• Nie Znaleziono Wyników

Metody numeryczne w fizyce

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Metody numeryczne w fizyce"

Copied!
46
0
0

Pełen tekst

(1)

Metody numeryczne w fizyce

FZP002934wcL

rok akademicki 2020/21 semestr letni

Wykład 5

Karol Tarnowski

karol.tarnowski@pwr.edu.pl

L-1 p. 220

(2)

• Wielomian interpolujący

• Wzór interpolacyjny Newtona

• Wzór interpolacyjny Lagrange’a

• Ilorazy różnicowe

• Interpolacja Hermite’a

• Interpolacja funkcjami sklejanymi

Plan wykładu

Na podstawie:

• D. Kincaid, W. Cheney, Analiza numeryczna

(3)

Zadanie. Znaleźć wielomian p możliwie najniższego stopnia taki, że dla danych n + 1 punktów (x i , y i )

jest p(x i ) = y i (0 ≤ i ≤ n).

Twierdzenie. Jeśli liczby x 0 , x 1 , …, x n są parami różne to istnieje dokładnie jeden wielomian

taki, że p(x i ) = y i (0 ≤ i ≤ n).

Wielomian interpolujący

  n

p

(4)

Załóżmy, że istnieją dwa wielomiany klasy  n interpolujące wartości y i w węzłach x i : p n (x) oraz q n (x).

Rozważmy wielomian p n (x) − q n (x), który także należy do klasy  n .

Wielomiany należące do  n mogą znikać w co najwyżej n punktach, o ile nie znikają tożsamościowo.

Wielomian p n (x) − q n (x) znika w n+1 punktach x i dla (0 ≤ i ≤ n), zatem .

Wielomian interpolujący

Dowód - jednoznaczność

( ) ( )

n n

p x q x

(5)

Istnienie – dla n = 0 wielomian stały p 0 (x) = y 0

spełnia jedyny warunek interpolacyjny p 0 (x 0 ) = y 0 .

Załóżmy, że dla pewnego k istnieje wielomian p k−1 klasy  k−1 taki, że p k−1 (x i ) = y i dla (0 ≤ i ≤ k−1).

Wielomian p k (x) możemy zapisać jako

Wielomian interpolujący

Dowód - istnienie

( ) = 1 ( ) + ( 0 )( 1 ) ( 1 ) .

k k k k

p x p x c x x x x x x

(6)

Wielomian p k (x) możemy zapisać jako

Stopień tego wielomianu nie przewyższa k.

Wielomian ten spełnia warunki interpolacyjne (0 ≤ i ≤ k−1). Pozostaje wyznaczyć c k tak, żeby p k (x k ) = y k .

Wielomian interpolujący

Dowód - istnienie

( ) = − 1 ( ) + ( − 0 )( − 1 ) ( − − 1 ) .

k k k k

p x p x c x x x x x x

( ) = 1 ( ) + ( 0 )( 1 ) ( 1 ) = .

k k k k k k k k k k

p x p x c x x x x x x y

(7)

Wielomian interpolujący

Dowód - istnienie

( ) = 1 ( ) + ( 0 )( 1 ) ( 1 ) = .

k k k k k k k k k k

p x p x c x x x x x x y

( ) ( )

= =

 

=  − 

 

  1

0 0

k i

k i j

i j

p x c x x

( )( ) ( ( ) − )

= −

− − −

1

0 1 1

k k k

k

k k k k

y p x

c x x x x x x

(8)

Wzór interpolacyjny Newtona

Przykład

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

(9)

Wzór interpolacyjny Newtona

Przykład

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

(10)

Wzór interpolacyjny Newtona

Przykład

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

( ) ( ) ( )

( )

( )

( ) ( )

= + −

= −

= − −

1 0 1

1

1

1 0 1

5 1

1 1 1

4

p x p x c x c

p x x

(11)

Wzór interpolacyjny Newtona

Przykład

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

( ) ( ) ( )( )

( ) ( ) ( )( )

= +

= −

− −

2 1 2

2 1

5 3

1 8 1 5 p x p x c x p x p

x x

x x

(12)

Wzór interpolacyjny Newtona

Przykład

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

( ) ( ) ( )( )( )

( ) ( ) ( )( )( )

= + −

= + − −

3 2 3

3 2

1

3 32 1

5 3

1 5

p x p x c x

p x

x x

x

x p x x

(13)

Wzór interpolacyjny Newtona

Przykład

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

( ) ( ) ( )( )( )

( ) ( ) ( )( )( )

= + −

= + − −

3 2 3

3 2

1

3 32 1

5 3

1 5

p x p x c x

p x

x x

x

x p x x

Aplet programu geogebra

(14)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

(15)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

(16)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

(17)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

(18)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

(19)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

(20)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

( )

=

− −

 +

− −

− −

 +

− −

− −

 +

− −

−  −

− −

− 9 1 9

9 5 9 9 3 9

3 9 3

5 3

1 1 5 1 3 1 3 0 5 1 5 3 1 5 2 3 1 3 5

1 5 7 9 1 9 5 p

x x

x x

x x

x

x

x x

x x

x

(21)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

x 1 5 3 9

y 1 0 2 -7

( )

=

− −

 +

− −

− −

 +

− −

− −

 +

− −

−  −

− −

− 9 1 9

9 5 9 9 3 9

3 9 3

5 3

1 1 5 1 3 1 3 0 5 1 5 3 1 5 2 3 1 3 5

1 5 7 9 1 9 5 p

x x

x x

x x

x

x

x x

x x

x

Aplet programu geogebra

(22)

Wzór interpolacyjny Lagrange’a

( ) ( ) ( )( ) ( )

( )

( ) ( ) ( )( ) ( )

( ) ( )( ) ( )

( ) ( )

( ) ( )

( ) ( )

− +

− +

− +

= 

=

= − − − −

=

− − − −

= − − − −

= −  

=

0 1 1

0 1 1

0 1 1

0,

0

1

0

i i i n

i

i i n

i

i i i i i i n

n j

i

j j i i j

n

k k k

l x c x x x x x x x x

l x

x x x x x x x x

l x x x x x x x x x

l x x x i n

x x

p x y l x

(23)

Wielomian p(x) klasy  n spełniający dla danej funkcji f warunki interpolacyjne

można wyrazić za pomocą wzoru Newtona:

Współczynniki c k zależą tylko od węzłów

x 0 , x 1 , …, x k i wartości funkcji w tych węzłach.

Jest to iloraz różnicowy rzędu k.

Iloraz różnicowy

( ) i = ( ) i

p x f x

( ) ( )

= =

=   1

0 0

n k .

k j

k j

p x c x x

=   0 , , , 1  

k k

c f x x x

(24)

• iloraz różnicowy rzędu zerowego

• iloraz różnicowy rzędu pierwszego

Iloraz różnicowy

( )

  =

  0 0 f x f x

( ) ( )

  =

  −

1 0

0 1

1 0

, f x f x

f x x

x x

(25)

• ilorazy różnicowe spełniają zależność

Iloraz różnicowy

− −

   

   

  =

  −

1 2 0 1 1

0 1

0

, , , , , ,

, , , k k k

k

f x x x f x x x f x x x

x x

x

0

f[x

0

] f[x

0

,x

1

] f[x

0

,x

1

,x

2

] f[x

0

,x

1

,x

2

,x

3

] x

1

f[x

1

] f[x

1

,x

2

] f[x

1

,x

2

,x

3

]

x

2

f[x

2

] f[x

2

,x

3

]

x

3

f[x

3

]

(26)

Wzór interpolacyjny Newtona

Iloraz różnicowy

1 1 -1/4 -3/8 1/32

5 0 -1 -1/8

3 2 -3/2

9 -7

( ) = − ( − − ) ( )( ) + ( )( )( )

3

1 3 1

1 1 1 5 1 5 3

4 8 32

p x x x x x x x

(27)

• Dokładność interpolacji

• Wybór węzłów interpolacji

• Zbieżność wielomianów interpolacyjnych

Interpolacja wielomianowa

Ważne zagadnienia

(28)

Interpolacja Hermite’a, czyli interpolacja

z węzłami wielokrotnymi. Szukamy wielomianu, który w węzłach ma dane nie tylko wartości,

ale i pochodne.

Interpolacja Hermite’a

Uogólnienie interpolacji Newtona

(29)

Szukamy wielomianu p klasy  2 takiego, że

• p(x 0 ) = c 00 , p’(x 0 ) = c 01 , p(x 1 ) = c 10 .

• Tablica ilorazów różnicowych ma wtedy postać:

Interpolacja Hermite’a

Przykład

x

0

c

00

c

01

c

02

x

0

c

00

c

11

x

1

c

10

( ) ( ) ( )

( ) ( ) ( ) ( )

→ →

= − =

 

  −

= +     − +     −

0 0

0

0 0

0

2

0 0 0 0 0 0 1 0

lim , lim '

, , ,

x x x x

f x f x

f x x f x

x x

p x f x f x x x x f x x x x x

(30)

Interpolacja Hermite’a

Przykład 2

1 2 3 1 2 -1

1 2 4 3 1

2 6 7 4

2 6 7

2 6

( ) ( )

  =

0 0 0  1 0

, , ,

!

f x x x f k x k

( ) = + 2 3 ( − + 1 ) ( 1 )

2

+ 2 ( 1 ) (

2

2 ) ( 1 1 ) (

2

2 )

2

p x x x x x x x

( ) 1 = 2, ' 1 ( ) = 3, 2 ( ) = 6, ' 2 ( ) = 7, '' 2 ( ) = 8

p p p p p

(31)

Zadanie. Mamy n+1 węzłów t 0 , t 1 , …, t n takich, że t 0 < t 1 < … < t n i znamy wartości w tych węzłach.

Szukamy funkcji S, która:

• W każdym z przedziałów [t i ,t i+1 ) (0 ≤ i ≤ n − 1) jest wielomianem klasy  k .

• Ma ciągłą (k−1)-szą pochodną w przedziale [t 0 , t n ].

• Funkcję S nazywamy funkcją sklejaną stopnia k.

Interpolujące funkcje sklejane

(32)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 0

(33)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 1

(34)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

(35)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

(36)

Szukamy takiej funkcji S, która:

• w danych węzłach t i (dla i = 0, 1, …, n)

• ma dane wartości y i ,

• w każdym z przedziałów [t i , t i+1 ) jest

wielomianem S i (dla i = 0, 1, …, n − 1) klasy  3 .

Wszystkie wielomiany mają łącznie 4n współczynników

S i (x) = a i x 3 +b i x 2 +c i x+d i

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

(37)

Wszystkie wielomiany mają łącznie 4n współczynników.

Warunki na współczynniki wynikają z:

• n warunków S i (t i ) = y i (i = 0, …, n−1)

• n warunków S i (t i +1) = y i+1 (i = 0, …, n−1)

• ciągłość pochodnej S’ daje jeden warunek

S’ i-1 (t i ) = S’ i (t i ) (i = 1, …, n−1) w każdym węźle wewnętrznym (łącznie n−1)

• ciągłość drugiej pochodnej S’’ daje n−1 warunków.

W sumie mamy 4n−2 równań.

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

(38)

S i (x) = a i x 3 + b i x 2 + c i x + d i

S’ i (x) = 3a i x 2 + 2b i x + c i

• S’’ i (x) = 6a i x + 2b i

• S’’’ i (x) = 6a i

• funkcja S i ’’(x) jest liniowa

• wykorzystując pomocnicze wielkości z i = S’’ i (t i )

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

(39)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

( ) = + 1 ( − ) + ( + 1 − )

'' i i i i i

i i

z z

S x x t t x

h h

= + 1

i i i

h t t

(40)

Stałe całkowania C i D można wyznaczyć z warunków

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

( ) = + 1 ( − ) 3 + ( + 1 − ) 3 + ( − ) + ( + 1 − )

6 6

i i

i i i i i

i i

z z

S x x t t x C x t D t x

h h

( ) =

i i i

S t y S t i ( ) i + 1 = y i + 1

( ) ( ) ( )

( ) ( )

+ +

+ +

+

= − + − +

   

+  −  − +  −  −

   

3 3

1 1

1 1

1

6 6

6 6

i i

i i i

i i

i i i i i i

i i

i i

z z

S x x t t x

h h

y z h y z h

x t t x

h h

(41)

Aby wyznaczyć wielkości z i korzystamy z warunków S’ i-1 (t i ) = S’ i (t i ) (i = 1, …, n−1)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

( ) + ( ) ( + )

+ +

= − + − +

   

+  −   − − 

   

2 2

1 1

1 1

' 2 2

6 6

i i

i i i

i i

i i i i i i

i i

z z

S x x t t x

h h

y z h y z h

h h

(42)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

( ) ( ) ( )

( ) ( )

( )

+ +

+ +

+ +

+ + +

− − −

− −

− −

= − − − +

   

+  −   − − 

   

= − − − +

= + − +

= + − +

2 2

1

1

1 1

1 1

1

1 1

1 1 1

1 1

1 1

' 2 2

6 6

' 3 6

' 3 6

' 3 6

i i

i i i

i i

i i i i i i

i i

i i i

i i i i

i i

i i i i

i i i i

i i

i i i i

i i i i

i i

i

z z

S x x t t x

h h

y z h y z h

h h

h h y y

S t z z

h h

h h y y

S t z z

h h

h h y y

S t z z

h h

(43)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

( ) ( ) ( )

− − − + +

+ + + = − − − −

1 1 1 1 1 1

1

2 6 6

i i i i i i i i

i i

i

i i

h z h h z h y

z y y h y

h

  − 1 i n 1

− − − − −

− − − −

     

     

     

     = 

     

     

         

 

1 1 1 1

1 2 2 2 2

3 2 2 2 2

2 1 1 1

n n n n n

n n n n

u h z v

h u h z v

h u h z v

h u z v

( − ) ( + ) −

= 1 + = 6 1 − = − 1

2 , ,

i i i i i i i i i

i

u h h b y y v b b

h

= =

0 0, n 0

z z

(44)

Interpolujące funkcje sklejane

Funkcja sklejana stopnia 3

( ) ( ) ( ( ) ( ( ) ) )

( )

( ) ( )

+

+ +

= + − + − + −

= −

=

= − + + −

1

1 1

1 6

2

2 1 6

i i i i i i i i

i i i

i i i

i i i i i i

i

S x y x t C x t B x t A

A z z

h B z

C h z z y y

h

(45)

• Wielomian interpolujący

– jednoznaczność – istnienie

• Wzór interpolacyjny Newtona

– przykład konstrukcji

• Wzór interpolacyjny Lagrange’a

– przykład konstrukcji – wzór ogólny

Podsumowanie (1)

(46)

• Ilorazy różnicowe

– wzór ogólny interpolacji Newtona

• Interpolacja Hermite’a

– uogólnienie interpolacji Newtona

• Interpolacja funkcjami sklejanymi

– wyznaczanie współczynników wielomianów

Podsumowanie (2)

Cytaty

Powiązane dokumenty

rok akademicki 2018/19 semestr letni.

W wielu przypadkach program komputerowy generuje ciąg przybliżeń rozwiązania..

• MathWorks, Documentation Center, Partial Differential Equation

Cheney, Analiza numeryczna, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2006, rozdziały 9.3, 9.4.

Pokaż, że niejawna metoda różnic skończonych zastosowana do równania przewodnictwa cieplnego jest stabilna.. Pokaż, że metoda Cranka-Nicolson do rozwiązywania

Pokaż, że niejawna metoda różnic skończonych zastosowana do równania przewodnictwa cieplnego jest stabilna.. Pokaż, że metoda Cranka-Nicolson do rozwiązywania

Just, Algebraiczne metody rozwiązywania równania Schrödingera, Wydawnictwo Naukowe PWN.. Materiały

numeryczna, Wydawnictwa Naukowo- Techniczne, 2006,