1 KARTA PRZEDMIOTU
Kod przedmiotu ZPS
Nazwa przedmiotu w języku polskim Zagadnienia patologii społecznej
w języku angielskim Issues of social pathology USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW
Kierunek studiów Pedagogika
Forma studiów Niestacjonarne
Poziom studiów studia I stopnia licencjackie Profil studiów praktyczny
Specjalność Pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną Jednostka prowadząca
przedmiot Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych Osoba
odpowiedzialna za przedmiot- koordynator
przedmiotu
Imię i nazwisko Kontakt Renata Biernat renata.biernat@onet.pl
Termin i miejsce odbywania zajęć
Forma zajęć Miejsce realizacji Termin realizacji
ćwiczenia
Zajęcia w pomieszczeniu
dydaktycznym Wydziału Nauk Humanistycznych
i Społecznych
semestr VI
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Status
przedmiotu/przynależność do modułu
Moduł: PSp
Język wykładowy Język polski
Semestry, na których
realizowany jest przedmiot VI
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć i procesów socjologicznych oraz pedagogicznych
FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ
2 Formy
zajęć
Wykład ćwiczeni
a lektorat konwers atorium
seminari
um ZP PZ
Samok ształce nie- ZBUN rok Sem
estr r s R s r s r s R S r s R s
Liczba
godzin III VI
15
Sposób realizacji zajęć
Zajęcia w grupach 25-30 osobowych, wielkość jednostki zajęć - 5 zajęć po 3 godziny.
Sposób zaliczenia
zajęć zaliczenie na ocenę
Metody dydaktyczne
METODY DYDAKTYCZNE
- słowne (pogadanka, wykład konwersatoryjny, wykład
konwersatoryjny z prezentacją multimedialną, dyskusja, praca ze źródłem drukowanym)
- oglądowe, inaczej percepcyjne (pokaz, obserwacja, wykorzystywanie technicznych środków dydaktycznych)
- praktyczne, inaczej czynne (zadania i ćwiczenia do wykonania) -aktywizujące (burza mózgów, drama)
Przedmioty
powiązane/moduł Przedmioty powiązane: Profilaktyka uzależnień
Wykaz literatury
Pod- stawow a
1. Pospiszyl I., 2012. Patologie społeczne. Warszawa: PWN.
2. Kozak S., 2007. Patologie wśród dzieci i młodzieży. Leczenie i profilaktyka. Warszawa: Difin.
3. Frysztacki, K., 2009. Socjologia problemów społecznych.
Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
4. Seweryńska A.M., 2004. Uczeń z rodziny dysfunkcyjnej.
Warszawa: WSiP.
5. Przestępczość nieletnich 2009, B.Gulla, M.Wysocka-Pleczyk (red.), Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
6. Pyżalski J., 2012. Agresja elektroniczna i cyberbullying jako ryzykowne zachowania młodzieży. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
7. Słowik– Gabryelska A., 2006. Patologie społeczne.
Alkoholizm, narkomania, nikotynizm. Szczecin:
Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego.
8. Kurzępa J., 2010. Młodzież pogranicza- „świnki”, czyli o prostytucji nieletnich”. Kraków: Oficyna Wydawnicza „ Impuls”.
9. Zwoliński A., 2013. Samobójstwo jako problem osobisty i publiczny. Kraków: WAM.
10. Łakomski M., 2004. Dlaczego integralny program profilaktyczny w szkole: pomoc dydaktyczno-wychowawcza dla nauczycieli i wychowawców. Kraków: Impuls.
3 Uzupełn
iająca
Do wyboru:
1. Piotrowski P. (red.),2004. Przemoc i marginalizacja. Patologie społecznego dyskursu (artykuły: D. Kubackiej- Jasieckiej, M.
Wysockiej- Pleczyk, K. Zajączkowskiego). Warszawa:
Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
2. Grabowiec A., 2011. Samoocena dzieci krzywdzonych w rodzinie. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie- Skłodowskiej.
3. Beisert M., 2004. Kazirodztwo. Rodzice w roli sprawców.
Warszawa: Wydawnictwo Scholar.
4. Marzec-Holka K., 2005. Marginalizacja w problematyce pedagogiki społecznej i pracy socjalnej. Bydgoszcz:
Wydawnictwo UKW.
5. Jędrzejko M., (red.), 2006. Prostytucja jako problem społeczny, moralny i zdrowotny. Pułtusk-Warszawa:
Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora
6. Pyżalski J., 2011. Agresja elektroniczna wśród dzieci i młodzieży, Sopot: GWP.
7. Kozak S., 2011. Patologie komunikowania w Internecie.
Warszawa: Difin.
8. Dobrzeniecki R., 2012. Alkoholizm: teorie, badania, implikacje społeczne. Płock: Wydawnictwo Naukowe Novum.
9. Grzegorzewska I., 2011, Dorastanie w rodzinach z problemem alkoholowym. Warszawa: Scholar.
10. Frysztacki K., Nóżka M.,2011. Dzieci ulicy: studium szczególnego problemu miejskiego. Kraków: UJ.
11. Kurzeja A., 2008. Dzieci ulicy-profilaktyka zagrożeń. Kraków:
Oficyna Wydawnicza „ Impuls”.
12. Kozak S., 2010. Patologia euro sieroctwa w Polsce. Skutki migracji zarobkowej dla dzieci i ich rodzin. Warszawa: Difin.
13. Hołyst B. 2013. Zagrożenia ładu społecznego. Warszawa:
PWN.
14. Wilmes D.J., 2002. Jak wychować dziecko, które mówi:
NIE!!! Alkoholowi i narkotykom. Gdańsk: GWP.
CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe)
•Zapoznanie studentów z teoriami patologii społecznej (w ujęciu socjologicznym).
•Opanowanie wiedzy na temat współczesnych patologii społecznych, poznanie ich przyczyn i skutków.
•Rozwijanie kompetencji w obszarze podejmowania działań minimalizujących patologie społeczne.
•Uwrażliwienie studentów oraz kształtowanie postawy zorientowanej na przeciwdziałanie negatywnej stygmatyzacji społecznej.
4 WIADOMOŚCI
Student ma uporządkowaną wiedzę na temat wybranych teorii patologii społecznej.
Student zna przejawy i konsekwencje wybranych patologii społecznych.
Student zna cechy osób i grup przejawiających nieakceptowane zachowania.
UMIEJĘTNOŚCI
Student dokonuje interpretacji zjawisk patologicznych jednostek i grup.
Student potrafi analizować motywy ludzkich zachowań w świetle poznanych teorii patologii społecznej.
Student potrafi argumentować własne stanowisko i prezentować własne poglądy w odniesieniu do wybranych przejawów patologicznych zachowań jednostki i grupy.
Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie na tematy dotyczące wybranych zagadnień patologii społecznej.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student jest przekonany o konieczności aktualizowania swojej wiedzy.
Treści programowe Efekty
kształcenia (kody)
Forma
zajęć Temat Liczba godzin
Suma liczby godzin PED1P_W01
PED1P_W02 PED1P_U06 PED1P_U10 PED1P_U13 PED1P_U20 PED1P_K01
1. Stereotypy i uprzedzenia społeczne.
Patologie i dysfunkcje w rodzinie.
Obszary wykluczenia społecznego.
Konteksty bezdomności. 3
3
PED1P_W01 PED1P_W02 PED1_PW13 PED1P_U03 PED1P_U06 PED1P_U10 PED1P_U13 PED1P_U20 PED1P_K01 P E D 1 P _ K 0 9
2. Dzieci ulicy- umiejętności
przystosowawcze i strategie. Patologie seksualne: prostytucja i handel ludźmi.
Pedofilia. Dziecięca pornografia.
Kazirodztwo. 3
3
5 PED1P_W01
PED1P_W02 PED1_PW13 PED1P_U03 PED1P_U06 PED1P_U10 PED1P_U13 PED1P_U20 PED1P_K01 P E D 1 P _ K 0 9
3. Uzależnienia od środków
psychoaktywnych i behawioralnych.
Przyczyny, przejawy, konsekwencje.
Nieśmiałość i samotność dzieci i młodzieży jako forma zaburzeń w relacjach interpersonalnych.
3
3
PED1P_W01 PED1P_W02 PED1_PW13 PED1P_U03 PED1P_U06 PED1P_U10 PED1P_U13 PED1P_U20 PED1P_K01 P E D 1 P _ K 0 9
4. Depresje dziecięce. Samobójstwo- skala i przejawy zjawiska. Uwarunkowania i typologia samobójstw.
Patologia zachowań w grupach
społecznych: subkultury młodzieżowe,
„fala” w wojsku, dewiacyjne zachowania kibiców sportowych, sekty religijne.
3
3
PED1P_W01 PED1P_W02 PED1_PW13 PED1P_U03 PED1P_U06 PED1P_U10 PED1P_U13 PED1P_U20 PED1P_K01 P E D 1 P _ K 0 9
5. Agresja i przemoc. Świadkowie i ofiary.
Mobbing. Patologie w środowisku pracy.
Terroryzm – cechy, rodzaje i
uwarunkowania terroryzmu. 3 3
Łącznie 15 Efekty kształcenia
kod
Student, który zaliczył przedmiot Odniesienie do efektów kształcenia
w zakresie WIEDZY dla
kierunku
dla obszaru W01 Zna podstawową terminologię z zakresu patologii społecznej.
K_W01 H1P_W03 S1P_W01 W02 Ma elementarną wiedzę z zakresu patologii społecznej.
K_W02 H1P_W01
W13 Ma podstawową wiedzę o specyfice funkcjonowania dzieci,
młodzieży i dorosłych w kontekście patologii społecznej. K_W13 S1P_W04
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI
6 U03 Umie, na podstawie posiadanej wiedzy teoretycznej,
rozpoznać, opisać, interpretować motywy oraz sposoby zachowań dzieci, młodzieży i dorosłych przejawiających patologiczne zachowania.
K_U03
S1P_U01 S1P_U02 S1P_U03 S1P_U08
U06
Umie pracować nad własnym rozwojem. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne
umiejętności, korzystając z różnych źródeł. K_U06
H1P_U01 H1P_U02 H1P_U03 H1P-U10
U10
Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych
zagadnień patologii społecznej. K_U10
H1P_U01 H1P_U11 H1P_U12 H1P_U13 S1P_U09 S1P_U10
U13
Umie argumentować własne stanowisko, prezentować własne poglądy w odniesieniu do wybranych przejawów
patologicznych zachowań jednostki i grupy.
K_U13 S1P_U07
U20
Potrafi pracować w zespole pełniąc różne role, umie
przyjmować i wyznaczać zadania. K_U20 H1P_U04
w zakresie KOMPETENCJI
K01
Ma świadomość poziomu swojej wiedzy. Rozumie potrzebę ciągłego jej aktualizowania wiedzy, dokształcania
zawodowego i rozwoju osobistego. K_K01
H1P_K01 H1P_K03 S1P_K01 S1P_K06
K 09 Jest odpowiedzialny za siebie i innych oraz za swoje
działania pedagogiczne. H1P_K05 S 1 P _ K 0 5
Realizacja efektów kształcenia w poszczególnych formach
kod
Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY
w ćw Lek konwers sem ZP PZ ZBUN
W01 X
W02 X
W13 X
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI
w ćw Lek konwer sem ZP PZ ZBUN
U03 X
7
U06 X
U10 X
U13 X
U20 x
w zakresie KOMPETENCJI
w ćw Lek konwer sem ZP PZ ZBUN
K01 x
K09 x
Kryteria oceny osiągniętych efektów
Studentom wyjaśnia się szczegółowe kryteria oceny, które są dostosowane do danej formy weryfikacji ( kolokwium, referatu, zadania domowego, dyskusji). Podkreśla się zasadnicze wymogi. Kryteria korespondują z efektami kształcenia, które są weryfikowane.
Obecność/frekwencja na zajęciach nie stanowi potwierdzenia uzyskania żadnego efektu kształcenia.
na ocenę 3 na ocenę 3,5 na ocenę 4 na ocenę 4,5 na ocenę 5 uzyskanie od
51% - 65%
łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania
uzyskanie od 66% - 75%
łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania
uzyskanie od 76%
- 85% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania
uzyskanie od 86% - 95%
łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania
uzyskanie od 96% - 100%
łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania
Metody oceny (F- formułująca, P- podsumowująca)
Ocena formułująca odnosi się do procesu uczenia się, tj. formułowana jest w trakcie trwania semestru. Student otrzymuje informację zwrotną, nad czym musi jeszcze popracować, co uzupełnić, a co poprawić.
Ocena podsumowująca odnosi się natomiast do efektu końcowego, produktu procesu uczenia się.
Egzamin Egzamin Projekt Kolokwiu Zadania Referat/ Sprawo- Dyskus
8
ustny pisemny m domowe prezent
acja
zdanie je
F x x
P
Metody weryfikacji efektów kształcenia
Studentom objaśnia się, w jaki sposób będzie przebiegała weryfikacja - przy zaliczeniu opisujemy sposób przeprowadzenia zaliczenia, czas , liczbę pytań, formę pytań, kryteria oceny; w przypadku pracy pisemnej: objętość, formę złożenia, literaturę, przypisy, zawartość).
Egzamin ustny
Egzamin
pisemny Projekt Kolokwium ustne Sprawozd anie
Referat/
prezentac ja
Inne
Efekty kształce nia (kody)
W01 W02 W13 U03 U06 U10 U13 U20 K01 K09
W01 W02 W13 U03 U06 U10 U13 U20 K01 K09 Punkty ECTS
BILANS PUNKTÓW ECTS - punkt ECTS oznacza 25 - 30 godzin pracy studenta w różnych formach, takich jak: uczestniczenie w zajęciach dydaktycznych, samodzielne
przygotowywanie się do zaliczenia, samodzielna lektura, przygotowanie i prezentacja referatu, przygotowywanie się do zajęć, udział w konsultacjach.
Forma aktywności
Obciążenie studenta Studia
stacjonarne
Studia niestacjonarne Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym:
Forma zajęć
W Ćw
Konwersatorium
15
Konsultacje przedmiotowe 5
Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w
9 tym:
Przygotowanie się do zaliczenia.
Przygotowanie się do zajęć. 10
Studiowanie zalecanej literatury. 10
Przygotowanie referatu/ prezentacji, dyskusji . 10
Przygotowanie do egzaminu.
Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu (ćwiczenia)
wynikająca z nakładu pracy studenta 50
PUNKTY ECTS ZA PRZEDMIOT (ćwiczenia) 2
