Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 4. Zmienne losowe
4.5. Momenty zmiennych losowych o słynnych rozkładach
Katarzyna Rybarczyk-Krzywdzińska
rozkład dwupunktowy (Bernoulliego). . .
X ∼ Be(p)
X – liczba sukcesów w pojedynczej próbie Bernoulliego z prawdopodobieństwem sukcesu p, 0 ¬ p ¬ 1
P (X = 0) = 1 − p, P (X = 1) = p,
EX = p, VarX = p(1 − p) Dowód:
rozkład dwumianowy (Bernoulliego)
X ∼ Bin(n, p)
X oznacza liczbę sukcesów w schemacie Bernoulliego z n doświadczeniami i prawdopodobieństwem sukcesu p
P(X = k ) = n k
!
pk (1 − p)n−k, dla k = 0, 1, . . . , n
EX = np, VarX = np(1 − p) Dowód wzoru na wartość oczekiwaną: ...
Przypomnienie
E(X1+ X2+ . . . + Xn) = EX1+ EX2+ . . . + EXn.
Poprawność wzoru na wariancję pokażemy przy innej okazji.
Rozkład Poissona
X ∼ Po(λ).
Zmienna o rozkładzie Poissona z parametrem λ > 0 jest dobrym przybliżeniem zmiennej losowej o rozkładzie
dwumianowym z parametrami n i p (dla „dużych” n i „małych” p, tzn. gdy np → λ przy n → ∞)
P(X = k ) = λk
k!e−λ k = 0, 1, 2, . . .
EX = λ, VarX = λ Uzasadnienie wzorów z definicji: ...
Przypomnienie z analizy:P∞t=0xt!t = ex
rozkład geometryczny z parametrem 0 < p ¬ 1. . .
X ∼ Geom(p)
X oznaczaliczbę prób Bernoulliego z prawdopodobieństwem sukcesu p, gdzie 0 ¬ p ¬ 1, wykonanychdo uzyskania pierwszego sukcesu.
P(X = k ) = (1 − p)k−1p, dla k = 1, 2, 3 . . .
EX = 1
p, VarX = 1 − p p2 Uzasadnienie dla wartości oczekiwanej: ...
Przypomnienie
Dla X skupionej na nieujemnych liczbach całkowitych EX =P∞n=1P (X n) .
rozkład ujemny dwumianowy
X – liczba prób do uzyskania r –tego sukcesu
Rozkład zmiennej losowej o rozkładzie ujemnym dwumianowym z parametrami r i p:
P(X = k ) = k − 1 r − 1
!
(1 − p)k−rpr, dla k = r , r + 1, r + 2, . . .
EX = r
p, VarX = r (1 − p)
p2 Dowód wzoru na wartość oczekiwaną: ...
Przypomnienie
E(X1+ X2+ . . . + Xn) = EX1+ EX2+ . . . + EXn.
Poprawność wzoru na wariancję pokażemy przy innej okazji.
Uwaga
W klasycznych opracowaniach i podręcznikach rozkład ujemny dwumianowy definiuje się jako rozkład zmiennej losowej równej liczbie sukcesów w eksperymencie polegającym na oczekiwaniu na r –tą porażkę.
X –liczba prób do uzyskania r-tego sukcesu;
Y –liczba porażek do uzyskania r-tego sukcesu;
Z –liczba sukcesów do uzyskania r-tej porażki;
EX = r
p, VarX = r (1 − p)
p2
Przypomnienie
E(aX + b) = aEX + b, Var(aX + b) = a2VarX ..
Uwaga
W klasycznych opracowaniach i podręcznikach rozkład ujemny dwumianowy definiuje się jako rozkład zmiennej losowej równej liczbie sukcesów w eksperymencie polegającym na oczekiwaniu na r –tą porażkę.
X –liczba prób do uzyskania r-tego sukcesu;
Y –liczba porażek do uzyskania r-tego sukcesu;
Z –liczba sukcesów do uzyskania r-tej porażki;
EX = r
p, VarX = r (1 − p)
p2
EZ = rp
1 − p, VarZ = rp
(1 − p)2
rozkład hipergeometryczny
X – liczba elementów specjalnych w przypadku losowania n różnych elementów z urny, w której jest N elementów w tym m elementów specjalnych (n ¬ m, N − m)różnychelementów
P(X = k ) =
m k
N−m n−k
N n
dla k = 0, 1, . . . , n
EX = nm
N, VarX = nm
N ·N − m
N ·N − n N − 1 Dowód wzoru na wartość oczekiwaną: ...
Przypomnienie
E(X1+ X2+ . . . + Xn) = EX1+ EX2+ . . . + EXn.
Poprawność wzoru na wariancję pokażemy przy innej okazji.
Rozkład jednostajny na odcinku [a, b]. . .
X ∼ U([0, 1])
ma rozkład z gęstością
f (x ) = ( 1
b−a dla a ¬ x ¬ b
0 w przeciwnym wypadku
−→prawdopodobieństwo geometryczne!
EX = a + b
2 , VarX = (a − b)2 12 . Uzasadnienie wzorów: ...
Rozkład wykładniczy z parametrem λ. . .
X ∼ Exp(λ)
ma rozkład z gęstością i dystrybauntą:
f (x ) =
(λe−λx dla x 0
0 w p.p. F (x ) =
(0 dla x < 0, 1 − e−λx dla x 0,
EX = 1
λ, VarX = 1 λ2. Uzasadnienie:
Przypomnienie
Jeżeli X 0 oraz p > 0, to
EXp= p Z +∞
0
tp−1P(X > t)dt,
rozkład normalny N(µ, σ
2). . .
X ∼ N(µ, σ2)
ma rozkład z gęstością
f (x ) = 1
√
2πσ2e−
(x −µ)2 2σ2
EX = µ, VarX = σ2
Zmienne losowe - podsumowanie
zmienna losowa X o rozkładzie dyskretnym o rozkładzie ciągłym
definicja skupiona na przeliczalnej liczbie wartości (atomów)
A = {x1, x2, . . .}
istnieje funkcja f (gęstość) taka, że P (X ∈ B) =R
Bf (x , y ) dx opis rozkładu podanie prawdopodobieństw atomów
P (X = x ) dla x ∈ A = {x1, x2, . . .}
podanie gęstości f : R → R+
P (X ∈ B) = P
x ∈BP (X = x ) R
Bf (x )dx własności rozkładu Jeśli A–zb. atomów
P
x ∈AP (X = x ) = 1
f (x ) 0, (x ) ∈ R
R
R f (x )dx = 1 F (s, t) =
dystrybuanta w punkcie s ∈ R
=P
x ¬sP (X = x ) Rs
−∞f (x )dx
Eh(X ) = P
ih(xi)P (X = xi) R∞
−∞h(x )f (x )dx