Ucieczki z obozu w Bełżcu - Jan Dzikowski - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Od Fritza, ogrodnika właśnie ta grupa lubelskich działaczy uciekła, jeszcze później to miejsce było zaspawane, studzienka kanalizacyjna, zaspawali tę studzienkę Niemcy,

Myśmy byli wszędzie zadłużeni, za PRL-u, bośmy brali wszystko do przerobu, co jest potrzebne na żarcie, na mięso, na chleb, braliśmy na kredyt ze Stanów,

Czasami miałem takiego klienta, który chciał trochę lepszego faceta odegrać i taniej żeby mu policzyć czy coś, to mówi: – Proszę pana, niech pan się postara, nie weźmie pan

W Kraśniku to nic się nie działo wtedy, to przeważnie po ośrodkach takich różnych uczelnianych, humanistycznych. Przecież to pozostały te różne Michniki, nie-Michniki z

A było tak: poszedł kosić jęczmień, znalazł tę teczkę, wrócił do domu, nie wykosił jęczmienia, ale wrócił do domu z teczką.. Sołtys wiedział, czyje to

Mam taki piękny balkon, słoneczko mi świeci, mam do nagrywania kasety, znaczy puszczam operetki, przeważnie Straussa, Lehára, Kálmána, mam Mickiewicza nagrania, 12 ksiąg,

Żona nie wyrobiła sobie renty, nie mogła pracować, bo ja dużo godzin pracowałem, więc żonie nie mogłem nic pomagać w domu, żona mnie pomagała dużo i dzieci były na jej

Niech się uczą Norwida, niech sobie przypomną Norwida, który mówi: „Jesteśmy wspaniałym narodem i byle jakim społeczeństwem”. To niech sobie młody naród nabija