Sterowanie napędów maszyn i robotów
Wykład 7 - Układy sterowania. Ocena jakości układów sterowania.
dr inż. Jakub Możaryn
Instytut Automatyki i Robotyki
Warszawa, 2016
Realizacje układów sterowania zwykłego
Realizacje układów sterowania zwykłego układy jednoobwodowe,
układy kaskadowe,
układy wieloobwodowe ze sprzężeniem od zmiennych stanu:
fizykalnych lub fazowych.
Układy jednoobwodowe
Układy jednoobwodowe
Są to proste układy regulacji, z wykorzystaniem regulatorów z konwencjo- nalnym działaniem typu P, PD, PI, PID, lub z odpowiednio zmodyfiko- wanymi działaniami. W wersji dyskretnej wyróżnia się dwie realizacje tego rodzaju układu regulacji
pozycyjną, przyrostową.
Układy jednoobwodowe
Wersja pozycyjna (rzadko stosowana) - PID
u(k) = αPkPes(k) + αI
1 TI
k−1
X
i =1
[es(i )Tp] + αDTD
es(k) − es(k − 1) Tp
(1) Ze względu na całkowanie wersja ta wymaga pamiętania informacji o odchyłce es(k) od początku sterowania, aż do chwili bieżącej i = k.
Układy jednoobwodowe
Wersja przyrostowa
u(k)−u(k−1) = kP
es(k) − es(k − 1) +Tp
TIes(k − 1) + TDes(k) − 2es(k − 1) + es(k − 2) Tp
(2)
w wersji rekursywnej
u(k) = u(k − 1) + q0es(k) + q1es(k − 1) + q2es(k − 2) (3) gdzie:
q0= kp
1 +TD
Tp
, q1= −kp
1 − Tp
TI
+2TD Tp
, q2= kpTD Tp
(4) Transmitancję dyskretną działania regulacyjnego opisuje zależność
GPID(z) = u(z)
es(z) = q0+ q1z−1+ q2z−2
1 − z−1 (5)
Układy jednoobwodowe
UWAGI
w wersji dyskretnej – inaczej niż w ciągłej – można wprowadzić różniczkowanie quasi-idealne przez zastąpienie go operatorem różnicy, którego wartości są skończone nawet w przypadku skokowej zmiany wartości zadanej s0(k)
dla doboru nastaw można stosować różne podejścia, w praktyce np.
wymuszanie przy pomocy sterowania proporcjonalnego kP drgań niegasnących układu napędowego o okresie Tkr (kP = kkr) i dobór nastaw na podstawie oferowanych tablic (np. Ziegler, Nichols, 1942) lub innych zależności.
Układy kaskadowe
Układy kaskadowe stosowane są powszechnie w układach napędowych osi ruchu maszyn i robotów przemysłowych – w postaci obwodów
sterowania:
położenia (P),
prędkości obrotowej (PI), prądu (PI),
Równanie dynamiki silnika DC
Układ równań wiążących zależności elektryczne i mechaniczne silnika DC
Uz = Rwiw+ Lwdiw
dt + keωs kmiw = Jd ωs
dt + Bωs+ Mobc
(6)
stosując przekształcenie Laplace’a
Uz(s) = Rwiw(s) + Lwiw(s)s + keωs(s) kmiw(s) = Jωs(s)s + Bωs(s) + Mobc
(7) a następnie określając zmienną wiążącą jako iw(s)
iw(s) = Uz(s) − keωs(s) Rw+ Lws
iw(s) = Jωs(s)s + Bωs(s) + Mobc
km
(8)
czyli
Uz(s) − keωs(s)
Rw+ Lws = Jωs(s)s + Bωs(s) + Mobc
km (9)
Równanie dynamiki silnika DC
mając
Uz(s) − keωs(s)
Rw+ Lws = Jωs(s)s + Bωs(s) + Mobc km
(10) można zapisać zależność wiążącą napięcie zasilające silnik i prędkość kątową wirnika
kmUz(s) − kmkeωs(s) = (Rw+ Lws)(Jωs(s)s + Bωs(s) + Mobc) (11)
Rysunek :Schemat blokowy silnika prądu stałego, sprowadzonego do obwodu wirnika
Równanie dynamiki silnika DC
Do wyznaczenia transmitancji silnika elektrycznego prądu stałego z magnesem trwałym, należy przyjąć zerowe obciążenie, czyli:
Mobc= 0 (12)
co daje transmitancję operatorową postaci G (s) = ωs(s)
Us(s)= km
LwJs2+ (RwJ + LwB)s + (kmke+ RwB) (13) Tak więc otrzymujemy układ liniowy, stacjonarny, mający charakter układu oscylacyjnego.
Transmitancje układu regulacji
Transmitancja - wejściem jest napięcie zasilania Uz(s) (przy Mobc= 0) ωs(s)
Us(s)= km
LwJs2+ (RwJ + LwB)s + (kmke+ RwB) (14) Transmitancja zakłóceniowa - wejściem jest moment obciążający (przy Uz(s) = 0)
ωs(s)
Mobc(s)= − Lws + Rw
LwJs2+ (RwJ + LwB)s + (kmke+ RwB) (15)
Sterowanie feedforward silnika DC
Rysunek :Schemat blokowy sterowania feedforward Równanie regulatora
GR(s) = LwJs2+ (RwJ + LwB)s + (kmke+ RwB) km
(16) UWAGA: Równanie regulatora zawiera parametry silnika, które mogą, i zwykle są, wyznaczone niedokładnie - mogą też ulec zmianie w trakcie pracy silnika. Ponieważ w układzie nie ma sprzężenia zwrot- nego, sygnał wyjściowy może się znacznie różnić od sygnału refe- rencyjnego.
Układ jednoobwodowy - sterowanie prędkością silnika DC
Rysunek :Schemat blokowy jednoobwodowego układu regulacji prędkości silnika DC
Regulator P
GR(s) = kωp (17)
Regulator PI
GR(s) = kωp
1 + 1
Tωis
(18)
Jakość układu regulacji
Zadaniem układu regulacji jest minimalizacja odchyłki regulacji.
e(t) = ez(t) + ew(t), (19) gdzie
ez(t) - odchyłka wywołana zakłóceniem,
ew(t) - odchyłka wywołana wymuszeniem. (zmianą wartości zadanej) Przy ocenie jakości układu regulacji analizuje się oddzielnie obydwa składniki odchyłki regulacji, przy założeniu że układ jest liniowy i spełnia zasadę superpozycji.
Odchyłka zakłóceniowa
Transmitancja odchyłkowa układu względem zakłócenia Gz(s) = ∆ym(s)
z(s) =ez(s)
z(s) = ±Gz(s)Gob(s)
1 + Gob(s)Gr(s) (20) ez(s) = ∆ym(s) = ±Gz(s)Gob(s)
1 + Gob(s)Gr(s)z(s) (21) Odchyłka statyczna względem zakłócenia:
ezst.= lim
t→∞ez(t) = lim
s→0s · ez(s) (22) ezst.= lim
s→0s · ±Gz(s)Gob(s)
1 + Gob(s)Gr(s)z(s) (23)
Odchyłka nadążania
Transmitancja odchyłkowa układu względem wartości zadanej Gew(s) = ew(s)
∆w (s) = −1
1 + Gob(s)Gr(s) (24) ew(s) = −1
1 + Gob(s)Gr(s)∆w (s) (25) Odchyłka statyczna względem wartości zadanej
ewst.= lim
t→∞ew(t) = lim
s→0s · ew(s) (26) ewst.= lim
s→0s · −1
1 + Gob(s)Gr(s)∆w (s) (27)
Odchyłka nadążania - sterowanie prędkością silnika DC
Odchyłka statyczna względem wartości zadanej - regulator P, wymuszenie skokowe (ωs(s) = 1
sωst) ewst.= lim
s→0
1
1 + kmkωp
LwJs2+ (RwJ + LwB)s + (kmke+ RwB)
ωst (28)
ewst.= 1
1 + kmkωp
(kmke+ RwB)
ωst (29)
Odchyłka nadążania - sterowanie prędkością silnika DC
Odchyłka statyczna względem wartości zadanej - regulator PI, wymuszenie skokowe (ωs(s) = 1
sωst) ewst.= lim
s→0
1
1 +
kmkωp
1 + 1
Tωis
LwJs2+ (RwJ + LwB)s + (kmke+ RwB)
ωst (30)
ewst.= 0 (31)
Układ kaskadowy - sterowanie prędkością i położeniem silnika DC
Rysunek :Schemat blokowy kaskadowego układu regulacji prędkości i położenia silnika DC
Odchyłka nadążania - sterowanie prędkością i położeniem silnika DC
Odchyłka statyczna położenia względem wartości zadanej - regulator P położenia, regulator P prędkości, wymuszenie skokowe (θ = θst
s ) ewst.= lim
s→0
1 1 +kθP
s Gω(s)
θst (32)
gdzie
Gω(s) = kmkωp
LwJs2+ (RwJ + LwB)s + (kmke+ RwB + kmkωp) (33) tak więc odchyłka statyczna położenia w stanie ustalonym ma wartość:
ewst.= 0 (34)
Układ kaskadowy - sterowanie prędkością, położeniem i prądem
Rysunek :Schemat blokowy kaskadowego układu regulacji prędkości, położenia i prądu silnika DC
UWAGA: W większości komercyjnie dostępnych silników DC pętla sprzężenia od prądu wykorzystywana jest do kompensacji wpływu momentu obciążenia silnika i regulacji przepływu prądu przez silnik.
Układy kaskadowe
Przyczyny powszechności zastosowań układów kaskadowych dobór nastaw regulatorów i optymalizacja są bardzo proste - od wewnątrz na zewnątrz kaskady,
ograniczona liczba nastaw – podstawowym parametrem jest współczynnik wzmocnienia prędkościowego kv, obliczany z warunku żądanego stosunku prędkości (rzeczywistej) do odchyłki położenia w ruchu ustalonym (odchyłki nadążania, śledzenia)
dla ruchu postępowego
kv = v
∆s|ruch ustalony (35)
dla ruchu obrotowego
kω= ω
∆θ|ruch ustalony (36)
prosta i tania realizacja sprzętowa i/lub programowa.
Kryteria oceny jakości sterowania
Kryteria oceny jakości sterowania Standardowe miary jakości sterowania
Modyfikacje standardowych miar jakości sterowania Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Wskaźniki sumowe (całkowe) Wskaźniki sumowe modyfikowane
Kryteria oceny jakości sterowania
Miary jakości sterowania współczesnych napędów opierają się na
kryteriach oceny bezpośredniej przebiegu w czasie odpowiedzi na skokową zmianę wartości sygnału zadającego
Standardowe kryteria oceny jakości sterowania
minimalizacja ustalonej (statycznej) odchyłki procesu sterowania (esu):
Iesu = αes|s(ku) − so| , min (37) minimalizacja maksymalnej odchyłki przejściowej (dynamiczna:
przeregulowania lub nadwyżki) esp o kierunku przeciwnym do odchyłki początkowej, określanej w procedurze o schemacie:
Iesp = αespmax
0, max
0<k<ku
[(s(k) − s0)sgn(s0− spocz)]
, min (38)
minimalizacja czasu zakończenia (traktowanego alternatywnie jako czas ustalania, pozycjonowania lub doregulowania) procesu
pozycjonowania – wyrażony przez czas dyskretny kkonc lub (w praktyce wygodniejsze) przez czas ciągły t = kkoncTp:
It= αtkkoncTp, min (39) gdzie: αes, αesp i αt są wagami oceny, s0i spocz – położeniem zadanym i
Dodatkowe standardowe kryteria oceny jakości sterowania
W praktyce oceny prowadzone są według opcjonalnych w stosunku do podanych zależności, dodatkowych warunków i żądań – np. w sterowaniu pozycyjnym, dla zadania przestawiania:
dla odchyłki ustalonej esu z warunkami zatrzymania ruchu lub osiągnięcia czasu oceny Iesu
dla ˆv (ku) ∩ ˆa(ku) = 0 lub gdy k koc, z reguły koc< ku (40) dla przeregulowania – nadwyżki esp: nieprzekroczenia określonej krotności odchyłki ustalonej,
esu¬ κesdop (41)
w praktyce κ ∈< 2, 5 >
Dodatkowe standardowe kryteria oceny jakości sterowania
dla czasu zakończenia procesu pozycjonowania kkonc
traktowanego jako:
czas ustalania ku(tu, Itu) - z warunkiem zatrzymania ruchu (jak poprzednio)
czas pozycjonowania kp(tp, Itp) – z warunkiem osiągnięcia dopuszczalnej wartości odchyłki położenia, |es| ¬ esdop
czas doregulowania kur(tur, Itur) – z warunkiem postoju w strefie dopuszczalnej
Itur
−−→ [ˆgdy v (ku) ∩ ˆa(ku) = 0] ∩ [|es| ¬ esdop] (42)
i oceną w czasie koc, 0 < ku, kp, kur¬ koc, ograniczonym przez długość taktu pracy napędzanego urządzenia.
Standardowe kryteria oceny jakości sterowania
Ocena jakości w oparciu o wymienione wskaźniki, jest łatwa w praktycznej realizacji, jednak pojawiają się następujące problemy:
wzajemna sprzeczność kryteriów w odniesieniu do zadań sterowania - np. żądanie większej dokładności (zmniejszenie esdop) prowadzi do wydłużenia czasu ustalania (tu).
obecność przeregulowania w warunkach przemysłowych:
w części zadań pozycjonowania w zakresie ruchów roboczych wykluczone jest pojawienie się tej odchyłki i to bez względu na pogorszenie innych wskaźników
w innych zadaniach takich jak np. ruchy dobiegowe, celowość skrócenia czasu ruchu pozwala na pewne przekroczenie wartości zadanej
przeregulowanie, będące następstwem oscylacji słabo tłumionego układu napędowego, może być wykorzystane w trakcie
uruchomieniowego (startowego), iteracyjnego strojenia nastaw,
standardowe kryteria oceny jakości sterowania
Rysunek :Ilustracja niejednoznaczności oceny jakości i optymalizacji sterowania pozycyjnego pneumatycznego napędu dławieniowego na przykładzie zależności:
a) czas ustalania tuod dopuszczalnej wartości odchyłki ustalonej esdopi obciążenia masowego mobc, b) liczba przełączeń rozdzielacza ur przeod wartości odchyłki esdop.
Standardowe kryteria oceny jakości sterowania
zróżnicowane wymagania odnośnie pracy układu napędowego w urządzeniach automatyki i robotyki
żądania o charakterze ogólnym, na przykład:
określonej powtarzalności zachowań dokładnościowych i czasowych - w warunkach zmieniających się obciążeń masowych, siłowych itd.
likwidacji pełzania - stabilizacji położenia po (chwilowym) ustaniu ruchu
zadanej podatności obciążeniowej statycznej i dynamicznej – minimalizacji wpływu zmieniających się obciążeń na odchyłkę sterowania w warunkach postoju i ruchu
żądania o charakterze funkcjonalnym, związane ze specyfiką realizacji w konkretnej technice napędowej zadań pozycyjnych (przestawianie, nadążania), siłowych, momentowych,
przyspieszeniowych itp.
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
W opisanej sytuacji różnorodności uniwersalnych kryteriów oceny jakości układu pozycyjnego, warto rozważyć zastosowanie kryteriów niestandardowych - uwzględniające specyfikę układu. Np. dla pneumatycznego dławieniowego układu pozycyjnego można stosować wskaźniki jakości pozycjonowania rozszerzone o liczbę przełączeń rozdzielacza proporcjonalnego.
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Wskaźniki sumowe (całkowe) W technice płynowej oparto się na minimalizacji dwóch konwencjonalnych kryteriów
ITAE (ang. Integral of Time Multipled with Absolute Error )
IITAE=
koc
X
k=0
[k|es(k)|] , min (43)
ITSE (ang. Integral of Time with Square Error )
IITSE=
koc
X
k=0
[kes2(k)] , min (44)
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Cechy wspólne wskaźników ITAE i ITSE
pożądane uwzględnienie podstawowych parametrów procesu sterowania napędu, tzn. czasu i odchyłki
bardzo silne dowartościowanie początkowej fazy procesu, w której wartość odchyłki jest zbliżona do wartości zadanej
Druga własność prowadzi do oceny końcowej niekorzystnej w stosunku do najbardziej istotnej dla przebiegu procesu fazy zbliżania się do wartości zadanej.
W zakresie pracy liniowej (modelu) układu napędowego znalezienie minimum ITAE i ITSE jest proste i odpowiada też spełnieniu innych kryteriów (odchyłki ustalonej, maksymalnej odchyłki przejściowej, czasu zakończenia)
w przypadku pracy nieliniowej rzeczywistego napędu związek wartości wskaźników ITAE i ITSE z minimalizacją wartości parametrów czasowych i dokładnościowych sterowania przestaje być oczywisty.
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Wskaźniki sumowe modyfikowane zmodyfikowany wskaźnik IITAE mod1- Roth
IITAE mod1=
koc mod
X
k=0
k|s(k)| +
koc
X
k=koc mod
k|es(k)| , min (45)
Czas podziału koc mod jest wyliczany ze wzmocnienia w torze głównym układu sterowania pozycyjnego: koc mod= 1/(ksCm) (ks= kx 1w przypadku sterowania ze sprzężeniem zwrotnym od zmiennych stanu)
Wskaźnik IITAE mod1sprawdza się tylko w przypadku obiektów o dużym czasie opóźnienia i silnie aperiodycznym zachowaniu.
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Wskaźniki sumowe modyfikowane zmodyfikowany wskaźnik IITAE mod2- Enger
IITAE mod2=
koc
X
k=koc mod
(k − koc mod)2|es(k)| , min (46)
Z całkowitym wycięciem fazy początkowej przebiegu i liczeniem wartości wskaźnika wg przyjętego funkcjonału dopiero po czasie koc mod(koc mod< koc) osiągnięcia przez odpowiedź skokową układu pozycyjnego maksymalnej wartości przemieszczenia (so+ esp max) Wskaźnik IITAE mod2ograniczony jest do przypadku słabo tłumionych zachowań układu napędowego i wyraźnym przeregulowaniu, będącym warunkiem rozpoczęcia liczenia (mija się z wymaganiami praktycznymi).
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Rysunek :Optymalizacja układu pozycyjnego z wykorzystaniem wskaźników sumowych (na przykładzie sterowania pozycyjnego pneumatycznego napędu dławieniowego).
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Wskaźniki sumowe - nowe modyfikacje
wskaźnik jednokryterialny IIAED - w postaci różnicy wartości odpowiedzi układu regulowanego (zamkniętego) i układu nieregulowanego (otwartego) es(o−z)(k) - dla początkowej fazy przebiegu procesu sterowania, tzn. aż do czasu koc otw określonego osiągnięciem wartości zadanej (np. przemieszczenia so ) przez odpowiedź układu napędowego przy pełnym wysterowaniu
koc otw : |sotw− so| = 0 (47) i następnie - aż do czasu oceny koc- przez wskaźnik
IIAED=
koc otw
X
k=0
k|es(o−z)(k)| +
koc
X
k=koc otw
k|es(k)| , min (48)
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Rysunek :Ilustracja oceny jakości układu pozycyjnego z wykorzystaniem wskaźnika IIAED (na przykładzie sterowania pozycyjnego pneumatycznego napędu dławieniowego) - a) odpowiedź z przeregulowaniem i oscylacjami, b) odpowiedź aperiodyczna.
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Istotą kryterium IAED (ang. Integral of Absolute Real and Standard Error Difference) jest ocena zachowania zamkniętego układu pozycyjnego względem standaryzowanego - przez ograniczenie jego przemieszczenia do wartości zadanej so - zachowania układu otwartego (odniesienia);
kryterium spełnia podstawowe wymagania praktyczne dotyczące oceny jakości sterowania pozycyjnego układów napędowych :
pozwala oceniać zachowanie regulowanego układu napędowego względem równoważnego napędu standardowego (przełączalnego), uwzględnia ograniczenia energetyczne wykorzystywanego napędu i prowadzi do optymalnego - w danej realizacji - działania układu pozycyjnego,
różnicuje oceny jakości dla różnych wariantów i nastaw sterowania, przebieg odniesienia (zachowanie układu nieregulowanego,
otwartego) może być tworzony zarówno analitycznie (symulacyjnie), jak i poprzez eksperyment uruchomieniowy.
Niestandardowe kryteria i wskaźniki oceny
Wskaźniki sumowe - nowe modyfikacje
wskaźnik wielokryterialny ISETOC - w postaci ważonej sumy wskaźników np. (odchyłki ustalonej, maksymalnej odchyłki przejściowej, czasu zakończenia) z ewentualnymi funkcjonalnymi wskaźnikami uzupełniającymi charakterystycznymi dla danego napędu, np. dla napędu pneumatycznego
ISETOC= αesuIesu+ αespIesp+ αtuItu+ αur przeIur prze, min (49) Zapewnia to proporcjonalny, zróżnicowany przez poszczególne współczynniki wagowe, wpływ poszczególnych kryteriów na końcową ocenę; wymaga doboru wartości wag, np. dla napędu pneumatycznego pomyślne wyniki optymalizacji uzyskano po przyjęciu wartości wag: αesu= 1, 0/µm, αesp= 0, 2/µm, αtu= 0, 1/ms oraz αur prze= 2, 0.
Sterowanie napędów maszyn i robotów
Wykład 7 - Układy sterowania. Ocena jakości układów sterowania.
dr inż. Jakub Możaryn
Instytut Automatyki i Robotyki
Warszawa, 2016