2.1. Uwagi ogólne
Wymóg uzyskania zezwolenia przez zarządzającego portem lotni-czym pojawił się pierwszy raz na gruncie ustawy ‒ Prawo działalności go-spodarczej z dnia 19 listopada 1999 r.5
Wraz z wejściem w życie nowej ustawy ‒ Prawo lotnicze z 2002 r., która uchyliła obowiązujący od 1962 r. akt prawny6, działalność gospo-darcza w zakresie zarządzania lotniskami oraz obsługi naziemnej została szczegółowo uregulowana w prawie lotniczym7. Zgodnie z art. 184 pr. lotn.
w sprawach lotniczej działalności gospodarczej nieuregulowanych w usta-wie stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działal-ności gospodarczej8. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 ust. 1 tej ustawy działalność ta jest wolna dla każdego na równych prawach z za-chowaniem warunków określonych przepisami prawa. Artykuł 75 stanowi, że uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym m.in. w przepisach ustawy ‒ Prawo lotnicze. Przepis art. 173 pr. lotn. stanowi, że uzyskania zezwolenia wymaga wykonywa-nie działalności gospodarczej na lotniskach użytku publicznego w zakresie zarządzania lotniskiem (art. 173 ust. 1 pkt 1). Przepisy prawa lotniczego
5 Zob.: M. Żylicz: Prawo lotnicze..., s. 366; Ustawa ‒ Prawo działalności gospodarczej z dnia 19 listopada 1999 r., Dz.U. z 1999, Nr 101, poz. 1178.
6 Ustawa z dnia 31 maja 1962 r. ‒ Prawo lotnicze, Dz.U. z 1962, Nr 32, poz. 153 z późn. zm.
7 Pierwsze przepisy dotyczące działalności gospodarczej w zakresie zarządzania lotniskami w Polsce wy-dane zostały w roku 1988. Do tego czasu przepisy dotyczące zakładania i działania lotnisk, w tym zarządzania nimi, miały charakter operacyjny i związany z czynnościami administracyjnymi, nie miały natomiast charakteru gospodarczego. Zob.: Rozporządzenie Ministra Komunikacji z dnia 15 września 1964 r. w sprawie cywilnych lotnisk, lądowisk i lotniczych urządzeń naziemnych, Dz.U. z 1964, Nr 37, poz. 237 z późn. zm. Ustawa z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej, Dz.U. z 1988, Nr 41, poz. 324 z późn. zm. wprowadziła zasadę koncesjonowania transportu lotniczego oraz „wykonywania innych usług lotniczych” (art. 11 ust. 1 pkt 7), nie precyzując jednak pojęcia „inne usługi lotnicze”. Do-piero Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26.10.1995 r. w sprawie rodzaju dokumentów i zakresu informacji wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na prowa-dzenie działalności gospodarczej w zakresie wykonywania usług lotniczych, Dz.U. z 1995, Nr 130, poz.
635, stanowi w przedmiocie wykonywania usług lotniczych w zakresie eksploatacji lotniska (§ 1 ust. 1 pkt 10).
8 Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, Dz.U. z 2004, Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.; na podstawie art. 96 ust. 2 pkt 2 ppkt d ustawy z dniem jej wejścia w życie działalność gospodarcza w zakresie zarządzania lotniskami została objęta obowiązkiem uzyskania zezwolenia.
określają szczegółowe warunki uzyskania zezwolenia oraz zasady wykony-wania działalności gospodarczej przez zarządzających portami lotniczymi.
2.2. Zezwolenie na zarządzanie portem lotniczym
Dział VIII rozdział II ustawy ‒ Prawo lotnicze ustanawia szczególne warunki uzyskania zezwolenia.
Na podstawie zezwolenia na zarządzanie lotniskiem użytku publicz-nego przedsiębiorca jest uprawniony do świadczenia usług lotniczych zwią-zanych ze startem, lądowaniem i postojem statków powietrznych, wyko-nywanych na rzecz przewoźników lotniczych oraz innych użytkowników statków powietrznych.
Organem właściwym do wydania, odmowy wydania, cofnięcia ze-zwolenia jest Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego (dalej: Prezes ULC)9 . Głównym warunkiem wydania zezwolenia na rozpoczęcie i prowadzenie działalności w zakresie zarządzania lotniskiem jest posiadanie przez przed-siębiorcę certyfikatu (art. 173 ust. 3), którego wydanie poprzedzone jest procesem certyfikacji. Proces ten ma na celu sprawdzenie „trwałej zdol-ności podmiotu do bezpiecznego wykonywania określonej działalzdol-ności lot-niczej” (art. 160 ust. 2). Ustawodawca nadaje wymogowi posiadania cer-tyfikatu szczególne znaczenie, kwestia bezpieczeństwa operacyjnego jest bowiem jego priorytetem. Certyfikat musi być złożony wraz z wnioskiem o wydanie zezwolenia10 .
Zezwolenie udzielane jest na czas oznaczony, nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 50 lat. Prezes ULC odmawia udzielenia zezwolenia lub je cofa w każdym przypadku niespełnienia przez przedsiębiorcę warunków określonych w ustawie – Prawo lotnicze11. Odmowa udzielenia zezwolenia
9 Prezes ULC pełni funkcję centralnego organu administracji rządowej w sprawach lotnictwa cywilnego, niezastrzeżonych dla ministra właściwego do spraw transportu. Zakres działania Prezesa ULC obejmuje także kwestie regulacji ekonomicznej. Zob.: M. Żylicz: Prawo międzynarodowe…, s. 178‒179.
10 Obok dokumentów takich jak dokumenty określające status prawny wnioskodawcy (akt zawiązania osoby prawnej, wypis z właściwego rejestru, art. 175 ust. 2 pkt 1 odsyłający do art. 166 ust. 3 pkt 1), a także wskazania we wniosku danych takich jak oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedziba oraz adres, numer w rejestrze przedsiębiorców, określenie rodzaju działalności, miejsce wykonywania działalności (lotnisko), przedsiębiorca winien dołączyć do wniosku projekt zabezpieczenia obsługi ruchu lotniczego, systemu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej lotniska, osłony meteorologicznej lotnictwa cywilnego na lotnisku oraz zatwierdzony przez Prezesa ULC program ochrony lotniska przed aktami bezprawnej ingerencji (art. 175 ust. 2 pkt 2).
11 Można także wspomnieć o wymogu dobrej reputacji osób zarządzających przedsiębiorstwem, którego nie spełniają osoby skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne karne skarbowe, przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, bezpieczeństwu powszechnemu, mieniu, obrotowi gospodar-czemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, prawom osób wykonujących pracę zarobko-wą, wiarygodności dokumentów. Podobnie jak w przypadku wymagań dotyczących kondycji finansowej przedsiębiorstw, wymóg potwierdzenia dobrej reputacji został zawarty na gruncie przepisów unijnych dotyczących przewoźników. Wydaje się, że także w tym przypadku celem regulacji jest dążenie do za-pewnienia spełnienia wymogów wykonywania działalności gospodarczej, która winna być prowadzona przez osoby dające rękojmię profesjonalnego, merytorycznego zarządzania przedsiębiorstwem (art.
175 ust. 2 pkt 1 c).
następuje także w przypadku, gdyby jego udzielenie było sprzeczne z wią-żącymi umowami czy przepisami międzynarodowymi lub gdyby przedsię-biorcy cofnięto zezwolenie na ten sam rodzaj działalności w okresie ostat-nich 5 lat przed złożeniem wniosku. Prezes ULC cofa zezwolenie, jeżeli wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej zezwoleniem, przedsiębiorca nie rozpo-czął działalności objętej zezwoleniem w oznaczonym terminie albo zaprze-stał prowadzenia działalności objętej zezwoleniem lub otwarto likwidację przedsiębiorcy albo nastąpiła jego upadłość.
Prezes ULC może odmówić udzielenia zezwolenia, cofnąć zezwolenie lub zmienić jego zakres (art. 175 ust. 3‒4a) ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego lub zdrowia publicznego12 .
Prawo lotnicze przewidziało wyjątek od zasady ustanowionej na grun-cie prawa handlowego w zakresie zezwolenia. Zgodnie bowiem z brzmie-niem art. 185 pr. lotn. w sprawach lotniczej działalności gospodarczej nie mają zastosowania przepisy art. 494, art. 531 i art. 553 ustawy z dnia 15 września 2000 r. ‒ Kodeks spółek handlowych13. Przepisy te dotyczą od-powiednio łączenia się spółek (poprzez przejęcie lub utworzenie nowego podmiotu), podziału spółek oraz przekształcenia spółek. Wskazane przepi-sy w każdym z tych przypadków wprowadzają zasadę sukcesji administra-cyjnoprawnej. Przedmiotem sukcesji są, zgodnie z brzmieniem przepisów, także zezwolenia i koncesje. Oznacza to, że nowo powstałe podmioty go-spodarcze (w przypadku łączenia lub podziału) oraz podmioty przekształco-ne wchodzą w prawa i obowiązki wynikające z zezwoleń udzielonych spółce przejmowanej lub spółkom łączącym się, spółce dzielonej lub przekształ-canej. Prawo lotnicze wyłącza zastosowanie tego przepisu. Takie podej-ście ustawodawcy jest jedynie słuszne. Zezwolenie udzielane jest w wyniku skomplikowanej procedury, która obejmuje nie tylko zebranie informacji dotyczących statusu prawnego wnioskodawcy, ale także dokładne spraw-dzenie jego kondycji finansowej i spełniania przez niego warunków w tym zakresie. Przede wszystkim jednak podstawowym warunkiem uzyskania
12 Jest to przepis szczególny w stosunku do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, na gruncie której art. 75a stanowi, że koncesja, zezwolenie, zgoda, licencja albo wpis do rejestru działalności regu-lowanej uprawniają do wykonywania działalności gospodarczej na terenie całego kraju i przez czas nie-określony, a wprowadzenie wyjątku od zasady określonej w ust. 1 jest dopuszczalne tylko w przepisach ustaw odrębnych wyłącznie ze względu na nadrzędny interes publiczny. Ustawa o swobodzie w zakresie znaczenia pojęcia „nadrzędny interes publiczny” odsyła w art. 5 pkt 7 do Ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Dz.U. z 2010, Nr 47, poz. 278. Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy „nadrzędny interes publiczny” oznacza „wartość podlegającą ochronie, w szczegól-ności porządek publiczny, bezpieczeństwo publiczne, zdrowie publiczne, utrzymanie równowagi finanso-wej systemu zabezpieczenia społecznego, ochronę konsumentów, usługobiorców i pracowników, uczci-wość w transakcjach handlowych, zwalczanie nadużyć, ochronę środowiska naturalnego i miejskiego, zdrowie zwierząt, własność intelektualną, cele polityki społecznej i kulturalnej oraz ochronę narodowego dziedzictwa historycznego i artystycznego”.
13 Ustawa z dnia 15 września 2000 r. ‒ Kodeks spółek handlowych, Dz.U. z 2000, Nr 94, poz. 1037 z późn.
zm.
zezwolenia jest posiadanie przez przedsiębiorcę certyfikatu lotniska użytku publicznego. Zezwolenie potwierdza zatem spełnienie przez przedsiębiorcę nie tylko warunków, które ogólnie można określić jako organizacyjnopraw-ne i finansowe, ale przede wszystkim warunków zapewniających trwałą zdolność podmiotu do bezpiecznego wykonywania działalności.
2.3. Obowiązki zarządzającego wynikające z posiadania zezwolenia
Z faktem posiadania zezwolenia ustawodawca powiązał określone obowiązki zarządzającego portem lotniczym (art. 175 ust. 7 pr. lotn.), wśród których można wskazać kilka związanych bezpośrednio z kwestią bezpieczeństwa. Jest on zobowiązany m.in. zachowywać warunki prowa-dzenia działalności określone w decyzjach administracyjnych Prezesa ULC (ust. 1), a także zapewniać użycie właściwego, specjalistycznego sprzętu, oraz powierzać czynności w zakresie prowadzonej działalności osobom po-siadającym odpowiednie kwalifikacje (ust. 4). Nadto zarządzający zobowią-zany jest przekazywać Prezesowi ULC dokumenty pozwalające zapoznać się z kondycją finansową przedsiębiorstwa, a także na jego żądanie „inne informacje i dokumenty istotne dla oceny działalności przedsiębiorstwa w latach następnych”, co koreluje z obowiązkiem złożenia planu gospodar-czego już na etapie ubiegania się o zezwolenie14. Podkreślić należy, że ele-ment kondycji finansowej zarządzającego jest niezwykle istotny z punktu widzenia wypełniania zobowiązań w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa w porcie lotniczym.
14 Przedsiębiorca musi także spełniać określone warunki finansowe, co zobowiązany jest wykazać poprzez przedłożenie planu gospodarczego przedsiębiorstwa obejmującego co najmniej 2 lata działalności (art.
175 ust. 2 pkt 1). Plan winien wykazywać w sposób wiarygodny, że przedsiębiorca jest w stanie wypełnić istniejące i prawdopodobne przyszłe zobowiązania finansowe w okresie 24 miesięcy od dnia rozpoczę-cia działalności. Nadto plan powinien zawierać informacje dotyczące struktury kapitałowej, płynności finansowej przedsiębiorstwa, źródeł finansowania działalności, powiązań finansowych udziałowców lub akcjonariuszy z inną działalnością, prognoz przepływów finansowych związanych z wykonywaniem dzia-łalności, a także zweryfikowane sprawozdanie finansowe z poprzedniego roku finansowego ‒ o ile przed-siębiorca prowadził działalność gospodarczą. Wymóg spełnienia określonych warunków finansowych przez przedsiębiorstwa lotnicze ‒ w stosunku do przewoźników lotniczych ‒ został wprowadzony w Unii Europejskiej Rozporządzeniem Rady nr 2407/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym, wydanym w ramach III pakietu liberalizacyjnego. Powtórzony został na grun-cie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty, OJ. L 293 z 31.10.2008 r. Ustawodawca krajowy wprowadził te zasady także w stosunku do zarządzających portami lotniczy-mi, co, jak się wydaje, jest słusznym wymogiem prawnym. Celu postawienia takiego wymogu nale-ży bowiem upatrywać w dążeniu do zagwarantowania spełnienia wymogów prowadzenia działalności gospodarczej. Zadania zarządzających portami lotniczymi wymagają nakładów finansowych, a trudna sytuacja finansowa przedsiębiorstwa mogłaby mieć negatywny wpływ na bezpieczeństwo i jakość usług.
Dlatego też jednym z dokumentów składanych z wnioskiem o udzielenie zezwolenia jest oświadczenie woli złożone w formie aktu notarialnego, zapewniające, że nie zgłoszono wniosku o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy lub nie znajduje się on w stanie likwidacji (art. 175 ust. 2 pkt 1).
Należy podkreślić, że obowiązek zachowywania warunków wykony-wania działalności dotyczy warunków ustalonych we wszystkich decyzjach Prezesa ULC, a nie tylko w certyfikacie i zezwoleniu, jak przed nowelizacją ustawy ‒ Prawo lotnicze z 2011 r. (dalej: nowelizacja)15 .
2.4. Obowiązki zarządzającego portem lotniczym jako podmiotu prowadzącego lotniczą działalność gospodarczą W ramach wykonywanej działalności objętej zezwoleniem prawo lot-nicze nakłada na zarządzającego portem lotniczym wiele obowiązków. Mają one charakter operacyjny oraz organizacyjny.
Zarządzający lotniskiem użytku publicznego powinien utrzymywać lotnisko i prowadzić jego eksploatację zgodnie z wymaganiami określo-nymi w art. 68 ust. 2 pr. lotn. Większość nałożonych na zarządzającego obowiązków dotyczy kwestii operacyjnych, w tym bezpiecznej eksploatacji lotniska. W tym zakresie jest on zobowiązany w szczególności:
• wykorzystywać lotnisko zgodnie z jego przeznaczeniem (art. 68 ust.
2 pkt 1);
• prowadzić eksploatację lotniska w sposób zapewniający bezpieczeń-stwo lotów oraz sprawność obsługi użytkowników lotniska (art. 68 ust. 2 pkt 2);
• utrzymywać lotnisko i jego elementy w stanie odpowiadającym wa-runkom technicznym określonym przez właściwy organ oraz zgodnie z danymi wpisanymi do rejestru lotnisk (art. 68 ust. 2 pkt 3);
• zapewniać udzielenie niezbędnej pomocy medycznej na lotnisku (art.
68 ust. 2 pkt 5);
• zorganizować system ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej lotni-ska (art. 68 ust. 2 pkt 10)16;
• koordynować prace lokalnego zespołu do spraw bezpieczeństwa lot-niskowego (art. 68 ust. 2 pkt 11);
• zapewnić dostarczanie informacji meteorologicznej dla potrzeb użyt-kowników lotnisk (art. 68 ust. 2 pkt 12);
• niezwłocznie zawiadamiać Prezesa ULC oraz instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej o wydaniu zarządzenia o zamknięciu lotni-ska dla ruchu lotniczego lub wprowadzeniu odpowiednich ograniczeń w jego eksploatacji, ich przyczynach i przewidywanym okresie trwa-nia (art. 68 ust. 2 pkt 9). Obowiązek ten dotyczy także informowatrwa-nia innych zainteresowanych podmiotów (art. 68 ust. 3 pkt 2);
15 Ustawa z dnia 30 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy ‒ Prawo lotnicze, Dz.U. z 2011, Nr 170, poz. 1015.
16 Zob.: Rozdział 3: Ratownictwo i ochrona przeciwpożarowa lotnisk, art. 84.
• w celu zapewnienia bezpieczeństwa lotów uniemożliwić wykonywanie czynności mających wpływ na bezpieczeństwo lotów, jeżeli dalsze ich wykonywanie zagrażałoby temu bezpieczeństwu (art. 68 ust. 2a).
2.5. Część obowiązków ma charakter organizacyjny.
Wśród nich należy wskazać m.in.:
• udostępnienie użytkownikom lotniska informacji zawartych w instruk-cji operacyjnej lotniska (art. 68 ust. 2 pkt 6);
• zapewnienie organom administracji lotniczej wykonującym czynności służbowe na lotnisku warunków niezbędnych do wykonywania tych czynności (art. 68 ust. 2 pkt 7).
Powyższe zadania mają na celu zapewnianie przez zarządzającego portem lotniczym ciągłości ruchu lotniczego na lotnisku użytku publicz-nego, co wynika wprost z przepisu art. 68 ust. 3 pkt 1. Brzmienie tego przepisu zwraca uwagę także na ekonomiczny wymiar zarządzania portami lotniczymi. Ciągłość ruchu, rozumiana jako możliwość realizacji operacji lotniczych zgodnie z rozkładem lotów danego lotniska i innych operacji nieujętych w rozkładzie, jest istotna dla przewoźników pasażerskich i cargo z punktu widzenia biznesowego.
Co najważniejsze w kontekście poruszanej tematyki, nowelizacja ustawy z 2011 r. wprowadziła nadto obowiązek posiadania przez zarzą-dzającego systemu zarządzania bezpieczeństwem na lotniskach – w zakre-sie wymaganym przez przepisy międzynarodowe oraz przepisy wydane na podstawie art. 59a ust. 6, co było wyrazem dostosowania przepisów prawa polskiego do międzynarodowego w zakresie bezpieczeństwa operacyjnego – safety, a w szczególności Załącznika 14 do konwencji chicagowskiej, pkt 1.5.3, zgodnie z którym państwo ma zapewnić przez swoje ustawodawstwo to, że zarządzający lotniskiem ustanowi system zarządzania bezpieczeń-stwem (Safety Management System, SMS)17 .
Niewątpliwie jednak to właśnie kwestie bezpieczeństwa są przez ustawodawcę traktowane priorytetowo. Wprost stanowi o tym przepis art.
80 pr. lotn. Zgodnie z jego brzmieniem zarządzający lotniskiem odpowiada za bezpieczną eksploatację lotniska, w tym za nałożone na niego zadania związane z ochroną lotniska. Pojęcie „bezpiecznej eksploatacji lotniska”
obejmuje zatem swym zakresem znaczeniowym nie tylko kwestie bezpie-czeństwa operacyjnego (safety), ale także bezpiebezpie-czeństwa antyterrory-stycznego (security). Na gruncie polskiej ustawy przepisy w zakresie safety
17 Załącznik 14, tom I, Zarządzenie Nr 4 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 10 lutego 2011 r.
w sprawie ogłoszenia tekstu Załącznika 14, tomu I do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywil-nym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r., Dz.Urz. Urzędu Lotnictwa Cywilnego nr 2 z dnia 21 .02 .2011 r .
znajdują się w szczególności w dziale IV Lotniska, lądowiska i lotnicze urzą-dzenia naziemne. Na ich podstawie wydanych zostało także wiele rozpo-rządzeń wykonawczych. Regulacja ta jest obszerna. Przepisy w zakresie security znajdują się w dziale IX ustawy Ochrona lotnictwa cywilnego .
Podkreślając wagę bezpiecznej eksploatacji lotniska i ‒ jak się wydaje
‒ stawianie przez ustawodawcę znaku równości pomiędzy obszarem safety i security, ustawodawca wymienił kilka kolejnych obowiązków zarządzają-cego portem lotniczym w tym zakresie. W celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji lotniska zarządzający lotniskiem jest obowiązany opracować instrukcję operacyjną lotniska (art. 82 ust. 1 pkt 1), która stanowi podsta-wowy dokument operacyjny portu lotniczego, o czym mowa niżej. Opra-cowanie tego dokumentu jest jednym z wymogów uzyskania certyfikatu lotniska użytku publicznego18. Należy podkreślić, że o ile instrukcja ope-racyjna dotyczy kwestii bezpieczeństwa operacyjnego ‒ safety, o tyle pro-gram ochrony reguluje kwestie zapobiegania aktom bezprawnej ingerencji na lotnisku ‒ security .
W ramach obowiązków wynikających z konieczności zapewnienia bezpiecznej eksploatacji zarządzający wydaje zarządzenia, nakazy lub za-kazy oraz polecenia związane z zapewnieniem bezpieczeństwa i ochrony lotów oraz porządku na lotnisku, obowiązujące w stosunku do wszystkich osób znajdujących się na terenie lotniska (art. 82 ust. 1 pkt 3). Regulaminy czy instrukcje wydawane przez zarządzającego dotyczą wszystkich osób zarówno w strefie airside, jak i landside .
Pozostałe obowiązki zarządzającego związane są z infrastrukturą i „fi-zycznymi” aspektami funkcjonowania lotniska w odniesieniu do czynników zewnętrznych w stosunku do portu lotniczego. Zarządzający w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa operacji lotniczych przez zwierzynę, gdy inne metody ochrony okazały się nieskuteczne, wnioskuje o dokonanie reduk-cyjnego odstrzału zwierzyny, stosownie do przepisów prawa łowieckiego (art. 82 ust. 1 pkt 6)19. W przypadku stwierdzenia, że przeszkody niebę-dące obiektem budowlanym, w tym drzewa i krzewy w rejonie podejść do lądowania, stanowią zagrożenie bezpieczeństwa ruchu lotniczego dla zarejestrowanego, czynnego lotniska, zarządzający wnioskuje do Prezesa ULC o wydanie decyzji w sprawie usunięcia przeszkody (art. 82 ust. 1 pkt
18 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie certyfikacji działalności w lot-nictwie cywilnym, Dz.U. z 2003, Nr 146, poz. 1421 z późn. zm., rozdział 7.
19 Przepis artykułu 82 zmieniony został Ustawą z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie zmiany ustawy ‒ Prawo lotnicze w taki sposób, że dotychczasowa treść art. 82 oznaczona została jako ust. 1, a dodane ust. 2‒4 dotyczące kwestii usuwania przeszkód lotniczych mają na celu przyspieszenie procedury w tym obszarze; zmiana ta wpisuje się w realizację zaleceń pokontrolnych Najwyższej Izby Kontroli z 2012 r. w zakresie konieczności usprawnienia krajowego sytemu prawnego w tym obszarze, w szczególno-ści odnośnie do długotrwałych procedur likwidacji przeszkód lotniczych, zwłaszcza naturalnych. Zob.:
Kontrola NIK Ochrona cywilnego ruchu lotniczego w Polsce jako element bezpieczeństwa lotnictwa cy-wilnego, nr ewid. 113/2012/P/11/062/KIN, s. 51, www.nik.gov.pl/plik/id,3781,vp,4817.pdf [dostęp:
10.09.2015].
7). W przypadku stwierdzenia, że w rejonie lotniska są wznoszone obiekty budowlane mogące stanowić przeszkody lotnicze lub że istniejące obiekty budowlane nie są oznakowane zgodnie z wymogami prawa lotniczego20, za-rządzający zawiadamia niezwłocznie właściwy organ nadzoru budowlanego oraz Prezesa ULC (art. 82 ust. 1 pkt 8).
Podsumowując, należy podkreślić, że kwestie szeroko rozumiane-go bezpieczeństwa ustawodawstwo zarówno międzynarodowe, europej-skie, jak i krajowe stawia najwyżej i nadaje im priorytetowy charakter.
Stąd wniosek, że regulacje prawa lotniczego i gospodarczego mają na celu umożliwienie zarządzającym realizację tych zadań, a jednocześnie zagwa-rantowanie właściwego stopnia kontroli i nadzoru państwa w tym obsza-rze. Podmiot zarządzający lotniskiem musi dawać gwarancję należytego wykonywania przypisanych mu zadań. Niespełnienie przez przedsiębiorcę warunków i wymagań określonych w prawie lotniczym skutkuje bowiem odmową udzielenia zezwolenia na prowadzenie tej działalności lub jego cofnięciem.
3. Bezpieczeństwo operacyjne (safety) – SMS