• Nie Znaleziono Wyników

Publiczność zdycha ze śmiechu, towarzysz to przegapił - Wojciech Krukowski - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Publiczność zdycha ze śmiechu, towarzysz to przegapił - Wojciech Krukowski - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

WOJCIECH KRUKOWSKI

ur. 1944; Zabiele k. Ostrołęki

Miejsce i czas wydarzeń Cieszyn, PRL

Słowa kluczowe Akademia Ruchu, życie artystyczne, życie teatralne,

"Lekcje"

Publiczność zdycha ze śmiechu, towarzysz to przegapił

Jest festiwal szkół artystycznych w Cieszynie. Robimy „Lekcje”, to co mówiłem, z tym motywem gazetowym. Zbiera się z pięćset osób na rynku w Cieszynie, ogląda to, cieszy się bardzo. Widzi to wysoki urzędnik [późniejszej] „Ordynackiej” - Wydziału Kultury Zarządu Głównego SZSP. No, sobie myśli, że dostaje punkty plusowe jako zarządca kultury, bo przecież publiczność tak się zbiera i owacyjnie wita spektakl.

Natomiast tam min. przewinął się taki motyw, że ktoś w trakcie tego spektaklu, jeden z performerów, rzuca monety do góry, tak jak zwykle „orzeł czy reszka” i pyta „orzeł czy gwiazda?”. To jest oczywiste - kontradykcja. Publiczność zdycha ze śmiechu, towarzysz to przegapił. Ale okazało się, że już wieczorem miał jakąś odprawę. Po spektaklu bezpośrednio mówi mi: „Słuchaj, jutro koniecznie w tym samym miejscu, o tej samej porze. Koniecznie, koniecznie, bo będą jeszcze delegaci jacyś”. I następnego dnia my się przygotowujemy, żeby to zrobić, on przychodzi [i] mówi: „Nie, nie, tego nie będzie, to już jest niepoważne, „orzeł czy gwiazda?”. Nie żartuj, nie żartuj, po prostu nie będzie, ja ci to mówię”. Tak, że tu widać po prostu, że Lublin w tym momencie nie trzymał ręki na pulsie, chcąc w szczegółach wszystkiego się dowiedzieć. No bo w innych miejscach, powiedzmy w Świnoujściu dowództwo marynarki wojennej na przykład, występowało z żądaniem, po prostu wysłania nas do domu, że psujemy nastrój Świnoujścia, realizując „Lekcje” na ulicy.

Data i miejsce nagrania 2013-05-20, Warszawa

Rozmawiał/a Agnieszka Góra

Redakcja Agnieszka Góra

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zginęły negatywy Lublina, którego nie ma i którego już się nie zobaczy Wielokrotnie się przemieszczałem po Polsce ze swoją walizką czy jakimś plecakiem i parę razy mieszkałem

Albo ktoś rozpoczynał, a pozostali wchodzili, no i z tego się rodziły jakieś takie [sceny], a Krzysiek [Borowiec] wybierał, wybierał, wybierał i potem nam

A patrzeć na to, co kiedyś było nasze, a co zostało zabrane, i że ojciec szukał pracy, że mama jeździła, prosiła, żeby oddano chociaż to mieszkanie, które nie miało

Po ukończeniu tej szkoły – ale to już tak trochę później – udało mi się jeszcze w Warszawie skończyć Technikum Poligraficzne, dlatego że w Lublinie wyższej

Słowa kluczowe projekt Polska transformacja 1989-1991, przełom w 1989 roku, PRL, Lublin, przemiany ekonomiczne i społeczne, Polacy, mentalność Polaków, zmiana mentalności,

Bo to są wałki, to takiej były grubości, ja wiem, grubszy niż ten mój palec, to są gdzieś około… Musiałbym na suwmiarkę spojrzeć, taki wałeczek jeden gdzieś koło

Jest taki fajny wierszyk, który przy każdym ulu mówię, pukam trzy razy nad wlotkiem i mówię: „Chrystus zmartwychwstał, pszczoły zdrowo się chowajcie, gospodarzowi miodu –

Słowa kluczowe projekt Polska transformacja 1989-1991, przełom w 1989 roku, PRL, współczesność, 1989, 1990, Lublin, przemiany ekonomiczne i społeczne, prywatyzacja, Stocznia