KARTA PRZEDMIOTU. Kod przedmiotu Zagadnienia patologii w języku polskim Nazwa przedmiotu. Pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną

(1)

1 KARTA PRZEDMIOTU

Kod przedmiotu ZPS

Nazwa przedmiotu w języku polskim Zagadnienia patologii społecznej

w języku angielskim Issues of social pathology USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW

Kierunek studiów Pedagogika

Forma studiów Stacjonarne

Poziom studiów studia I stopnia licencjackie Profil studiów praktyczny

Specjalność Pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną Jednostka prowadząca

przedmiot Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych Osoba

odpowiedzialna za przedmiot- koordynator

przedmiotu

Imię i nazwisko Kontakt

Renata Biernat renata.biernat@onet.pl

Termin i miejsce odbywania zajęć

Forma zajęć Miejsce realizacji Termin realizacji

wykład

Zajęcia w pomieszczeniu

dydaktycznym Wydziału Nauk Humanistycznych

i Społecznych

semestr VI

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Status

przedmiotu/przynależność do modułu

Moduł: PSp

Język wykładowy Język polski

Semestry, na których

realizowany jest przedmiot VI

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć i procesów socjologicznych oraz pedagogicznych

FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ

(2)

2 Formy

zajęć

Wykład ćwiczeni

a lektorat konwers atorium

seminari

um ZP PZ

Samok ształce nie- ZBUN rok Sem

estr r s R s r s r s R S r s r s Liczba

godzin III VI

30

Sposób realizacji zajęć

Zajęcia w grupach 25-30 osobowych, wielkość jednostki zajęć - 2 godziny tygodniowo

Sposób zaliczenia

zajęć zaliczenie na ocenę

Metody dydaktyczne

METODY DYDAKTYCZNE

- słowne (pogadanka, wykład konwersatoryjny, wykład

konwersatoryjny z prezentacją multimedialną, dyskusja, praca ze źródłem drukowanym)

- oglądowe, inaczej percepcyjne (pokaz, obserwacja, wykorzystywanie technicznych środków dydaktycznych) Przedmioty

powiązane/moduł Przedmioty powiązane: Profilaktyka uzależnień

Wykaz literatury

Pod- stawow a

1. Pospiszyl I., 2012. Patologie społeczne. Warszawa: PWN.

2. Kozak S., 2007. Patologie wśród dzieci i młodzieży. Leczenie i profilaktyka. Warszawa: Difin.

3. Frysztacki, K., 2009. Socjologia problemów społecznych.

Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

4. Seweryńska A.M., 2004. Uczeń z rodziny dysfunkcyjnej.

Warszawa: WSiP.

5. Przestępczość nieletnich 2009, B.Gulla, M.Wysocka-Pleczyk (red.), Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

6. Pyżalski J., 2012. Agresja elektroniczna i cyberbullying jako ryzykowne zachowania młodzieży. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

7. Słowik– Gabryelska A., 2006. Patologie społeczne.

Alkoholizm, narkomania, nikotynizm. Szczecin:

Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego.

8. Kurzępa J., 2010. Młodzież pogranicza- „świnki”, czyli o prostytucji nieletnich”. Kraków: Oficyna Wydawnicza „ Impuls”.

9. Zwoliński A., 2013. Samobójstwo jako problem osobisty i publiczny. Kraków: WAM.

10. Łakomski M., 2004. Dlaczego integralny program profilaktyczny w szkole: pomoc dydaktyczno-wychowawcza dla nauczycieli i wychowawców. Kraków: Impuls.

Uzupełn iająca

Do wyboru:

1. Piotrowski P. (red.),2004. Przemoc i marginalizacja. Patologie społecznego dyskursu (wybrane artykuły). Warszawa:

Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

(3)

3 2. Grabowiec A., 2011. Samoocena dzieci krzywdzonych w

rodzinie. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie- Skłodowskiej.

3. Beisert M., 2004. Kazirodztwo. Rodzice w roli sprawców.

Warszawa: Wydawnictwo Scholar.

4. Marzec-Holka K., 2005. Marginalizacja w problematyce pedagogiki społecznej i pracy socjalnej. Bydgoszcz:

Wydawnictwo UKW.

5. Jędrzejko M., (red.), 2006. Prostytucja jako problem społeczny, moralny i zdrowotny. Pułtusk-Warszawa:

Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora

6. Pyżalski J., 2011. Agresja elektroniczna wśród dzieci i młodzieży, Sopot: GWP.

7. Kozak S., 2011. Patologie komunikowania w Internecie.

Warszawa: Difin.

8. Dobrzeniecki R., 2012. Alkoholizm: teorie, badania, implikacje społeczne. Płock: Wydawnictwo Naukowe Novum.

9. Grzegorzewska I., 2011, Dorastanie w rodzinach z problemem alkoholowym. Warszawa: Scholar.

10. Frysztacki K., Nóżka M.,2011. Dzieci ulicy: studium szczególnego problemu miejskiego. Kraków: UJ.

11. Kurzeja A., 2008. Dzieci ulicy-profilaktyka zagrożeń. Kraków:

Oficyna Wydawnicza „ Impuls”.

12. Kozak S., 2010. Patologia euro sieroctwa w Polsce. Skutki migracji zarobkowej dla dzieci i ich rodzin. Warszawa: Difin.

13. Hołyst B. 2013. Zagrożenia ładu społecznego. Warszawa:

PWN.

14. Wilmes D.J., 2002. Jak wychować dziecko, które mówi:

NIE!!! Alkoholowi i narkotykom. Gdańsk: GWP.

CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe)

•Zapoznanie studentów z teoriami patologii społecznej (w ujęciu socjologicznym).

•Opanowanie wiedzy na temat współczesnych patologii społecznych, poznanie ich przyczyn i skutków.

•Uwrażliwienie studentów oraz kształtowanie postawy zorientowanej na przeciwdziałanie negatywnej stygmatyzacji społecznej.

WIADOMOŚCI

 Student ma uporządkowaną wiedzę na temat wybranych teorii patologii społecznej.

 Student zna przejawy i konsekwencje wybranych patologii społecznych.

 Student zna cechy osób i grup przejawiających nieakceptowane zachowania.

(4)

4 UMIEJĘTNOŚCI

 Student dokonuje interpretacji zjawisk patologicznych jednostek i grup.

 Student potrafi analizować motywy ludzkich zachowań w świetle poznanych teorii patologii społecznej.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

 Student jest przekonany o konieczności aktualizowania swojej wiedzy.

Treści programowe Efekty

kształcenia (kody)

Forma

zajęć Temat Liczba godzin

Suma liczby godzin

PED1P_W01 PED1P_W02

wykład

1. Wprowadzenie w problematykę przedmiotu. Wskazanie literatury podstawowej i uzupełniającej. Określenie warunków zaliczenia przedmiotu.

Pojęcie i rodzaje patologii. Norma i ład społeczny. Dewiacja, dezorganizacja, nieprzystosowanie społeczne.

Klasyfikacja zjawisk społeczno- patologicznych. Źródła kapitału społecznego.

2 ²

PED1P_W01 PED1P_W02 PED1P_U06 PED1P_K01

wykład

2. Przyczyny patologii jednostki i grupy.

Koncepcje dewiacji (ujęcie

socjologiczne): teoria anomii Durkheima, anomia w ujęciu Richarda Mertona, teoria stygmatyzacji Edwina Lemerta.

2 ²

wykład

3. Koncepcje dewiacji (cd): Koncepcja neutralizacji Sykes i Matza, teoria kontroli Hirsza, dewiacja jako akt

wyboru (Fersch). 2

2

wykład

4. Stereotypy i uprzedzenia społeczne.

2

PED1P_W01 PED1P_W02 PED1_PW13 PED1P_U03 PED1P_U06

PED1P_K01 wykład

5. Patologie i dysfunkcje w rodzinie.

2

(5)

5 PED1P_W01

PED1P_W02 PED1_PW13 PED1P_U03 PED1P_U06

PED1P_K01 wykład

6. Obszary wykluczenia społecznego.

Konteksty bezdomności. Dzieci ulicy- umiejętności przystosowawcze i

strategie. 2

2

PED1P_K01 wykład

7. Patologie seksualne: prostytucja i handel ludźmi.

2

PED1P_K01 wykład

8. Pedofilia. Dziecięca pornografia.

Kazirodztwo (cd. patologii seksualnych).

2

PED1P_K01 wykład

9. Uzależnienia od środków

psychoaktywnych. Przyczyny, przejawy, konsekwencje.

2

PED1P_K01 wykład

10. Uzależnienia od środków

behawioralnych. Anoreksja, bulimia, uzależnienie od Internetu, seksoholizm,

zakupoholizm. 2

2

PED1P_K01 wykład

11. Nieśmiałość i samotność dzieci i młodzieży jako forma zaburzeń w relacjach interpersonalnych. Depresje dziecięce. Samobójstwo- skala i przejawy zjawiska. Uwarunkowania i typologia samobójstw.

2

PED1P_K01 wykład

12. Patologia zachowań w grupach

społecznych: subkultury młodzieżowe,

„fala” w wojsku, dewiacyjne zachowania kibiców sportowych, sekty religijne. 2

2

(6)

6 PED1P_W01

PED1P_W02 PED1_PW13 PED1P_U03 PED1P_U06

PED1P_K01 wykład

13. Agresja i przemoc. Świadkowie i ofiary.

Mobbing.

2

PED1P_W01 PED1P_W02 PED1_PW13 PED1P_U03 PED1P_U06 PED1P_K01

wykład

14. Patologie w środowisku pracy. Pojęcie, przyczyny oraz diagnoza pracoholizmu.

Sposoby mobbingowania pracownika przez mobbera i cechy mobbingu.

Patologiczne zjawiska związane z pracą:

dyskryminacja, nietolerancja, ageizm, bezrobocie oraz emigracja zarobkowa.

Kultura organizacyjna a sposoby przeciwdziałania zjawiskom patologicznym.

PED1P_K01 wykład

15. Terroryzm – cechy, rodzaje i uwarunkowania terroryzmu.

2

Łącznie 30 Efekty kształcenia

kod

Student, który zaliczył przedmiot Odniesienie do efektów kształcenia

w zakresie WIEDZY dla

kierunku

dla obszaru W01 Zna podstawową terminologię z zakresu patologii społecznej.

K_W01 H1P_W03 S1P_W01 W02 Ma elementarną wiedzę z zakresu patologii społecznej.

K_W02 H1P_W01

W13 Ma podstawową wiedzę o specyfice funkcjonowania dzieci,

młodzieży i dorosłych w kontekście patologii społecznej. K_W13 S1P_W04

w zakresie UMIEJĘTNOŚCI

(7)

7 U03 Umie, na podstawie posiadanej wiedzy teoretycznej,

rozpoznać, opisać, interpretować motywy oraz sposoby zachowań dzieci, młodzieży i dorosłych przejawiających patologiczne zachowania.

K_U03

S1P_U01 S1P_U02 S1P_U03 S1P_U08

U06

Umie pracować nad własnym rozwojem. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne

umiejętności, korzystając z różnych źródeł. K_U06

H1P_U01 H1P_U02 H1P_U03 H1P-U10

w zakresie KOMPETENCJI

K01

Ma świadomość poziomu swojej wiedzy. Rozumie potrzebę ciągłego jej aktualizowania wiedzy, dokształcania

zawodowego i rozwoju osobistego.

K_K01

H1P_K01 H1P_K03 S1P_K01 S1P_K06

Realizacja efektów kształcenia w poszczególnych formach

kod

Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY

w ćw Lek konwers sem ZP PZ ZBUN

W01 X

W02 X

W13 x

w zakresie UMIEJĘTNOŚCI

w ćw Lek konwer sem ZP PZ ZBUN

U03 x

U06 x

w zakresie KOMPETENCJI

w cw Lek konwer sem ZP PZ ZBUN

K01 x

(8)

8 Kryteria oceny osiągniętych efektów

Studentom wyjaśnia się szczegółowe kryteria oceny, które są dostosowane do danej formy weryfikacji ( kolokwium, referatu, zadania domowego, dyskusji). Podkreśla się zasadnicze wymogi. Kryteria korespondują z efektami kształcenia, które są weryfikowane.

Obecność/frekwencja na zajęciach nie stanowi potwierdzenia uzyskania żadnego efektu kształcenia.

na ocenę 3 na ocenę 3,5 na ocenę 4 na ocenę 4,5 na ocenę 5 uzyskanie od

51% - 65%

łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania

uzyskanie od 66% - 75%

uzyskanie od 76%

- 85% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania

Metody oceny (F- formułująca, P- podsumowująca)

Ocena formułująca odnosi się do procesu uczenia się, tj. formułowana jest w trakcie trwania semestru. Student otrzymuje informację zwrotną, nad czym musi jeszcze popracować, co uzupełnić, a co poprawić.

Ocena podsumowująca odnosi się natomiast do efektu końcowego, produktu procesu uczenia się.

Egzamin ustny

Egzamin

pisemny Projekt Kolokwiu m ustne

Zadania domowe

Referat/

prezent acja

Sprawo- zdanie

Dyskus je F

P x

Metody weryfikacji efektów kształcenia

Studentom objaśnia się, w jaki sposób będzie przebiegała weryfikacja - przy zaliczeniu opisujemy sposób przeprowadzenia zaliczenia, czas , liczbę pytań, formę pytań, kryteria

(9)

9 oceny; w przypadku pracy pisemnej: objętość, formę złożenia, literaturę, przypisy,

zawartość).

Egzamin ustny

Egzamin

pisemny Projekt ^Kolokwium_ustne Sprawozd anie

Referat/

prezentac ja

Inne

Efekty kształce nia (kody)

W01 W02 W13 U03 U06 K01

Punkty ECTS

BILANS PUNKTÓW ECTS - punkt ECTS oznacza 25 - 30 godzin pracy studenta w różnych formach, takich jak: uczestniczenie w zajęciach dydaktycznych, samodzielne

przygotowywanie się do zaliczenia, samodzielna lektura, przygotowanie i prezentacja referatu, przygotowywanie się do zajęć, udział w konsultacjach.

Forma aktywności

Obciążenie studenta Studia

stacjonarne

Studia niestacjonarne Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym:

Forma zajęć

W Ćw

Konwersatorium

30

Konsultacje przedmiotowe 5

Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w tym:

Przygotowanie się do zaliczenia. 25

Przygotowanie się do zajęć.

Studiowanie zalecanej literatury.

15 Przygotowanie referatu/ prezentacji, dyskusji .

Przygotowanie do egzaminu.

Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu (wykład + ćwiczenia) wynikająca z całego nakładu pracy

studenta 75

PUNKTY ECTS ZA PRZEDMIOT 3

(10)

10