Metody numeryczne w fizyce
FZP002934wcL
rok akademicki 2020/21 semestr letni
Wykład 5
Karol Tarnowski
karol.tarnowski@pwr.edu.pl
L-1 p. 220
• Wielomian interpolujący
• Wzór interpolacyjny Newtona
• Wzór interpolacyjny Lagrange’a
• Ilorazy różnicowe
• Interpolacja Hermite’a
• Interpolacja funkcjami sklejanymi
Plan wykładu
Na podstawie:
• D. Kincaid, W. Cheney, Analiza numeryczna
Zadanie. Znaleźć wielomian p możliwie najniższego stopnia taki, że dla danych n + 1 punktów (x i , y i )
jest p(x i ) = y i (0 ≤ i ≤ n).
Twierdzenie. Jeśli liczby x 0 , x 1 , …, x n są parami różne to istnieje dokładnie jeden wielomian
taki, że p(x i ) = y i (0 ≤ i ≤ n).
Wielomian interpolujący
n
p
Załóżmy, że istnieją dwa wielomiany klasy n interpolujące wartości y i w węzłach x i : p n (x) oraz q n (x).
Rozważmy wielomian p n (x) − q n (x), który także należy do klasy n .
Wielomiany należące do n mogą znikać w co najwyżej n punktach, o ile nie znikają tożsamościowo.
Wielomian p n (x) − q n (x) znika w n+1 punktach x i dla (0 ≤ i ≤ n), zatem .
Wielomian interpolujący
Dowód - jednoznaczność
( ) ( )
n n
p x q x
Istnienie – dla n = 0 wielomian stały p 0 (x) = y 0
spełnia jedyny warunek interpolacyjny p 0 (x 0 ) = y 0 .
Załóżmy, że dla pewnego k istnieje wielomian p k−1 klasy k−1 taki, że p k−1 (x i ) = y i dla (0 ≤ i ≤ k−1).
Wielomian p k (x) możemy zapisać jako
Wielomian interpolujący
Dowód - istnienie
( ) = − 1 ( ) + ( − 0 )( − 1 ) ( − − 1 ) .
k k k k
p x p x c x x x x x x
Wielomian p k (x) możemy zapisać jako
Stopień tego wielomianu nie przewyższa k.
Wielomian ten spełnia warunki interpolacyjne (0 ≤ i ≤ k−1). Pozostaje wyznaczyć c k tak, żeby p k (x k ) = y k .
Wielomian interpolujący
Dowód - istnienie
( ) = − 1 ( ) + ( − 0 )( − 1 ) ( − − 1 ) .
k k k k
p x p x c x x x x x x
( ) = − 1 ( ) + ( − 0 )( − 1 ) ( − − 1 ) = .
k k k k k k k k k k
p x p x c x x x x x x y
Wielomian interpolujący
Dowód - istnienie
( ) = − 1 ( ) + ( − 0 )( − 1 ) ( − − 1 ) = .
k k k k k k k k k k
p x p x c x x x x x x y
( ) − ( )
= =
= −
1
0 0
k i
k i j
i j
p x c x x
( )( − ) ( ( ) − )
= −
− − −
1
0 1 1
k k k
k
k k k k
y p x
c x x x x x x
Wzór interpolacyjny Newtona
Przykład
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
Wzór interpolacyjny Newtona
Przykład
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
Wzór interpolacyjny Newtona
Przykład
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
( ) ( ) ( )
( )
( )
( ) ( )
= + −
= −
−
= − −
1 0 1
1
1
1 0 1
5 1
1 1 1
4
p x p x c x c
p x x
Wzór interpolacyjny Newtona
Przykład
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
( ) ( ) ( )( )
( ) ( ) ( )( )
−
= +
= −
−
− −
2 1 2
2 1
5 3
1 8 1 5 p x p x c x p x p
x x
x x
Wzór interpolacyjny Newtona
Przykład
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
( ) ( ) ( )( )( )
( ) ( ) ( )( )( )
−
= + −
= + − −
−
−
3 2 3
3 2
1
3 32 1
5 3
1 5
p x p x c x
p x
x x
x
x p x x
Wzór interpolacyjny Newtona
Przykład
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
( ) ( ) ( )( )( )
( ) ( ) ( )( )( )
−
= + −
= + − −
−
−
3 2 3
3 2
1
3 32 1
5 3
1 5
p x p x c x
p x
x x
x
x p x x
Aplet programu geogebra
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
( )
−
−
=
− −
+
− −
− −
+
− −
− −
+
−
− −
−
− −
− −
−
−
−
−
− 9 1 9
9 5 9 9 3 9
3 9 3
5 3
1 1 5 1 3 1 3 0 5 1 5 3 1 5 2 3 1 3 5
1 5 7 9 1 9 5 p
x x
x x
x x
x
x
x x
x x
x
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
x 1 5 3 9
y 1 0 2 -7
( )
−
−
=
− −
+
− −
− −
+
− −
− −
+
−
− −
−
− −
− −
−
−
−
−
− 9 1 9
9 5 9 9 3 9
3 9 3
5 3
1 1 5 1 3 1 3 0 5 1 5 3 1 5 2 3 1 3 5
1 5 7 9 1 9 5 p
x x
x x
x x
x
x
x x
x x
x
Aplet programu geogebra
Wzór interpolacyjny Lagrange’a
( ) ( ) ( )( ) ( )
( )
( ) ( ) ( )( ) ( )
( ) ( )( ) ( )
( ) ( )
( ) ( )
( ) ( )
− +
− +
− +
=
=
= − − − −
=
− − − −
= − − − −
= −
−
=
0 1 1
0 1 1
0 1 1
0,
0
1
0
i i i n
i
i i n
i
i i i i i i n
n j
i
j j i i j
n
k k k
l x c x x x x x x x x
l x
x x x x x x x x
l x x x x x x x x x
l x x x i n
x x
p x y l x
Wielomian p(x) klasy n spełniający dla danej funkcji f warunki interpolacyjne
można wyrazić za pomocą wzoru Newtona:
Współczynniki c k zależą tylko od węzłów
x 0 , x 1 , …, x k i wartości funkcji w tych węzłach.
Jest to iloraz różnicowy rzędu k.
Iloraz różnicowy
( ) i = ( ) i
p x f x
( ) − ( )
= =
= 1 −
0 0
n k .
k j
k j
p x c x x
= 0 , , , 1
k k
c f x x x
• iloraz różnicowy rzędu zerowego
• iloraz różnicowy rzędu pierwszego
Iloraz różnicowy
( )
=
0 0 f x f x
( ) − ( )
=
−
1 0
0 1
1 0
, f x f x
f x x
x x
• ilorazy różnicowe spełniają zależność
Iloraz różnicowy
− −
=
−
1 2 0 1 1
0 1
0
, , , , , ,
, , , k k k
k
f x x x f x x x f x x x
x x
x
0f[x
0] f[x
0,x
1] f[x
0,x
1,x
2] f[x
0,x
1,x
2,x
3] x
1f[x
1] f[x
1,x
2] f[x
1,x
2,x
3]
x
2f[x
2] f[x
2,x
3]
x
3f[x
3]
Wzór interpolacyjny Newtona
Iloraz różnicowy
1 1 -1/4 -3/8 1/32
5 0 -1 -1/8
3 2 -3/2
9 -7
( ) = − ( − − ) ( − )( − ) + ( − )( − )( − )
3
1 3 1
1 1 1 5 1 5 3
4 8 32
p x x x x x x x
• Dokładność interpolacji
• Wybór węzłów interpolacji
• Zbieżność wielomianów interpolacyjnych
Interpolacja wielomianowa
Ważne zagadnienia
Interpolacja Hermite’a, czyli interpolacja
z węzłami wielokrotnymi. Szukamy wielomianu, który w węzłach ma dane nie tylko wartości,
ale i pochodne.
Interpolacja Hermite’a
Uogólnienie interpolacji Newtona
Szukamy wielomianu p klasy 2 takiego, że
• p(x 0 ) = c 00 , p’(x 0 ) = c 01 , p(x 1 ) = c 10 .
• Tablica ilorazów różnicowych ma wtedy postać:
Interpolacja Hermite’a
Przykład
x
0c
00c
01c
02x
0c
00c
11x
1c
10( ) ( ) ( )
( ) ( ) ( ) ( )
→ →
= − =
−
= + − + −
0 0