też była ona akceptowana i wpisywała się w ramy nakreślonej przez władze strategii zrównoważonego rozwoju.

Ruchy środowiskowe uzyskały nawet wsparcie agencji rządowych, czyli Państwowej Administracji Ochrony Środowiska, która w marcu 2008 r.

została przekształcona w Ministerstwo Ochrony Środowiska. Nieformalny sojusz pozwalał tym ruchom uzyskać ważne wsparcie w walce o ochro-nę środowiska, jednocześnie zaś rząd centralny mógł polegać na pomocy tych ruchów w ujawnianiu nielegalnych praktyk lub naruszania regulacji środowiskowych przez przedstawicieli lokalnego biznesu lub urzędników.

Ruchy ekologiczne charakteryzowały się od początku właściwą dla siebie strukturą organizacyjną, skupiając zarówno formalne, jak i nieformalne organizacje. Cechowała je relatywna niezależność. Trzeba jednak pamię-tać, że ich kolektywna aktywność publiczna nie miała, jak dotąd, charak-teru konfrontacyjnego wobec struktur państwowych. Starały się one kłaść nacisk na takie kwestie, jak kształcenie, współpraca, uczestnictwo oraz dialog, co często przejawiało się w organizowaniu publicznych wykładów, warsztatów, konferencji, dyskusji, wycieczek szkolnych, wystaw fotogra-ficznych, wydawaniu newsletterów oraz książek, produkcji programów telewizyjnych i innych. Takie działania określa się w Chinach mianem

„akcji” (xindong; actions), podczas gdy tradycyjne działania o charakterze politycznym jako „kampanie” (yundong; campaigns)224.

Wzmożona aktywność społeczna dostrzegalna jest głównie w sytua-cjach, które dotykają w bezpośredni sposób daną społeczność. Wszelkiego rodzaju inwestycje energetyczne, planowane w pobliżu miejsc zamieszkania określonej grupy ludzi, które niosą z sobą potencjalne zagrożenia, niemal automatycznie wywołują niepokój. W obliczu takich wydarzeń dana spo- łeczność najczęściej się jednoczy, starając się opóźnić lub udaremnić daną inwestycję. Co ciekawe, protesty tego typu nie przykuwają jednak uwagi

224 Zob.: Yang Guobin, The Power of the Internet in China: Citizen Activism Online, Co- lumbia University Press, New York 2009, s. 94–98.

ogółu społeczeństwa, mają zwykle wydźwięk lokalny. Niejednokrotnie są to akcje o charakterze indywidualnym225.

Zanieczyszczenia środowiska są obecnie główną przyczyną tzw. incyden-tów masowych w Chinach. Wcześniej były to spory wokół przejęć ziemi.

Powszechna możliwość korzystania z telefonów komórkowych oraz inter-netu sprawia, że ludzie coraz łatwiej mogą wyrażać swoje niezadowolenie.

Zdaniem emerytowanego członka partii komunistycznej Chen Jipinga główny powód masowych protestów to środowisko, o które każdy teraz się troszczy.

Jeśli chce się budować elektrownię, która może wywoływać raka, to nie moż-na oczekiwać, że ludzie będą zachowywać spokój. Podkreślał, że w Chimoż-nach rokrocznie na tym tle dochodzi do 30–50 tys. masowych incydentów226. W sa- mym 2011 r. odnotowano łącznie 180 tys. masowych incydentów na różnym tle227. Termin „masowy” może być tu jednak nieco mylący, zważywszy, że po- jęciem masowych incydentów lub niepokojów społecznych (群体性事件; quntixing shijian; mass incidents) określa się te wystąpienia, w których wzięło udział co najmniej dziesięć osób, i miały one wpływ na przestrzeń publiczną. Masowy incydent dotyczy takich sytuacji, jak: przedstawienie kolektywnych petycji do urzędników wyższego szczebla i przeprowadzanie strajków oku- pacyjnych; organizowanie nielegalnych zgromadzeń, pochodów lub demon- stracji; organizacja strajków; tamowanie ruchu ulicznego; wzniecanie niepo- kojów społecznych; obleganie budynków partyjnych lub rządowych; rozboje, szabrownictwo i wzniecanie pożarów;

utrudnianie pracy administracji rządo- wej. Bardziej znaczące wystąpienia społeczne to „masowe incydenty na wiel- ką skalę” (large-scale mass incidents), w których bierze udział co najmniej

225 Ciekawym przykładem takiej indywidualnej aktywności społecznej jest przypadek mieszkańca prowincji Hebei Li Guixina, który na początku 2014 r. pozwał miejskie biuro ochrony środowiska na sumę 10 tys. RMB celem uzyskania rekompensaty za środki, które wcześniej wydatkował na zakup filtra powietrza oraz ruchomej bieżni. Podkreślał przy tym, że chciał zwrócić uwagę, że ludzie stają się ofiarami smogu, który wpływa na ich zdrowie i generuje koszty. Żądając rekompensaty, zaznaczył, że władza korzysta z podatków ściąga-nych od przedsiębiorstw zanieczyszczających środowisko. Oczywiście szanse na uzyska-nie rekompensaty w jego przypadku od początku były znikome, uzyska-niemuzyska-niej ta sytuacja może zachęcić innych do podjęcia podobnych kroków. [L. Lin, Local government in North China sued for failing to control air pollution, chinadialogue, 27 II 2014, https://www.chinadialogue. net/blog/6764-Local-government-in-North-China-sued-for-failing-to-control-air-pollution/en (28 II 2014)].

226 Zhou Xin, H. Sanderson, Chinese Anger Over Pollution Becomes Main Cause of Social Unrest, Bloomberg, 6 III 2013, http://www.bloomberg.com/news/2013-03-06/pollution-passes- land-grievances-as-main-spark-of-china-protests.html (24 X 2013).

227 J. Doyon, F. Godement, D. Péneau, E. Puig, H. Winkler, Control at the Grassroots:

China’s New Toolbox, European Council on Foreign Relations, VI 2012, http://www.ecfr.eu/

page/-/China_Analysis_Control_at_the_Grassroots_June2012.pdf (24 X 2013).

500 osób. Pomiędzy 2003 a 2009 r. odnotowano 248 tego typu przypadków, najwięcej w Guangdongu (54) oraz Hubei (17)228.

Trzeba zauważyć, że rząd wespół ze środowiskami biznesu tworzą wy-soce zorganizowaną i stabilną grupę interesu. Po drugiej stronie sytuują się lokalne społeczności, które zwykle są słabo zorganizowane i nie są w sta-nie walczyć na równych warunkach, co oznacza, że sta-nie mogą skuteczsta-nie

Trzeba zauważyć, że rząd wespół ze środowiskami biznesu tworzą wy-soce zorganizowaną i stabilną grupę interesu. Po drugiej stronie sytuują się lokalne społeczności, które zwykle są słabo zorganizowane i nie są w sta-nie walczyć na równych warunkach, co oznacza, że sta-nie mogą skuteczsta-nie